.jpg)
កញ្ញា ឈុន បូរមី អ្នកសម្របសម្រួលក្រុមយុវជនជើងឯកអាហារូបត្ថម្ភនៃអង្គការហេឡែនខេលល័រអន្តរជាតិ-កម្ពុជា។ រូបថត សហការី
ឈុន បូរមី វ័យ ២៤ ឆ្នាំ បានក្លាយជាយុវតីមួយរូបដែលជាអ្នកដឹកនាំយុវជនជើងឯកអាហារូបត្ថម្ភតំណាងឱ្យប្រទេសកម្ពុជា សម្រាប់សម្ព័ន្ធអង្គការសង្គមស៊ីវិល ដើម្បីអាហារូបត្ថម្ភសកល។ កម្មវិធីជើងឯកអាហារូបត្ថម្ភ គឺជាកម្មវិធីមួយដែលរៀបចំឡើង ដើម្បីពង្រឹងចំណេះដឹងពាក់ព័ន្ធនឹងអាហារូបត្ថម្ភជាមួយនឹងការតស៊ូមតិ។
យុវតីរូបនេះបានចូលធ្វើជាអ្នកហាត់ការនៅអង្គការហេឡែនខេលល័រអន្តរជាតិកម្ពុជា (Helen Keller International-Cambodia)ក្នុងឆ្នាំ ២០១៧ ហើយបានក្លាយជាតំណាងយុវជនជើងឯកអាហារូបត្ថម្ភ នៅឆ្នាំ ២០១៨ ដែលរហូតមកដល់ពេលនេះកញ្ញា ឈុន បូរមី គឺជាអ្នកសម្របសម្រួលក្រុមយុវជនជើងឯកអាហារូបត្ថម្ភនៃអង្គការហេឡែនខេលល័រអន្តរជាតិកម្ពុជា។
អាហារូបត្ថម្ភ គឺជាសារជាតិបំប៉នផ្លូវការបន្ថែមទៀតដែលអាចត្រូវបានគេប្រើជំនួសឱ្យអាហារបំប៉ន ឬសារធាតុចិញ្ចឹមដើម្បីទ្រទ្រង់ជីវិតនិងថែរក្សាសុខភាព។ តទៅនេះ ជាបទសម្ភាសជាមួយនឹងកញ្ញា ឈុន បូរមី ទាក់ទងនឹងការងារ និងចំណាប់អារម្មណ៍ពីអាហារូបត្ថម្ភនៅប្រទេសកម្ពុជា៖
តើមូលហេតុអី្វបានជាកញ្ញាបានក្លាយជាតំណាងយុវជនជើងឯកអាហារូបត្ថម្ភតំណាងប្រទេសកម្ពុជា?
មានកត្តាចំនួន ២ ដែលធ្វើឱ្យខ្ញុំក្លាយជាតំណាងយុវជនជើងឯកអាហារូបត្ថម្ភ ដែលក្នុងនោះមានកត្តាផ្ទាល់ខ្លួន និងកត្តាខាងក្រៅ។ កត្តាផ្ទាល់ខ្លួនគឺ ដោយសារខ្ញុំចាប់អារម្មណ៍ចំពោះផ្នែកអាហារូបត្ថម្ភនេះតែម្តង ហើយចំណែកកត្តាខាងក្រៅ គឺដោយសារតែខ្ញុំបានជាប់ជាយុវជនដឹកនាំការសម្របសម្រួលផ្នែកអាហារូបត្ថម្ភរបស់សម្ព័ន្ធអង្គការសង្គមស៊ីវិល ដើម្បីអាហារូបត្ថម្ភសកល។ ចាប់ពីឆ្នាំ ២០១៨ មក ខ្ញុំបានប្រឡូកចូលបំពេញការងារផ្នែកនេះតែម្តង។
តើការងារនេះត្រូវធ្វើអ្វីខ្លះហើយមូលហេតុអី្វបានជាផ្តោតតែទៅលើយុវជន?
តាមពិត! គោលបំណងនៃកម្មវិធីយុវជនជើងឯក អាហារូបត្ថម្ភដែលខ្ញុំបានរៀបចំឡើងជាមួយនឹងអង្គការ ហេឡែន ខេលល័រគឺដើម្បីធ្វើការបណ្តុះបណ្តាលយុវជនស្តីអំពីអាហារូបត្ថម្ភហើយនឹងឱ្យពួកគាត់រៀនបណ្តុះជំនាញខាងផ្នែកតស៊ូមតិ ដើម្បីអាហារូបត្ថម្ភ។ ដូចនេះ យើងមានកម្មវិធីផ្សេងៗដោយមានការអញ្ជើញយុវជនឱ្យចូលរួម និងដឹកនាំបន្ថែមទៀតជាមួយនឹងកម្មវិធីហ្នឹង ដែលពេលនេះយើងមានកម្មវិធីដូចជា ការបោះជំរំជើងឯកអាហារូបត្ថម្ភ កម្មវិធីមិត្តអប់រំមិត្ត ដែលមានការអប់រំយុវជនចំនួន ៥០ នាក់ ពីសារគន្លឹះសំខាន់ៗពាក់ព័ន្ធជាមួយនឹងអាហារូបត្ថម្ភ សុវត្ថិភាពចំណីអាហារ ការបញ្ចូលមីក្រូសារជាតិ និងការបំបៅដោះកូនជាដើម។
យើងផ្តោតច្រើនទៅលើយុវជន ដោយសារតែនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា ពលរដ្ឋប្រមាណជា ៦០% ជាយុវជនដែលមានអាយុក្រោម ៣០ ឆ្នាំ។ អ៊ីចឹង! ប្រសិនបើចាប់ផ្តើមពីខ្លួនគាត់ ហើយពួកគាត់បន្តផ្សព្វផ្សាយសារគន្លឹះទាំងនេះ នោះមនុស្សជាច្រើននឹងកាន់តែមានការយល់ដឹងពីអាហារូបត្ថម្ភ។
តើការបំពេញការងារនេះមានការលំបាកយ៉ាងណាខ្លះ?
បញ្ហាប្រឈមគឺពេលវេលា ដោយសារយុវជនរបស់យើងមានតួនាទីភារកិច្ចច្រើនជាប្រចាំថ្ងៃ ដែលអ្នកខ្លះត្រូវទៅរៀន ឬធ្វើការដែលធ្វើឱ្យពួកគាត់មិនសូវមានពេលវេលាច្រើន ដើម្បីចូលរួម ប៉ុន្តែទោះជាយ៉ាងណា ក៏ពួកគាត់ឆ្លៀតឱកាសដើម្បីចូលរួមជាមួយយើងដែរ។
យើងក៏មានដំណោះស្រាយសម្រាប់បញ្ហានេះ ដោយយើងព្យាយាមធ្វើយ៉ាងណាឱ្យកម្មវិធីរបស់យើងចំថ្ងៃសម្រាកពីការសិក្សា និងការងារ ដោយយើងធ្វើនៅចុងសប្តាហ៍ ដើម្បីពួកគាត់បានចូលរួមកម្មវិធីដែលយើងបានរៀបចំ។
តើកញ្ញាយល់ឃើញយ៉ាងណាដែរ ចំពោះការយកចិត្តទុកដាក់របស់យុវជនកម្ពុជា លើអាហារូបត្ថម្ភរបស់ពួកគាត់?
មុនពេលដែលយើងចាប់ផ្តើមកម្មវិធីនេះ យើងមានការអង្កេតច្រើនពាក់ព័ន្ធជាមួយនឹងយុវជនលើអាហារូបត្ថម្ភនេះ ដែលដំបូងពួកគាត់មិនសូវមានការចាប់អារម្មណ៍ពាក់ព័ន្ធជាមួយនឹងអាហារូបត្ថម្ភទេ ដោយសារតែប្រធានបទនេះមិនសូវត្រូវបានលើកឡើងហើយប្រហែលជាការយល់ដឹងស្តីពីផលប្រយោជន៍នៃអាហារូបត្ថម្ភនៅមានកម្រិត។ បន្ទាប់ពីមានកម្មវិធីនេះមក យើងឃើញថា មានយុវជនកាន់តែច្រើនបានចូលរួមទាំងដឹកនាំក្នុងការងារនេះនិងបានជួយចែករំលែកបន្តពាក់ព័ន្ធនឹងអាហារូបត្ថម្ភ។ ក្នុងឆ្នាំ ២០១៨ យើងមានយុវជនតែ ១០ នាក់ប៉ុណ្ណោះដែលពួកគាត់ស្ម័គ្រចិត្តចូលរួមក្នុងកិច្ចការងារនេះ ប៉ុន្តែមកដល់ពេលនេះយើងមានយុវជនស្ម័គ្រចិត្តរហូតដល់ ៥០ នាក់។
ដូចនេះ យើងឃើញថា មានយុវជនកាន់តែច្រើនឡើង បានចូលរួម និងមានការយល់ដឹងពីអត្ថប្រយោជន៍នៃអាហារូបត្ថម្ភ និងបានចូលរួមចំណែកក្នុងការផ្សព្វផ្សាយបន្តផងដែរ។
តើកង្វះអាហារូបត្ថម្ភធ្វើឱ្យមានផលប៉ះពាល់យ៉ាងដូចម្តេចខ្លះដល់បុគ្គលម្នាក់ៗ និងប្រទេសជាតិទាំងមូល?
បញ្ហាអាហារូបត្ថម្ភមានគ្រប់ទម្រង់ ហើយការយល់ដឹងរបស់យុវជននៅមានកម្រិត។ បើយើងនិយាយ តាំងពី ១ ០០០ ថ្ងៃដំបូងនៃជីវិត គឺពួកគាត់ត្រូវការអាហារូបត្ថម្ភ។ អ៊ីចឹង! ប្រសិនបើពួកគាត់ទទួលបានមិនគ្រប់គ្រាន់នូវអាហារូបត្ថម្ភ នោះនឹងអាចធ្វើឱ្យខួរក្បាលរបស់ពួកគាត់ មិនរីកចម្រើន មិនមានភាពវៃឆ្លាតហើយក៏មិនអាចមានភាពធំលូតលាស់ល្អដូចអ្នកដែលទទួលបាននូវអាហារូបត្ថម្ភគ្រប់គ្រាន់។
ផលប៉ះពាល់នេះក៏ធ្វើឱ្យមានការប៉ះពាល់ដល់សេដ្ឋកិច្ចក្រុមគ្រួសាររបស់ពួកគាត់ផងដែរ ដោយសារកូនៗឧស្សាហ៍ឈឺ ដែលនឹងអាចធ្វើឱ្យក្រុមគ្រួសាររបស់ពួកគាត់ត្រូវចំណាយថវិកាព្យាបាលជំងឺកូនៗ ការបាត់បង់ចំណូល ដោយមិនមានពេលគ្រប់គ្រាន់ ក្នុងការធ្វើការងារ និងអាចនឹងមានក្រុមគ្រួសារខ្លះមានបញ្ហាមិនចុះសម្រុងគ្នា ដោយសារកូនៗឈឺញឹកញាប់ ជាដើម។ កត្តាទាំងនេះក៏ជាចំណុចមួយ ដែលធ្វើឱ្យមានការប៉ះពាល់ទៅដល់សេដ្ឋកិច្ចប្រទេសជាតិផងដែរ។ មួយវិញទៀត សម្រាប់មនុស្សធំដែលត្រូវបំពេញការងារ ក៏អាចនឹងបាត់បង់ចំណូលផងដែរប្រសិនបើពួកគាត់មានបញ្ហាកង្វះអាហារូបត្ថម្ភ ដោយសារពួកគាត់រកចំណូលបានតិច ពាក់ព័ន្ធនឹងសមត្ថភាពធ្វើការងាររបស់ពួកគាត់។ ទាំងនេះគ្រាន់តែជាចំណុចត្រួសៗពាក់ព័ន្ធផលប៉ះពាល់ជាមួយនឹងកង្វះអាហារូបត្ថម្ភ។
មកដល់ពេលនេះ តើប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរយើងច្រើនទេ ដែលមានការយល់ដឹងពីអាហារូបត្ថម្ភ?
មកដល់ពេលនេះគឺមានប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរយើងច្រើនបានងាកមកមើលនូវបញ្ហាក៏ដូចជាផលប្រយោជន៍នៃអាហារូបត្ថម្ភ។ ពីមុនក្រុមគ្រួសារនីមួយៗ គិតតែថា តើត្រូវធ្វើយ៉ាងម៉េចដើម្បីបរិភោគឱ្យបានឆ្អែតបំពេញចម្អែតក្រពះ ប៉ុន្តែពេលនេះ ពួកគាត់បានប្តូរឥរិយាបថដោយងាកមករកអាហារដែលមានបន្លែសុវត្ថិភាព អាហារសុវត្ថិភាព និងជួយឱ្យសុខភាពរបស់ពួកគាត់ល្អ និងមានភាពសកម្មខាងផ្នែករាងកាយផងដែរដែលទាំងនេះជួយឱ្យសុខភាពរបស់ពួកគាត់កាន់តែល្អប្រសើរ។
ដើម្បីលុបបំបាត់ទាំងស្រុង ឬកាត់បន្ថយជាអតិបរមានៃការកង្វះអាហារូបត្ថម្ភរបស់ពលរដ្ឋជាពិសេសកុមារ តើរាជរដ្ឋាភិបាល ក្រសួងពាក់ព័ន្ធក៏ដូចជាអង្គការពាក់ព័ន្ធនានាគួរធ្វើបែបណា?
រាជរដ្ឋាភិបាល ក្រសួងពាក់ព័ន្ធ និងអង្គការពាក់ព័ន្ធនានាត្រូវមានការតាក់តែងច្បាប់ស្តីពីបញ្ហាផ្សេងៗ ក៏ដូចជាការលើកកម្ពស់អាហារូបត្ថម្ភ និងច្បាប់ស្តីពីសុវត្ថិភាពចំណីអាហារជាដើមឱ្យបានត្រឹមត្រូវ និងត្រូវដាក់ឱ្យអនុវត្ត ហើយអ្នកចូលរួមពាក់ព័ន្ធគ្រប់ផ្នែកទាំងអស់ដែលមានទាំងអ្នកបរិភោគលក់ដូរ រួមទាំងរាជរដ្ឋាភិបាលត្រូវចូលរួមជាមួយគ្នាក្នុងការអនុវត្តច្បាប់ទាំងនោះទើបអាចមានប្រសិទ្ធភាព។
តើទៅថ្ងៃខាងមុខទៀត កញ្ញាមានគម្រោង ឬផែនការអ្វីខ្លះ ទាក់ទងនឹងការងារផ្នែកអាហារូបត្ថម្ភនេះ?
យើងនៅតែបន្តបណ្តុះបណ្តាលយុវជនឱ្យកាន់តែច្រើនថែមទៀត ដើម្បីឱ្យពួកគាត់យល់ដឹងពីអត្ថប្រយោជន៍នៃអាហារូបត្ថម្ភនេះ ហើយក្នុងនោះដែរ យើងក៏នៅមានសកម្មភាពសប្បាយៗជាច្រើនទៀតសម្រាប់យុវជន ដើម្បីឱ្យពួកគាត់ចាប់អារម្មណ៍ ដូចជាការបោះជំរំ ការប្រកួតប្រជែងការធ្វើម្ហូប ការបង្ហាញពីការធ្វើអាហារសុខភាព ដែលងាយរក និងចំណេញថវិកាពីចុងភៅជំនាញ សកម្មភាពមិត្តអប់រំមិត្ត និងមានវេទិកាយុវជនជាច្រើនទៀតផងដែរ៕
