ភ្នំពេញ: ម្ចាស់ហាងលក់ទូរស័ព្ទទំនើប មិនតម្រូវសួរនាំព័ត៌មានអ្វីច្រើនពីអ្នកទិញឡើយ លុះត្រាតែអតិថិជនទិញបង់រំលស់ ទើបមានការបញ្ជាក់ប្រាក់បៀវត្សរ៍ និងឯកសារផ្សេងៗ។
ប៉ុន្ដែអ្នកមានបំណងចង់ជាវដាវ កាំបិត លំពែង ផ្គាក់ ធ្នូ ឬស្នា ពីយុវជន ទួន សុជាតិ អតិថិជនត្រូវផ្ដល់ព័ត៌មានលម្អិតពីម្ចាស់កម្មសិទ្ធិសាស្ដ្រាវុធសម្រាប់ការតាំងលម្អ ថ្វាយជាគ្រឿងសក្ការៈ និងក៏ជំនូនផ្សេងៗទាំងនេះ។
លោក សុជាតិ អាយុ ៣០ ឆ្នាំ បាននិយាយថា៖ «ខ្ញុំសួរពីថ្ងៃខែឆ្នាំកំណើត ដើម្បីស្វែងរកកម្រិតរាសីរបស់គាត់ ហើយបើសិនគាត់នៅក្នុងឋានៈខ្ពស់ ចំពោះកម្រិតដាវឋានៈក្រោម គាត់ប្រើបានទាំងអស់។ តែបើគាត់ស្ថិតក្នុងឋានៈទាប គាត់អាចប្រើកម្រិតដាវឋានៈនេះ ១ ប៉ុណ្ណោះ យ៉ាងច្រើនណាស់ គាត់អាចផ្លោះបាន១កម្រិត។ ជាក់ស្ដែង បើគាត់ស្ថិតក្នុងឋានៈឃុន អ៊ីចឹង ឃុន, ម៉ឺន និងពល គាត់ប្រើបានទាំងអស់។ តែពីឃុនឡើងមកលួង អត់កើតទេ តែបើចង់ឡើង វារាងពិបាកបន្ដិច»។
លោក សុជាតិ ម្ចាស់ហាង ហនុមានសាស្ត្រាវុធ និងយ័ន្តខ្មែរ ដាវ មានច្រើនប្រភេទ មាន ៧ កម្រិត ដែលសំដៅលើឋានៈរបស់អ្នកប្រើប្រាស់ ដោយរាប់ចាប់ពីក្រោមឡើងលើ ដូចជា ពលម៉ឺន (កូនទាហានថ្មើរជើង) នាម៉ឺន, ឃុន, លួង, ព្រះ, ឧកញ៉ា និងព្រះរាជា។
លោកបានប្រាប់ ភ្នំពេញ ប៉ុស្ដិ៍ថា៖ «អាវុធនីមួយៗសុទ្ធតែមានលក្ខណៈខុសប្លែកគ្នាទាំងអស់ ដោយអាស្រ័យទៅតាមអ្នកប្រើ។ ជាក់ស្ដែង ចំពោះផ្នែកចម្លាក់នៅលើដាវ ពេលក្រឡេកមួយភ្លែត វាដូចគ្នា។ តាមពិត វាមិនដូចគ្នានោះទេ។ វាអាចខុសគ្នាត្រង់ចម្លាក់ កម្រាស់ ទម្ងន់ និងប្រវែង ដោយមើលទៅលើកម្ពស់កម្ព មាឌ កម្លាំង និងថាមពលរាសីរបស់គាត់»។
ដើម្បីឱ្យអាវុធសមជាមួយអ្នកប្រើ លោកត្រូវសាកសួរព័ត៌មានច្រើនពីអ្នកចង់ជាវ រួមទាំងការប្រើប្រាស់ និងប្រវត្ដិរូបមួយចំនួនទៀត។
ក្រោយមក លោកចាប់ផ្ដើមវាស់ប្រវែងដាវ ដើម្បីឱ្យសមនឹងកម្ពស់កម្ពរបស់អ្នកប្រើ រួចសួរថា តើយកដាវភ្លោះ ឬដាវទោល។ ក្បួននៃចាប់រង្វាស់ប្រវែងដាវ ត្រូវគោរពទៅតាមពាក្យសម្លោក ដោយពោលថា ចាប់ដង រងឆែង គ្រវែងទង រងសម្បត្ដិ ផាត់នគរ វរជ័យ និងបង្ក្រាបសត្រូវ។
លោកបានបញ្ជាក់ថា៖ «កន្លែងខ្លះ គេរាប់ចំនួន ៥ ដោយចាប់ផ្ដើមពីចាប់ដង គ្រវែងទង រងសម្បត្ដិ ផាត់នគរជ័យមានលាភបង្ក្រាបសត្រូវ។ ឧទាហរណ៍ បើសិនយើងរើបានដាវ ១ ផ្លែ ហើយយើងចាប់ខ្នាតរបស់វានៅត្រឹមចាប់ដងនៅចុងក្រោយ អ៊ីចឹង ដាវនេះបានតែកាន់ត្រឹមចាប់ដង កាប់គេក៏មិនកើត និងរងក៏មិនកើតដែរ។ វាត្រូវតែអ៊ីចឹងតែម្ដង»។
លោកពន្យល់អត្ថន័យ សម្លោកបុរាណខ្មែរ ដោយចាប់ដង មានន័យថា ដាវនេះមានដងមានផ្លែត្រឹមត្រូវហើយ។ រងឆែង មានន័យថា វាជាកន្លែងសម្រាប់រងពីការកាប់របស់អ្នកដទៃត្រង់ចំណុចនេះ។ គ្រវែងទង ដែលនៅលើរងឆែងបន្ដិចមានន័យថា ពេលបោះផ្លែទៅ ត្រឹមចំណុចនេះចំគោលដៅរបស់សត្រូវតែម្ដង។
សុជាតិ បន្ដថា រងសម្បត្ដិ មានន័យថា វាមានរាសីសម្រាប់ការពារទ្រព្យសម្បត្ដិគង់វង្ស។ ផាត់នគរ មានន័យថា ដល់ត្រឹមចំណុចនេះ គឺឈ្នះទាំងអស់មិនថា សត្រូវមកពីខាងនោះទេ។ វរជ័យ មានន័យថា ជ័យមានលាភ មានទាំងជ័យ មានទាំងលាភ និងមានទាំងយស ហើយបង្ក្រាបសត្រូវមានន័យថាគ្រប់យ៉ាងដែលរៀបរាប់ខាងដើមជាធាតុគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់បង្ក្រាបសត្រូវ។
លោកបានបន្តទៀតថា៖ «ចំពោះដំណេកដាវ ក៏មានលក្ខណៈខុសដែរដោយដាវត្រង់ជាប្រភេទពិឃាត សម្រាប់កាត់កប្រហារជីវិត ហើយប្រភេទដាវង វាជាដាវប្រយុទ្ធ»។
អង្គុយដាប់ចម្លាក់លើផ្លែកាំបិតផ្គាក់ដងវែងសម្រាប់ប្រើលើខ្នងដំរី លោក សុជាតិ បាននិយាយថា៖ «ការផលិតអាវុធទាំងអស់នេះ ខ្ញុំធ្វើឡើងតាមរយៈការសិក្សាស្រាវជ្រាវ ជាពិសេសពីឯកសាររស់នៅតាមស្រុកភូមិនានា។ ពេលវេលាមកដល់ ខ្ញុំហាក់ត្រូវបានបង្ហាញផ្លូវឱ្យទៅជួបអ្នកចេះ ដើម្បីបន្ដការស្រាវជ្រាវ»។
លោក សុជាតិ ដែលមានភរិយាជាអ្នកគូរក្បាច់ចម្លាក់លើសាស្ដ្រាវុធបានបន្ដថា ការងារពាក់ព័ន្ធនឹងកេរដំណែលដូនតា លោកមិនអាចកាត់ផ្ដាច់ពីជំនឿស្ដីពីវត្ថុស័ក្ដិសិទ្ធិបានឡើយ មិនថា តែការងារចម្លាក់ គំនូរ របាំ ល្ខោន អាយ៉ៃ ឬយីកេអីផ្សេងៗជាដើម សុទ្ធតែទាក់ទងនឹងជំនឿដូនតាទាំងអស់។
លោកបន្ថែមថា ពេលអ្នកជំនាញផលិតរបស់ទាំងអស់នេះឡើងវិញ ពួកគេក៏ត្រូវមានការរៀបចំទីសក្ការៈ ដើម្បីរំឭកគុណគ្រូបាធ្យាយដែរ។ បើជាអ្នកមានជំនឿពិតប្រាកដ ពួកគេក៏នឹងមានទំនាក់ទំនងជាមួយគ្រូបាធ្យាយដែរ ដោយជួនកាល ពួកគាត់មកពន្យល់សប្ដិឱ្យកែសម្រួលចំណុចខុសឆ្គង។
លោកឱ្យដឹងថា៖ «យើងដាក់តង្វាយ និងបូជាគោរពប្រណិប័តន៍ឱ្យបានត្រឹមត្រូវតាមក្បួនខ្នាត ការងារយើងក៏ចេះរលូនទៅមុខអ៊ីចឹងដែរ។ ជាក់ស្ដែង របររបស់ខ្ញុំ គឺជាការងាររងការតិះតៀនច្រើន តែខ្ញុំមិនមានបញ្ហាអ្វីនោះទេ»។
ក្រៅពីការគោរពគ្រូបាធ្យាយទៅតាមប្រពៃណីដូនតា លោកក៏បានឱ្យដឹងថា សាស្ដ្រាវុធក៏មានចារបាលីបញ្ចុះអាគមទៅតាមក្បួនខ្នាត ក្នុងបំណងបង្កើនតេជះអំណាចការពារលើពួកអមនុស្ស។ បើសិនជាមនុស្សណាមួយមានស្បែកគង់ស្បែកស្វិត អាវុធនេះនឹងអាចទម្លុះទម្លាយរបាំងអាគម។
លោក សុជាតិ បាននិយាយថា៖ «សាស្ដ្រាវុធមានចារបាលី យើងគ្រាន់តែធ្វើកិច្ចដោយមានតង្វាយសែនព្រេនតាមទំនៀមទម្លាប់ពីដូនតា តែយើងធ្វើកាត់ជាងពីមុន។ ពីដើមយើងមានបាយសី ម្លូស្លា ផ្លែឈើ ផ្កាភ្ញី និងអាចារ្យសូត្រធម៌។ តែពេលនេះយើងគ្រាន់តែមានផ្លែឈើ ម្លូស្លាភេសជ្ជៈ និងផ្កាភ្ញី ដោយការអុជធូប បួងសួងខ្លួនឯង។
ជាមួយការរៀបចំគ្រឿងពលីកាផ្លែឈើមានម្លូស្លា និងភេសជ្ជៈជាដើម លោកធ្វើពិធីបួងសួងដោយនិយាយថា៖ «សូមលោកខាងពិជ័យសង្គ្រាមក៏ដូចជាគ្រូគុន និងគ្រូចម្បាំងអញ្ជើញយាងមកសេពសោយ ហើយសូមឱ្យសេនាលោកម្នាក់ ឬមួយអង្គណាមកនៅជាមួយមក [សន្ឋិតក្នុងដាវ]»។
ដោយសំដៅលើវិញ្ញាណសណ្ឋិតក្នុងសាស្ដ្រាវុធលោកថា៖ «ពួកគាត់មានគ្នាច្រើន ហើយបើយើងមាននិស្ស័យគាត់នឹងមកនៅជាមួយយើង។
លោកបន្ដថា៖ «ពេលបញ្ចប់កិច្ចនៃការផលិតដាវ ១០០ ភាគរយយើងធ្វើពិធីបំពេញយសឱ្យ។ យើងអាចយកទៅប្រើប្រាស់ក្នុងបំណងណាមួយរបស់លោក។ ពេលតម្កល់សាស្ដ្រាវុធនៅក្នុងផ្ទះ ឬទីសក្ការៈវាអាចកែប្រែវាសនាម្ចាស់ថែមទៀត។ ជាក់ស្ដែងកន្លងមកគាត់ធ្លាប់តែសត្រូវផ្ចាញ់ផ្ចាល់ ខ្លបខ្លាចចាញ់ច្រាបគេ ហើយដល់ពេលមានសាស្ដ្រាវុធអាការទាំងអស់នេះ លែងមានតទៅទៀត។ វាប្រែជាមានអារម្មណ៍ក្លាហានធ្វើអ្វីចេះតែមុតមាំឆ្ពោះទៅមុខ»៕