អ្នកស្រី មិន ចិន្តា ទើបបញ្ចប់ការសិក្សាថ្នាក់អនុបណ្ឌិតផ្នែកគោលនយោបាយ និងការអនុវត្តពិការភាពពីសាកលវិទ្យាល័យ Flinders ក្នុងទីក្រុង Adelaide ប្រទេសអូស្ត្រាលី។ រូបថត សហការី
ភ្នំពេញ៖ ជាមួយការតស៊ូ និងការប្ដេជ្ញាចិត្ដខ្ពស់ ម្តាយពិការភ្នែកម្នាក់បានចាប់ផ្ដើមបង្កើតប្រវត្ដិសាស្ដ្រឱ្យកម្ពុជាចំពោះដំណើរបន្តការសិក្សានៅបរទេសក្នុងកម្រិតបរិញ្ញាបត្រជាន់ខ្ពស់ និងថែមទាំងបាននាំកូនតូចទៅជាមួយថែមទៀត។
រឿងរ៉ាវនៃការខិតខំប្រឹងប្រែងរបស់ស្ដ្រីកម្ពុជារូបនេះគឺជានិមិត្ដរូបនៃក្តីសង្ឃឹម ដែលបង្ហាញពីស្មារតីតស៊ូរបស់ស្ត្រីខ្មែរ ជាពិសេសអ្នកដែលប្រឈមមុខនឹងបញ្ហាពិការភ្នែក។
អ្នកស្រី មិន ចិន្តា ទើបបញ្ចប់ការសិក្សាថ្នាក់អនុបណ្ឌិតផ្នែកគោលនយោបាយ និងការអនុវត្តពិការភាពពីសាកលវិទ្យាល័យ Flinders ក្នុងទីក្រុង Adelaide ប្រទេសអូស្ត្រាលី។
ក្រោមកម្មវិធីអាហារូបករណ៍ Australia Awards Cambodia នេះគឺជាសមិទ្ធផលសំខាន់មួយក្នុងដំណើររបស់អ្នកស្រីក្នុងការយកឈ្នះលើភាពលំបាក និងការតស៊ូមតិដើម្បីអ្នកមានពិការភាព។
អ្នកស្រី ចិន្ដា បានប្រាប់ភ្នំពេញប៉ុស្តិ៍ថា៖ «ពេលខ្ញុំត្រឡប់មកផ្ទះវិញ ខ្ញុំនឹងទៅធ្វើការក្នុងរដ្ឋាភិបាលធម្មតា ហើយខ្ញុំនឹងចែករំលែកអ្វីដែលខ្ញុំបានរៀនពីប្រទេសអូស្ត្រាលីតាមដែលអាចធ្វើបាន»។
អ្នកស្រី ជានិស្សិតពិការភ្នែក ដែលដំបូងឡើយពឹងផ្អែកលើអ្នកនាំផ្លូវសម្រាប់ការធ្វើដំណើរប្រចាំថ្ងៃ លើចម្ងាយផ្លូវ២ គីឡូម៉ែត្រពីផ្ទះទៅសាលារៀន។ ក្រោយមក ដោយមានទំនុកចិត្តកាន់តែខ្លាំង អ្នកស្រីធ្វើដំណើរតែម្នាក់ឯង។
ទោះបីជាស្ថានភាពផ្លូវនៅកន្លែងខ្លះមិនស្មើគ្នា ហើយអ្នកស្រីត្រូវដើរឡើងចុះជណ្តើរខ្លះក៏ដោយ វានៅតែងាយស្រួលជាងនៅផ្ទះដែល។
ប្រទេសអូស្ដ្រាលីមានផ្លូវឆ្លងកាត់ស្តង់ដាសម្រាប់ជនពិការ ហើយអ្នកស្រីមិនព្រួយបារម្ភអំពីបញ្ហាចរាចរណ៍ដែលត្រូវដើរកាត់ផ្លូវបំបែកថ្មើរជើង ពីព្រោះយានជំនិះទាំងអស់ត្រូវឈប់។
ហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធនៅសាកលវិទ្យាល័យត្រូវបានរៀបចំឡើងដោយគិតគូរដើម្បីគាំទ្រដល់និស្សិតដែលមានពិការភ្នែក។
អគារ និងផ្លូវត្រូវបានសម្គាល់ដោយសញ្ញាអក្សរស្ទាប ធានាថា អ្នកមានពិការភាពអាចរុករកដោយឯករាជ្យ។ អ្នកស្រី ចិន្តា ក៏កោតសរសើរចំពោះចិត្តសប្បុរសរបស់ប្រជាជននៅអូស្ដ្រាលីផងដែរ។
អ្នកស្រីបាននិយាយថា៖ «នៅពេលណាដែលខ្ញុំឈប់នៅកន្លែងមួយយូរៗ មនុស្សតែងតែមកសួរថា តើខ្ញុំត្រូវការជំនួយដែរឬទេ?»។
កិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងដើម្បីកូន
អ្នកស្រី ចិន្ដា បាននិយាយថា អ្នកស្រីបានបញ្ចប់ការសិក្សាដោយជោគជ័យហើយ តែនៅបន្ដរង់ចាំស្វាមី ដែលនឹងបញ្ចប់ការសិក្សានៅសាកលវិទ្យាល័យនោះនៅឆ្នាំក្រោយ ក៏ដូចជាទុកពេលឱ្យកូនស្រីអាយុទើបតែពីរឆ្នាំកន្លះទទួលបានការអប់រំបន្ថែមទៀត។
អ្នកស្រី ចិន្តា ជាមួយកូនស្រីនៅប្រទេសអូស្ត្រាលី។ រូបថត សហការី
អ្នកស្រី ចិន្ដា បានឱ្យដឹងថា៖ «ខ្ញុំកំពុងតែដាក់សុំវីសាបន្ដនៅជាមួយគាត់មួយឆ្នាំទៀត។ ម្យ៉ាងវិញទៀត ទុកពេលវេលានេះឱ្យកូនបានរៀនថ្នាក់មូលដ្ឋានបានច្រើនបន្ថែមទៀត។ ពេលគាត់អាយុបីឆ្នាំកន្លះ ចំណេះដឹងមូលដ្ឋានរបស់គាត់បានរឹងមាំខ្លាំង មុនពេលបន្ដទៅសិក្សានៅប្រទេសខ្មែរ។
អ្នកស្រី បានបន្ដថា៖ «ពេលត្រឡប់ទៅខ្មែរវិញ ប្រាកដជាលំបាកលំបិនជាមួយឪពុកម្ដាយទៀតហើយ។ យើងនឹងត្រូវសាលារៀនមួយសម្រាប់គាត់ ពីព្រោះឥឡូវនេះ គាត់មិនសូវចេះនិយាយខ្មែរទេ»។
ដោយបានចូលបម្រើជាមន្ដ្រីរាជការរួចជាស្រេចមុនពេលធ្វើដំណើរទៅបន្ដការសិក្សានៅប្រទេសអូស្ដ្រាលីតាមរយៈអាហារូបករណ៍របស់ Australia Awards Cambodia អ្នកស្រី ចិន្ដា នៅតែធានាបាននូវការងារក្នុងក្របខណ្ឌរដ្ឋនេះដដែល។
បញ្ហាប្រឈម និងការតស៊ូ
អ្នកស្រី ចិន្តា អាយុ ៣៤ ឆ្នាំ មកពីភូមិត្បូងដំរី ខេត្តកណ្តាល ចាប់ផ្តើមមានបញ្ហាភ្នែកនៅថ្នាក់ទី៤ ដែលនាំឱ្យពិការភ្នែកត្រឹមថ្នាក់ទី៦។ គ្រួសាររបស់អ្នកស្រីបានបានបញ្ជូនអ្នកស្រីឱ្យរៀនអក្សរអក្សរស្ទាប។
ទោះបីជាពិការក៏ដោយ ក៏អ្នកស្រីរៀនពូកែ ទីបំផុតទទួលបានអាហារូបករណ៍តាមរយៈ Australia Awards Cambodia ដើម្បីបន្តការសិក្សាថ្នាក់បរិញ្ញាបត្រជាន់ខ្ពស់ផ្នែកគោលនយោបាយ និងការអនុវត្តនៅសាកលវិទ្យាល័យ Flinders ក្នុងទីក្រុង Adelaide ប្រទេសអូស្ត្រាលី។
មុនពេលទៅសិក្សានៅប្រទេសអូស្ត្រាលី អ្នកស្រី ចិន្តា បានបម្រើការជាមន្ត្រីរាជការនៅក្រសួងសង្គមកិច្ច អតីតយុទ្ធជន និងយុវនីតិសម្បទា។
ទោះបីជាមានសមិទ្ធផលផ្នែកអប់រំ និងបទពិសោធន៍វិជ្ជាជីវៈក៏ដោយ ក៏ស្ដ្រីពិការភ្នែករូបនេះ រំពឹងថានឹងជួបការលំបាកក្នុងការស្វែងរកការងារធ្វើនៅពេលត្រឡប់មកមាតុប្រទេសវិញ ដោយសារការមិនផ្ដល់តម្លៃទូលំទូលាយដល់អ្នកមានពិការភាព។
អ្នកស្រី ចិន្តា ដែលពេលនេះស្វាមីក៏បានសិក្សានៅប្រទេសអូស្ដ្រាលីផងនោះ បាននិយាយថា៖ «ខ្ញុំមិនប្រាកដថាខ្ញុំនឹងអាចរកការងារដែលមានប្រាក់ខែខ្ពស់ឬអត់នោះទេ»។
ក្តីកង្វល់របស់អ្នកស្រី បានក្លាយជាក្ដីកង្វល់របស់ស្វាមីអ្នកស្រីផងដែរ ដោយបានគូសបញ្ជាក់ពីលទ្ធភាពការងារដែលមិនច្បាស់លាស់សម្រាប់បុគ្គលពិការនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា។ អ្នកស្រីបានបន្ថែមថា៖ «យើងនឹងរង់ចាំមើលជាក់ស្ដែង»។
ការតស៊ូមតិ និងការយល់ដឹង
ឆ្លងកាត់ការសិក្សា និងបទពិសោធន៍ផ្ទាល់ខ្លួន អ្នកស្រី ចិន្តា បានយល់ដឹងយ៉ាងច្បាស់អំពីឧបសគ្គក្នុងសង្គមដែលជនមានពិការភាពប្រឈមមុខ។ អ្នកស្រីសង្កត់ធ្ងន់លើតម្រូវការសម្រាប់ការយល់ដឹងកាន់តែច្រើន និងបរិយាប័ននៅកន្លែងធ្វើការ។
អ្នកស្រីបាននិយាយថា៖ «ដោយសារការបើកចិត្ដទូលាយពីសង្គមខាងក្រៅ នៅមានកម្រិត ហើយការយល់ដឹងអំពីពិការភាពក៏នៅមានកម្រិត។ ដូច្នេះពួកគេភាគច្រើនអាចយល់ថា តើអ្នកមានពិការភាពអាចធ្វើអ្វីបានខ្លះក្នុងវិស័យការងារ។ នេះជាមូលហេតុដែលអ្នកមានពិការភាពមិនត្រូវបានផ្ដល់ឱកាសអភិវឌ្ឍខ្លួន។
ទោះបីជាដៃកាន់សញ្ញាបត្របរិញ្ញាបត្រជាន់ខ្ពស់ពីអូស្ដ្រាលីយ៉ាងណាក៏ដោយ ក៏អ្នកស្រី ចិន្ដា និយាយទាំងអួលដើមកថា៖ «ស្ថាប័នមួយចំនួនគិតថា ពួកយើងអាចធ្វើអ្វីដើម្បីជាប្រយោជន៍ដល់ស្ថាប័នពួកគាត់។ ដល់ពេលអ៊ីចឹងទៅ សម្រាប់ការងារនេះ មិនត្រូវបានផ្ដល់ការស្មើភាពនោះទេ ដោយសារតែបញ្ហាផ្នត់គំនិត ច្រើនជាងសមត្ថភាព»។
អ្នកស្រីបន្ថែមថា ស្ថាប័នការងារក៏ទំនងជាផ្ដោតលើអ្នកអាចបំពេញការងារច្រើន ដោយអាចធ្វើការងារស្នូលផង និងកិច្ចការផ្សេងៗទៀត។ ប៉ុន្ដែសម្រាប់អ្នកមានពិការភាព ពួកគេពិបាកក្នុងការបំពេញកិច្ចការច្រើន ជាហេតុដែលធ្វើឱ្យទីផ្សារការងាររបស់អ្នកមានពិការភាពតូចចង្អៀត។
អ្នកស្រី ចិន្ដា ស្នើឱ្យគ្រប់អង្គភាព ស្ថាប័ន ដែលផ្ដល់ការងារ សុំបើកចិត្ដឱ្យទូលាយ ស្វែងយល់ពីអ្នកមានពិការភាព ដោយផ្ដោតលើសមត្ថភាពដើម្បីឱ្យពួកគេបានចូលរួមចំណែកអភិវឌ្ឍសង្គម និងលើកកម្ពស់ជីវភាពគ្រួសារ។
ចក្ខុវិស័យសម្រាប់អនាគត
ទោះបីជាមានការប្រឈមក៏ដោយ ក៏អ្នកស្រី ចិន្តា នៅតែមានសុទិដ្ឋិនិយម និងប្តេជ្ញាធ្វើការផ្លាស់ប្តូរ។ ពេលវេលារបស់អ្នកស្រីនៅក្នុងប្រទេសអូស្ត្រាលីទទួលបានការអប់រំ និងកម្រិតនៃឯករាជ្យភាពដូចមនុស្សទូទៅ។
អ្នកស្រី ចិន្តា ត្រូវបានដកស្រង់សំដៅនៅក្នុង Facebook របស់ Australia Awards Cambodia ដោយបាននិយាយថា៖ «ពេលវេលារបស់ខ្ញុំនៅប្រទេសអូស្ត្រាលីបានផ្លាស់ប្តូរជីវិតរបស់ខ្ញុំទាំងស្រុង ពីព្រោះខ្ញុំរីករាយនឹងការអប់រំ និងឯករាជ្យភាព។ ជាលើកដំបូង ខ្ញុំមានអាហារលើសពីគ្រប់គ្រាន់ លុយគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់ផ្គត់ផ្គង់តម្រូវការចាំបាច់ និងសេរីភាពក្នុងការបញ្ចេញកង្វល់របស់ខ្ញុំ ដោយមិនខ្លាចគេព្រងើយកន្តើយ»។
នៅពេលរៀបចំខ្លួនត្រឡប់មកកម្ពុជាវិញ អ្នកស្រីបានប្ដេជ្ញាចិត្តក្នុងការបង្កើនការអប់រំ និងបទពិសោធន៍ ដើម្បីគាំទ្រដល់កំណើនសហគមន៍ និងលើកទឹកចិត្តអ្នកដទៃ។
អ្នកស្រី ចិន្ដា បាននិយាយថា៖ «ខ្ញុំចង់ឱ្យរឿងរ៉ាវរបស់ខ្ញុំបង្ហាញដល់អ្នកដទៃថា សុបិនអាចធ្វើទៅបាន ប្រសិនបើអ្នកធ្វើការខ្លាំង និងមានការគាំទ្រ»។
Australia Awards Cambodia: ត្រួសត្រាយផ្លូវសម្រាប់អ្នកដឹកនាំនាពេលអនាគត
Australia Awards Scholarships (AAS) គឺជាអាហារូបករណ៍អន្តរជាតិដែលផ្តល់ដោយរដ្ឋាភិបាលអូស្ត្រាលីដល់អ្នកដឹកនាំពិភពលោកជំនាន់ក្រោយ។
អ្នកស្រី មិន ចិន្តា ទើបបញ្ចប់ការសិក្សាថ្នាក់អនុបណ្ឌិតផ្នែកគោលនយោបាយ និងការអនុវត្តពិការភាពពីសាកលវិទ្យាល័យ Flinders ក្នុងទីក្រុង Adelaide ប្រទេសអូស្ត្រាលី។ រូបថត សហការី
ជារៀងរាល់ឆ្នាំ AAS ផ្តល់ឱកាសសិក្សាដល់ប្រជាជនកម្ពុជាដែលមានទេពកោសល្យ ដើម្បីសិក្សានៅសាកលវិទ្យាល័យអូស្ត្រាលី។
ប្រជាជនកម្ពុជាជាង ១ពាន់នាក់បានទទួលអត្ថប្រយោជន៍ពីអាហារូបករណ៍អូស្ត្រាលីចាប់តាំងពីទសវត្សរ៍ឆ្នាំ ១៩៧០។ អ្នកស្រី ចិន្តា អតីតនិស្សិតចិត្តវិទ្យានៅសកលវិទ្យាល័យភូមិន្ទភ្នំពេញ ពីមុនបានស្ម័គ្រចិត្តជួយជនពិការ ទោះបីជាខ្លួនអ្នកស្រីជួបការលំបាកខ្លួនឯងយ៉ាងណាក៏ដោយ។
ឥឡូវនេះ អ្នកស្រីទទួលសញ្ញាបត្របរិញ្ញាបត្រជាន់ខ្ពស់ពីប្រទេសអូស្ត្រាលី។ នោះជាសុបិនក្លាយជាការពិតសម្រាប់អ្នកស្រី ចិន្តា ដោយបាននិយាយថា៖ «ខ្ញុំបានបញ្ចប់អាហារូបករណ៍ Australia Awards និងត្រឡប់មកកម្ពុជាវិញ»។
ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ អ្នកស្រីមានអារម្មណ៍ថា ពេលវេលានៅក្នុងប្រទេសអូស្ត្រាលីបានកន្លងផុតទៅយ៉ាងឆាប់រហ័ស ហើយអ្នកស្រីមិនទាន់បានត្រៀមខ្លួនដើម្បីចាកចេញនោះទេ។
អ្នកស្រី ចិន្តា បាននិយាយថា៖ «ខ្ញុំនឹងនឹកដល់បរិយាកាសដ៏ស្រស់ស្អាតនៅទីនេះ ជាទីកន្លែងដែលគ្មានឧបសគ្គសម្រាប់ខ្ញុំ។ ដោយសារតែហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធដែលអាចចូលដំណើរការបាន ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ស្រួលក្នុងការបង្ហាញពីពិការភាពរបស់ខ្ញុំ ហើយអាចទៅណាមកណាបានស្រួលជាមួយប្តី និងកូនរបស់ខ្ញុំដោយខ្លួនឯង»៕
