ភ្នំពេញៈ នគរបាលព្រហ្មទណ្ឌកម្រិតស្រាលរាជធានីភ្នំពេញនៅថ្ងៃទី ២៥ មករា កំពុងស្រាវជ្រាវស្វែងរកចាប់ខ្លួនក្រុមក្មេងទំនើង ១១ នាក់ទៀត ខណៈ ២ នាក់ត្រូវបានបញ្ជូនទៅសាលាដំបូងរាជធានីភ្នំពេញនៅថ្ងៃដដែលនេះ បន្ទាប់ពីចាប់ខ្លួនបានកាលពីថ្ងៃទី ២២ មករា ពាក់ព័ន្ធនឹងការព្រួតគ្នាយកដំថ្ម និងដាវវាយកាប់លើយុវជនម្នាក់បណ្តាលឱ្យរបួស។
លោក ប៊ុន សត្យា នាយការិយាល័យព្រហ្មទណ្ឌកម្រិតស្រាលនៃស្នងការដ្ឋាននគរបាលរាជធានីភ្នំពេញប្រាប់នៅថ្ងៃទី២៥ មករា ថា ក្មេងទំនើង២នាក់ ត្រូវបានសមត្ថកិច្ចរបស់លោកកសាងសំណុំរឿងបញ្ជូនទៅសាលាដំបូងរាជធានីភ្នំពេញ។យុវជនសង្ស័យទាំង២នាក់នៅមានបក្ខពួករបស់គេទៀតដែលកម្លាំងសមត្ថកិច្ចរបសលោកកំពុងស្រាវជ្រាវស្វែងរកចាប់ខ្លួន។
លោកថ្លែងថា៖«ក្មេងៗទាំងនេះជាសិស្សសាលាហើយបានឈ្លោះគ្នាជាមួយយុវជនរងគ្រោះម្នាក់នោះ។ឥឡូវកម្លាំងយើងស្រាវជ្រាវរកបក្ខពួកគេ១១នាក់ទៀតពាក់ព័ន្ធការបង្កហិង្សានេះ»។
បើតាមលោក សត្យា យុវជនដែលឃាត់ខ្លួនមានឈ្មោះ វ៉េង ហ៊ាន ភេទប្រុស អាយុ១៧ឆ្នាំ និងម្នាក់ទៀតឈ្មោះ កៅ វិច្ឆិកា ភេទប្រុសអាយុ១៧ឆ្នាំ។ពួកគេមានលំនៅក្នុងភូមិត្រពាំងពោធិ៍ សង្កាត់ចោមចៅទី៣ ខណ្ឌពោធិ៍សែនជ័យ រាជធានីភ្នំពេញ។ ចំណែកយុវជនរងគ្រោះឈ្មោះ ពៅ ដាលីន ភេទប្រុស អាយុ១៩ឆ្នាំ រស់នៅសង្កាត់ចោមចៅទី២ ខណ្ឌពោធិ៍សែនជ័យ។យុវជនរងគ្រោះត្រូវក្រុមក្មេងទំនើងវាយឱ្យរបួសត្រូវមុខ ដៃ និងជើង។
លោកប្រាប់ថាយុវជនសង្ស័យទាំង២នាក់ខាងលើត្រូវបានសមត្ថកិច្ចរបស់លោកចាប់ខ្លួននៅចំណុចផ្សារហ្គ្រេនក្នុងភូមិសាស្ត្រសង្កាត់ចោមចៅទី៣ ខណ្ឌពោធិ៍សែនជ័យកាលពីម៉ោងជាង៩យប់ថ្ងៃទី២២ មករា ឆ្នាំ២០២២។
ពាក់ព័ន្ធនឹងបញ្ហាក្មេងទំនើងនេះលោក សេក សុជាតិ នាយកប្រតិបត្តិអង្គការអភិវឌ្ឍន៍ផ្នត់គំនិតប្រាប់ភ្នំពេញប៉ុស្តិ៍នៅថ្ងៃទី២៥ មករា ថា លោកសង្កេតឃើញថា កត្តាដែលជំរុញទឹកចិត្តពួកគេឱ្យប្រព្រឹត្តអំពើមិនគប្បីក្នុងសង្គមរួមមានសីលធម៌សង្គមនិងការគោរពឬផ្តល់តម្លៃឱ្យគ្នាទៅវិញទៅមកដែលបានធ្លាក់ចុះគួរឱ្យព្រួយបារម្ភបំផុត។ការគោរពច្បាប់និងការអនុវត្តច្បាប់របស់មន្ត្រីនិងការចូលរួមគោរពច្បាប់របស់ប្រជាពលរដ្ឋរួមទាំងយុវជនផងដែរ។
លោកបន្តថា៖«ការគោរពច្បាប់គឺធ្វើបាននៅតែចំពោះមុខឬនៅពេលមានបទបញ្ជាធ្ងន់ៗពីមេដឹកនាំថ្នាក់ជាតិ។ការអួតគ្នាឬឌឺដងគ្នាដោយសារតែមានខ្នងនៅពីក្រោយឬអាងអ្នកមានឥទ្ធិពល(អំណាចឬទ្រព្យសម្បត្តិ)។បញ្ហានេះបានជំរុញនិងលើកទឹកចិត្តឲ្យអ្នកទាំងនោះមើលស្រាលច្បាប់មិនឲ្យតម្លៃអ្នកអនុវត្តច្បាប់និងមិនខ្លាចការប្រព្រឹត្តល្មើសច្បាប់សូម្បីតែបន្តិច»។
លោកបន្ថែមថា ការអាងលើបក្ខពួកនិយមគ្រួសារនិយមនិងការប្រព្រឹត្តអំពើពុករលួយរបស់អាណាព្យាបាលដើម្បីការពារកូនក្មួយនិងអ្នកហែហមខ្លួនក៏ជាដើមហេតុចម្បងមួយដែរដែលនាំឲ្យសង្គមទាំងមូលជួបវិបត្តិដូចបានរៀបរាប់ខាងលើ។
ករណីមួយទៀត ការអប់រំនៅសាលារៀនមានភាពធូររលុង ខណៈនៅក្នុងគ្រួសារនីមួយៗហាក់មិនមានពេលវេលាគ្រប់គ្រាន់និងចំណេះដឹងនៅមានកម្រិតនៅក្នុងការអប់រំបុត្រធីតារបស់ខ្លួនឲ្យក្លាយជាធនធានមនុស្សល្អ៕