ក្រុងហែលស៊ីនគី៖ នៅព្រះវិហារឈើរ ដើមផាញខ្ពស់ៗ និងទន្លេស្ងប់ទឹក ភូមិ អេណុនកូស្គី ស្ថិតនៅភាគខាងកើតប្រទេសហ្វាំងឡង់ ហាក់ដូចជាឋានសួគ៌ក្នុងក្ដីសុបិនសម្រាប់អ្នកដែលប្រាថ្នាចាកផុតពីវិថីធំៗក្នុងទីក្រុង។
ប៉ុន្ដែសម្រាប់យុវតីជាច្រើន ភូមិឋាននេះជាទីឋានដ៏គួរឱ្យធុញទ្រាន់ និងខ្វះឱកាស ហើយយុវវ័យក្នុងចំនួនដ៏ច្រើននៅតាមទីជនបទនៃប្រទេសហ្វាំងឡង់នាំគ្នាចាកចេញ ដែលបង្កជាកង្វល់ដល់អាជ្ញាធរ។
កញ្ញា Viivi Rinkinen ជាអ្នកធ្វើចំណាកស្រុកម្នាក់ទៅកាន់ទីក្រុង Joensuu ចម្ងាយផ្លូវធ្វើដំណើរ ២ ម៉ោង តាំងពីអាយុ ១៦ ឆ្នាំដើម្បីបន្ដការសិក្សាថ្នាក់វិទ្យាល័យ។
យុវតី ដែលបច្ចុប្បន្នអាយុ ២៥ឆ្នាំ និងរស់នៅប្រទេសម៉ាល់តា បានប្រាប់ AFP ថា៖ «វាជាកន្លេងគួរឱ្យធុញទ្រាន់ណាស់។ ខ្ញុំចង់បានភាពអ៊ូអរបន្ដិច។ មិត្ដភក្ដិស្រីៗរបស់ខ្ញុំទាំងអស់ក៏រើចេញ ដែរ»។
ភូមិដែលមានប្រជាជន ១ ៤០០ នាក់ បុរសមានចំនួនច្រើនជាងស្ដ្រីពីរដងក្នុងប្រភេទអាយុចន្លោះពី ១៥ ទៅ ២៤ ឆ្នាំ។ មួយភូមិនៅសល់តែមនុស្សស្រី ២៨ នាក់ប៉ុណ្ណោះ។
យោងតាមទិន្នន័យផ្លូវការ បានបង្ហាញថា ក្រុងនៅតាមជនបទជាងពាក់កណ្ដាលក្នុងប្រទេសហ្វាំងឡង់ មានស្ដ្រីតិចជាង ៨១ នាក់អាយុចន្លោះពី ១៥ ទៅ ២៤ ឆ្នាំ ក្នុងចំណោមបុរស ១០០នាក់ នៅអាយុដូចគ្នា ដោយសារពួកគេចាកចេញទៅបន្ដការសិក្សា ឬបំពាក់ការងារតាមជំនាញផ្សេងៗ។
ម៉ាគូស លីនដ្រូស ជាបុគ្គលិកវ័យក្មេងម្នាក់នៅទីក្រុងក្បែរខាង Heinavesi បាននិយាយថា៖ «បញ្ហាមួយគឺថា សេវាកម្មនានាបានរំកិលទៅកាន់ទីក្រុងធំៗបន្ដិចម្ដងៗ។ ដូច្នេះយើងមិនពិបាកស្វែងរកជំនួយទាន់ចិត្ដណាស់។ ខ្ញុំចង់ឱ្យរដ្ឋាភិបាលយល់ថា នៅក្រៅក្រុងហែលស៊ីនគី ក៏មានមនុស្សដែរ»។
យុវជន ដែលបន្ដនៅតាមទីជនបទ តែមិនអាចរកការងារធ្វើបាន តែងតែត្អូញត្អែរអំពីបញ្ហាមិនត្រូវបានយកចិត្ដទុកដាក់ពីសង្គម។
ប៉ុន្ដែយុវជនវ័យ ២២ឆ្នាំ Atte Tuominen អ្នកបង្វឹកផ្នែកកីឡា នៅក្រុង Heinavesi បាននិយាយថា លោកមិនសៅហ្មងចិត្ដពីបញ្ហាអវត្ដមានរបស់នារីៗនោះទេ។
លោកបានឱ្យដឹងថា៖ «មិត្ដភក្ដិ និងរូបខ្ញុំបានចំណាយពេលយ៉ាងច្រើនលេងកីឡា ស្ទូចត្រី និងសកម្មភាពខាងក្រៅរួមគ្នាជាច្រើនទៀត។ នៅទីក្រុងជិតៗនេះ ក៏មាននារីៗខ្លះដែរ ដោយមិនចាំបាច់ចេញទៅឆ្ងាយៗឡើយ»៕ AFP/HR