ក្រុងមូស្គូ៖ បណ្ដែតខ្លួននៅលើសាគរក្នុងតំបន់អាកទិកដ៏សែនត្រជាក់ មេបញ្ជាការនាវា Dmitry Lobusov បានចុចស៊ីប្លេរជាសញ្ញាប្រាប់ដល់អ្នកដំណើរថា ពួកគេជិតមកដល់គោលដៅនៃប៉ូលខាងជើងហើយ។
មហាសមុទ្រអាកទិកមានជម្រៅជ្រៅខ្លាំងដែលមិនអាចបោះយុថ្កាបាន តែកំណកទឹកកកក្រាស់ៗអាចឱ្យនាវាធុនយក្សរបស់លោក Lobusov សំចតបាន។ នាវានេះអាចបរបំបែកផ្ទាំងទឹកកកដោយសារតែថាមពលនុយក្លេអែររបស់រុស្ស៊ី។
នាវាប្រវែង ១៦០ ម៉ែត្រ ឈ្មោះ 50 Let Pobedy ឬ ជ័យជម្នះ ៥០ ឆ្នាំ បានបន្ថយល្បឿនរបស់វា។
លោក Lobusov បានប្រាប់មេបញ្ជារង Diana Kidzhi និងជាស្ដ្រីដ៏គួរឱ្យគោរពបំផុតម្នាក់នៅលើនាវាបំបែកផ្ទាំងទឹកកកដើរដោយថាមពលនុយក្លេអែររបស់រុស្ស៊ីថា៖ «បត់ទៅឆ្វេង រួចយើងឈប់នៅទីនេះសិន»។
៣០ នាទីក្រោយមក នាវាពណ៌ឈាមជ្រូកដ៏ធំនេះបានឈប់ដោយមិនឆ្ងាយប៉ុន្មានពីចំណុចភាគខាងជើងផុតនៃភពផែនដី។
លោក Lobusov បានចាប់រលាក់ដៃជាមួយអ្នកស្រី Kidzhi និងនិយាយមុនពេលចុះពីនាវាថា៖ «ធ្វើបានល្អណាស់!»។
អ្នកដំណើរ រួមមាន សិស្សវិទ្យាល័យមួយក្រុម ដែលបានឈ្នះដំណើរកម្សាន្ដនេះពីការប្រកួតប្រជែង បានចុះទៅលើផ្ទាំងទឹកកក និងទាញកាមេរ៉ាថតរូបភាព។
ផ្ទាំងទឹកកក ដែលពួកគេកំពុងតែឈរលើ ស្ថិតលើមហាសមុទ្រនៃតំបន់ប៉ូលខាងជើង កំពុងតែផ្លាស់ប្ដូរចរន្ដទឹកអាកទិក ដែលនាំពួកវារសាត់ចេញពីតំបន់ប៉ូលបន្ដិចម្ដងៗ។
លោក Viktor Boyarsky អាយុ ៧០ ឆ្នាំ ជាអ្នកផ្សងព្រេងរុស្ស៊ីវិលទៅកាន់តំបន់អាកទិកវិញ បាននិយាយថា៖ «ឯងតែងតែមានអត្ដសញ្ញាណខ្លួនឯង ប៉ូលខាងជើង»។
នាវាបំបែកផ្ទាំងទឹកកកត្រូវការពេល ៣ថ្ងៃកន្លះ ក្នុងការធ្វើដំណើរលើចម្ងាយផ្លូវ ២៤០០គីឡូម៉ែត្រទៅកាន់ប៉ូលខាងជើងពីទីក្រុង Murmansk ជាមូលដ្ឋាននាវាភាគខាងជើងរបស់រុស្ស៊ី។
ដំណើរកម្សាន្ដនេះអាចធ្វើទៅបាននៅរដូវក្ដៅប៉ុណ្ណោះ ពេលទឹកកកគ្របដណ្ដប់មានកម្រាសស្ដើងបន្ដិច។ បម្រែបម្រួលអាកាសធាតុកំពុងតែជួយសម្រួលដល់ការធ្វើដំណើរកាន់តែងាយស្រួលពីមួយឆ្នាំទៅមួយឆ្នា។
ប៉ុន្ដែក្រុមការងារដ៏រឹងមាំ ៩៥ នាក់ នៅតែបំពេញភារកិច្ចដោយមានការប្រុងប្រយ័ត្នខ្ពស់ចំពោះផ្ទាំងទឹកកកធំៗ ដែលអាចរារាំងដល់ដំណើរការរបស់នាវាយក្ស។ ក្រុមបុគ្គលិកបញ្ជានាវាធ្វើការយ៉ាងស្និទ្ធិជាមួយក្រុមការងារគ្រប់គ្រងរ៉េអាទ័រនុយក្លេអែររបស់នាវា។
លោក Vladimir Yudin ជាប្រធានវិស្វករមេកានិក ជាអ្នកទទួលបន្ទុកម៉ាស៊ីនកម្លាំង ៧៥០០០សេស ឬស្មើនឹងកំពូលរថយន្ដប្រណាំង Formula 1 ចំនួន ៧៥ គ្រឿង។
លោក Yudin បាននិយាយថា៖ «យើងមានគោលដៅចំនួន ១ ១៤៤ កន្លែង ដែលត្រូវគ្រប់គ្រង និងបំពាក់សេនស័រយ៉ាងច្រើនបំផុត ដែលត្រូវបានត្រួតពិនិត្យជាប្រចាំ»។
លោក Lobusov បានពន្យល់ថា ម៉ាស៊ីនដ៏មានថាមពលនោះ បានរុញច្រាននាវាបរទៅមុខ ដែលមានសមត្ថភាពកាត់ផ្ទាំងទឹកកក។ ផ្នែកខាងមុខនាវាមានសណ្ឋានដូចស្លាបព្រារ។
បុរសអាយុ ៥៧ ឆ្នាំ ដែលចំណាយពេលជិតពាក់កណ្ដាលនៅលើមហាសមុទ្រអាកទិកបានបន្ដថា៖ «វាអនុញ្ញាតឱ្យយើងមិនជាប់គឿង និងឆ្លងកាត់ឧបសគ្គបានស្រួល»។
លោកបានអះអាងថា តួនាវាក៏ត្រូវបានស្រោបដែកដេរ៉ា ជួយផ្ដល់ភាពរលូនដល់នាវា និងមិនបង្កផលប៉ះពាល់ខ្លាំងដល់ពពួកខ្លាឃ្មុំទឹកកក៕ AFP/HR