ក្រុងកូឡុំបូ: ពេលសូរិយាហៀបអស្ដង្គតលិចផុតរលកមហាសមុទ្រ ទេសចរអ៊ុយក្រែន វីកតូរៀ ម៉ាការ៉េនកូ និងកូនស្រីអុជធូបរៀងរាល់ល្ងាចនៅប្រាសាទ ១ ក្នុងរីសតឆ្នេរស្រីលង្កា ដើម្បីបួងសួងសុំត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញ។
ការលុកលុយរបស់រុស្ស៊ីមកលើមាតុភូមិរបស់ស្ដ្រីវ័យ ៣៥ ឆ្នាំ កាលពីខែកុម្ភៈ បានបន្សល់ទុកឱ្យអ្នកដំណើររាប់ពាន់នាក់ពីប្រទេសទាំង ២ រសាត់តែលតោលនៅដែនកោះត្រូពិកនេះ។
ប៉ុន្ដែទេសចរអ៊ុយក្រែនដែលអស់លុយពីកាបូប និងបារម្ភពីជោគវាសនាមនុស្សជាទីស្រឡាញ់នៅមាតុភូមិកំណើតបាននិយាយថា ពួកគេទទួលបានការឧបត្ថម្ភយ៉ាងសម្បូរសប្បាយពីអ្នកស្រុក ថ្វីដ្បិតតែតឹងចិត្ដចំពោះក្ដីកង្វល់នៃវិបត្ដិហិរញ្ញវត្ថុ។
អ្នកស្រី ម៉ាការ៉េនកូ ប្រាប់ AFP ថា៖ «ខ្ញុំស្រឡាញ់ប្រទេស និងពលរដ្ឋស្រីលង្កា។ ពួកគេគ្រប់គ្នាជួយយើង»។
អ្នកស្រីក៏ដូចជាស្វាមី និងកូនស្រីវ័យ ៥ ឆ្នាំ បានធ្វើដំណើរជុំវិញប្រទេសស្រីលង្ការយៈពេលជាច្រើនសប្ដាហ៍ នៅពេលកងកម្លាំងរុស្ស៊ីចូលលុកលុយប្រទេសអ៊ុយក្រែន។
ពួកគេកាន់តែខើចលុយ និងធ្លាក់ខ្លួនដុនដាប មុនពេលអ្នកស្រុកក្នុងទីក្រុងរីសត អ៊ូណាវ៉ាធូណា បានជួយទំនុកបម្រុងពួកគេ ដោយការផ្ដល់កន្លែងស្នាក់នៅ អាហារ និងថែមទាំងធូបទៀនសម្រាប់អុជបួងសួងនៅទីឋានសក្ការៈថែមទៀតផង។
អ្នកស្រី ម៉ាការ៉េនកូ បានឱ្យដឹងថា៖ «ម្ចាស់សណ្ឋាគារបានអនុញ្ញាតឱ្យពួកយើងស្នាក់នៅតាមតម្រូវការ។ យើងមានម្ហូបអាហារ ទឹកដែលយើងមិនចាំបាច់ឈឺក្បាលចំពោះបញ្ហារឿងក្រពះនៅថ្ងៃស្អែក។ យើងមានសុវត្ថិភាពណាស់នៅទីនេះ ហើយពួកគេក៏យកចិត្ដទុកដាក់ចំពោះយើងដែរ»។
នៅតាមបណ្ដោយឆ្នេរខ្សាច់ដ៏សក្បុសនៃប្រទេសស្រីលង្កា ជំនួញពាក់ព័ន្ធអាស្រ័យលើទេសចរណ៍ជាច្រើនកំពុងធ្វើការផ្សព្វផ្សាយពាណិជ្ជកម្មដោយការផ្ដល់ ឬជួយភ្ញៀវទេសចរអ៊ុយក្រែនដាច់សង្វែង។
លោក អាហេះ សាណាកា ជាអ្នកគ្រប់គ្រងហាងកាហ្វេ Blackgold នៅ Mirissa ជឿថា សន្ដានចិត្ដរបស់ជនជាតិស្រីលង្កាបានកើតឡើងពីការចងចាំនៃបទពិសោធជម្លោះផ្ទៃក្នុងសង្ក្រាមស៊ីវិល ១ ទសវត្សរ៍ ដែលទើបបញ្ចប់ក្នុងឆ្នាំ ២០០៩។
លោកបាននិយាយថា៖ «យើងក៏ប្រឈមស្ថានភាពដូចនេះពីមុនមកដែរ។ យើងដឹងពីទុក្ខវេទនា ហើយយើងបានយល់ពីការឈឺចាប់»។
តួលេខផ្លូវការបង្ហាញថា ទេសចររុស្ស៊ីជាង ១៥ ០០០ នាក់ និងអ៊ុយក្រែន ៥ ០០០ នាក់ បានធ្វើដំណើរមកកម្សាន្ដនៅស្រីលង្កាក្នុងខែផ្ដើមមានជម្លោះប្រដាប់អាវុធ ដែលជាប្រភពធនធានទេសចរលំដាប់ទី១ និងទី៣ នៅស្រីលង្កា៕ AFP/HR