ភ្នំពេញៈ អង្គការទស្សនៈពិភពលោកប្រចាំកម្ពុជាបានរកឃើញថា អំឡុងពេលមានវិបត្តិជំងឺកូវីដ ១៩ បាននិងកំពុងបង្កនូវផលប៉ះពាល់អវិជ្ជមានទៅដល់សុខុមាលភាពរបស់កុមារ និងការកើនឡើងនូវអំពើហិង្សាលើពួកគេតាមគ្រប់រូបភាព ហើយអង្គការនេះបានផ្តល់អនុសាសន៍ដល់រាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជាគួរវិនិយោគឱ្យបានច្រើនលើប្រព័ន្ធសុខុមាលភាពសង្គម និងកុមារ។
យោងតាមការសិក្សារបស់អង្គការទស្សនៈពិភពលោកទៅលើភាពងាយរងគ្រោះចេញពីជំងឺកូវី ១៩ នៅក្នុងឆ្នាំនេះបានរកឃើញថា ឪពុកម្តាយចំនូន ២១ ភាគរយ បានលើកឡើងពីការកើនឡើងនៃការប្រើប្រាស់អំពើហិង្សាទៅលើកុមារ។ ក្នុងនោះ ៨១ ភាគរយ ជាអំពើហិង្សាផ្លូវចិត្ត និងប្រមាណជិត ៦០ ភាគរយជាអំពើហិង្សាផ្លូវកាយ។
ការសិក្សានេះបានគូសបញ្ជាក់ថា នៅពេលដែលកុមារមានឥរិយាបថមិនសមរម្យ ឪពុកម្តាយ និងអាណាព្យាបាលបានប្រើប្រាស់វិធីសាស្ត្រជាក់លាក់ ដើម្បីកែទម្រង់កូនចៅរបស់ពួកគេ។ ក្នុងនោះឪពុកម្តាយ ៨២ ភាគរយ បានប្រើប្រាស់ការអប់រំបែបអវិជ្ជមាន និងហិង្សាទៅកាន់កុមារ និង ៧៨ ភាគរយ បានប្រើប្រាស់ហិង្សាបែបផ្លូវចិត្ត។ ហិង្សាទាំងនោះរួមមាន ៧៤ ភាគរយ ទាក់ទិនទៅនឹងការស្រែកគំហក សំឡុត និងគំរាម ហើយ ៤៦ ភាគរយ ទាក់ទិនទៅនឹងការជេរស្តីបន្ទោសផ្សេងៗ និងជិត ៤៨ ភាគរយ ទាក់ទិនទៅនឹងការវាយដំ និងទះកំផ្លៀងផ្សេងៗ។
របាយការណ៍បន្តទៀតថា កុមារអាយុចន្លោះ ១២ ដល់ ១៨ ឆ្នាំ បានលើកឡើងពីបទពិសោធជាច្រើនទាក់ទិនទៅនឹងការរំលោភបំពានផ្លូវចិត្តចាប់តាំងពីមានការរីករាលដាលនៃជំងឺកូវីដ ១៩ នេះ។ ក្នុងនោះកុមារជិត ៧៥ ភាគរយ តែងតែមានអារម្មណ៍ភ័យខ្លាច, កុមារចំនួន ៦៤ ភាគរយ តែងតែខឹង និងមិនអាចគ្រប់គ្រងខ្លួនឯងបាន និងកុមារចំនួនជិត ៤០ ភាគរយ មានអារម្មណ៍ថាអស់សង្ឃឹម និងមិនចង់រស់តទៅទៀត។
តាមរយៈការសិក្សាបង្ហាញថា មូលហេតុអ្វីដែលធ្វើឱ្យមានអំពើហិង្សាទៅលើកុមារកន្លងទៅដោយសារប្រព័ន្ធការពារកុមារដែលមិនទាន់មានភាពរឹងមាំ ធនធានប្រើប្រាស់ក្នុងការសម្របសម្រួល និងផ្តល់សេវានៅមានកម្រិត ការបំពេញតួនាទីនិងការទទួលខុសត្រូវរបស់យន្តការការពារកុមារក្នុងតំបន់នៅមានការឆកល្វែង, ចំណេះដឹង ទម្លាប់ និងឥរិយាបថក្នុងការប្រើប្រាស់អំពើហិង្សាលើកុមារ ជាពិសេសការដាក់ទណ្ឌកម្មលើរាងកាយកុមារ និងការគ្មានឆន្ទៈក្នុងការរាយការណ៍អំពីការរំលោភសិទ្ធិកុមារឬអំពើហិង្សាលើកុមារជាដើម។
លោកស្រី ផន ផលកា មន្ត្រីជំនាញសម្រាប់កិច្ចការពារកុមារនៃ World Vision បានឱ្យដឹងថា ទម្រង់ហិង្សាលើកុមារចែកចេញជា ៥ ប្រភេទ គឺហិង្សាលើរាងកាយ ផ្លូវភេទ ផ្លូវចិត្ត ការមិនអើពើ និងអំពើហិង្សាបែបកេងប្រវ័ញ្ចជាដើម។
លោកស្រីបានបន្តថា ហិង្សាលើរាងកាយរាប់បញ្ចូលទាំងការទះកំផ្លៀង ការច្រាន ដាល់ ទាត់ធាក់ ការវាយនឹងរំពាត់ ការខ្ទប់ដង្ហើម ការច្របាច់ក ការធ្វើឱ្យលង់ទឹក ឬការប្រើប្រាស់ឬគំរាមដោយអាវុធជាដើម។
រីឯការប្រើប្រាស់អំពើហិង្សាផ្លូវចិត្តរាប់បញ្ចូលគ្រប់ទម្រង់នៃការរំលោភបំពានផ្លូវភេទ រួមមាន ការប៉ះពាល់កន្លែងឯកជនរបស់កុមារ ការប៉ុនប៉ងរំលោភសេពសន្ថវៈ ឬការរំលោភសេពសន្ថវៈជាដើម។ល។
ពាក់ព័ន្ធអំពើហិង្សាលើកុមារនេះដែរ អង្គការទស្សនៈពិភពលោក កន្លងមកបានដាក់ចេញយុទ្ធនាការ «គំរូអហិង្សា»ដើម្បីបញ្ឈប់អំពើហិង្សាលើកុមារ រយៈពេល ៥ ឆ្នាំ ចាប់ពីឆ្នាំ ២០១៧ ដល់ឆ្នាំ ២០២១ ក្នុងដំណាក់កាលទី១ និងដំណាក់ការទី២ ចាប់ពីឆ្នាំ ២០២១ ដល់ឆ្នាំ ២០២៣។ តាមរយៈវិធីសាស្ត្រនេះ គឺបានបណ្តុះបណ្តាលនិងគាំទ្រឪពុកម្តាយ អ្នកថែទាំ និងសមាជិកសហគមន៍ ក្នុងការផ្លាស់ប្តូរឥរិយាបថ ក្នុងការចិញ្ចឹមបីបាច់កូនតាមបែបវិជ្ជមាន ពង្រឹងយន្តការផ្តល់សេវា និងការគាំទ្រផ្សេងៗដល់កុមារ ជាពិសេសកុមារងាយរងគ្រោះពីគ្រប់ទម្រង់នៃអំពើហិង្សា។
ទន្ទឹមនេះដែរ world vision បានផ្តល់អនុសាសន៍ថា រាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជាគួរវិនិយោគឱ្យបានច្រើនលើប្រព័ន្ធសុខុមាលភាពសង្គម និងកុមារ ដោយបង្កើតប្រព័ន្ធការពារកុមារ ដូចជា យន្តការការពារ ការទប់ស្កាត់ និងការរាយការណ៍ ដើម្បីធានាបានថា សុវត្ថិភាព និងសន្តិសុខកុមារនៅតាមផ្ទះ និងសាលារៀនត្រូវបានរិតបន្តឹង និងធានា។
រដ្ឋាភិបាលក៏ត្រូវធានាបង្កើតបរិយាកាសដោយគ្មានការភ័យខ្លាច ការគំរាមកំហែង និងហិង្សានៅតាមគ្រឹះស្ថានសិក្សាអប់រំ និងបង្កើតវិន័យ និងបទដ្ឋាន ដែលធានាការមិនយោគយល់រាល់អំពើហិង្សាលើកុមារ និងបង្កើតក្រុមគណៈកម្មការសាលាដើម្បីគាំទ្រក្នុងដំណើរការការពារ ការរាយការណ៍ និងការឆ្លើយតបទៅនឹងឧប្បត្តិហេតុផ្សេង។
លោក តូច ចាន់នី អគ្គនាយកនៃអគ្គនាយកដ្ឋានបច្ចេកទេសនៃក្រសួងសង្គមកិច្ច អតីតយុទ្ធជន និងយុវនីតិសម្បទាប្រាប់ ភ្នំពេញ ប៉ុស្តិ៍ នៅថ្ងៃទី ២៣ ខែកញ្ញាថា លោកមិនឯកភាពទាំងស្រុងទៅលើរបាយការណ៍ ដែលអង្គការទស្សនៈពិភពលោកបានរកឃើញនោះទេ ខណៈរដ្ឋាភិបាលតាមរយៈគ្រប់ភាគីពាក់ព័ន្ធបានដាក់ចេញយន្តការជាច្រើនដើម្បីជួយកុមារក្នុងអំឡុងពេលកូវីដ ១៩។
លោកថ្លែងថា៖ «អ្វីដែលគាត់រកឃើញខ្ញុំមិនទទួលយកទេ មិនដឹងគាត់ផ្អែកលើអ្វី មែនទែនទៅពាក់ព័ន្ធអំពើហិង្សាលើកុមារ យើងមានយន្តការ វិធានការជាក់លាក់ច្រើនណាស់សម្រាប់ទប់ស្កាត់ហិង្សាលើកុមារតាមគ្រប់រូបភាព ព្រោះគ្រប់ក្រសួងស្ថាប័នពាក់ព័ន្ធបានរួមគ្នាអនុវត្តមិនឱ្យមានហិង្សាលើកុមារកើតឡើងបើទោះជាមានក៏មិនច្រើនដែរ»។
លោកបានបញ្ជាក់ ក្នុងអំឡុងពេលកូវីដ ១៩ រាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជាបានដាក់ចេញយន្តការទាំងថ្នាក់ជាតិ និងថ្នាក់ក្រោមជាតិ ក៏ដូចផែនការប្រឆាំងនឹងកុមារនិងស្ត្រីផងដែរ។
លោកថា៖ «សម្រាប់ការជួយកុមារក្នុងស្ថានភាពកូវីដ ១៩ នេះ រដ្ឋាភិបាលបានដាក់ចេញនូវកម្មវិធីសំខាន់មួយចំនួនពាក់ព័ន្ធការផ្ទេរសាច់ប្រាក់ជួយស្ត្រីមានផ្ទៃពោះ និងកុមារអាយុក្រោម ២ ឆ្នាំ កម្មវិធីមួយទៀតផ្ទេរសាច់់ប្រាក់ជួយគ្រួសារក្រីក្រងាយរងគ្រោះ ដូចជាជនពិការ កុមារ មនុស្សចាស់ ដែលកម្មវិធីទាំងនេះជួយដល់កុមារឱ្យមានភាពលំនឺងផ្នែកជីវភាព ឬអាហារូបត្ថម្ភ»។
យោងតាមរបាយការណ៍អង្កេតរបស់យូនីសេហ្វអំពីអំពើហិង្សាលើ កុមារ ឆ្នាំ ២០១៣ បង្ហាញថា កុមារច្រើនជាង ៧៥ ភាគរយ (២ ៥៦០ នាក់ ដែលបានចូលរួមសម្ភាស) បានទទួលរងទម្រង់មួយនៃអំពើហិង្សាមុនពេលពួកគេមានអាយុ ១៨ ឆ្នាំ។ អំពើហិង្សាលើរូបរាងកាយត្រូវបានរាយការណ៍ជាញឹកញាប់បំផុតក្នុងនោះកុមារជាង ៥០ ភាគរយ បានទទួលរងអំពើហិង្សាផ្លូវកាយ៕