.jpg)
លោក រៀម មុនីស៊ីឡុង គ្រងឈុតច្នៃចេញពីសន្ទះមាត់ខ្យងរាប់ម៉ឺនសន្ទះនៅវិទ្យាស្ថានភាសាបារាំងក្នុងកម្មវិធីពិព័រណ៍មួយនាពេលកន្លងមក។ រូបថត សហការី
សៀមរាប: វិចិត្រករ រៀម មុនីស៊ីឡុង កំពុងតែអភិវឌ្ឍពិភពសិល្បៈបោះជំហានទៅមុខបន្ថែមទៀត ដោយបង្កើតស្នាដៃសិល្បៈដ៏គួរឱ្យភ្ញាក់ផ្អើលពីវត្ថុសំណល់។
ជាមួយនឹងចក្ខុវិស័យសម្រាប់អនាគតបៃតងការបង្កើតថ្មីបំផុតរបស់លោកមុនីស៊ីឡុង ជាសម្លៀកបំពាក់ដ៏គួរឱ្យទាក់ទាញដែលផលិតពីសន្ទះមាត់ខ្យងរាប់ម៉ឺនបន្ទះដែលបង្ហាញពីការប្តេជ្ញាចិត្តរបស់លោកចំពោះនិរន្តរភាពនិងការពង្រឹងសហគមន៍។
លោកមុនីស៊ីឡុងដែលជាសិល្បករលេងពុកមាត់និងពុកចង្ការ បានឱ្យដឹងថា៖«ខ្ញុំប្រមែប្រមូលសន្ទះខ្យងរាប់ម៉ឺនបន្ទះ រួចខួងចោះរន្ធដេរភ្ជាប់បង្កើតបានជាឈុតដ៏ចម្លែកមួយនេះ។ ឈុតសន្ទះខ្យងនេះមានទម្ងន់៨គីឡូក្រាមដោយដេរភ្ជាប់ឡើងពីសន្ទះខ្យងរាប់ម៉ឺនគ្រាប់ ជាមួយថិរវេលា ២ ខែ»។
លោកមុនីស៊ីឡុងមិនមែនជាអ្នកនេសាទរកខ្យងនោះទេតែដោយសារកំពង់ឃ្លាំងជាតំបន់ទឹក ដែលប្រជាពលរដ្ឋអាស្រ័យផលនៅខែវស្សា រួចស្ងោរយកសាច់និងបោះចោលសម្បកនិងសន្ទះរបស់ពួកវា។
លោកបានគ្រងឈុតសន្ទះខ្យងនេះចូលរួមក្នុងកម្មវិធីពិព័រណ៍នៅវិទ្យាស្ថានភាសាបារាំងកាលពីពេលថ្មីៗនេះហើយលោកក៏បានដាក់បង្ហាញឈុតពិសេសនេះទៅវិទ្យាស្ថានតែម្ដង។
លោកបាននិយាយថា៖ «ខ្ញុំបានពាក់ការបង្កើតដ៏ពិសេសក្នុងព្រឹត្តិការណ៍ពិព័រណ៍ហើយខ្ញុំបានបង្ហាញឈុតពិសេសដល់វិទ្យាស្ថានដើម្បីដាក់បង្ហាញជាសាធារណៈ»។
យ៉ាងណាមិញសម្រស់ពិតនៃឈុតសម្លៀកបំពាក់ខ្យងរបស់លោក មុនីស៊ីឡុងគឺហួសពីសោភណភាព និងការផ្សព្វផ្សាយចំណេះដឹងផ្នែកបរិស្ថាន។វិចិត្រកររូបនេះមានបំណងលក់ឈុតវិសេសនេះនិងប្រើប្រាស់ប្រាក់ចំណូលដើម្បីទិញអំពូលសូឡាសម្រាប់សហគមន៍របស់លោក។
តាមរយៈការផ្តល់អាទិភាពដល់និរន្តរភាពនិងការផ្តល់សិទ្ធិអំណាចដល់សហគមន៍មូលដ្ឋាន លោក មុនីស៊ីឡុងធ្វើជាគំរូដល់អំណាចផ្លាស់ប្តូរនៃសិល្បៈ។
លោកបានប្រាប់ភ្នំពេញប៉ុស្ដិ៍ថា៖ «ជាមួយនឹងប្រាក់ចំណូលពីការស្លៀកពាក់ខ្ញុំមានគម្រោងទិញអំពូលសូឡាសម្រាប់បំភ្លឺសហគមន៍។តាមរយៈសិល្បៈរបស់ខ្ញុំខ្ញុំមានគោលបំណងបំផុសគំនិតអ្នកដទៃឱ្យទទួលយកដំណោះស្រាយប្រកបដោយការច្នៃប្រឌិតសម្រាប់អនាគតដ៏ត្រចះត្រចង់និងមានបរិស្ថានកាន់តែច្រើន»។
សម្លៀកបំពាក់សន្ទះមាត់ខ្យងរបស់លោក មុនីស៊ីឡុងគឺជាសក្ខីភាពមួយចំពោះភាពប៉ិនប្រសប់ផ្នែកសិល្បៈនិងការប្តេជ្ញាចិត្តដែលមិនផ្លាស់ប្តូររបស់គាត់ចំពោះការអនុវត្តប្រកបដោយនិរន្តរភាព។
លោកមើលឃើញថាសហគមន៍កំពង់ឃ្លាំងរបស់លោកមានសក្ដានុពលផ្នែកទេសចរណ៍ និងទទួលស្គាល់ឱកាសក្នុងការទាក់ទាញភ្ញៀវកាន់តែច្រើនតាមរយៈការពង្រឹងហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធសហគមន៍។
ចំណុចសំខាន់មួយដែលលោកផ្តោតទៅលើគឺការដំឡើងបង្គោលភ្លើងនៅក្នុងភូមិទាំង១០ដែលនឹងជួយបង្កើនសុវត្ថិភាពយ៉ាងខ្លាំងជាពិសេសសម្រាប់កុមារនៅពេលយប់។
ដោយមានការប្តេជ្ញាចិត្តចំពោះការអភិវឌ្ឍសហគមន៍លោកមុនីស៊ីឡុងបានបង្កើតវិធីសាស្ត្រប្រកបដោយភាពច្នៃប្រឌិតដើម្បីផ្តល់មូលនិធិដល់គម្រោងដ៏មានមហិច្ឆតារបស់លោក។
លោកបាននិយាយថា៖ «ខ្ញុំមានគម្រោងបង្កើតគំនូរចំនួន៣បន្ថែមទៀតហើយលក់វាដើម្បីបង្កើតមូលនិធិបន្ថែមសម្រាប់ការទិញអំពូលសូឡា។បច្ចុប្បន្ននេះខ្ញុំកំពុងផ្តោតលើការសាងសង់ផ្លូវដើម្បីបង្កើនភាពងាយស្រួលក្នុងការធ្វើដំណើរនិងបង្កើតប្រព័ន្ធបណ្តាញទឹកស្អាតដោយចាប់ផ្តើមពីភូមិចំនួន៤»។
ចាប់ផ្ដើមការងារសិល្បៈដែលមិនប៉ះពាល់ដល់បរិស្ថានពីជាងគំនូរតាមព្រះវិហារទៅជាវិចិត្រករដែលគិតគូរពីបរិស្ថានលោកមុនីស៊ីឡុងបានបង្កើតភាពភ្ញាក់ផ្អើលក្នុងពិភពសិល្បៈដោយបង្កើតស្នាដៃសិល្បៈពីសម្ភារប្លាស្ទិកចោលនិងកាកសំណល់ផ្ទះបាយ។
វិចិត្រករស្ទួយបរិស្ថានរូបនេះបានចាប់ផ្តើមបេសកកម្មនៅពេលដែលលោកបានស្ម័គ្រចិត្តនៅក្នុងអង្គការមួយដោយរៀនពីរបៀបកែច្នៃក្រដាសចាស់ទៅជាគំនូរ។
ដោយចាប់អារម្មណ៍នឹងលទ្ធភាពនៃការកែច្នៃឡើងវិញលោកបានចាប់ផ្តើមធ្វើពិសោធន៍ជាមួយសំណល់ផ្ទះបាយដូចជាសម្បកខ្យងនិងបន្លែដោយលាយវាជាមួយក្រដាសដើម្បីបង្កើតសមាសភាពសម្រាប់គូរជាគំនូរលើក្រដាស។
ថ្ងៃមួយលោកចាប់អារម្មណ៍ពីបញ្ហានៃការដុតសំរាមប្លាស្ទិក ដែលបង្កជាបញ្ហាពុលជារឿយៗលោកគិតដល់ការកែច្នៃប្លាស្ទិក រួមមានដបប្លាស្ទិកនិងថង់ប្លាស្ទិកមកផលិតជាវត្ថុសិល្បៈ។
លោកមុនីស៊ីឡុងបានពន្យល់ថា៖«យើងប្រើដបនិងថង់ ឬកាកសំណល់ផ្ទះបាយលាយបញ្ចូលគ្នាជាមួយក្រដាសបង្កើតជាសិល្បៈគំនូរ។ពេលនោះមានបរទេសគាំទ្រជួយទិញ និងបន្ដសកម្មភាពរហូតមក»។
ស្តេចសមុទ្រនិងនាងមច្ឆាជាសិល្បៈបែបស្មុគស្មាញរបស់លោក មុនីស៊ីឡុងដែលផ្សំឡើងពីវត្ថុធាតុចម្រុះរួមមានកាកអំពៅស្មៅស្លឹកឈើថង់ប្លាស្ទិកដបទឹកសុទ្ធស្រកាត្រីសម្បងខ្នងនិងសម្បកខ្ចៅដោយលាយជាមួយជ័រធម្មជាតិនិងកាវ។
លោកបានប្រាប់ថា៖ «បច្ចុប្បន្នខ្ញុំជួបការលំបាកក្នុងការស្វែងជ័រកាវធម្មជាតិ ដែលទាមទារពេលវេលាច្រើន។ ប៉ុន្ដែជ័រកាវធម្មជាតិជាសមាសធាតុចាំបាច់ ខ្វះមិនបានដោយសារវាអាចបង្កផលលំបាកនៅថ្ងៃក្រោយចំពោះបរិស្ថានជាពិសេសសុខភាព»។
ស្នាដៃសិល្បៈប្លាស្ទិកឈ្នះពានរង្វាន់ពីក្រសួងបរិស្ថានក្រោយមកលោកមុនីស៊ីឡុង ត្រូវបានស្នើឱ្យផលិតជាចាប៉ីដងវែងពីដបទឹកសុទ្ធសម្រាប់អបអរខួបគម្រប់២ឆ្នាំនៃការចុះបញ្ជីបេតិកភណ្ឌចាប៉ីដងវែងក្នុងអង្គការយូណេសស្កូ។
លោក បានយកស្នាដៃសិល្បៈកែច្នៃសំរាមពីចាប៉ីដងវែង ទៅប្រកួតប្រជែងក្រោមគម្រោងរបស់ក្រសួងបរិស្ថាន។ចាប៉ីដងវែងដបប្លាស្ទិកបានជាប់ជយលាភីយុវជនអាស៊ានបរិស្ថាន។
លោកបាននិយាយថា៖ «ចាប៉ីដបទឹកសុទ្ធរបស់ខ្ញុំបានក្លាយជានិមិត្ដរូបនៃអាជីពសិល្បៈរបស់ខ្ញុំ។វាត្រូវបានផ្ដល់កិត្ដិយសតាមរយៈការឈ្នះពានយុវជនអាស៊ានបរិស្ថាន»។
ស្នាដៃសិល្បៈកែច្នៃពីសំរាមរបស់សិល្បកររូបនេះក៏ត្រូវបានដាក់តាំងបង្ហាញជាច្រើនទៀតនៅតាមក្រសួងរដ្ឋនានា ដូចជាក្រសួងកសិកម្មទេសចរណ៍ពាណិជ្ជកម្មនិងវប្បធម៌និងវិចិត្រសិល្បៈក៏ដូចជាអង្គការផ្សេងៗ។
ពីសិល្បៈទៅអាជីវកម្មក្រៅពីជួយសហគមន៍លោកមុនីស៊ីឡុងកំពុងរកប្រាក់ចំណេញខ្លះពីទេពកោសល្យសិល្បៈរបស់លោក។ លោកច្នៃផលិតសត្វឃ្មុំធ្វើពីរពាក់ ហើយមានពណ៌។
លោកមុនីស៊ីឡុងបានបញ្ជាក់ថា ឃ្មុំរពាក់ប្រវែង៧០សង់ទីម៉ែត្រតម្លៃ៨០ដុល្លារហើយត្រូវចំណាយពេល៣ទៅ៤ថ្ងៃក្នុងការផលិតសត្វនីមួយៗ។
លោកបានពន្យល់ថា៖ «ប្រសិនបើគិតអំពីស្នាដៃសិល្បៈ លក់ក្នុងតម្លៃនេះ វាមិនត្រឹមត្រូវនោះទេ ពីព្រោះយ៉ាងហោចណាស់វាមានតម្លៃពី២០០ទៅ៣០០ដុល្លារ។ប៉ុន្ដែខ្ញុំត្រូវគិតពីទីផ្សារដែលអតិថិជនចង់បានតែមិនមានលទ្ធភាពទៅតាមការដាក់ថ្លៃបែបសិល្បៈ»។
ក្រៅពីនេះលោកមុនីស៊ីឡុងក៏កែច្នៃសំរាមធ្វើជាសត្វត្រីនិងបំពេញការងារក្នុងឃុំចំពោះគម្រោងរៀបចំប្រព័ន្ធទឹកស្អាតក្នុងសហគមន៍។
មុនកូវីដសិល្បករមុនីស៊ីឡុងមានរោងជាងនៅមណ្ឌល ៣និងមានតូបនៅផ្សារចាស់និងផ្សារផលិតផលកម្ពុជា១កន្លែងទៀត។លោកនឹងបើកដំណើរការទីតាំងទាំងនោះឡើងវិញ នៅពេលលោកធូរដៃពីសហគមន៍ ដោយងាកមកផលិតស្នាដៃសិល្បៈតាមរយៈការកែបម្រើច្នៃសំរាមឱ្យវិស័យទេសចរណ៍៕
