ក្រុងវរីនដាវ៉ាន: ហូលី (Holi) ពិធីបុណ្យចម្រុះពណ៌នៅឥណ្ឌា ត្រូវបានប្រារព្ធឡើងកាលពីចុងសប្ដាហ៍ ដោយមិនមានការទប់ស្កាត់ការឆ្លងមេរោគឆ្លងជាលើកដំបូងក្នុងរយៈពេល ៣ ឆ្នាំ ដោយសូម្បីតែទីក្រុងវរីនដាវ៉ាន ដែលជាប់ងារជាទឹកដីនៃភាពសោកសៅ ឬទីក្រុងស្ត្រីមេម៉ាយ ក៏ចូលរួមរីករាយទិវានេះដែរ។
ពិធីបុណ្យនិទាឃរដូវដ៏ស្រសឆើតនេះ មានមនុស្សរាប់លាននាក់នៅទូទាំងប្រទេសឥណ្ឌាបាចម្សៅពណ៌ដាក់គ្នា ទៅវិញទៅមកដើម្បីអបអរថ្ងៃបញ្ចប់នៃរដូវរងា និងជ័យជម្នះនៃអំពើល្អលើអំពើអាក្រក់។
ចំនួនអ្នកចូលរួមបានឡើងដល់កំពូលនៅថ្ងៃសុក្រ ដោយតាមវិថីនានាមានមនុស្សយ៉ាងកកកុញ។ ប៉ុន្តែពិធីជប់លៀងបានចាប់ផ្តើមតាំងពីដើមទីនៅក្រុងវរីនដាវ៉ាន ជាកន្លែងដែលស្ត្រីចំណាស់បានរាំរែកយ៉ាងក្អាកក្អាយជាមួយនឹងផ្កាសាហ្វរ៉ុន។
អ្នកស្រី ហ្សាគុនថាឡា ដាវី អាយុ ៧២ ឆ្នាំបានប្រាប់ AFP ថា៖ «ដោយសារតែការបិទខ្ទប់មេរោគឆ្លងក្នុងរយៈពេល ២ ឆ្នាំចុងក្រោយនេះ យើងមិនអាចប្រារព្ធពិធីបុណ្យហូលីបាន»។
អ្នកស្រីបានបន្ថែមថា៖ «ឥឡូវនេះលែងមានការបិទខ្ទប់ អស់មានមេរោគឆ្លងហើយ។ យើងសប្បាយចិត្តណាស់ គ្មានអ្វីនឹងថ្លែងទេ»។
វរីនដាវ៉ាន គឺជាទីក្រុងសក្ការបូជាដ៏វិសុទ្ធ ផ្សារភ្ជាប់ទំនៀមទម្លាប់សាសនាជាមួយព្រះក្រឹស្ណហិណ្ឌូ។
ប៉ុន្តែទីក្រុងនេះ ក៏ជាជម្រកនៃស្ត្រីមេម៉ាយប្រមាណជា ២ ពាន់នាក់ ដែលត្រូវបានក្រុមគ្រួសារបណ្ដេញចេញពីផ្ទះបន្ទាប់ពីការស្លាប់នៃស្វាមីរបស់ពួកគេ។
វត្តមានស្ត្រីមេម៉ាយក្នុងពិធីបុណ្យហូលី ដ៏ចម្រុះពណ៌នេះដើមឡើយត្រូវបានហាមឃាត់តាមប្រពៃណី។
ស្ត្រីមេម៉ាយប្ដីស្លាប់ទើបតែត្រូវបានអនុញ្ញាតឱ្យប្រារព្ធពិធីបុណ្យនៅ ១ ទសវត្សរ៍នេះប៉ុណ្ណោះ៕ AFP/HR