.jpg)
ជំងឺដុំពកលើសត្វគោដែលមន្ត្រីជំនាញឱ្យប្រុងប្រយ័ត្ន។ រូបថត ហ្វេសប៊ុក
ភ្នំពេញៈ អគ្គនាយកដ្ឋានសុខភាពសត្វ និងផលិតកម្មសត្វនៃក្រសួងកសិកម្មរុក្ខាប្រមាញ់ និងនេសាទបានអះអាងថា កម្ពុជានៅតែអាចគ្រប់គ្រងបាននូវជំងឺដុំពក គោក្របី ដោយមិនបណ្តាលឱ្យមានការឆ្លងរីករាលដាលចូលក្នុងប្រទេសនោះទេ ប៉ុន្តែបន្តជំរុញឱ្យមានការប្រុងប្រយ័ត្នបន្ថែមទៀត។
លោក តាន់ ផាន់ណារ៉ា ប្រតិភូរាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជាទទួលបន្ទុកជាអគ្គនាយកនៃអគ្គនាយកដ្ឋានសុខភាពសត្វ និងផលិតកម្មសត្វបានអះអាងកាលពីម្សិលមិញថា កម្ពុជានៅអាចបន្តគ្រប់គ្រងការឆ្លងរីករាលដាលជំងឺនេះមិនឱ្យចូលក្នុងប្រទេស។ ការការពារបាននេះក៏ព្រោះតែកម្ពុជាបានដាក់ចេញវិធានការតាមព្រំដែនជាបន្តបន្ទាប់ដោយតម្រូវឱ្យអាជ្ញាធរ ទប់ស្កាត់ និងហាមឃាត់ការនាំសត្វ គោ ក្របី ចូលប្រទេសដោយគ្មានការអនុញ្ញាត។
លោកបន្តថា បន្ថែមពីនេះសមត្ថកិច្ចពាក់ព័ន្ធក៏បានស្រាវជ្រាវយ៉ាងហ្មត់ចត់ និងជាប្រចាំលើសុខភាពសត្វគោ ក្របីនៅទូទាំងប្រទេស និងតម្រូវឱ្យអនុវត្តវិធានការសុវត្ថិភាព អនាម័យ គ្រប់កន្លែងចិញ្ចឹមសត្វកន្លែងប្រមូលផ្តុំ និងទីផ្សារផងដែរ។
លោក តាន់ ផាន់ណារ៉ា បានបញ្ជាក់ថា៖ «ចំពោះជំងឺដុំពក គឺយើងគ្រប់គ្រងបាន មិនទាន់មានការរាតត្បាតនៅក្នុងប្រទេសអីទេ។ ចំពោះការនាំចូលវ៉ាក់សាំង (ការពារជំងឺដុំពកនេះ) ក៏មិនទាន់នាំចូលអីដែរ ព្រោះយើងកំពុងស្ថិតក្នុងការពិចារណាដដែល ដោយសារតែយើងមិនមានអ្វីត្រូវប្រញាប់ នាំចូលយកមកចាក់នោះដែរ»។
បើទោះជាបែបនេះក្ដី លោក តាន់ ផាន់ណារ៉ា នៅតែជំរុញឱ្យអាជ្ញាធរពាក់ព័ន្ធ និងពលរដ្ឋបន្តការទប់ស្កាត់ និងប្រុងប្រយ័ត្នចំពោះជំងឺដុំពកស្បែកគោក្របីនេះ ព្រោះបើក្នុងករណីដែលអាចផ្ទុះឡើងនៅក្នុងប្រទេស និងបង្កឱ្យមានការខាតបង់ធ្ងន់ធ្ងរដល់សេដ្ឋកិច្ចជាតិ។
បើតាមអគ្គនាយកដ្ឋានសុខភាពសត្វ និងផលិតកម្មសត្វ ជំងឺដុំពកស្បែកគោក្របី គឺមានលេចចេញនូវរោគសញ្ញាមានលក្ខណៈដុំពកតូចៗ ឬធំទៅតាមស្ថានភាពនៃជំងឺដែលគេរកឃើញនៅលើស្បែកនៃដងខ្លួនសត្វ កញ្ចឹងក ច្រមុះ ក្រអូមមាត់ ប្រដាប់ភេទ កន្សោមដោះ និងកម្ដៅខ្លួនអាចឡើងដល់ ៤១ អង្សាសេ។
ដុំពកនេះអាចបង្កទៅជាក្រមរ ហើយអាចបង្កទៅជាដំបៅចំពោះសត្វឈ្មោលអាចបាត់បង់សមត្ថភាពបង្កកំណើត និងមេផើមអាចរលូតកូន ខណៈមេរោគនេះអាចឆ្លងពីសត្វ ១ ទៅសត្វ ១ តាមការប៉ះពាល់ផ្ទាល់ ឬពីសត្វទៅសត្វ ដោយប្រយោលតាមភ្នាក់ងារចម្លងផ្សេង។ នេះបើតាមសេចក្តីណែនាំរបស់ក្រសួងកសិកម្ម។
ជំងឺដុំពកគោក្របីបង្កឡើងដោយវីរុសក្នុងក្រុម Poxviridae នៃប្រភេទ Capripoxvirus ដែលបានផ្ទុះឡើងជាលើកដំបូងនៅប្រទេសហ្សំប៊ីកាលពីឆ្នាំ ១៩២៩ ហើយបានឆ្លងពាសពេញពិភពលោកក្នុងនោះមានទ្វីបអាហ្វ្រិក មជ្ឈិមបូព៌ា អឺរ៉ុបប៉ែកអាគ្នេយ៍ អាស៊ីកណ្ដាល អាស៊ីខាងត្បូង និងប្រទេសចិន ដែលបង្កផលប៉ះពាល់ធ្ងន់ធ្ងរដល់គ្រួសារកសិករចិញ្ចឹមសត្វ និងសេដ្ឋកិច្ចជាតិ។ នេះបើយោងតាមរបាយការណ៍របស់ក្រសួងកសិកម្ម រុក្ខប្រមាញ់ និងនេសាទ។
ចាប់តាំងពីខែសីហា ឆ្នាំ ២០១៩ ដល់ខែមិថុនា ឆ្នាំ ២០២០ ជំងឺនេះត្រូវបានរកឃើញថា បានឆ្លងរីករាលដាលនៅប្រទេសចិន និងឆ្លងចូលប្រទេសវៀតណាម ចាប់ពីតាំងពីថ្ងៃទី ៥ ខែ តុលា ឆ្នាំ ២០២០ ដល់ថ្ងៃទី ៦ ធ្នូ ឆ្នាំ ២០២០ នៅទីតាំងចំនួន ២០ កន្លែង នៅភាគខាងជើង និងភាគកណ្ដាល។
ចំណែកថ្មីៗនេះ តាមរបាយការណ៍ក្រសួងកសិកម្មកាលពីដើមខែមុនជំងឺនេះ ក៏ត្រូវបានរាយការណ៍ថា បានផ្ទុះនៅប្រទេសថៃ ក្នុងខេត្ត-ក្រុងចំនួន ១៧ ក្នុងនោះ មានខេត្តចំនួន ៤ ជាប់ព្រំប្រទល់នឹងកម្ពុជាដូចជាខេត្តសុរិន្ទ និងខេត្តប៊ូរីរ៉ាំជាដើម៕
