ភ្នំពេញៈ អង្គការបណ្តុះបណ្តាលថ្នាក់មូលដ្ឋាន (OBT) បាននិងកំពុងបន្តសក្ដានុពលរបស់ខ្លួនក្នុងនាមជាអង្គការក្រៅដ្ឋាភិបាលដែលមានស្ថាបនិកជាតិខ្មែរ និងអាចផ្គត់ផ្គង់ខ្លួនឯងបានចន្លោះពី ៧០-៨០ភាគរយ តាមរយៈការអនុវត្តគម្រាងនានាដោយគ្រាន់តែទទួលជំនួយពីក្រៅត្រឹមតែ ២០-៣០ ភាគរយប៉ុណ្ណោះ ខណៈអង្គការមានបុគ្គលិកចំនួន ១៤ រូប ដើម្បីចាត់ចែងការងារនិងផ្សព្វផ្សាយពីគម្រោងផ្សេងៗទៅដល់សិស្សានុសិស្សនៅតាមសហគមន៍។
លោក ប៉ត សុផល វ័យ ៤៨ ឆ្នាំ គឺជាស្ថាបនិកអង្គការបណ្តុះបណ្តាលថ្នាក់មូលដ្ឋាន (OBT) ដែលបានបង្កើតតាំងពីឆ្នាំ ២០០៩ នៅភូមិជីរោទ៍ក្រោម ២ ឃុំជីរោទ៍ទី១ ស្រុក និងខេត្តត្បូងឃ្មុំ នៅលើផ្ទៃដីជាង ១ ហិកតា។ លោកបង្ហើបឱ្យដឹងពីគម្រោងនានាដែលមាននៅអង្គការរបស់លោក រួមមាន ដូចជា គម្រោងទឹកស្អាត គម្រោងដំណាំសុវត្ថិភាព ឬសិប្បកម្មជាដើមក្នុងនោះក៏មានការកែច្នៃប្រេងឆាពីគ្រាប់ឈូករ័ត្នផងដែរដែលជាប្រភពរកប្រាក់ចំណូលសម្រាប់ការផ្គត់ផ្គង់ឱ្យមាននិរន្តរភាពនៅក្នុងអង្គការ។
លោក ប៉ត សុផល ប្រាប់ថា៖ «ដើមឆ្នាំ ២០២២ នេះ យើងបានទិញម៉ាស៊ីនថ្មី សម្រាប់គាបយកប្រេងឆាពីគ្រាប់ឈូករ័ត្ន និងចាប់ផ្តើមធ្វើគម្រោងផលិតប្រេងឆានេះឡើងវិញ។តាមពិតទៅគម្រោងនេះយើងធ្លាប់បានធ្វើដំបូងកាលពីឆ្នាំ ២០១៨ តែបានផ្អាកវិញនៅឆ្នាំ ២០១៩ ដោយសារតែម៉ាស៊ីនគាបយកប្រេងឆានោះវាខូច»។
ស្ថាបនិកអង្គការ OBT រូបនេះបានឱ្យដឹងទៀតថា៖ «កាលពីខែកក្កដា ឆ្នាំ ២០២២ កន្លងមកនេះ យើងផលិតប្រេងឆាពីគ្រាប់ឈូករ័ត្នបានចំនួនជាង ២០០ ដប ហើយ ១ ដប មានចំណុះ ២៥០ មិល្លិលីត្រ។ ប្រេងឆាទាំងអស់នោះយើងបានលក់អស់ហើយដែរ ដោយសារមានម៉ូយដែលរស់នៅរាជធានីភ្នំពេញ និងខេត្តកំពង់ចាមបានជាវអស់។ ប្រេងឆាផលិតពីគ្រាប់ឈូករ័ត្នរបស់យើងលក់ ១ ដប ក្នុងតម្លៃ ១៤ ០០០ រៀល»។
ដោយឡែកខាងមន្ទីរពាណិជ្ជកម្មខេត្តត្បូងឃ្មុំវិញក៏ធ្លាប់បានសិក្សាលើគម្រោងធ្វើប្រេងឆាពីគ្រាប់ឈូករ័ត្នរបស់អង្គការ OBT ចំនួន ២ លើកមកហើយដែរ ខណៈមន្ទីរពាណិជ្ជកម្មខេត្តកំពង់ចាមវិញ ក៏តែងបានលើកទឹកចិត្តឱ្យអង្គការលោក នាំយកផលិតផលទៅដាក់បង្ហាញក្នុង «កម្មវិធីពិព័រណ៍ភូមិ ១ ផលិតផល ១» ដូចគ្នា។
លោក ប៉ត សុផល បានបញ្ជាក់ថា៖ «ខាងមន្ទីរពាណិជ្ជកម្មខេត្តត្បូងឃ្មុំ និងកំពង់ចាម បានជំរុញឱ្យបន្តការសិក្សាពីបច្ចេកទេសបន្ថែមទៀត ដើម្បីអភិវឌ្ឍការផលិតប្រេងឆាដែលមានក្នុងស្រុកមួយនេះឱ្យបានចំនួនកាន់តែច្រើនតាមតម្រូវការ និងឱ្យនាំយកទៅដាក់តាំងបង្ហាញ ក្នុងកម្មវិធីពិព័រណ៍ភូមិ ១ ផលិតផល ១ ផងដែរ»។
លោកបានបញ្ជាក់បន្ថែមថា៖ «សព្វថ្ងៃនេះ ខ្ញុំក៏បានឆ្លៀតទៅសិក្សាស្វែងយល់បន្ថែមពីបច្ចេកទេសនៃការផលិតជាមួយនឹងសាលាមួយរបស់កូរ៉េនៅក្នុងរាជធានីភ្នំពេញរៀងរាល់ពេលចុងសប្តាហ៍។ ក្រោយពីរៀនចប់វគ្គនេះទៅ ខ្ញុំក៏មានគម្រោងបង្កើនការផលិតប្រេងឆាពីគ្រាប់ឈូករ័ត្នឱ្យមានចំនួនច្រើនផងដែរ»។
បើតាមស្ថាបនិកអង្គការ OBT ចំពោះទិន្នផលនៃការផលិតវិញ គឺគេប្រើគ្រាប់ឈូករ័ត្នប្រមាណ ៤ ទៅ ៥ គីឡូ ទើបអាចគាបចម្រាញ់បានប្រេងឆាចំណុះ ១ លីត្រ ហើយវាក៏អាស្រ័យទៅលើការប្រើប្រាស់ម៉ាស៊ីនគាបគ្រាប់យកប្រេងដែលមានលក្ខណៈទំនើប ឬមិនសូវទំនើបផងដែរ។
ការដាំផ្កាឈូតរ័ត្ន ដើម្បីបានទិន្នផលខ្ពស់យកគ្រាប់មកគាបជាប្រេងឆាអាចមានអំណោយផលល្អក្នុងការដាំចំនួនម្តងឬ ២ ដងតែប៉ុណ្ណោះ ក្នុង ១ ឆ្នាំ ព្រោះថា រុក្ខជាតិប្រភេទនេះ កាលណាគេដាំវានៅលើដីដដែលៗច្រើនដងពេក វាពុំទទួលបានផលល្អនោះឡើយ។ ចំពោះអង្គការ (OBT) ក៏មានផ្ទៃដីទំហំជាង ១០ ហិកតា សម្រាប់ដាំផ្កាឈូតរ័ត្នផងដែរ។
លោក ប៉ត សុផល បានឱ្យដឹងថា៖ «សព្វថ្ងៃនេះ យើងប្រើគ្រាប់ឈូករ័ត្នប្រមាណ ៤ ទៅ ៥ គីឡូ ទើបអាចគាបចម្រាញ់បានប្រេងឆាចំណុះ ១ លីត្រ ដោយសារយើងប្រើម៉ាស៊ីនគាបដែលមិនទាន់មានលក្ខណៈទំនើបអាចគាបយកប្រេងបានអស់លទ្ធភាព។ តែប្រសិនបើ វាជាម៉ាស៊ីនដែលលក្ខណៈទំនើបវិញនោះគឺវាអាចគាបយកប្រេងឆាបានអស់លទ្ធភាព គឺប្រើគ្រាប់ឈូករ័ត្នចំនួនតែ ៤ គីឡូ អាចគាបបានចំណុះប្រេង ១ លីត្រ»។
លោកក៏បានបន្តដែរថា៖ «នៅរដូវប្រាំងខាងមុខ [ដើមឆ្នាំ ២០២៣] ខាងយើងគ្រោងនឹងដាំផ្កាឈូករ័ត្នឱ្យបានច្រើន ដែលអាចប្រមូលផលគ្រាប់ឈូករ័ត្ន បានចំនួនច្រើនអាចរាប់តោន ដើម្បីផលិតជាប្រេងឆា ឱ្យបានច្រើនតាមតម្រូវការទីផ្សាររបស់យើង»។
បច្ចុប្បន្ននេះមានសិស្សានុសិស្សក្រីក្រ និងខ្វះឱកាសទទួលបានការអប់រសរុបប្រមាណ ៣០០ នាក់ មកពីភូមិចំនួន ៩ ក្នុងឃុំជីរោទ៍ទី១ ស្រុកនិងខេត្តត្បូងឃ្មុំ កំពុងតែទទួលបានការបណ្តុះបណ្តាលពីបំណិនជីវិតដោយឥតគិតថ្លៃពីអង្គការបណ្តុះបណ្តាលថ្នាក់មូលដ្ឋាន ហើយក៏មានអ្នកចេញធ្វើការងារចិញ្ចឹមជីវិតមួយចំនួនផងដែរ ក្រោយពីបានបង្កើតតាំងពីឆ្នាំ ២០០៩ មក។ នេះបើតាមការបញ្ជាក់ពី ប៉ត សុផល ។
លោកបានថ្លែងថា គោលបំណងដ៏សំខាន់របស់អង្គការ គឺផ្តល់ការអប់រំចំណេះដឹងបំណិនជីវិត និងផ្សព្វផ្សាយការយល់ដឹងពីបរិស្ថានទៅដល់សិស្សក្រីក្រតាមគម្រោងផ្សេងៗតាំងពីកម្រិតថ្នាក់បឋមសិក្សាដល់ថ្នាក់វិទ្យាល័យ។ តែអង្គការនេះ ទើបតែត្រូវបានមជ្ឈដ្ឋានប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរ មានទំនុកចិត្ត និងទទួលស្គាល់នៅឆ្នាំ ២០១៤ ប៉ុណ្ណោះ។
ក្រៅពីនោះ អង្គការ OBT ក៏មានកម្មវិធីសិក្សាជាគោលផ្ទាល់ខ្លួនដើម្បីបង្រៀនសិស្សនូវជំនាញនានាផងដែរ ដូចជា ភាសាអង់គ្លេស ភាសាខ្មែរ ចំណេះបំណិនជីវិត និងកម្មវិធីមួយទៀត គឺថ្នាក់ត្រៀមសាលាជំនាញដែលអង្គការមានដៃគូសហការច្រើននៅខេត្តសៀមរាប។
ស្ថាបនិកអង្គការលោក ប៉ត សុផល ឱ្យដឹងទៀតថា៖ «កម្មវិធីនេះជួយសិស្សពីវ័យ ១៧ ឆ្នាំដល់ ២៤ ឆ្នាំ មានឱកាសទទួលការបណ្តុះបណ្តាលបន្ថែមសម្រាប់អាជីពដែលយើងមានដៃគូចំនួន ៥ សហការគ្នានៅខេត្តសៀមរាប។ បើគិតចាប់តាំងពីឆ្នាំ ២០០៩ មកដល់ឆ្នាំ ២០២០ មានសិស្សចេះជំនាញបំណិនជីវិតនៅអង្គការ OBT និងមានការងារធ្វើតាមក្រុមហ៊ុន ឬទីកន្លែងផ្សេងៗ ចំនួន ៤៦ នាក់ហើយ»។
ចំពោះកម្មវិធីអប់រំនៅអង្គការ OBT ជាប្រចាំថ្ងៃនោះ លោក ប៉ត សុផល បញ្ជាក់ថា ការងារនេះគឺអង្គការមានបង្រៀនភាសាអង់គ្លេសចំនួន ២ ថ្ងៃ សិល្បៈ ភាសាខ្មែរ ចំនួន២ថ្ងៃ និងរៀនពីបំណិនជីវិត ១ ថ្ងៃ ក្នុង ១ សប្តាហ៍។ ឯថ្នាក់រៀនត្រៀមសាលាជំនាញវិញ គឺបង្រៀននៅថ្ងៃសៅរ៍-អាទិត្យ ដែលបានចាប់ផ្តើមពីឆ្នាំ ២០២០ ដោយមិនគិតថ្លៃពីសិស្សឡើយ។
ទន្ទឹមនឹងមានការផ្តល់ការអប់រំជំនាញនានាដល់សិស្សនោះ គឺអង្គការត្រូវការពីពួកគាត់មកវិញនូវសំរាមប្លាស្ទិកដែលរើសតាមផ្លូវ ឬក្នុងសហគមន៍រស់នៅរបស់គាត់ដោយសារអង្គការមានគម្រោងច្នៃប្រេងម៉ាស៊ូតចេញពីសំរាមប្លាស្ទិក ដែលមានលោក ឃុន ស៊ីវ ជាអ្នកបង្កើតគម្រោងនេះតាំងពីឆ្នាំ ២០១៩ មក ។ តែក្នុងអំឡុងពេលមានវិបត្តិកូវីដ ១៩ គម្រោងនេះ ក៏ត្រូវបានផ្អាកវិញដោយសារខ្វះការគាំទ្រ និងមិនមានសមតុល្យនៃផលិតកម្ម។
សម្រាប់សេវាកម្មទេសចរណ៍វិញក៏ជាគម្រោងដ៏ធំមួយសម្រាប់ជាប្រភពរកប្រាក់ចំណូលរបស់អង្គការ OBT ផងដែរ គឺតាមរយៈការជួលផ្ទះស្នាក់និងបាងហ្គាឡូ សម្រាប់ភ្ញៀវទេសចរទាំងជាតិនិងអន្តរជាតិមកកម្សាន្តនៅពេលសម្រាកពីការងារឬលម្ហែកាយ។
លោក ប៉ត សុផល បានឱ្យដឹងទៀតថា៖ «យើងមានដៃគូសហការ ភ្នាក់ងារទេសចរណ៍មួយចំនួននាំភ្ញៀវជនបរទេសមកកម្សាន្តឬទស្សនានៅសហគមន៍យើងដែលភាគច្រើនសម្បូរភ្ញៀវជាជនជាតិបារាំង អង់គ្លេស និងអាល្លឺម៉ង់ ដោយពួកគាត់មកលេងពេលវិស្សមកាល។យើងមានផ្ទះស្នាក់ចំនួន ៤ ដែលផ្ទះស្នាក់ ១ កន្លែង អាចឱ្យភ្ញៀវមានគ្នាចំនួន ២ នាក់ និងបាងហ្គាឡូចំនួន ៩ កន្លែង។ បាងហ្គាឡូខ្នាតតូចអាចឱ្យភ្ញៀវស្នាក់បានចំនួន ៤-៥ នាក់ ខណៈខ្នាតធំភ្ញៀវអាចមានគ្នាច្រើនប្រមាណ ១០ នាក់»៕