ក្រុងប៉ារីស: នៅលើវាលស្រែភាគខាងលិចប្រទេសបារាំង បុប្ផាពណ៌ស្វាយ និងសតូចៗដែលចុះអមដើមស្រូវសាឡី គឺជាតម្រុយដែលបង្ហាញថា នេះមិនមែនជាដីស្រែសម្រាប់ដាំដំណាំតែ ១ មុខតាមប្រពៃណីនោះទេ។
ជាក់ស្ដែង តំបន់ទាំងមូល គឺជាផ្នែក ១ នៃការងារវិទ្យាសាស្ដ្រ ដើម្បីជួយដល់កសិករកាត់បន្ថយការប្រើប្រាស់ថ្នាំសម្លាប់សត្វល្អិត ថ្នាំស្មៅ និងជីគីមី។
កសិករ ដេវីដ បោននៀរ បាននិយាយ ពេលលោកឱនច្រូតផ្កាព្រៃវេរ៉ូនីកា និង ហ៊ិកវីដ ថា៖ «ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថា ផលិតផលទាំងនេះពិតជាគ្រោះថ្នាក់ ហើយសាធារណជនស្នើសុំកាត់បន្ថយ»។
ទីតាំងពិសោធន៍ ១ របស់លោក គឺអនុវត្ដទៅតាមស្ដង់ដា ដោយប្រើថ្នាំគីមីសម្លាប់ស្មៅ ទី២ លោកកម្ចាត់ស្មៅដោយប្រើរនាស់យន្តសម្អាតតែរុក្ខជាតិព្រៃ ខណៈវិធីសាស្ដ្រទី៣ នឹងមិនប្រើអ្វីទាំងអស់។
លោកធ្វើកិច្ចការគម្រោងទាក់ទងនឹងដីស្រែ ៤០០ កន្លែង និងប្រមាណ ៤០ ភូមិ ក្នុងតំបន់ Deux-Sevres ភាគខាងលិចប្រទេសបារាំង ជាទីដែលអ្នកវិទ្យាសាស្ដ្រធ្វើការពិសោធជាមួយតិចនិកប្លែកៗ ដើម្បីកាត់បន្ថយការបំពុលបរិស្ថាន។
លោក រ៉ូបឺត ហ្វីងហ្គ័រ ប្រធានស្រាវជ្រាវប្រព័ន្ធកសិកម្មនៅសាកលវិទ្យាល័យ ETH University of Zurich បាននិយាយដោយសំដៅលើតំបន់អឺរ៉ុប និងផ្នែកខ្លះនៃទ្វីបអាស៊ីថា៖ «នៅតំបន់ជាច្រើនក្នុងពិភពលោក យើងស្ថិតនៅចំណុច ដែលការប្រើប្រាស់ជីមិនបានផ្ដល់ប្រសិទ្ធភាពអ្វីជាដុំកំភួនទេ បើគិតពីបរិមាណទិន្នផលបន្ថែមនោះ»។
ស្របពេលនេះ អ្នកស្រាវជ្រាវ Pepijn Schreinemachers នៅមជ្ឈមណ្ឌលដំណាំពិភពលោកបាននិយាយថា ប្រជាកសិករក្នុងបណ្ដាប្រទេសនានា ដូចជា វៀតណាម ឡាវ និងកម្ពុជា កំពុងតែប្រើប្រាស់ថ្នាំសម្លាប់សត្វល្អិតខុស ដែលអាចជះឥទ្ធិពលដ៏គ្រោះថ្នាក់ទៅវិញទេ។
លោកបាននិយាយថា៖ «ប្រជាកសិករគ្រប់រូបអាចចែករំលែកព័ត៌មានលម្អិតអំពីឧប្បត្ដិហេតុពុលដោយសារថ្នាំសម្លាប់សត្វល្អិត ដែលពួកគេបានជួបបទពិសោធ ចាប់ពីបញ្ហារោលរមាស់ស្បែករហូតដល់ក្អួតចង្អោរ និងសន្លប់។ ប៉ុន្ដែ ប្រជាកសិករភាគច្រើនមានជំនឿថា ថ្នាំសម្លាប់សត្វល្អិតពិតជាចាំបាច់សម្រាប់ផលិតផលកសិកម្មរបស់ពួកគេ»។
ប៉ុន្ដែការផ្លាស់ប្ដូរជំនឿលើថ្នាំកម្ចាត់ស្មៅ និងសត្វល្អិត ទាមទាររយៈពេលយូរ ដោយសូម្បីតែកសិករក្នុងការស្រាវជ្រាវក៏ពិបាកនឹងកែប្រែទម្លាប់។
លោក វីនសេន ប្រេតាញ៉ូតេ ជានាយកផ្នែកស្រាវជ្រាវនៅទីភ្នាក់ងារស្រាវជ្រាវបារាំង CNRS បាននិយាយថា៖ «សូម្បីតែប្រជាកសិករ ដែលចូលរួមក្នុងការពិសោធនេះ និងបានមើលឃើញលទ្ធផលផ្ទាល់ភ្នែក មិនទាន់បានកែទម្លាប់ចាស់គួរឱ្យកត់សម្គាល់នៅឡើយ»៕ AFP/HR