.jpg)
ផ្កាសិប្បនិមិ្មតធ្វើពីសម្បកពោត ស្លឹកត្នោត នៅហាង «ផ្កាខ្មែរ» ក្នុងខណ្ឌចំការមន រាជធានីភ្នំពេញ ។ រូបថត សហការី
ភ្នំពេញៈ«ផ្កានេះបើគេមើលផលិតផលសម្រេចតែម្តងគេអាចគិតថាងាយស្រួលទេតែយើងធ្វើវាច្រើនដំណាក់ណាស់ទម្រាំតែកើតចេញជារូបរាងផ្កាដ៏ស្រស់ស្អាតមួយនេះ។ អ្នកធ្វើផ្កាបែបសិប្បនិមិ្មតនេះទាល់តែមានអារម្មណ៍ល្អ ហើយបើយើងមានអារម្មណ៍មិនល្អ ផ្កាដែលយើងធ្វើទៅក៏មិនល្អដែរ»។ នេះជាសម្តីរបស់លោក វង្ស ហិរញ្ញនិយុទ្ទ ជាស្ថាបនិកផលិតផ្កាដែលយកសម្បកពោត ផ្កាពោត ស្មៅ ស្លឹកត្នោតមកកែច្នៃផលិតជាផ្កានិងមានហាងផ្កាផ្ទាល់ខ្លួនយីហោឈ្មោះ «ផ្កា ខ្មែរ» ដែលស្ថិតនៅផ្ទះ លេខ ២៥០ ផ្លូវ ១៤៣ សង្កាត់បឹងកេងកង៣ ខណ្ឌចំការមន រាជធានីភ្នំពេញ។
ក្នុងកាយវិការដៃទាំង២កំពុងទាញដងខ្លួនរេចុះរេឡើង ម្តងឱនម្តងងើបក្នុងសភាពឈរចំកោងខ្នងនៅក្រោមកម្ដៅថ្ងៃ និងនៅជុំវិញខ្លួនមានសុទ្ធតែសម្បកពោត ហើយប្រហែលជាគេមានចម្ងល់ក្នុងចិត្តថា តើបុរសម្នាក់នេះហាលសម្បកពោតធ្វើអ្វី ព្រោះមើលទៅដូចជា គ្មានប្រយោជន៍អ្វីផងនោះ? ប៉ុន្តែបើតាមលោកវង្ស ហិរញ្ញនិយុទ្ទ បានឱ្យដឹងថា សម្បកពោតជាច្រើនដែលលោកហាលកម្ដៅថ្ងៃគឺសម្រាប់យកទៅកែច្នៃធ្វើជាផ្កាសិប្បនិមិ្មត ហើយក៏មិនមែនមានត្រឹមតែសម្បកពោត១មុខនេះដែរ តែនៅមានស្មៅ សម្បកពោត ផ្កាពោត ស្លឹកចាក និងស្មៅក្រៀម ជាដើមទៀត។
ស្ថិតក្នុងវ័យ ៣៣ ឆ្នាំ បុរសដែលមានមាឌធំក្រអាញសម្បុរសរូបនេះ បានរៀបរាប់ថា តាមពិតទៅលោកជាមន្ត្រីរាជការម្នាក់ក្នុងស្ថាប័នរដ្ឋមួយ ហើយក្រៅពីការងាររដ្ឋ លោកមានជំនួញខ្នាតតូចមួយសម្រាប់រកចំណូលដើម្បីផ្គត់ផ្គង់គ្រួសារចិញ្ចឹមប្រពន្ធកូន។
ក៏ប៉ុន្តែដោយកន្លងមកប្រទេសរបស់យើងជួបវិបត្តិជំងឺកូវីដយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរនោះទើបធ្វើឱ្យមុខជំនួញរបស់លោកមិនដំណើរការ និងត្រូវបិទទាំងស្រុង។ ទោះជាយ៉ាងណាក្ដី ចៃដន្យនៅថ្ងៃមួយ លោកបានមើលហ្វេសប៊ុកឃើញស្ត្រីម្នាក់ដែលលោករាប់អានគ្នាកំពុងធ្វើផ្កាពីសម្បកពោត ហើយដោយសារតែលោកមានចំណង់ចំណូលចិត្តធ្លាប់ធ្វើផ្កាពីសន្លឹកក្រដាសលេងផងនោះក៏មានគំនិតធ្វើផ្កាពីសម្បកពោតដែរ ហើយលោកបានសុំស្ត្រីម្នាក់នោះរៀនពីរបៀបធ្វើ។
លោកបានបន្តថា បន្ទាប់ពីរៀនបានចេះចាំពីវិធីធ្វើខ្លះៗមក លោកក៏បានធ្វើផ្កាពីសម្បកពោតនេះនិងបានបង្ហោះតាមបណ្តាញសង្គមហ្វេសប៊ុកក៏មានអ្នកចូលមើលចាប់អារម្មណ៍បញ្ជាទិញផ្កាពីលោក។ ចាប់តាំងពីនោះមកលោកក៏មានគំនិតថានឹងចាប់យកអាជីពមួយនេះឱ្យបាន ព្រោះជាឱកាសល្អដែលលោកត្រូវតែចាប់យក។ បន្ទាប់ពីនោះមកនៅដើមឆ្នាំ ២០២១ លោកបានដើរប្រមូលមិត្តភក្តិបានជាង ១០ នាក់មកសហការរួមគ្នា ដើម្បីធ្វើផ្កានេះដែលធ្វើយ៉ាងណាឱ្យអាជីពមួយនេះមានដំណើរការល្អ។
លោកប្រាប់ដោយមោទនភាពថា៖ «ដំបូងយើងផូស្តលក់មានភ្ញៀវចាប់អារម្មណ៍ខ្លះៗដែរ ហើយពេលភ្ញៀវមកឃើញផ្ទាល់ភ្នែកគាត់ថាស្អាត ហើយគាត់ថា មានលក្ខណៈជាធម្មជាតិប្លែក។ អាហ្នឹងវាជាកម្លាំងចិត្តមួយធំណាស់ សម្រាប់ខ្ញុំក៏ដូចជាមិត្តរួមការងារដែលជំរុញទឹកចិត្តពួកយើងធ្វើបន្តទៀត»។
ផ្កាដែលលោកធ្វើនេះគឺសុទ្ធសឹងតែយកពីវត្ថុដែលមនុស្សទូទៅគិតថាជារបស់គ្មានប្រយោជន៍ ជាកាកសំណល់សំរាមដែលគេបោះចោលដូចជា សម្បកពោត ផ្កាពោត ស្លឹកចាក ស្លឹកត្នោតនិង ស្មៅទូទៅ តែជាប្រភេទស្មៅណាដែលសំដិលវាឱ្យស្ងួតតែវាមិនរុះរោយនៅតែរក្សាទម្រង់ដើម។
ចំពោះវិធីផលិតវិញលោក ហិរញ្ញនិយុទ្ទ ប្រាប់ថា មុនដំបូងត្រូវយកសម្បកពោតស្រទាប់ខាងក្នុងគ្មានប្រឡាក់ដីយកទៅលាងទឹករួចហើយយកទៅស្ងោរពណ៌រួចហាលឱ្យស្ងួត តែបើមិនស្ងួតទេនៅពេលដែលយើងធ្វើចេញជាផ្កាវាអាចដុះផ្សិតបាន។តែបើហាលស្ងួតពេកវាធ្វើឱ្យផ្កាក្រៀមដែលយើងធ្វើចេញជាផ្កាទៅមិនស្អាត។ ហេតុដូច្នេះកុំឱ្យវាស្ងួតពេក និងកុំឱ្យសើមពេក រីឯស្លឹកចាកក៏ដូចគ្នាដែរ។
បើតាមលោក ហិរញ្ញនិយុទ្ទ ចំពោះផ្កាវិញគឺលោកធ្វើពណ៌ទៅតាមអតិថិជនត្រូវការ តែពណ៌ផ្កាដែលលោកធ្វើគឺផ្កាពណ៌ទឹកប៊ិក ពណ៌ខៀវ ពណ៌ផ្កាឈូក ពណ៌លឿង ពណ៌ក្រហម ពណ៌ត្រួយចេក ពណ៌ស្វាយ។ រីឯផ្កាវិញមានដូចជាប្រភេទផ្កាឈូករ័ត្ន ផ្កាកុលាប ផ្កាលីលី ផ្កាអ័រគីដេ ផ្កាកំប្លោក ដែលសរុបទៅហាងលក់ផ្ការបស់លោកមានប្រហែលជា១០ប្រភេទផ្កាដែលភាគច្រើនសុទ្ធតែកែច្នៃចេញពីសម្បកពោត ស្លឹកត្នោត និងស្លឹកចាក។ តែបើរុក្ខជាតិស្មៅវិញគ្រាន់តែជាប្រភេទទុកសម្រាប់ផ្គុំជាមួយនឹងផ្កាសម្រាប់លម្អបន្ទាប់បន្សំតែប៉ុណ្ណោះ។ មុនកើតចេញជាផ្កា ១ បាច់លោកត្រូវចំណាយពេលវេលាក្នុងការផលិតពី ៥ ថ្ងៃទៅ ១ សប្តាហ៍។
លោកបានបន្ថែមថា លោកបានផលិតកែច្នៃសម្បកពោតធ្វើជាផ្កានេះរយៈពេលជិត ២ ឆ្នាំមកហើយ ហើយផ្កាសិប្បនិមិ្មតនេះកំពុងតែទទួលការពេញនិយមពីសំណាក់អតិថិជនបណ្តើរៗបានច្រើនគួរសមហើយក៏ចេះតែកើនឡើងជាប្រចាំផងដែរដែលធ្វើឱ្យលោកលែងបារម្ភពីការខ្វះទីផ្សារ។ ចំពោះអតិថិជនទិញផ្ការបស់លោកភាគច្រើនយកទៅក្នុងពិធីសម្ពោធហាង ឡើងផ្ទះឬប្រារព្ធកម្មវិធីផ្សេងៗដែលភាគច្រើននៅរាជធានីភ្នំពេញ និងនៅតាមបណ្តាខេត្ត។រីឯតម្លៃវិញផ្កាធម្មតាមានពី ១០ដុល្លាររហូត ២០០ ដុល្លារ។
ទន្ទឹមនឹងនេះលោកក៏បានសហការជាមួយអ្នកភូមិត្នោតជុំ ស្រុកត្រាំកក់ ខេត្តតាកែវផងដែរ តាមរយៈបង្រៀនពួកគាត់ឱ្យចេះជ្រើសរើសសម្បកពោត ស្លឹកត្នោត និងបង្រៀនឱ្យចេះស្ងោរសម្បកពោតជាមួយថ្នាំពណ៌ជាដើមហើយបើពួកគាត់មានសមត្ថភាពអាចធ្វើផ្កាបានគឺលោកទទួលទិញវិញ ដែលនេះក៏ជួយសម្រួលដល់ជីវភាពរបស់ពួកគាត់ ១ ផ្នែកដែរ។
លោកហិរញ្ញនិយុទ្ទ បានបញ្ជាក់ថា៖ «ខ្ញុំខ្លាចតែអតិថិជនមិនទាន់ស្គាល់ទេ តែបើគាត់បានស្គាល់ផ្ការបស់ខ្ញុំហើយគឺគាត់ចាប់ចិត្ត ព្រោះ ទី ១ ផ្ការបស់យើងធ្វើដោយដៃ ទី ២ អាចរក្សាទុកបានយូរហើយមិនមែនជាប្រភេទផ្កាជ័រតែយើងអាចដាក់តាំងបានដូចផ្កាជ័រដែរ។ ប៉ុន្តែអ្វីដែលសំខាន់គឺយើងច្នៃដោយដៃផ្ទាល់តែម្តង»។
លោកលើកឡើងថា ថ្វីបើអាជីវកម្មរបស់លោកដែលកែច្នៃផលិតផ្កាពីសម្បកពោត ពីស្លឹកត្នោតនៅមិនទាន់ពង្រីកធំ តែលោកយល់ថា បានជួយដល់បរិស្ថានសង្គមក្នុងចំណែក១ជ្រុងតូចដែរ ចំពោះកាកសំណល់ដែលអាចក្លាយជាសំរាម តែលោកបានជ្រើសរើសយកមកកែច្នៃឱ្យទៅជាវត្ថុមានតម្លៃ និងជាគ្រឿងតាំងលម្អផ្ទះក៏ដូចជាគ្រឿងលម្អនៅក្នុងពិធីផ្សេងៗបានយ៉ាងល្អប្រណីតផងដែរ។ លើសពីនេះទៀតប្រសិនបើពលរដ្ឋបង្កើនការចាប់អារម្មណ៍ខ្លាំងមកលើ «ផ្កាខ្មែរ» ដែលកែច្នៃដោយដៃពិតៗរបស់លោកកាន់តែមានកំណើនច្រើនឡើងៗនោះ លោកនឹងពង្រីកទីផ្សារនៅតាមបណ្តាខេត្តបន្តទៀត។
ជាការអំពាវនាវ លោក ហិរញ្ញនិយុទ្ទ បានថ្លែងថា ប្រសិនបើប្រជាពលរដ្ឋយើងងាកមកចាប់អារម្មណ៍ចំពោះផលិតផលផ្កាខ្មែររបស់លោកដែលអាចប្រៀបធៀបផ្កាកែច្នៃនេះទៅនឹងផ្កាជ័រ ដែលនាំចូលពីបរទេស ហើយបើខុសតម្លៃគ្នាបន្តិចបន្តួចក៏គួរតែជួយឬលើកទឹកចិត្តដល់ក្រុមការងាររបស់លោក។ ម្យ៉ាងវិញទៀតក៏អាចជួយដល់សហគមន៍ផងដែរ ដើម្បីឱ្យពួកគាត់មានការងារធ្វើ និងមានចំណូលបន្ថែមទៀតសម្រាប់ទ្រទ្រង់ជីវភាពរបស់ពួកគាត់៕
