.jpg)
សត្វរមាំងដែលថតឃើញនៅកម្ពុជាកាលពីពេលកន្លងមក ។ រូបថត ក្រសួងបរិស្ថាន
ភ្នំពេញៈ មន្ត្រីក្រសួងបរិស្ថានបានឲ្យដឹងថា សត្វរមាំងនៅកម្ពុជាកំពុងមានការធ្លាក់ចុះចំនួនជាបន្តបន្ទាប់ ដោយសារតែកត្តាគំរាមកំហែងផ្សេងៗដូចជា ការបរបាញ់ អន្ទាក់ និងការបាត់បង់ទីជម្រក។ វាជាសត្វកម្រនៅលើពិភពលោកស្ថិតក្នុងបញ្ជីឧបសម្ព័ន្ធទី១ នៃអនុសញ្ញាសាយតេស និងក្នុងបញ្ជីក្រហមរបស់អង្គការ IUCN ជាប្រភេទសត្វរងគ្រោះថ្នាក់ជិតពូជ។
លោក នេត្រ ភក្ត្រា មន្ត្រីនាំពាក្យក្រសួងបរិស្ថានបានឲ្យដឹងតាមរយៈហ្វេសប៊ុកនៅថ្ងៃទី ៣ ខែវិច្ឆិកាថា បច្ចុប្បន្ននេះមិនមានទិន្នន័យច្បាស់លាស់ថាមានសត្វរមាំងប៉ុន្មានឡើយ។ ប៉ុន្តែសត្វនេះត្រូវបានគេជឿថានៅមានតែក្នុងប្រទេសកម្ពុជានិងប្រទេសឡាវប៉ុណ្ណោះ ចំណែកប្រទេសចិន ប្រទេសថៃ និងប្រទេសវៀតណាម ត្រូវបានគេជឿថាផុតពូជពីធម្មជាតិបាត់ទៅហើយ។
លោកបញ្ជាក់ថា៖ «នៅកម្ពុជាត្រូវបានគេស្គាល់ថាជាប្រទេសដែលធ្លាប់មានសត្វរមាំងប្រភេទ Cervus Siamensis ច្រើនកាលពីមុន តែប្រភេទសត្វនេះបានធ្លាក់ចុះចំនួនជាបន្តបន្ទាប់ ដោយសារតែកត្តាគំរាមកំហែងផ្សេងៗដូចជា ការបរបាញ់ អន្ទាក់ និងការបាត់បង់ទីជម្រក» ។
យោងតាមទិន្នន័យដែលផ្សាយដោយអង្គការ IUCN ចេញផ្សាយនៅឆ្នាំ ២០១៥ សត្វរមាំងនៅប្រទេសកម្ពុជាមានចំនួនតិចជាង ៧០០ ក្បាល ដែលកំពុងរស់នៅក្នុងតំបន់ការពារធម្មជាតិរបស់កម្ពុជា ។ចំនួននេះអាចមានការថយចុះថែមទៀតនាពេលបច្ចុប្បន្ននេះ។
បើតាមលោក នេត្រ ភក្ត្រា ចំពោះក្រុមប្រភេទរបស់រមាំង Cervus Siamensis បច្ចុប្បន្នមានចំនួនច្រើនជាងគេនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា បើប្រៀបធៀបនឹងបណ្តាប្រទេសជិតខាង។ ចំនួនទាំងនេះមាននៅក្នុងខេត្តស្ទឹងត្រែង មណ្ឌលគិរី រតនគិរី ក្រចេះ កំពង់ស្ពឺ បន្ទាយមានជ័យ ពោធិ៍សាត់ ឧត្តរមានជ័យ និងខេត្តសៀមរាប ជាពិសេសនៅខេត្តព្រះវិហារ ក្នុងស្រុកឆែប ជាំក្សាន្ត គូលែននិងសង្គមថ្មី។
លោកថា រមាំងជាថនិកសត្វតិណាសី ដែលមានមាឌតូចជាងប្រើស និងធំជាងសត្វឈ្លូសបន្តិច។ ស្នែងរបស់វាមានលក្ខណៈខុសពីស្នែងសត្វប្រើសដោយនៅផ្នែកគល់នៃស្នែងមានបែកខ្នែង ២ មួយស្រួចដុះគ្របលើចិញ្ចើមលយទៅមុខ និងមួយទៀតដុះឡើងទៅលើរួចពេនចេញមកក្រៅ ហើយកោងខុបទៅមុខ ហើយនៅខាងចុងស្នែងរបស់វាមានរាងសំប៉ែតបែកជាចម្ពាម។
ជាទូទៅវាមានសម្បុរលឿងស្រអាប់ ឬលឿងក្រមៅចាស់មានអុចៗសនៅផ្នែកចំហៀងខ្លួន ឯផ្នែកក្រោមពោះនិងក មានពណ៌ស ប៉ុន្តែសម្បុរនេះអាចប្រែប្រួលទៅតាមរដូវកាល។នៅរដូវជម្រុះស្នែង វាមានរោមវែងៗរុំជិតចម្រុះពណ៌ប្រផេះ ក្រហម និងលឿងក្រមៅភ្ជាប់នឹងគល់កដែលមានរោមប្រែងមើលទៅគួរឱ្យគយគន់។
ចំពោះលក្ខណៈជីវសាស្ត្រ រមាំងជាសត្វមិនសូវផ្អើល វារស់នៅជាហ្វូងពី ១០ ទៅ ១៥ ក្បាល។ វាចូលចិត្តរស់នៅតាមវាលទំនាបដែលសម្បូរទៅដោយថ្លុក ឬត្រពាំង វាលស្រែនិងព្រៃរបោះ។ ចំណីរបស់វាមានដូចជា ស្មៅ ស្បូវ ព្រេច ល្បះរុក្ខជាតិ ស្រូវ និងផ្លែឈើ។ វាជម្រុះស្នែងរាល់ឆ្នាំនៅអំឡុងខែមិថុនាដែលជារដូវកាលសម្បូរចំណីសម្រាប់ការលូតលាស់ស្នែងរបស់វា។ រមាំងញីបន្តពូជនៅចន្លោះខែមីនា ឧសភា ហើយកើតកូនម្តងៗបាន១ក្បាល បន្ទាប់ពីពពោះចន្លោះពី ៦ ទៅ ៨ ខែ។
កាលពីខែមេសា ឆ្នាំ ២០២១ រូបភាពដែលបង្ហាញវត្តមានរបស់សត្វរមាំង (Rucervuseldii) យ៉ាងហោចណាស់ចំនួន ៧ ក្បាល ត្រូវបានបញ្ជូនមកពីដែនជម្រកសត្វព្រៃសំបូរ ក្នុងខេត្តក្រចេះ ដោយក្រុមអ្នកស្រាវជ្រាវសត្វព្រៃរបស់មន្ទីរបរិស្ថាននៃក្រសួងបរិស្ថាន និងអង្គការ WWF។ នេះបើតាមការបញ្ជាក់បន្ថែមពីលោក នេត្រ ភក្ត្រា។
លោកថា រូបភាពដែលថតដោយម៉ាស៊ីនថតស្វ័យប្រវត្តិទាំងនេះជាភ័ស្តុតាងនៃការរស់រានរបស់សត្វដ៏សំខាន់មួយប្រភេទនេះ និងបានបង្ហាញថា ហ្វូងសត្វនេះកំពុងមានលទ្ធភាពបន្តពូជនៅក្នុងតំបន់ការពារនៃដែនជម្រកសត្វព្រៃសំបូរ។
លោកបានបញ្ជាក់ថា៖ «ភ័ស្តុតាងនៃការបន្តពូជនេះបានស្តែងចេញយ៉ាងច្បាស់តាមរយៈរូបភាពរាប់រយសន្លឹកដែលក្រុមអ្នកស្រាវជ្រាវសត្វព្រៃបានពិនិត្យយ៉ាងហ្មត់ចត់ និងបានកត់ត្រាទុកនូវវត្តមានរបស់សត្វរមាំងពេញវ័យមានញី និងឈ្មោលសរុបចំនួន ៤ ក្បាល សត្វវ័យជំទង់ មានញី និងឈ្មោល ចំនួន ២ ក្បាល ព្រមទាំងកូនសត្វរមាំងចំនួន ១ ក្បាល»៕
វីដេអូ៖
