ភ្នំពេញៈ លោក ជា វ៉ាន់ដេត រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងប្រៃសណីយ៍ និងទូរគមនាគមន៍បានបកស្រាយជាថ្មីថា អនុក្រឹត្យស្តីពីច្រកទ្វារអ៊ីនធឺណិតជាតិមិនមែនជាឧបករណ៍ប្រើសម្រាប់ចាប់ទិន្នន័យពីអ្នកប្រើប្រាស់អ៊ីនធឺណិត ឬរឹតត្បិតសេរីភាពលើបណ្តាញអ៊ីនធឺណិតឡើយ ខណៈច្រកទ្វារនេះនឹងត្រូវបង្កើតនៅរាជធានីខេត្តសំខាន់ៗនាពេលខាងមុខ។
ការចេញបកស្រាយ និងអះអាងជាថ្មីនេះបានធ្វើឡើង បន្ទាប់ពីក្រុមអង្គការក្រៅរដ្ឋាភិបាល និងអង្គការសង្គមស៊ីវិលមួយចំនួនបានបង្ហាញក្ដីបារម្ភលើសេរីភាពនៃការបញ្ចេញមតិ និងសន្តិសុខលើការប្រើប្រាស់បណ្តាញអ៊ីនធឺណិត ហើយការព្រួយបារម្ភនេះក៏ត្រូវបានលើកឡើងនៅក្នុងសន្និសីទថ្នាក់ជាតិស្តីពីសិទ្ធិឌីជីថល និងសេរីភាពអ៊ីនធឺណិតនៅកម្ពុជាកាលពីថ្ងៃទី ២៦ ខែមករា ផងដែរ។
ឆ្លើយតបនឹងក្តីបារម្ភនេះ លោក ជា វ៉ាន់ដេត បានប្រាប់ភ្នំពេញប៉ុស្តិ៍កាលពីចុងសប្តាហ៍មុនថា កន្លងមកមានការបកស្រាយខុសជាច្រើនពីគោលបំណងបង្កើតច្រកទ្វារអ៊ីនធឺណិតជាតិនេះហើយក្រសួងបានបកស្រាយជាបន្តបន្ទាប់ ប៉ុន្តែមតិមួយចំនួន ជាពិសេសបណ្តាអង្គការដែលធ្វើការលើវិស័យនេះនៅតែមានការយល់ច្រឡំ។
លោករដ្ឋមន្ត្រីបានថ្លែងថា ការបង្កើតច្រកទ្វារអ៊ីនធឺណិតជាតិនេះគឺដើម្បីសម្របសម្រួល និងគ្រប់គ្រងការតភ្ជាប់បណ្តាញអ៊ីនធឺណិតទាំងក្នុង និងក្រៅប្រទេស ហើយមានធាតុ ២ សំខាន់ដែលច្រកទ្វារអ៊ីនធឺណិតក្នុងប្រទេសសម្រាប់ផ្លាស់ប្តូរទិន្នន័យអ៊ីនធឺណិតក្នុងប្រទេស។ ចំណែកឯច្រកទ្វារអ៊ីនធឺណិតអន្តរជាតិសម្រាប់ផ្លាស់ប្តូរទិន្នន័យអ៊ីនធឺណិតនៅក្នុង និងក្រៅប្រទេស។ ចំពោះការបង្កើតច្រកទ្វារអ៊ីនធឺណិតនេះ គឺគ្មានចេតនាចាប់យកទិន្នន័យផ្ទាល់ខ្លួនរបស់អ្នកប្រើ ឬរឹតត្បិតសេរីភាពក្នុងការបញ្ចេញមតិ និងសេរីភាពសារព័ត៌មាននោះទេ ។
លោកបានបញ្ជាក់ថា៖ «ច្រកទ្វារអ៊ីនធឺណិតនេះត្រូវបានបង្កើតឡើងស្ទើរគ្រប់ប្រទេសទាំងអស់ មិនមែនមានតែការគ្រោងបង្កើតនៅកម្ពុជាប៉ុណ្ណោះទេ។ មូលហេតុដែលប្រទេសទាំងអស់គេបង្កើតច្រកទ្វារអន្តរជាតិនេះគឺដើម្បីសម្រួលលំហូរ និងគ្រប់គ្រងលំហូរចរាចរណ៍នៃអ៊ីនធឺណិតនៅក្នុងប្រទេស និងក្រៅប្រទេស»។
បើតាមលោក ជា វ៉ាន់ដេត ច្រកទ្វារអ៊ីនធឺណិតជាតិនឹងត្រូវបង្កើតឡើងជាច្រើនកន្លែងនៅកម្ពុជា រួមមាន នៅក្រុងព្រះសីហនុ ក្រុងប៉ោយប៉ែត ក្រុងបាវិត រីឯច្រកទ្វារធំមួយទៀតគឺនៅរាជធានី-ភ្នំពេញ ហើយក្រសួងក៏នឹងពិចារណាបើកច្រកទ្វារនេះនៅកន្លែងផ្សេងៗទៀតទៅតាមតម្រូវការចាំបាច់នាពេលអនាគតផងដែរ។
លោកបានបញ្ជាក់បន្ថែមថា៖ «ច្រកទ្វារនេះគឺត្រូវបានប្រតិបត្តិការដោយប្រតិបត្តិករច្រកទ្វារអ៊ីនធឺណិតជាតិទាំងឡាយ ដែលបានទទួលអាជ្ញាប័ណ្ណពីនិយតករទូរគមនាគមន៍កម្ពុជាដែលជាអាជ្ញាធរមានសមត្ថកិច្ចក្នុងការផ្តល់អាជ្ញាប័ណ្ណ ដែលផ្ទុយទាំងស្រុងនឹងអ្វីដែលលើកឡើង និងភាន់ច្រឡំដោយអង្គការ NGOs មួយចំនួនដែលថាជាច្រកទ្វារតែមួយគត់នោះ គឺជាការមិនពិតទេ។ សូមកែប្រែ និងសូមកុំយល់ច្រឡំបន្តទៅទៀត»។
លោកប៉ា ច័ន្ទរឿន ប្រធានវិទ្យាស្ថានប្រជាធិបតេយ្យកម្ពុជាដែលស្ថាប័នមួយក្នុងចំណោមស្ថាប័នជាង ១០ ដែលបានរៀបចំសន្និសីទថ្នាក់ជាតិស្តីពីសិទ្ធិឌីជីថល និងសេរីភាពអ៊ីនធឺណិតនៅកម្ពុជាបានស្វាគមន៍ចំពោះការបកស្រាយរបស់រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងប្រៃសណីយ៍ដើម្បីឆ្លើយតបនឹងក្ដីកង្វល់របស់ក្រុមអង្គការសង្គមស៊ីវិលអំពីបញ្ហានេះ។ លោករំពឹងថា ក្រុមការងាររបស់បណ្តាអង្គការដែលធ្វើការលើប្រព័ន្ធឌីជីថល និងអ៊ីនធឺណិតនេះមានឱកាសផ្តល់ធាតុចូលជុំវិញការបង្កើតបទដ្ឋានគតិយុត្តសម្រាប់ការប្រើប្រាស់ប្រព័ន្ធទាំងនេះឱ្យមានសុវត្ថិភាព និងការគោរពសិទ្ធិ។
បន្ថែមពីនេះលោកបានអះអាងថា៖ «ទស្សនៈរបស់ក្រុមអង្គការសង្គមស៊ីវិល យើងមើលឃើញថា អនុក្រឹត្យស្តីពីច្រកទ្វារអ៊ីនធឺណិតជាតិហ្នឹង គឺមានមាត្រាមួយចំនួន ជាពិសេស មាត្រា ៦ មាត្រា ១២ ,១៤ និងមាត្រា ១៦ គឺមានខ្លឹមសារនិងឃ្លាមួយចំនួនហាក់បីដូចជាផ្តល់អំណាចទាំងស្រុងដល់រដ្ឋាភិបាល ឬក្រសួងដែលជាសេនាធិការរបស់រដ្ឋាភិបាល មានអំណាចដែលគ្មានអ្នកតាមដានក្នុងការហាមឃាត់មាតិកាដែលអាចកាត់បន្ថយសិទ្ធិទទួលបានព័ត៌មានពីពលរដ្ឋ»។
សូមជម្រាបថា អនុក្រឹត្យស្តីពីច្រកទ្វារអ៊ីនធឺណិត ត្រូវបានរាជរដ្ឋាភិបាលប្រកាសឱ្យប្រើពីថ្ងៃទី ១៦ កុម្ភៈ ឆ្នាំមុនដើម្បីសម្រួល និងគ្រប់គ្រងការតភ្ជាប់បណ្តាញអ៊ីនធឺណិតពង្រឹងប្រសិទ្ធភាព និងស័ក្តិសិទ្ធិភាពនៃការកៀរគរចំណូលជាតិ ការការពារសន្តិសុខជាតិ និងការថែរក្សារបៀបរៀបរយសណ្តាប់ធ្នាប់សង្គម វប្បធម៌ និងប្រពៃណីជាតិ។
ជាមួយគ្នានោះ លោក ជា វ៉ាន់ដេត បានអះអាងថា ដើម្បីការពារប្រយោជន៍ស្របច្បាប់របស់ប្រតិបត្តិករ ដែលធានាការអនុវត្តគោលការណ៍ប្រកួតប្រជែងស្មើភាព ស្មោះត្រង់ ក្រសួងប្រៃសណីយ៍ក៏កំពុងរៀបចំសេចក្តីព្រាងច្បាប់ស្តីពីការការពារទិន្នន័យឯកជន និងច្បាប់ស្តីពីសន្តិសុខបច្ចេកវិទ្យាគមនាគមន៍ និងព័ត៌មាន និងលិខិតបទដ្ឋានមួយចំនួនទៀត។ ចំពោះការបង្កើតលិខិតគតិយុត្តថ្មីនេះក្រសួងក៏នឹងអញ្ជើញភាគីពាក់ព័ន្ធមកពិគ្រោះយោបល់ហើយកំពុងពិចារណាអញ្ជើញអង្គការ NGOs ដែលមានលក្ខណៈស្ថាបនា ដើម្បីចូលមកពិគ្រោះយោបល់ក្នុងការរៀបចំតាក់តែងសេចក្តីព្រាងច្បាប់ទាំងនេះផងដែរ៕
វីដេអូ៖