បន្ទាយមានជ័យៈ ក្នុងចំណោមប្រជាពលរដ្ឋខេត្ដបន្ទាយមានជ័យសរុប ១៩៦ ៤០០ គ្រួសារ ស្នើនឹង ៧៩៤ ២៤៥ នាក់ មានពលរដ្ឋចំនួន ៨៥% ជាកសិករ ក្នុងនោះពលរដ្ឋចំនួន ៥៣.៣ ភាគរយ មានទឹកស្អាតប្រើ ប៉ុន្ដែរដ្ឋបាលខេត្ដនេះអះអាងថា ពលរដ្ឋមិនមានការខ្វះខាតទឹកសម្រាប់ប្រើប្រាស់និងធ្វើស្រែចម្ការឡើយ។
របាយការណ៍របស់រដ្ឋបាលខេត្ដបន្ទាយមានជ័យ បង្ហាញក្នុងសន្និសីទសារព័ត៌មានស្ដីពីវឌ្ឍនភាពមូលដ្ឋានឃុំ សង្កាត់ និងទិសដៅការងារបន្តរបស់រដ្ឋបាលខេត្តបន្ទាយមានជ័យនៅទីស្ដីការគណៈរដ្ឋមន្ត្រី នាថ្ងៃទី៨ កុម្ភៈ ឱ្យដឹងថា ខេត្តបន្ទាយមានជ័យជាខេត្តមួយក្នុងចំណោមរាជធានី-ខេត្តទាំង២៥ទូទាំងប្រទេស ដែលមានចម្ងាយ៣៦០គីឡូម៉ែត្រ ពីរាជធានីភ្នំពេញ។ ខេត្តនេះមានព្រំប្រទល់ខាងកើតទល់នឹងខេត្តសៀមរាប ខាងលិចទល់នឹងព្រះរាជាណាចក្រថៃ ប្រវែង ១៥៣គីឡូម៉ែត្រ ជាប់នឹងខេត្តស្រះកែវ និងខេត្តបូរីរ៉ាំ ខាងជើងទល់នឹងខេត្តឧត្តរមានជ័យ ខាងត្បូងទល់នឹងខេត្តបាត់ដំបង។
ខេត្តនេះមានផ្ទៃដីសរុប៦ ៦៧៩គីឡូម៉ែត្រការ៉េ ចែកចេញជាក្រុង២ ស្រុក៧ ឃុំ៥៥ សង្កាត់១២ ភូមិ៦៥៩ ដែលមានពលរដ្ឋសរុបចំនួន១៩៦ ៤០០គ្រួសារ ស្មើនឹង ៧៩៤ ២៤៥នាក់ ក្នុងនោះស្រី ៤០៤ ៥៩៥នាក់។ ពលរដ្ឋក្នុងខេត្ដមានមុខរបរសំខាន់៨៥% ជាកសិករ ១០% ជាអាជីវករ ពាណិជ្ជករ និង៥% ប្រកបមុខរបរផ្សេងៗ។
លោក ជា យុទ្ធារុណ ប្រធានមន្ទីរអភិវឌ្ឍជនបទខេត្ដបន្ទាយមានជ័យ ថ្លែងក្នុងសន្និសីទនេះថា គិតត្រឹមឆ្នាំ២០២១ ខេត្តបន្ទាយមានជ័យមានស្ថានីយចែកចាយទឹកចំនួន៦២ស្ថានីយ សម្រាប់ចែកចាយទឹកទៅតាមភូមិ ឃុំ សង្កាត់នានាក្នុងខេត្ដ។ ខេត្ដក៏មានអណ្ដូងស្នប់ចំនួន៣ ២៣១ មានអណ្ដូងលូចំនួន ១៨០១អណ្ដូង មានអណ្ដូងចម្រុះ ២ ៧៦៦អណ្ដូង និងមានស្រះសហគមន៍ចំនួន១ ១៨៣ស្រះ។ ប៉ុន្ដែក្នុងចំណោមស្រះទាំងនេះ ស្រះដែលអាចប្រើប្រាស់បានគ្រប់រដូវ មានចំនួន ៦៩១ស្រះប៉ុណ្ណោះ។
លោកថ្លែងថា ចាប់ពីឆ្នាំ២០២០មក រាជរដ្ឋាភិបាលបានផ្ទេរភារកិច្ច លើការជួសជុលប្រព័ន្ធគ្រប់គ្រងទឹកនៅតាមជនបទទៅឱ្យថ្នាក់ក្រោមជាតិ ដោយឃុំ សង្កាត់ ក្រុង ស្រុក ជាអ្នកលើកសំណើថវិកាមកក្រសួងសេដ្ឋកិច្ច និងហិរញ្ញវត្ថុ ដើម្បីធ្វើការជួសជុល ឬកែលម្អប្រព័ន្ធគ្រប់គ្រងទឹកនៅមូលដ្ឋាន។ ក្នុងនោះអណ្ដូងទឹកមួយអាចប្រើប្រាស់បានចាប់ពី១៥ ទៅ២០ គ្រួសារ។
លោកបញ្ជាក់ថា៖«យើងអាចវាយតម្លៃបានថា ក្នុងខេត្ដបន្ទាយមានជ័យមានពលរដ្ឋចំនួន៥៣.៣ភាគរយនៅឡើយទេដែលប្រើប្រាស់ទឹកស្អាត ចំណែកពលរដ្ឋ៤៦.៧ ដែលមិនទាន់បានប្រើប្រាស់ទឹកស្អាត»។
លោកយុទ្ធារុណ លើកឡើងទាក់ទងនឹងស្ថានីយចែកចាយទឹក រដ្ឋបាលខេត្ដមានគណៈកម្មការប្រើប្រាស់ទឹក ដែលគណៈកម្មការនេះបង្កើតឡើងក្នុងសហគមន៍ ដែលសហគមន៍ជាអ្នកគ្រប់គ្រងដោយផ្ទាល់ តាំងពីថ្នាក់ឃុំ រហូតដល់ថ្នាក់ស្រុក។ គណៈកម្មការបានប្រមូលថវិកាពីការលក់ទឹកទុក សម្រាប់ជួសជុលនៅពេលប្រព័ន្ធស្ថានីយចែកចាយទឹកមានបញ្ហា ឬខូចខាត ព្រោះកាលណាប្រើប្រាស់ទៅនឹងមានការខូចមានការដាច់។
ចំណែកការប្រើប្រាស់ទឹកអណ្ដូង រដ្ឋបាលខេត្ដក៏មានគណៈកម្មការប្រើប្រាស់ទឹកអណ្ដូងដែរ ក្នុងនោះអ្នកដែលជាម្ចាស់ដីលើទីតាំងអណ្ដូង គឺជាប្រធានគណៈកម្មការ និងប្រមូលថវិកា សម្រាប់មើលថែ និងជួសជុលអណ្ដូងនៅពេលមានបញ្ហាខូចខាតផ្សេងៗ។
លោកយឹម ប៊ុនរ៉ុម ប្រធានមន្ទីរធនធានទឹក និងឧត្តុនិយម ថ្លែងក្នុងសន្និសីទនេះដែរថា វិស័យធនធានទឹកក្នុងខេត្ដបន្ទាយមានជ័យ ក្រសួងធនធានទឹក ក៏ដូចជារដ្ឋបាលខេត្ដ បានគិតគូររួចជាស្រេចក្នុង១ឆ្នាំៗ លើបរិមាណទឹកនៅតាមអាងស្ដុកទឹកនីមួយៗថា តើអាងស្ដុកទឹកទាំងនោះអាចធ្វើស្រែបានប៉ុន្មាន ដំណាំបានប៉ុន្មាន និងទឹកសម្រាប់ប្រើប្រាស់ប្រចាំថ្ងៃប៉ុន្មានជាដើម។
លោកថ្លែងថា៖«ដោយសារការខ្លាចខ្វះទឹកនេះហើយបានជាយើងមានផែនការកំណត់ថាក្នុង១ឆ្នាំ តើយើងត្រូវធ្វើស្រែប៉ុន្មានហិកតា ធ្វើដំណាំកសិកម្មប៉ុន្មាន។ បើពលរដ្ឋធ្វើទៅតាមផែនការកំណត់នោះនឹងមិនមានការខ្វះខាតទឹកប្រើប្រាស់ទេ។ អាងស្ដុកទឹកនៅខេត្ដបន្ទាយមានជ័យទាំងអស់ គឺគ្មានអាងណាមួយខ្វះទឹកទេ ហើយយើងក៏មានប្រឡាយតូចៗដើម្បីបង្ហូរជួយដល់ដំណាំកសិកម្ម»។
លោកខេង ស៊ុម ប្រធានក្រុមប្រឹក្សាខេត្តបន្ទាយមានជ័យថ្លែងក្នុងសន្និសីទនេះដែរថា វិស័យធនធានទឹក ជាផ្នែកមួយដ៏សំខាន់ក្នុងការជំរុញឱ្យវិស័យកសិកម្មមានការរីកចម្រើន។ ឆ្នាំ២០២១កន្លងទៅនេះ រដ្ឋបាលខេត្ដបានខិតខំស្តារ និងកែលម្អប្រព័ន្ធអាងស្ដុកទឹកជាច្រើនកន្លែង ដើម្បីរក្សាទឹកទុកសម្រាប់ការស្រោចស្រពដំណាំស្រូវ និងដំណាំផ្សេងៗ។
លោកឱ្យដឹងថា៖«សមិទ្ធផលនៃប្រព័ន្ធធារាសាស្រ្តដែលផ្តល់លទ្ធភាពក្នុងការស្រោចស្រព ទាំងតូចទាំងធំ ចំនួន៨៧ ក្នុងនោះ បែងចែកជា ខ្នាតធំ៦ប្រព័ន្ធ ខ្នាតមធ្យម៧៥ប្រព័ន្ធ និងខ្នាតតូច ៦ប្រព័ន្ធ ដែលខ្នាតធំស្រោចស្រពចាប់ពីដំណាំបាន៥ ០០០ហិកតាឡើង ខ្នាតមធ្យមស្រោចស្រពក្រោម ៥ ០០០ហិកតា និងខ្នាតតូចស្រោចស្រពចាប់ពី ៥០០ហិកតាចុះ»៕