.jpg)
សកម្មភាពនេសាទត្រី របស់អ្នកនេសាទនៅទន្លេមេគង្គ។ ហុង មិនា
ភ្នំពេញៈ ផលនេសាទនៅឆ្នាំ ២០២១ នេះ មានការថយចុះ ៨,៥៣ ភាគរយ បើធៀបទៅនឹងឆ្នាំ ២០២០។ ការថយចុះនេះ បណ្ដាលមកពីការប្រែប្រួលអាកាសធាតុ និងរបបទឹកទន្លេមេគង្គ ព្រមទាំងការកាប់រានដីព្រៃលិចទឹក ដែលជាទីជម្រកត្រីពងកូន និងធំធាត់។ នេះបើតាមការឱ្យដឹងពីលោក ពុំ សុថា ប្រតិភូរាជរដ្ឋាភិបាលទទួលបន្ទុកប្រធានរដ្ឋបាលជលផល។
លោកថ្លែងថា នៅក្នុងឆ្នាំ ២០២១ នេះ ផលនេសាទទឹកសាបសរុបមានចំនួន ៣៨៣ ០៥២ តោន និងផលនេសាទសមុទ្រ សរុបមានចំនួន ១២៥ ០០០ តោន ខណៈផលវារីវប្បកម្មសរុបមានចំនួន៣៤៨ ៣៤៨ តោន។
លោកបានបញ្ជាក់ថា៖ «នៅក្នុងឆ្នាំ ២០២១ នេះ បរិមាណផលនេសាទ ដែលបានមកពីការនេសាទសមុទ្រការនេសាទទឹកសាប និងផលវារីវប្បកម្មសរុបទាំង៣ផ្នែកមានចំនួន ៨៥៦ ៤០០
តោន។ ចំនួននេះមានការថយចុះ ៨,៥៣ ភាគរយ បើធៀបទៅនឹងឆ្នាំ ២០២០ ដែលមានបរិមាណផលសរុបរហូតដល់ ៩៣៦ ៣០០ តោន»។
បើតាមលោក សុថា ការធ្លាក់ចុះនូវបរិមាណផលនេសាទនៅក្នុងឆ្នាំនេះ បណ្ដាលមកពីការប្រែប្រួលអាកាសធាតុ មានភ្លៀងធ្លាក់ខ្សោយនៅក្នុងតំបន់ផ្ទៃរងទឹកភ្លៀងនៃអាងទន្លេមេគង្គ ធ្វើឱ្យរបបទឹកទន្លេមេគង្គមានការជន់ឡើងតិចតួច មិនអាចហូរធ្លាក់ចូលទៅក្នុងបឹង ព្រែកធម្មជាតិ ជាពិសេសការហូរចាក់បំពេញផ្ទៃបឹងទន្លេសាបមានភាពយឺតយ៉ាវ ខុសពីបណ្ដាឆ្នាំមុនៗដែលធ្វើឱ្យត្រីមិនសូវសម្បូរ មានទំហំតូច និងមិនត្រូវស្តង់ដានេសាទ។
ជុំវិញករណីនេះ ប្រជាសហគមន៍នេសាទក្នុងតំបន់ឆ្នុកទ្រូ ខេត្តកំពង់ឆ្នាំង អ្នកស្រី ផាត់ ផល្លា អាយុ ៥៨ ឆ្នាំ បានកត់សម្គាល់ឃើញថា ក្នុងភូមិសាស្ត្រតំបន់ឆ្នុកទ្រូ ដែលគាត់រស់នៅ មានត្រីសម្បូរជាងឆ្នាំមុន។
អ្នកស្រីបាននិយាយថា កាលពីរដូវត្រីត្រូវមុននេះ ប្រជានេសាទនៅក្នុងសហគមន៍របស់គាត់ចាប់ត្រីបានច្រើន ដោយក្នុង ១ ថ្ងៃ អ្នកនេសាទម្នាក់ អាចនេសាទត្រីបានចន្លោះពី ២០ គីឡូក្រាម ដល់ ៣០ គីឡូក្រាម ដែលកាលពីឆ្នាំមុន ពួកគេអាចចាប់បានក្នុងចន្លោះពី ១០-១៥ គីឡូក្រាមប៉ុណ្ណោះ។
ថ្វីបើយ៉ាងដូច្នេះក្ដី អ្នកស្រីបានបញ្ជាក់ប្រាប់ ភ្នំពេញ ប៉ុស្តិ៍ថា៖ «ខ្ញុំដឹងតែនៅក្នុងតំបន់ឆ្នុកទ្រូខ្ញុំទេ ដែលសម្បូរត្រីជាងមុន តំបន់ផ្សេងទៀត ខ្ញុំមិនដឹងទេ។ ភាពសម្បូរត្រីឡើងវិញនៅក្នុងតំបន់ឆ្នុកទ្រូយើងខ្ញុំនេះ គឺទំនងដោយសារអ្នករស់នៅផ្ទះបណ្ដែតទឹក ត្រូវបានអាជ្ញាធរបង្ខំឱ្យឡើងគោកអស់ មិនសូវមានអ្នកនេសាទដូចកាលពីមុន»។
ចំណែកប្រជាសហគមន៍នេសាទ ក្នុងឃុំពាមបាង ស្រុកស្ទោង ខេត្តកំពង់ធំ លោក ចក់ ជឿន បានប្រាប់ ភ្នំពេញ ប៉ុស្តិ៍ថា ថ្វីបើស្ថានភាពទឹកបឹងទន្លេសាបនៅក្នុងឆ្នាំនេះ មានការជន់ឡើងយឺតដោយសារតែរបបទឹកទន្លេមេគង្គឆ្នាំនេះមានកម្រិតទាប មិនអាចហូរចាក់បំពេញមកបឹងទន្លេសាបទាន់ពេលវេលា ប៉ុន្តែរបបទឹកភ្លៀងពីតំបន់ជួរភ្នំក្រវាញ បានជួយចាក់បំពេញ តាមបឹងធម្មជាតិនានា ដែលស្ថិតនៅជុំវិញបឹងទន្លេសាប ដែលអាចធ្វើឱ្យត្រីសម្បូរជាងមុន។
ប្រជាសហគមន៍នេសាទ ក្នុងឃុំពាមបាង ស្រុកស្ទោង ខេត្តកំពង់ធំ រូបនេះបានថ្លែងថា៖ «បើសិនជាព្រៃលិចទឹក មិនត្រូវបានគេកាប់រាន អស់រាប់ម៉ឺនហិកតានោះទេ នោះត្រីអាចនឹងសម្បូរច្រើនជាងនេះ។ ព្រៃលិចទឹកមិនគ្រាន់តែជាជម្រកពងកូនរបស់ត្រីទេ ថែមទាំងជាប្រភពចំណីអាហារដ៏សម្បូរបែបសម្រាប់ត្រី និងមច្ឆជាតិគ្រប់ប្រភេទផងដែរ»៕
