ក្រុងកៀវ: នៅក្នុងសួនច្បារភាគខាងលិចប្រទេសអ៊ុយក្រែន អ៊ីវ៉ានណា គូហ្ស៊ីវ ជាគណនេយ្យករចូលនិវត្ដន៍អាយុខ្ទង់ ៦០ ឆ្នាំ បានប្រមែប្រមូលផ្កាដាហ្វហ្វូឌីលពណ៌លឿង និងផ្កាកណ្ដឹងខៀវលក់នៅផ្សារ។
អ្នកស្រីបាននិយាយថា វាជារឿងចៃដន្យសុទ្ធសាធដែលផ្កាក្នុងសួនរបស់អ្នកស្រីរីកស្គុះស្គាយរំលេចជាពណ៌ទង់ជាតិក្នុងសប្តាហ៍នេះ។
អ្នកស្រីបានបន្ដថា៖ «ខ្ញុំចូលចិត្តវា វាជាកិត្តិយសរបស់អ៊ុយក្រែន»។
ស្ត្រី និងកុមារជាច្រើនបានភៀសខ្លួនទៅក្រៅប្រទេស ដោយបន្សល់ទុកបុរសៗតស៊ូស្វែងរកការងារធ្វើ និងរង់ចាំការហៅឱ្យចូលបម្រើកងទ័ព។
ប៉ុន្តែនិទាឃរដូវមិនរង់ចាំទេ ហើយសួនច្បារដែលស្ដ្រីចំណាស់នេះបានទទួលមរតកពីជីដូនជីតារបស់អ្នកស្រីកំពុងរីកស្គុះស្គាយ។
កុមារអ៊ុយក្រែនត្រូវបានបង្រៀនថា ទង់ជាតិមាន ២ ពណ៌ ដោយ ១ ពណ៌តំណាងផ្ទៃមេឃពណ៌ខៀវ និង ១ ពណ៌ទៀតជាវាលស្រូវសាឡី។
នៅទីក្រុង Lviv ពណ៌ទង់ជាតិទាំងនេះបានគ្របដណ្ដប់ទីកន្លែង រួមទាំងទង់ជាតិបក់រវិចៗនៅលើតួរថយន្ត នៅក្នុងនំមានស្នូល និងនំខេកក្នុងភោជនីយដ្ឋាន តែក៏មាននៅកម្រង និងបាច់ផ្កាលក់តាមដងវិថីផងដែរ។
រដូវផ្ការីកឆ្នាំនេះ នៅស្ថានីយរថភ្លើងទាហានអាយុ ២២ ឆ្នាំម្នាក់ កំពុងរង់ចាំដោយអន្ទះសាជាមួយបាច់ផ្កាទូលីពពណ៌លឿង ១០១ ទងចងបូពណ៌ខៀវសម្រាប់ជូនមិត្ដស្រី ដែលលោកខានជួប ២ខែហើយ ព្រោះតែខ្លួនត្រូវទៅឈរជើងនៅជំរំកងទ័ពភាគខាងកើត។
អ្នកស្រី អូលហ្គាហ្វីត យ៉ូស្ទីស្លូ អាយុ ៥៥ ឆ្នាំ ដែលលក់ផ្កានៅផ្សារតាំងពីឆ្នាំ ១៩៩៦ បាននិយាយថា អ្នកស្រីខានលក់ប៉ុន្មានថ្ងៃក្រោយមានការផ្ទុះសង្គ្រាម។ តែនៅពេលដែលអ្នកស្រីត្រឡប់មកវិញនៅដើមខែមីនា អ្នកស្រីភ្ញាក់ផ្អើល ដែលឃើញមានអតិថិជនច្រើនត្រូវការទិញផ្កា។
ចំនួនប្រជាជនក្នុងទីក្រុង Lviv បានកើនឡើង ដោយមានគ្រួសាររត់គេចខ្លួនតិចតួចពីភាគខាងកើត និងភាគខាងត្បូងអ៊ុយក្រែន បានឆ្លងកាត់ និងជ្រកកោននៅទីក្រុងអ្នកស្រី។
អ្នកលក់ផ្ការូបនេះបាននិយាយថា៖ «មានអ្នកផ្លាស់ទីលំនៅជាច្រើនដែលត្រូវការផ្កាលួងលោមផ្ដល់កម្លាំងចិត្ត។ ក្នុងស្ថានភាពសង្គ្រាម ពួកគេពិតជាត្រូវការភាពវិជ្ជមាន»៕ AFP/HR