សៀមរាបៈ តម្បាញសូត្រមាសខ្មែរ មានដូចជាផលិតផលសំពត់សូត្រ អាវសូត្រ និងក្រមាសូត្រជាដើម ដែលជាកេរមរតកវាយនភណ្ឌប្រពៃណីរបស់ខ្មែរ ធ្លាប់មានប្រវត្តិល្បីល្បាញជាយូរមកហើយ បច្ចុប្បន្ននៅមានតិចនៅលើទីផ្សារ ខណៈការចិញ្ចឹមដង្កូវនាងយកសូត្រ ស្ទើរតែបាត់បង់អស់ទៅហើយ។
ផលិតផលដែលច្នៃពីសូត្រខ្មែរ តែងត្រូវបានគេទទួលស្គាល់ និងពេញនិយម ប្រើប្រាស់ទាំងក្នុងនិងក្រៅប្រទេស។ ទោះបីជាសូត្រខ្មែរមានការទទួលស្គាល់ និងល្បីល្បាញយ៉ាងណាក៏ដោយ តែផលិតផលមួយចំនួននៅលើទីផ្សារនាពេលបច្ចុប្បន្ន ពុំមែនជាផលិតផលដែលច្នៃចេញពីសរសៃសូត្រខ្មែរនោះទេ ខណៈដែលបច្ចុប្បន្នការផលិតសូត្រខ្មែរមានតិច។
អ្នកស្រី ម៉ន សារឿត ម្ចាស់សិប្បកម្ម Khmer Golden Silk ដែលច្នៃសូត្រមាសខ្មែរទៅជាផលិតផលផ្សេងៗដែលមានទីតាំងនៅខេត្តសៀមរាប និងខេត្តបន្ទាយមានជ័យបានឱ្យដឹងថា សូត្រខ្មែរមានលក្ខណពិសេសខ្លាំងណាស់ តែក៏ពិបាកផលិត និងចំណាយពេលយូរ ហើយបច្ចុប្បន្ននេះ ទោះបីជំងឺកូវីដ ១៩ ត្រូវបានទប់ស្កាត់ដោយជោគជ័យហើយក្តី តែតម្រូវការនៃសូត្រខ្មែរ គឺមិនទាន់ត្រឡប់មករកភាពប្រក្រតីដូចដើមវិញទេ។
អ្នកស្រី ម៉ន សារឿត បានឱ្យដឹងពីលក្ខណពិសេស និងមូលហេតុដែលធ្វើឱ្យសូត្រខ្មែរមានតម្លៃថ្លៃបែបនេះថា៖ «ទី១ សូត្រខ្មែរ ឬសូត្រក្នុងតំបន់ខ្ញុំ គឺមានពណ៌មាសតែម្ដង ទី ២ គឺទាក់ទងនឹងការផលិតការចិញ្ចឹមដង្កូវនាងគឺទាមទារអនាម័យខ្ពស់ តាមបែបធម្មជាតិ និងការស្រាយសូត្រគឺទាមទារភាពអត់ធ្មត់ខ្ពស់ រួមទាំងចំណាយពេលវេលាយូរផងដែរ ហើយនៅពេលដែលច្នៃវាទៅជាផលិតផល គឺវាទាមទារដំណាក់កាល និងពេលវេលាយូរទៀត»។
អ្នកស្រីបានបន្តថា៖ «និយាយទៅគឺយើងនៅតែប្រើបែបបុរាណទាំងអស់ ដោយដៃទាំងអស់ ប្រើកម្លាំង រយៈពេលយូរ និងការអត់ធ្មត់ខ្លាំងមែនទែន ហើយអ្វីដែលកាន់តែលំបាកគឺយើងមិនមានជាគ្រឿងម៉ាស៊ីន ជាជំនួយទេ រាល់ឧបករណ៍ទាំងអស់ គឺបុរាណតែម្ដង»។
អាជីវករដើមកំណើតមកពីខេត្តបន្ទាយមានជ័យរូបនេះបានបន្តឱ្យដឹងទៀតថា ពេលវេលានៃការផលិតគឺអាស្រ័យទៅលើផលិតផល ឧទាហរណ៍ដូចជាភួយ គឺត្រូវការពេលចន្លោះពី ១ ថ្ងៃដល់ ៣ ថ្ងៃ ចំណែកផលិតផលផ្សេងទៀតក៏ដូចគ្នា គឺអាស្រ័យទៅលើម៉ូដរបស់វា ដែលម៉ូដខ្លះអាចត្រូវការពេលយូរខ្លាំងមែនទែន។ ជុំវិញតម្រូវការនៃផលិតផលសូត្រខ្មែរនាពេលនេះម្ចាស់អាជីវកម្មសូត្រដែលដំណើរការជាង ១០ ឆ្នាំ មកហើយរូបនេះបានឱ្យដឹងពីចំនួននៃតម្រូវការថា ចាប់តាំងពីការមកដល់ និងក្រោយការរាតត្បាតនៃជំងឺកូវីដ ១៩ តម្រូវការមានការថយចុះមែនទែន គឺមិនទាន់ត្រឡប់មករកភាពប្រក្រតីដូចដើមវិញទេ។
ជាមួយគ្នានេះអ្នកស្រី ម៉ន សារឿត បានសំណូមពរថា៖ «ខ្ញុំសំណូមពរឱ្យប្រជាពលរដ្ឋចូលរួមគាំទ្រផលិតផលខ្មែរ ព្រោះផលិតផលខ្មែរពិតមានមិនច្រើនទេ ខ្ញុំដឹងថា ផលិតផលខ្មែរមានតម្លៃខ្ពស់បន្តិច ប៉ុន្តែវាពិបាកក្នុងការផលិត ប្រើកម្លាំងចិត្ត ប្រើទឹកចិត្តក្នុងការផលិត អ្វីដែលសំខាន់មុនពេលយើងអាចចេញជាផលិតផលមួយគឺត្រូវចំណាយពេលយូរ អ៊ីចឹងហើយខ្ញុំចង់ឱ្យបងប្អូនខ្មែរព្យាយាមយល់ពីផលិតផលខ្មែរ»។
បច្ចុប្បន្ននេះ សិប្បកម្មរបស់អ្នកស្រី ម៉ន សារឿត ច្នៃផលិតផលជាច្រើនដូចជា ភួយ ខ្នើយ ក្រមា មានទាំងក្រណាត់ដែលអាចយកទៅកាត់ជាខោអាវបាន និងអាចច្នៃទៅជារបស់ប្រើប្រាស់ផ្សេងទៀតដូចជាកាបូបដៃស្ត្រីដែលច្នៃចេញពីសរសៃសូត្រតែម្តង។
គួរជម្រាបជូនថា ក្នុងឱកាសនៃព្រឹត្តិការណ៍ស៊ីហ្គេមដែលកម្ពុជាធ្វើជាម្ចាស់ផ្ទះ អ្នកស្រីម៉ន សារឿត ក៏បានដាក់ស្តង់លក់ផលិតផលរបស់អ្នកស្រីផងដែរ ដើម្បីផ្សព្វផ្សាយបន្ថែមពីផលិតផលខ្មែរ និងទាញចំណូលខ្លះពីព្រឹត្តិការណ៍មួយនេះ៕