ក្រុងប៊ែរឡាំង៖ នៅព្រះវិហារមួយក្នុងក្រុងប៊ែរឡាំង ព្យាណូ និងខ្លុយ ជាគូកនក្នុងការរំលេចជាបទភ្លេចរ៉ូមេនទិករបស់កវី អេដវើដ ហ្គ្រែក លេងសណ្ដាប់ដល់មហាជនទាំងឡាយ។
ប៉ុន្ដែខុសពីការប្រគំតន្ដ្រីក្លាស៊ិកដទៃទៀត ទាំងតន្ដ្រីករ និងមហាជនគ្រងឈុតស្បែកទាំងអស់គ្នា។ ជាអ្នករៀបចំកម្មវិធី ទីរ៉ុន រ៉ុនហ្គាញន័រ មិនមានអ្វីជាមោទនភាពជាងការកៀរគរអ្នកអធិដ្ឋានប្រមាណ ១០០នាក់សម្រាប់សហគមន៍គ្រឹស្ដបរិស័ទ ដោយការបង្ហាញនូវសេចក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះសម្លៀកបំពាក់ផលិតពីស្បែកសត្វ ចាប់ពីខោខូវប៊យ និងដែកស្វានរហូតដល់ម៉ាស និងអាវកាក់។
រ៉ុនហ្គាញន័រ បាននិយាយនៅព្រឹត្ដិការណ៍ «ជំនួបបួងសួងប្រពៃណី» ថា៖ «មនុស្សជាច្រើនគិតថា ក្រុមតន្ដ្រីនេះជាការសម្ដែងអំពីបញ្ហាផ្លូវភេទ តែពួកគេគ្រាន់តែគ្រឈុតដែលពួកគេចូលចិត្ដប៉ុណ្ណោះ»។
សកម្មជន LGBT ដ៏យូរអង្វែងរូបនេះ បានបន្ដថា៖ «វាគ្រាន់តែជាវិធីបង្ហាញពីខ្លួនឯងបែបផ្សេង ដូចជា តន្ដ្រីនេះ។ តន្ដ្រីកៀរគរមនុស្សឱ្យមកជួបជុំគ្នា ដូចជា ឈុតសម្លៀកបំពាក់យើងជាដើម»។
អ្នកបកប្រែជំនាញ និងជាតួអង្គ «Mr Leather Germany» ពីរដង លោក រ៉ុនហ្គាញន័រ រៀបចំការប្រគំតន្ដ្រីនៅព្រះវិហារTwelve Apostles Evangelical ដើម្បីផ្សព្វផ្សាយវប្បធម៌ប្លែកៗនេះតាំងពីឆ្នាំ២០១៥។
សម្រាប់ព្រឹត្ដិការណ៍ដែលរៀបចំឡើងដើម្បីឧទ្ទិសដល់គ្រូគង្វាល Burkhard Bornemann បើកទូលាយសម្រាប់ខ្ទើយ និងអ្នកសកម្មក្នុងសហគមន៍ ដែលផ្ដល់ការគាំទ្រចំពោះអ្នកញៀនថ្នាំ និងពេស្យាចារ្យ។
មហាជន ភាគច្រើនជាបុរស មកជុំជួបគ្នាដែលមិនមែនជាអ្នកមកព្រះវិហារប្រចាំនោះទេ។
អេរីច បៃឡេវ៉ារ៉េ ជាអ្នកចម្រៀងសំឡេងណោតក្រោម បាននិយាយថា៖ «មកជាសម្លៀកបំពាក់ស្បែកពិតជាសប្បាយជាងឈុតផ្លូវការ។ វាអនុញ្ញាតឱ្យយើងកសាងទំនាក់ទំនងរវាងសហគមន៍ខ្ទើយ និងជីវិតប្រចាំថ្ងៃរបស់យើងជាតន្ដ្រីករ»។
លោកបានបន្ថែម ខណៈសម្គាល់ឃើញថា ជម្រើសទីកន្លែងគឺ ស្ថិតក្នុងទីក្រុងប៊ែរឡាំង។ ស្ថិតនៅសង្កាត់ Schoeneberg ជាមជ្ឈមណ្ឌលសហគមន៍ខ្ទើយក្រុងប៊ែរឡាំង Twelve Apostles Church មិនមែនជាទីកន្លែងសម្រាប់ការគោរពបូជាដូចព្រះវិហារដទៃឡើយ។
ដោយស្គាល់ជា «ព្រះវិហារជីន» បង្អួចរបស់វាត្រូវបានបរិច្ចាគដោយក្រុមហ៊ុនបិតស្រាក្នុងស្រុកមួយដើម្បីជំនួសបង្អួចខូចៗ អំឡុងពេលសង្គ្រាមលោកលើកទី ២ និងត្រូវបានកំណត់ជាអគារប្រវត្ដិសាស្ដ្រ៕ AFP/HR