.jpg)
ក្របសៀវភៅដែលបង្ហាញស្ត្រីម្នាក់កំពុងបញ្ចុកបាយចៅ។ ហុង មិនា
ភ្នំពេញៈ អង្គការទស្សនៈពិភពលោក (World Vision) ដែលធ្វើការពាក់ព័ន្ធនឹងកុមារ ស្នើឱ្យដៃគូពាក់ព័ន្ធដែលផ្តល់ការគាំពារដល់កុមារ ក៏ត្រូវផ្តោតទៅដល់គ្រួសារ និងជីដូនដែលជាអ្នកមើលថែកុមារផងដែរ បន្ទាប់ពីអង្គការនេះបានដាក់ឱ្យអនុវត្តគម្រោងសាកល្បងស្តីពី «ការសិក្សាអំពីវិធីសាស្ត្របរិយាប័ន្នជីដូន»។
ការដាក់ឱ្យអនុវត្តគម្រោង «ការសិក្សាអំពីវិធីសាស្ត្របរិយាប័ន្នជីដូន» ត្រូវបានធ្វើឡើងបន្ទាប់ពីមានការរកឃើញថា ដោយសារតែឪពុកម្តាយ មានភាពមមាញឹកក្នុងការងារ ជាពិសេសក្រុមគ្រួសារ ជនចំណាកស្រុក និងកម្មការិនីរោងចក្រពួកគេបានទុកកូនៗឱ្យជីដូនមើលថែនៅឯទីជនបទ ដោយជីដូនខ្លះ ត្រូវមើលថែចៅពី ២ ទៅ ៣ នាក់ដែលការនេះបានធ្វើឱ្យប៉ះពាល់ដល់ការផ្តល់អាហារូបត្ថម្ភកុមារ និងប៉ះពាល់ដល់សុខភាពមនុស្សចាស់ផងដែរ។
អង្គការទស្សនៈពិភពលោកកាលពីថ្ងៃទី ៧ ខែមេសា បានបើកសិក្ខាសាលារៀនសូត្រស្តីពី «ការចូលរួមរបស់ជីដូនក្នុងគម្រោងអភិវឌ្ឍន៍សុខុមាលភាពរបស់កុមារនៅកម្ពុជា» ដែលមានការចូលរួមពីមន្ត្រីរដ្ឋាភិបាល និងអង្គការសង្គមស៊ី ដើម្បីចែករំលែកពីបទពិសោធ ក៏ដូចជាផ្តល់អនុសាសន៍សំខាន់ទៅក្នុងគម្រោងនេះ។
លោកស្រី Grana Pu Selvi ប្រធានបច្ចេកទេស ផ្នែកកម្មវិធីអាហារូបត្ថម្ភនៃអង្គការទស្សនៈពិភពលោកមានប្រសាសន៍ថា ដោយមើលឃើញពីការចូលរួមរបស់ជីដូនបានដើរតួនាយ៉ាងសំខាន់ក្នុងការថែទាំសុខុមាលភាពកុមារ ទើបអង្គការបានដាក់ចេញនូវគម្រោងដ៏មានសារៈសំខាន់នេះ។ គម្រោងនេះត្រូវអនុវត្តសាកល្បងរយៈពេល ១៣ ខែ ចាប់ពីខែតុលា ឆ្នាំ ២០២០ ដល់ខែធ្នូ ឆ្នាំ ២០២១ ដោយអនុវត្តគម្រោងក្នុងរាជធានីភ្នំពេញ និងខេត្តកំពង់ស្ពឺ ដែលមានការចូលរួមពីជីដូនចំនួន ៦០០ នាក់ ហើយចំណាយថវិកាសរុបចំនួន ៤៧ ០០០ ដុល្លារ។
លោកស្រីបញ្ជាក់ថា ការលើកកម្ពស់ការយល់ដឹងរបស់ជីដូន ផ្តល់ដំបូន្មាន អាកប្បកិរិយា និងការអនុវត្តដែលទាក់ទងទៅនឹងសុខុមាលភាពរបស់កុមារពិតជាសំខាន់ណាស់។ លោកស្រីបន្តថា ក្នុងបញ្ហានេះ ជីដូនគាត់មានទំនួលខុសត្រូវច្រើនណាស់ មិនមែនមើលថែឱ្យតែរួចពីដៃនោះទេ គាត់ត្រូវធ្វើយ៉ាងម៉េចឱ្យចៅនោះមានប្រាជ្ញាវាងវៃ សុខភាពមាំមួនទាំងការបណ្តុះបណ្តាលឱ្យចៅឆ្លាត និងចេះថែមទៀតផង បើពុំនោះទេ ជីដូនបារម្ភថា ឪពុកម្តាយស្តីបន្ទោសដែលមើលថែចៅមិនបានល្អ។
លោកស្រីបន្តថា៖ «ដូច្នេះជីដូនមានបន្ទុកច្រើន ការបារម្ភមួយចំនួនមានបញ្ហាខ្លះដូចជាថប់អារម្មណ៍តឹងតែងក្នុងផ្លូវចិត្ត ទើបធ្វើឱ្យមានជំងឺលើសឈាមពិបាកចិត្ត។ នេះជាការប៉ះពាល់ដល់ជីដូនច្រើនដែរ»។
ក្នុងន័យនេះ លោកស្រីបានផ្តល់ជាអនុសាសន៍ថា ចំពោះអង្គការដែលធ្វើការទៅលើកុមារត្រូវគិតអំពីជីដូន និងក្រុមគ្រួសាររបស់កុមារ និងស្នើឱ្យអង្គការផ្សេងៗ ធ្វើការយកចិត្តទុកដាក់លើជីដូន។ លោកស្រីថា៖ «ជួនកាលយើងធ្វើការតែជាមួយកុមារ ប្រជាជនធម្មតា ប៉ុន្តែអត់បានធ្វើការជាមួយជីដូនក្នុងការកសាងសមត្ថភាពគាំទ្រផ្នែកការការពារសង្គមដល់ជីដូន អ៊ីចឹងសូមដៃ គូអភិវឌ្ឍន៍ពិចារណាគាំទ្រទៅលើមនុស្សចាស់»។ យ៉ាងណាលោកស្រី Grana Pu Selvi បានលើកឡើងថា តាមរយៈការអនុវត្តគម្រោងសាកល្បងនេះទទួលបានលទ្ធផលវិជ្ជមានដោយក្នុងនោះជីដូនបានទទួលការបណ្តុះបណ្តាលវិធីសាស្ត្រពីការថែទាំងចៅៗ ការបន្ថយភាពតានតឹង រីឯឪពុកម្តាយបានទទួលស្គាល់នូវការខិតខំប្រឹងប្រែងរបស់ជីដូនក្នុងការថែទាំចៅៗ។
លោកស្រី ជា ម៉ារី ប្រធានកម្មវិធីអាហារូបត្ថម្ភជាតិនៃក្រសួងសុខាភិបាល ដែលបានចូលរួមកម្មវិធីនោះបានវាយតម្លៃខ្ពស់ ចំពោះគម្រោងនេះថា វាសមស្របទៅនិងបរិបទកម្ពុជា ហើយអាចធ្វើឱ្យមានភាពប្រសើរឡើងនូវសុខុមាលភាពរបស់ជីដូន និងកុមារ។ លោកស្រីថា៖ «ក្រោយដាក់អនុវត្តគម្រោងនេះ គឺមានការកើនឡើងគួរឱ្យកត់សម្គាល់នូវភាគរយរបស់ជីដូនដែលមានការយល់ដឹងច្រើនជាងមុន ការថយចុះគួរឱ្យកត់សម្គាល់នូវភាពតានតឹងរបស់ជីដូន»។
លោកស្រីថា ចន្លោះឆ្នាំ ២០១០ ដល់ឆ្នាំ ២០១៦ សេដ្ឋកិច្ចប្រទេសកម្ពុជាមានការរីចម្រើនលើវិស័យកាត់ដេរ ទេសចរណ៍ សំណង់ជាពិសេសនៅក្នុងរាជធានីភ្នំពេញហើយ វិស័យកាត់ដេរ បានផ្តល់ការងារដល់ស្ត្រី និងប្រាក់ចំណូលដ៏សំខាន់នៅកម្ពុជា។ លោកស្រីបញ្ជាក់ថា៖ «ម្តាយៗភាគច្រើន ដែលធ្វើការនៅរោងចក្រ ចំណុចនេះហើយឃើញមានបញ្ហាច្រើន។ អ៊ីចឹងជាមធ្យម ការងារថែទាំងចៅ គឺធ្លាក់ទៅលើជីដូន។ ម្តាយៗទាំងនេះ ជាមធ្យមធ្វើការ ៦០ ម៉ោងក្នុង ១ សប្តាហ៍ និងទទួលបានថវិកាតែ ៩៣ សេន ក្នុង ១ ម៉ោង ឬ ២២០ ដុល្លារ ក្នុង ១ ខែ»។
លោកស្រីបន្តថា ដោយសារម្តាយៗធ្វើការឆ្ងាយពីផ្ទះសំបែងពី ៩ ទៅ ១២ ម៉ោង ក្នុង ១ ថ្ងៃ ទើបការថែទាំ ទារកតូចៗជាបន្ទុករបស់ជីដូន ដូច្នេះការកើនឡើងនូវទំនួលខុសត្រូវរបស់ជីដូនក្នុងការថែទាំចៅបានធ្វើឱ្យមានការកើនឡើងនៃហានិភ័យផ្នែកសុខភាពកុមារ និងជីដូន។
យ៉ាងណាមិញលោកស្រីគូសបញ្ជាក់ថា រាជរដ្ឋាភិបាលកំពុងធ្វើការយ៉ាងយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះអាហារូបត្ថម្ភកុមារ និងកម្មវិធីនយោបាយផ្សេងៗទៀត ដើម្បីជួយកុមារ។
របាយការណ៍របស់អង្គការទស្សនៈពិភពលោកបានឱ្យដឹងថា ប្រហែល ៨០ ភាគរយនៃស្ត្រីនៅកម្ពុជាមានភាពមមាញឹកនៅក្នុងដំណើរសេដ្ឋកិច្ចរបស់ជាតិ ដែលជាអត្រាខ្ពស់បំផុតមួយនៅក្នុងពិភពលោក។ ក្នុងនោះការងារជាង ៦០០ ០០០ នៅក្នុងឧស្សាហកម្មកាត់ដេរ ៨៥ ភាគរយ កាន់កាប់ដោយស្ត្រី។ ចំណែក ៥៧ ភាគរយនៃពលករចំណាកស្រុក គឺជាស្ត្រីដែលមានអាយុចន្លោះពី ២០ ទៅ៣៤ ឆ្នាំ ដែលជាវ័យបង្កើតកូន និងថែទាំកូន៕
