.jpg)
ទីរក្សាធាតុសម័យទំនើប សម្រួលដល់ជីវិតដ៏មមាញឹកពលរដ្ឋជប៉ុន ក្នុងការមកគោរពវិញ្ញាណក្ខន្ធ។ AFP
ក្រុងតូក្យូ៖ អ្នកស្រី ម៉ាសាយ៉ូ អ៊ីស៊ូរូហ្គី បានចូលក្នុងស្តង់មួយនៅជាន់ទីប្រាំមួយនៃអគារតូក្យូដ៏ស្រស់ឆើតឆាយ ផ្ដល់ការស្កែនអត្តសញ្ញាណប័ណ្ណ និងរង់ចាំប្រព័ន្ធស្វ័យប្រវត្តិដើម្បីប្រគល់ធាតុរបស់ស្វាមីរបស់អ្នកស្រី។
មនុស្សកាន់តែច្រើនឡើងនៅក្នុងប្រទេសជប៉ុនកំពុងបំបែកទំនៀមទំលាប់លើការបញ្ចុះសព និងការកាន់ទុក្ខ ដោយប្តូរពីការបញ្ចុះសពនៅស្រុកកំណើត ទៅជាទំនើបកម្មចំពោះការរៀបចំផ្នូរ។
ទ្វារឈើដ៏ឡូយៗនៅខាងក្នុង ដែលមានរូបរាងដូចជណ្តើរយន្តនៅសណ្ឋាគារប្រណីតមួយ ហើយស្លាកឈ្មោះក្រមៅដ៏មានពន្លឺផុសចេញពីប្រអប់ផ្ទុកកោដ្ឋដាក់ធាតុស្វាមីនៅចំកណ្តាល ខណៈដែលរូបថតរបស់លោកលេចឡើងនៅលើអេក្រង់។
អ្នកស្រី អ៊ីស៊ូរូហ្គី អាយុ ៦០ ឆ្នាំបានប្រាប់ AFP ថា៖ «ដំបូងខ្ញុំគិតថាប្រហែលជាកន្លែងទាំងនេះអាចត្រជាក់ឯកា ហើយថាខ្ញុំចូលចិត្តផ្នូរបុរាណនៅលើដី។ ឥឡូវនេះខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថា វាជាការដ៏ប្រសើរជាងក្នុងការមានកន្លែង ដែលខ្ញុំអាចទៅលេងបានគ្រប់ពេលវេលាតាមចិត្ដចង់ ហើយងាយស្រួលធ្វើការបួងសួងជាជាងការមានផ្នូរសពបែកគ្រួសារ ដែលខ្ញុំកម្រនឹងមានពេលទៅលេង»។
តាមប្រពៃណីនៅក្នុងប្រទេសជប៉ុន សាកសពបូជាត្រូវបានដាក់ក្នុងផ្នូររបស់គ្រួសារ ដែលប្រើប្រាស់អស់ជាច្រើនជំនាន់ ហើយត្រូវបានថែរក្សាដោយកូនប្រុសច្បងរបស់គ្រួសារ។
ព្រះពុទ្ធសរុបជាង ២ពាន់អង្គតំណាងឱ្យសពនីមួយៗ ដែលធាតុរបស់ពួកគេត្រូវបានរក្សាទុកនៅទីនោះ។ AFP
ប៉ុន្តែចំនួនប្រជាជនវ័យចំណាស់ដ៏ច្រើនរបស់ប្រទេសនេះធ្វើឱ្យមានអតុល្យភាពរវាងចំនួនផ្នូរថ្មី ដែលត្រូវការការថែទាំ និងហើយមនុស្សវ័យក្រេងជំនាន់ក្រោយពិបាកនឹងរក្សាឆន្ទៈថែរក្សាកន្លែងតជំនាន់ទាំងនេះ។
លោកតេជគុណ តូម៉ូហ៊ីតុ ហ៊ីរ៉ូសេ ព្រះសង្ឃគង់នៅព្រះវិហារបានសម្រេចសាងសង់ទីតាំងបញ្ចុះសពទំនើបនេះប ន្ទាប់ពីអគារចាស់របស់អារាមបានខូចខាតយ៉ាងតំណំក្នុងគ្រោះរញ្ជួយដីឆ្នាំ ២០១១។
ធាតុត្រូវបានផ្ទេរទីរំឭកការចងចាំសមូហភាព ប៉ុន្តែឈ្មោះបុគ្គល ឬលេខកូដ QR ត្រូវបានគេឆ្លាក់នៅលើស្លាកឈ្មោះ ដើម្បីផ្តល់ឱ្យផ្នូរសពមួយចំនួននូវអត្តសញ្ញាណដ៏ងាយស្រួលដល់សាច់ញាតិ។
ព្រះសង្ឃបានសន្យាថា នឹងបន្តប្រពៃណីធ្វើពិធីបួងសួងដល់វិញ្ញាណក្ខន្ធអ្នកដែលបានចែកឋានទៅដូចពីមុនដែរ។
ព្រះតេជគុណមានសង្ឃដីកាថា អគារថ្មីដែលរួមមានអារាមជាកន្លែងគង់នៅរបស់ព្រះអង្គ និងជាទីស្មសាន្ដ បានធ្វើការកែច្នៃទីកន្លែង ដែលមានអាយុកាលតាំងពីឆ្នាំ១៦០៨ឱ្យរស់រានឡើងវិញ។
រីឯលោកតេជគុណ តូម៉ូហ៊ីតុ ហ៊ីរ៉ូសេ បាននិយាយថា៖ «វាផ្តល់នូវរចនាប័ទ្មថ្មី។ គ្រួសារជាច្រើនយល់ថា វាងាយស្រួលក្នុងការទៅលេងផ្នូររបស់ពួកគេ»។
ការចំណាយរក្សាធាតុនៅផ្នូរទំនើប មានតម្លៃជាមធ្យមប្រហែល៧១០០ដុល្លារ ឬពាក់កណ្តាលនៃតម្លៃផ្នូរបុរាណ។ AFP
កន្លែងបញ្ចុះសពទំនើបមិនត្រឹមតែផ្ដល់ភាពងាយស្រួលជាងប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែការចំណាយក៏ថោកជាមួយនឹងតម្លៃជាមធ្យមប្រហែល៧១០០ដុល្លារ ប្រហែលពាក់កណ្តាលនៃតម្លៃផ្នូរបុរាណ។
អារាម Kokokuji ដែលត្រូវបានបង្កើតឡើងនៅទីក្រុងតូក្យូក្នុងឆ្នាំ១៦៣០ ក៏បានបង្កើតជាបរិវេណរាងអដ្ឋកោណ ដែលជញ្ជាំងចាប់ពីកម្រាលឥដ្ឋដល់ពិដានរំលេចនូវចម្លាក់ព្រះពុទ្ធរូបកែវជាច្រើនអង្គ។
ព្រះពុទ្ធសរុបជាង ២ពាន់អង្គតំណាងឱ្យសពនីមួយៗ ដែលធាតុរបស់ពួកគេត្រូវបានរក្សាទុកនៅទីនោះ។ នៅពេលដែលភ្ញៀវស្កែនអត្តសញ្ញាណប័ណ្ណ ឬបញ្ចូលឈ្មោះសមាជិកគ្រួសារចែកឋាន ព្រះពុទ្ធរូបដែលភ្ជាប់ជាមួយផ្នូរមនុស្សជាទីស្រឡាញ់របស់ពួកគេត្រូវបានបំភ្លឺ។
ព្រះសង្ឃតៃជុន យ៉ាជីម៉ា ដែលសាងសង់អគារ Ruriden ជាមួយក្រុមវិចិត្រករ និងវិស្វករមានសង្ឃដីកាថា៖ «កូនៗគួរតែថែទាំផ្នូរ និងនឹកចងចាំដួងព្រលឹងឪពុកម្តាយ។ ប៉ុន្តែការពិតជាក់ស្ដែង គឺវាមិនអាចទៅរួចទេប្រសិនបើផ្នូរស្ថិតនៅទីឆ្ងាយៗ។ ខ្ញុំបានគិតអំពីរបៀប ដែលមនុស្សដ៏មមាញឹកទាំងនោះអាចសម្រាកវេលាជីវិតចុងក្រោយប្រកបដោយភាពកក់ក្តៅ។ ទីនេះហើយគឺជាចម្លើយ»៕ AFP/HR
អគារតូក្យូដ៏ស្រស់ឆើតឆាយ ផ្ដល់ការស្កែនអត្តសញ្ញាណប័ណ្ណ និងរង់ចាំប្រព័ន្ធស្វ័យប្រវត្តិរក្សាធាតុអ្នកចែកឋាន។ AFP
