.jpg)
អ្នកដំណើរឆ្លងកាត់ស្ពានប្រឡាយទឹកស្អុយបឹងត្របែក ស្ថិតនៅខណ្ឌចំការមន កាលពីម្សិលមិញ។ ហុង មិនា
ភ្នំពេញៈ លោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន សម្រេចកែសម្រួលមាត្រាមួយចំនួននៅក្នុងអនុក្រឹត្យកាលពីឆ្នាំ ១៩៩៩ ស្តីពីការត្រួតពិនិត្យការបំពុលទឹក ដែលមាត្រាថ្មីនេះ ហាមឃាត់ដាច់ខាតការបង្ហូរទឹកកខ្វក់ចូលបណ្តាញលូសាធារណៈ ឬតំបន់ទឹកសាធារណៈ ដោយមិនបានធ្វើប្រព្រឹត្តិកម្មសម្អាត ឬមិនឆ្លើយតបស្តង់ដាបញ្ចេញ។
ការសម្រេចកែសម្រួលមាត្រាមួយចំនួននៃអនុក្រឹត្យទាំងនេះ ធ្វើឡើងបន្ទាប់ពីមានការស្នើសុំពីលោក សាយ សំអាល់ រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងបរិស្ថាន។
មាត្រាថ្មីនេះក៏ហាមឃាត់ជាដាច់ខាតចំពោះការបញ្ចេញសំណល់រាវមិនឆ្លងកាត់អាងប្រព្រឹត្តិកម្មសម្អាតសំណល់រាវ។ បន្ថែមពីនេះ ចំពោះការបង្កប់លូ ឬការបូមបញ្ចេញសំណល់រាវមិនឆ្លងកាត់អាងប្រព្រឹតិ្តកម្មសម្អាតសំណល់រាវ និងការមិនដាក់ឱ្យដំណើរការអាងប្រព្រឹតិ្តកម្មសម្អាតសំណល់រាវ ឬដំណើរការអាងប្រព្រឹតិ្តកម្មសម្អាត សំណល់រាវមិនត្រឹមត្រូវតាមលក្ខណៈបច្ចេកទេស ដែលបានកំណត់នៅក្នុងលិខិតអនុញ្ញាតរបស់ ក្រសួង ស្ថាប័នមានសមត្ថកិច្ច ក៏ត្រូវបានហាមឃាត់ផងដែរ។
ការបញ្ចេញសំណល់រាវពីប្រភពបំពុលនានាត្រូវអនុលោមតាមកម្រិតកំណត់ស្តង់ដានៃការបញ្ចេញសំណល់រាវដែលមានចែងក្នុងអនុក្រឹត្យនេះ។
អនុក្រឹត្យដដែលបានបញ្ជាក់ថា មានប្រភពបំពុលមួយចំនួន ដែលចាំបាច់តម្រូវឱ្យសុំការអនុញ្ញាតពីក្រសួងបរិស្ថាន មុននឹងធ្វើការបញ្ចេញចោល ឬដឹកជញ្ជូនចេញនូវសំណល់រាវរបស់ម្ចាស់សំណើទៅកន្លែងដទៃទៀត។
អនុក្រឹត្យនោះបានរៀបរាប់ថា ប្រភពបំពុលកម្រិតទី១ តម្រូវឱ្យមានការសុំអនុញ្ញាតពីក្រសួងបរិស្ថាន ក្នុងករណីដែលបរិមាណ សំណល់រាវរបស់ប្រភពបំពុលនោះមានចំនួនច្រើនជាង ៤០ ម៉ែត្រគុបក្នុង ១ ថ្ងៃ ដោយពុំគិត បញ្ចូលនូវបរិមាណទឹកដែលប្រើប្រាស់សម្រាប់ប្រព័ន្ធត្រជាក់គ្រឿងចក្រ។
ចំពោះប្រភពបំពុលកម្រិតទី២ តម្រូវឱ្យមានការសុំអនុញ្ញាតពីក្រសួងបរិស្ថាន ក្នុងករណីដែលបរិមាណ សំណល់រាវរបស់ប្រភពបំពុលនោះមានចំនួនច្រើនជាង ២០ ម៉ែត្រគុបក្នុង ១ ថ្ងៃ ដោយពុំគិតបញ្ចូលនូវបរិមាណទឹកដែលប្រើប្រាស់សម្រាប់ប្រព័ន្ធត្រជាក់គ្រឿងចក្រ ខណៈប្រភពបំពុលកម្រិតទី ៣ តម្រូវឱ្យមានការសុំការអនុញ្ញាតពីក្រសួងបរិស្ថាន ទោះបីក្នុងបរិមាណណាក៏ដោយ។
អនុក្រឹត្យនេះបានបញ្ជាក់ថា៖ «លិខិតអនុញ្ញាតបញ្ចេញចោល ឬដឹកជញ្ជូនចេញនូវសំណល់រាវ ត្រូវព្យួរជាបណ្តោះអាសន្ន ឬដកហូតជាស្ថាពរក្នុងករណីណាមួយ ដូចជាមិនបានអនុវត្តត្រឹមត្រូវតាមស្តង់ដានៃការបញ្ចេញសំណល់រាវ។ ខកខានមិនបានអនុវត្តលក្ខខណ្ឌតម្រូវ ដែលមានកំណត់ក្នុងលិខិតអនុញ្ញាត និងកើតមានករណីការបំពុលបរិស្ថាន ឬការបង្កគ្រោះថ្នាក់ដល់សុខភាពបណ្តាលមកពីស្ថានភាពគ្រប់គ្រងសំណល់រាវមានការខ្វះចន្លោះ ឬការធ្វេសប្រហែស»។
លោក នេត្រ ភក្ត្រា អ្នកនាំពាក្យក្រសួងបរិស្ថានបានប្រាប់ ភ្នំពេញ ប៉ុស្តិ៍ នៅថ្ងៃទី ១ កក្កដាថា ការរីកចម្រើន វិស័យមួយចំនួនក៏ក្លាយជាប្រភពបង្កការបំពុលបរិស្ថានទឹកផងដែរ តាមរយៈការបញ្ចេញសំណល់រាវដែលបាន ឬមិនបានធ្វើប្រព្រឹតិ្តកម្មសម្អាតឆ្លើយតបទៅនឹងកម្រិតស្តង់ដានៃការបញ្ចេញ បង្កឱ្យមានផលប៉ះពាល់ដល់សុខភាពសាធារណៈ និងការអភិរក្សជីវចម្រុះ។ ហើយក្នុងរយៈពេលកន្លងមករហូតដល់បច្ចុប្បន្ននេះ ការអនុវត្តអនុក្រឹត្យស្តីពីការត្រួតពិនិត្យការបំពុលទឹក បានជួបប្រទះនូវបញ្ហាប្រឈមមួយចំនួន ដែលតម្រូវឱ្យធ្វើការកែសម្រួលអនុក្រឹត្យនេះ។
លោកថ្លែងថា៖ «ដើម្បីដោះស្រាយបាននូវបញ្ហាប្រឈម និងក្តីកង្វល់នេះ និងក្នុងគោលបំណងធានាប្រសិទ្ធភាពនៃការគ្រប់គ្រងការបំពុលបរិស្ថានទឹក ទាមទារឱ្យមានការរៀបចំប្រព័ន្ធត្រួតពិនិត្យការបំពុលទឹកដែលមានលក្ខណៈស្របទៅនឹងស្ថានភាពជាក់ស្តែងនៃការរីកចម្រើនសេដ្ឋកិច្ចជាតិ»។
ការកែសម្រួលអនុក្រឹត្យនេះនឹងក្លាយជាវិធានមួយក្នុងការជំរុញ និងធ្វើឱ្យប្រសើរឡើងនូវការគ្រប់គ្រងសំណល់រាវតាមប្រភពបំពុលប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាព និងប្រសិទ្ធផល ព្រមទាំងកាត់បន្ថយបាននូវហានិភ័យដល់សុខភាពសាធារណៈ និងការអភិរក្សជីវចម្រុះ។ បញ្ហាដែលបានជួបប្រទះក្នុងការគ្រប់គ្រងបញ្ហាទឹកកខ្វក់ក្នុងពេលបច្ចុប្បន្នក៏ព្រោះមានប្រភេទទីតាំងផលិតកម្មថ្មីៗមួយចំនួនមិនស្ថិតក្នុងវិសាលភាពនៃអនុក្រឹត្យ៕
