ឧត្តរមានជ័យៈ អាជ្ញាធរស្រុកអន្លង់វែងកំពុងបន្តស្រាវជ្រាវពីសាវតារដី ១ កន្លែង ដែលមានទំហំប្រមាណជាង ២ ១០០ ម៉ែត្រការ៉េ ស្ថិតនៅជាប់សំណង់សិល្បៈការនៃទំនប់អាងទឹករំចេកដែលអ្នកភូមិភាគច្រើនក្នុងឃុំ-អន្លង់វែងអះអាងថា ជាដីចំណីអូររបស់រដ្ឋ ប៉ុន្តែត្រូវបានអ្នកភូមិម្នាក់លក់ទៅឱ្យអ្នកនៅភ្នំពេញ។
លោក ហោជីន វីរៈយុទ្ធ អភិបាលស្រុកអន្លង់វែង បានប្រាប់ ភ្នំពេញ ប៉ុស្តិ៍ថា ថ្មីៗនេះ មានប្រជាពលរដ្ឋចំនួន ៣ ភូមិ គឺភូមិរំចេកកើត ភូមិរំចេកកណ្ដាល និងភូមិរំចេកលិច បាននាំគ្នាផ្ដិតមេដៃសុំអន្តរាគមន៍ពីរដ្ឋបាលស្រុកអន្លង់វែង ដើម្បីចាត់វិធានការផ្លូវច្បាប់រឹបអូសដីនោះមកប្រគល់ជូនរដ្ឋវិញ។
ក្នុងលិខិតនោះក្រុមអ្នកភូមិបានដាក់ការសង្ស័យថា ការលក់ដីនៅក្នុងទីតាំងខាងលើនេះទំនងជាមានការឃុបឃិតគ្នាពីអាជ្ញាធរភូមិ-ឃុំ ព្រោះពួកគេបានឃើញអ្នកទិញដីនោះបង្ហាញនូវលិខិតបញ្ជាក់ពីប្រវត្តិដីដែលមានចុះហត្ថលេខា និងត្រាដោយលោក យ៉េ អ៊ុន មេភូមិរំចេកលិច និងលោក វង្ស ភក្ត្រ មេឃុំអន្លង់វែង ខណៈអ្នកទិញដីនោះកំពុងធ្វើរបងហ៊ុមព័ទ្ធដីនោះធ្វើជាកម្មសិទ្ធិ ដោយសំអាងថា បានទិញវាពីអ្នកភូមិម្នាក់ឈ្មោះ អួន វិបុល រស់នៅភូមិរំចេកលិច។
លោកបានបញ្ជាក់ថា៖ «កាលពីថ្ងៃទី ២៦ ខែមេសា ឆ្នាំ ២០២២ មានអ្នកភូមិម្នាក់ឈ្មោះ អួន វិបុល បានចេញមុខមករារាំងសមត្ថកិច្ចមិនឱ្យរុះរើរបងដែលហ៊ុមព័ទ្ធនោះដោយអះអាងថា ដីនោះជាដីអាស្រ័យផលរបស់គាត់ច្រើនឆ្នាំមកហើយ ដោយមានការដឹងឮ និងទទួលស្គាល់ពីអាជ្ញាធរភូមិ-ឃុំផងដែរ»។
បើតាមលោក វីរៈយុទ្ធ ក្រោយពីមានឈ្មោះអួន វិបុលចេញមុខមកអះអាងថា ជាដីដែលគាត់បានអាស្រ័យផលយូរឆ្នាំ កម្លាំងបញ្ជាការឯកភាពស្រុកអន្លង់វែងបានដកថយមួយជំហាន ដើម្បីស្រាវជ្រាវពីសាវតារពិតប្រាកដនៃដីនោះជាថ្មីថា តើវាជាដីអាស្រ័យផលរបស់ប្រជាពលរដ្ឋក្នុងតំបន់នោះ ឬជាដីចំណីអូររបស់រដ្ឋដែលត្រូវបានរំលោភបំពានដោយឈ្មោះ អួន វិបុល នោះឬយ៉ាងណាឱ្យពិតប្រាកដ?
លោកបានបន្ថែមថា៖ «ឥឡូវនេះសមត្ថកិច្ចយើងកំពុងស្រាវជ្រាវពីសាវតារពីទីតាំងដីនោះឡើងវិញ ដើម្បីផ្ទៀងផ្ទាត់ថា តើពីមុនទីតាំងដីនោះមានអូរតែ ១ ដូចការអះអាងរបស់ឈ្មោះ អួន វិបុល ឬមានអូរ ២ តាំងពីដើមមកដូចការអះអាងរបស់អ្នកភូមិដែលបាននាំគ្នាផ្ដិតមេដៃស្នើសុំឱ្យអាជ្ញាធរយើងរឹបអូសដីនោះមកធ្វើជាកម្មសិទ្ធិរបស់រដ្ឋវិញ»។
ជុំវិញករណីនេះ លោក វង្ស ភក្ត្រ មេឃុំអន្លង់វែង បានប្រាប់ ភ្នំពេញ ប៉ុស្តិ៍ នៅថ្ងៃទី ២៧ មេសាថា ការពិតទីតាំងដីជាប់មាត់អូរនោះ គឺពិតជាដីអាស្រ័យផលរបស់ឈ្មោះ អួន វិបុល ប្រាកដមែន ដោយកាលពីមុនមក ទីតាំងដីនោះមានអូរតែ ១ ទេ ប៉ុន្តែក្រោយពីមានគ្រោះជំនន់ទឹកភ្លៀងជាបន្តបន្ទាប់ច្រើនឆ្នាំកន្លងមក ក៏មានការហូរច្រោះបាក់ធ្លាយខ្នងទំនប់អូរ បង្កើតបានជាអូរចំនួន ២ នៅចំចំណុចទីតាំងដីរបស់គាត់។ បន្ទាប់មកខាងមន្ទីរធនធានទឹកបានទៅអភិវឌ្ឍទំនប់សិល្បៈការមួយនៅជាប់ទីតាំងដីរបស់គាត់ ដើម្បីសម្រួលដល់ការធ្វើចរាចរណ៍របស់ប្រជាពលរដ្ឋផង និងរក្សាទឹកសម្រាប់ជួយដល់ការប្រើប្រាស់ និងស្រោចស្រពដំណាំផង។
លោកបានបញ្ជាក់ថា៖ «បើនិយាយពីប្រវត្តិដី គឺដីនោះជាដីអាស្រ័យផលរបស់ឈ្មោះ អួន វិបុល។ ប៉ុន្តែ បើតាមច្បាប់វាពិតជាដីចំណីអូរពិតប្រាកដមែន»។
ស្រដៀងគ្នានេះ លោក យ៉េន អ៊ុន មេភូមិរំចេកលិច បានប្រាប់ភ្នំពេញ-ប៉ុស្តិ៍ដែរថា ដីស្រែភាគច្រើនរបស់អ្នកភូមិរបស់លោក គឺនៅជាប់នឹងមាត់អូរ ព្រោះវាងាយស្រួលក្នុងការបូមទឹកស្រោចស្រព។
លោកថ្លែងថា៖ «ប្រជាពលរដ្ឋម្ចាស់ស្រុក គឺយើងស្គាល់ច្បាស់ពីទីតាំងដីសម្រាប់ធ្វើស្រែចម្ការ...ក្រោយការធ្វើសមាហរណកម្មកាលពីឆ្នាំ ១៩៩៨ អ្នកភូមិបាននាំគ្នាទៅចាប់ដីនៅតាមមាត់អូរ ដើម្បីធ្វើស្រែចម្ការរហូតដល់បច្ចុប្បន្ន។ ចំណែកអ្នកដែលបាននាំគ្នាផ្ដិតមេដៃនោះ គឺភាគច្រើនជាអ្នកចំណាកស្រុកមកពីខេត្តផ្សេង ហើយសូម្បីតែអូរនេះពីមុនមានតែ ១ ក៏ពួកគេមិនដឹងផង»។
ចំណែក លោក ញើន កួន ប្រធានមន្ទីរធនធានទឹក និងឧតុនិមយ ខេត្តឧត្តរមានជ័យបានទទួលស្គាល់ថាទីតាំងដីដែលកំពុងមានជម្លោះនោះកាលពីមុនមក គឺជាដីអាស្រ័យផលរបស់ប្រជាពលរដ្ឋពិតប្រាកដមែនហើយទីតាំងនោះដំបូងឡើយ គឺមានអូរតែ ១ ប៉ុន្តែក្រោយមកមានការបាក់ទំនប់ទឹកបានហូរច្រោះដាច់ដីក្លាយជាកូនអូរ ១ នៅចំណុចនោះ។ ដោយឃើញការលំបាករបស់ប្រជាពលរដ្ឋក្នុងតំបន់នោះ រាជរដ្ឋាភិបាល តាមរយៈក្រសួងធនធានទឹក និងឧតុនិយម និងអាជ្ញាធរខេត្តឧត្តរមានជ័យបានកសាងទំនប់សិល្បៈការដ៏រឹងមាំនៅទីនោះ ដើម្បីសម្រួលដល់ការធ្វើដំណើររបស់ប្រជាពលរដ្ឋ។
លោកបានថ្លែងថា៖ «យោងតាមអនុក្រឹត្យ និងច្បាប់គតិយុត្តនានា ការកំណត់ថា ជាដីចំណីមាត់អូរ និងប្រឡាយធម្មជាតិរបស់រដ្ឋគឺត្រូវវាស់ចេញពីខ្នងទំនប់នៃមាត់អូរក្នុងចម្ងាយ ១០ ម៉ែត្រ»។ ប្រជាពលរដ្ឋមិនអាចលក់ដូរដីចំណីមាត់អូររបស់រដ្ឋបាននោះទេ ប៉ុន្តែអាចអាស្រ័យផលបានប្រសិនបើមិនបង្កការខូចខាតដល់រចនាសម្ព័ន្ធនៃអូរ»។
លោកបានបន្តថា យ៉ាងណាក៏ដោយករណីនេះ លោកនៅមិនទាន់ទទួលបានសេចក្ដីរាយការណ៍ពីអាជ្ញាធរមូលដ្ឋាននៅឡើយទេ៕