.jpg)
លោក សាហ្វិក ម៉ាស៊ី ត្រូវបានទាញចេញពីប្រហោងលូ ក្រោយពីបំពេញបេសកកម្មបារសម្អាតការកកស្ទះ។ រូបថត AFP
ក្រុងអ៊ិស្លាម៉ាបាដ: ស្ទើរតែមិនស្លៀកពាក់អ្វីទាំងអស់ និងខ្លួនប្រាណសើមដោយទឹកលូក្លិនស្អុយគគ្រក់ លោក សាហ្វិក ម៉ាស៊ី ខំងើបចេញពីប្រហោងលូ ដែលលោកទើបបានចូលធ្វើការសម្អាតដោយដៃនៅក្នុងខណ្ឌ ១ នៃ ឡាហ័រ ជាទីក្រុងធំបំផុតទី២ របស់ប្រទេសប៉ាគីស្ថាន។
រៀងរាល់ថ្ងៃ បុរសវ័យ ៤៤ ឆ្នាំ ត្បុលក្បាលចូលក្នុងលូទឹកស្អុយនៃទីក្រុង ដោយហ៊ានជម្នះនឹងក្លិនឧស្ម័នពុលបញ្ចេញពីលាមក ការបំពុលបរិស្ថាន និងកាកសំណល់ ដើម្បីធ្វើការកាយសម្អាតបណ្ដាញលូបង្ហូរទឹក។
លោកបានប្រាប់ AFP ថា៖ «នៅពេលមានអ្នកចុះក្នុងលូ ពួកគេត្រូវលះបង់តម្លៃនៃការគោរពខ្លួនឯង»។
មិនខុសពីកម្មករអនាម័យភាគច្រើននៅប៉ាគីស្ថាន លោក សាហ្វិក គឺជាអ្នកប្រណិប័តន៍សាសនាគ្រិស្ដម្នាក់ និងបំពេញការងារប្រឈមការរើសអើងពីសង្គម ដែលត្រូវមាក់ងាយដោយជនជាតិមូស្លីមភាគច្រើន។
៨០ ភាគរយនៃអ្នកបោសសំរាម បារលូ ជាគ្រិស្តសាសនិក។ រូបថត AFP
ក្នុងឆ្នាំ ២០១៧ ក្រុមវេជ្ជបណ្ឌិតមូស្លីមបានបង្កការរិះគន់ និងការតវ៉ានៅក្រុង Umerkot នៅពេលពួកគេមិនព្រមព្យាបាលកម្មករបូមលូជាគ្រិស្ដសាសនិកម្នាក់ ដែលជួបបញ្ហាពុលឧស្ម័ន ក្រោមហេតុផលថា ពួកគេមិនអាចប៉ះពាល់រាងកាយកខ្វក់បានទេ ពីព្រោះពួកគេត្រូវរក្សាភាពស្អាតស្អំអំឡុងបុណ្យពិសិដ្ឋរ៉ាម៉ាដន។
គ្រិស្ដសាសនិកភាគច្រើននៅប្រទេសប៉ាគីស្ថាន សុទ្ធតែជាអ្នកមានសាវតាព្រហ្មញ្ញវណ្ណៈទាប ដែលបានផ្លាស់ប្ដូរជំនឿរបស់ខ្លួនអំឡុងសម័យអាណានិគមចក្រភពអង់គ្លេសក្នុងបំណងចង់គេចចេញពីប្រព័ន្ធ ដែលរមែងបង្ខំពួកគេធ្លាក់ទៅក្នុងជីវិតលំបាកលំបិនតាំងពីកំណើតមក។
អតីតព្រហ្មញ្ញសាសនិកវណ្ណៈទាបក្លាយជាគ្រិស្តសាសនិកមានចំនួនជិត ២ ភាគរយនៃចំនួនប្រជាជាតិសរុប តែពួកគេមានចំនួន ៨០ ភាគរយនៃអ្នកបំពេញការងារប្រមូលសំរាម បូមលូ និងបោសសម្អាតផ្លូវថ្នល់។ នេះបើយោងតាមតួលេខដកស្រង់ដោយគណៈកម្មការសិទ្ធិមនុស្សជាតិ។
បណ្ដាញលូនៅទីក្រុងឡាហ័រ ដែលមានប្រជាជន ១១ លាននាក់ តែងតែត្រូវបានប្រើឈើវែងចាក់ឆ្កឹះកន្លែងកកស្ទះ។ បើវិធីនេះអត់ប្រសិទ្ធភាព ត្រូវមានកម្មករណាម្នាក់ចុះបារសម្អាត។
អស់រយៈពេល ២២ ឆ្នាំនៃកិច្ចការសម្អាតលូដ៏កខ្វក់ លោក សាហ្វិក ទទួលបានប្រាក់ខែតែ ៤៤ ០០០ រូពី (ជិត ១ លានរៀល) ក្នុង ១ ខែ ដោយវាច្រើនជាងប្រាក់ចំណូលអ្នកបោសសម្អាត និងអ្នករើសអេតចាយជិតពាក់កណ្ដាលឯណោះ។
លោក សាហ្វិក ជាគ្រិស្តសាសនិកមានសាវតារព្រហ្មញ្ញ។ រូបថត AFP
ប៉ុន្ដែកត្ដាប្រឈមគ្រោះថ្នាក់ក៏មានខ្ពស់ ពាក់ព័ន្ធនឹងជំងឺឆ្លង ដូចជា រោគរបេង និងជំងឺថ្លើម ព្រមទាំងបញ្ហាស្បែក និងជំងឺភ្នែក។
អ្នកបារលូប្រឈមនូវឧប្បត្ដិហេតុផ្សេងៗ រហូតដល់ស្លាប់ទៀតផង។
លោក សាបាស ម៉ាស៊ី អាយុ ៣២ ឆ្នាំ ដែលធ្លាប់ជួបបញ្ហាឧស្ម័នពុលក្នុងបណ្ដាញលូ មុនពេលត្រូវបានសង្គ្រោះនៅមន្ទីរពេទ្យបាននិយាយថា៖ «នៅពេលទៅធ្វើការយើងមិនប្រាកដថា នឹងបានវិលមកផ្ទះវិញឬយ៉ាងណាឡើយ»។
លោក សាហ្វិក ក៏ដឹងដែរថា គ្មានថ្ងៃឡើងដំណែងអ្វីលើសពីបារលូទេ។
ប៉ុន្ដែរៀងរាល់ថ្ងៃ លោកថា៖ «អរគុណព្រះជាម្ចាស់ដែលលោកមានឱកាសមើលឃើញពន្លឺថ្ងៃថ្មី»៕ AFP/HR
លោក សាហ្វិក ចុះក្នុងបំពង់លូដ៏កខ្វក់ស្អុយគគ្រក់។ រូបថត AFP
