.jpg)
រូបថត អង្គការយូនីសេហ្វនៅកម្ពុជា
អង្គការយូនីសេហ្វបានធ្វើការព្រមានថា ចំនួនកុមារដែលមានបញ្ហាស្គមស្គាំងធ្ងន់ធ្ងរ មានការកើនឡើងតាំងពីនៅមុនពេលមានសង្គ្រាមនៅប្រទេសអ៊ុយក្រែន ហើយសង្គ្រាមក៏បានកំពុងធ្វើឱ្យពិភពលោកធ្លាក់កាន់តែជ្រៅទៅក្នុងវិបត្តិស្បៀងអាហារសកល ហើយស្ថានភាពនេះកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរទៅៗ។
ស្ថានភាពពិភពលោកកំពុងបង្កមហន្តរាយលើបញ្ហាខ្វះអាហារូបត្ថម្ភធ្ងន់ធ្ងរសម្រាប់កុមារ ការឡើងតម្លៃស្បៀងអាហារ និងការកាត់បន្ថយថវិកាសម្រាប់ប្រយុទ្ធនឹងជំងឺរាតត្បាតនឹងបង្កើននូវករណីខ្វះអាហារូបត្ថម្ភធ្ងន់ធ្ងរស្របពេលដែលជំនួយនៃការព្យាបាលសង្គ្រោះជីវិតកំពុងធ្លាក់ចុះ។ នេះបើតាមសេចក្តីប្រកាសព័ត៌មានរបស់អង្គការយូនីសេហ្វកាលពីថ្ងៃទី ១៨ ខែឧសភា។
អង្គការដដែលនេះបានបន្តថា បញ្ហាស្គមស្គាំងធ្ងន់ធ្ងរពោលគឺស្ថានភាពកុមារស្គមខ្លាំងពេកបើធៀបនឹងកម្ពស់ខ្លួន ដែលបង្កឡើងដោយប្រព័ន្ធការពាររាងកាយខ្សោយ គឺជាទម្រង់នៃការខ្វះអាហារូបត្ថម្ភចំពោះមុខ អាចមើលឃើញយ៉ាងច្បាស់ និងកំពុងគំរាមកំហែងដល់អាយុជីវិត។
នៅទូទាំងពិភពលោក កុមារអាយុក្រោម ៥ ឆ្នាំ យ៉ាងហោចណាស់ចំនួន ១៣,៦ លាននាក់មានបញ្ហាស្គមស្គាំងធ្ងន់ធ្ងរ ដែលបង្កឱ្យកុមារម្នាក់ក្នុងចំណោមកុមារ ៥ នាក់នៅក្នុងក្រុមអាយុនេះបានបាត់បង់ជីវិត។
អង្គការយូនីសេហ្វ បានបញ្ជាក់ថា៖ «នៅប្រទេសកម្ពុជា កុមារចំនួន ១០ ភាគរយមានបញ្ហាស្គមស្គាំង។ កុមារទាំងនោះច្រើនមកពីគ្រួសារដែលមានស្ថានភាពសេដ្ឋកិច្ចសង្គមងាយរងគ្រោះ។ ពួកគេពុំសូវទទួលបានទឹកស្អាត និងលក្ខខណ្ឌអនាម័យប្រកបដោយសុវត្ថិភាព និងខ្វះការអនុវត្តល្អក្នុងការផ្ដល់អាហារដល់ទារក និងកុមារតូច»។
ប្រភពដដែលថា គួបផ្សំជាមួយនឹងផលប៉ះពាល់ផ្នែកសេដ្ឋកិច្ចបច្ចុប្បន្នបង្កឡើងដោយការរាតត្បាតជំងឺកូវីដ ១៩ ដែលកាន់តែបង្កហានិភ័យធ្ងន់ធ្ងរលើអសន្តិសុខស្បៀង និងការខ្វះអាហារូបត្ថម្ភសម្រាប់គ្រួសារងាយរងគ្រោះ។ រួមផ្សំនឹងវិបត្តិអាហារូបត្ថម្ភនេះ យ៉ាងហោចណាស់មានកុមារស្គមស្គាំងធ្ងន់ធ្ងរចំនួន ១០ លាននាក់ ឬកុមារ ២ នាក់ក្នុងចំណោម ៣ នាក់ មិនមានលទ្ធភាពទទួលបានការព្យាបាលភាពស្គមស្គាំងដែលមានប្រសិទ្ធភាពបំផុត ពោលគឺមិនបានទទួលអាហារព្យាបាលផលិតរួចស្រេច (RUTF) ឡើយ។
យូនីសេហ្វព្រមានថា៖ «ការរួមបញ្ចូលគ្នានៃការប៉ះទង្គិចជាសកលចំពោះសន្តិសុខស្បៀងដោយសារសង្គ្រាមនៅប្រទេសអ៊ុយក្រែន និងការលំបាកផ្នែកសេដ្ឋកិច្ចជាមួយនឹងការស្តារទ្បើងវិញពីជំងឺរាតត្បាត និងគ្រោះរាំងស្ងួតជាប់ៗគ្នានៅក្នុងប្រទេសមួយចំនួន ដោយសារបម្រែបម្រួលអាកាសធាតុកំពុងបង្កើតលក្ខខណ្ឌនានាធ្វើឱ្យបញ្ហាស្គមស្គាំងធ្ងន់ធ្ងរកាន់តែកើនទ្បើងគួរឱ្យកត់សម្គាល់នៅកម្រិតពិភពលោក»។
ជំនួយសម្រាប់បញ្ហាស្គមស្គាំងនៅតែមានកម្រិតទាបយ៉ាងខ្លាំង ព្រមទាំងត្រូវបានព្យាករថានឹងធ្លាក់ចុះយ៉ាងខ្លាំងទៀតនៅឆ្នាំខាងមុខជាមួយនឹងក្ដីសង្ឃឹមតិចតួចនៃការស្ដារឡើងវិញទៅរកស្ថានភាពមុនមានជំងឺរាតត្បាតនៅមុនឆ្នាំ ២០២៨។ ជំនួយពិភពលោកដែលត្រូវបានចំណាយលើបញ្ហាស្គមស្គាំងមានចំនួនស្មើនឹងត្រឹម ២,៨ ភាគរយតែប៉ុណ្ណោះនៃជំនួយអភិវឌ្ឍន៍ផ្លូវការ (ODA) សរុបសម្រាប់វិស័យសុខាភិបាល និង ០,២ ភាគរយនៃការចំណាយ ODA សរុប។
នៅកម្ពុជា មូលនិធិដើម្បីប្រយុទ្ធនឹងបញ្ហាស្គមស្គាំងធ្ងន់ធ្ងរ គឺមានចំនួនមិនគ្រប់គ្រាន់ទ្បើយ ដើម្បីឆ្លើយតបនឹងតម្រូវការកាន់តែកើនទ្បើង។ ផែនទីបង្ហាញផ្លូវជាតិសម្រាប់ឆ្លើយតបនឹងបញ្ហាស្គមស្គាំងរបស់កុមារត្រូវបានកំណត់តម្លៃថាមានចំនួនសរុបស្មើនឹង ២៥ លានដុល្លារ ដើម្បីឆ្លើយតបនឹងតម្រូវការនៃបញ្ហាខ្វះអាហារូបត្ថម្ភនៅក្នុងរយៈពេល ៣ ឆ្នាំខាងមុខ។
ទោះបីជាយ៉ាងណាក្ដី ៦៩% (១៧,២ ដុល្លារ) នៃមូលនិធិត្រូវការសម្រាប់ការអនុវត្ថពេញលេញនូវផែនការសកម្មភាពនេះ គឺមិនទាន់មានថវិកាគ្រប់គ្រាន់នៅទ្បើយ។ នេះបើយោងតាមសេចក្តីប្រកាសព័ត៌មានរបស់អង្គការយូនីសេហ្វ។
លោកស្រី ហ្វ័រូហ្គ ហ្វយូហ្សិថ តំណាងអង្គការយូនីសេហ្វប្រចាំប្រទេសកម្ពុជា បានលើកឡើងថា អាហារូបត្ថម្ភដើរតួនាទីយ៉ាងសំខាន់នៅក្នុងការអភិវឌ្ឍវ័យកុមារតូច និងមានឥទ្ធិពលយ៉ាងសំខាន់លើសមត្ថភាពរបស់កុមារក្នុងការរស់រាន ចម្រើនពេញវ័យ រៀនសូត្រ និងរីកចម្រើន។
លោកស្រីបានបញ្ជាក់ថា៖ «យូនីសេហ្វកំពុងធ្វើការងារជាមួយរាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា ដើម្បីចាត់អាទិភាពលើបញ្ហាស្គមស្គាំងនៅក្នុងគោលនយោបាយ និងថវិកាជាតិ ដើម្បីបិទភ្ជិតគម្លាតនេះ ជាពិសេសដោយស្វែងរកមតិគាំទ្រឱ្យមានការផ្ដល់ហិរញ្ញប្បទានប្រកបដោយចីរភាព សម្រាប់ធានាឱ្យមានអាហារព្យាបាលផលិតរួចស្រេច (RUTF) ដើម្បីព្យាបាលបញ្ហាខ្វះអាហារូបត្ថម្ភធ្ងន់ធ្ងរក្នុងវ័យកុមារភាព»។
លោកស្រី ហ្វ័រូហ្គ ហ្វយូហ្សិថ បានបន្តថា អង្គការយូនីសេហ្វនៅកម្ពុជាក៏កំពុងគាំទ្ររាជរដ្ឋាភិបាលក្នុងការពង្រឹងសកម្មភាពចុះដល់សហគមន៍ផងដែរ ដោយសារហេតុនេះ ករណីនៃបញ្ហាស្គមស្គាំងធ្ងន់ធ្ងរត្រូវបានកំណត់ឃើញតាំងពីដំបូង ហើយអ្នកថែទាំដឹងអំពីសេវាសុខភាព និងអាហារូបត្ថម្ភនៅក្នុងតំបន់របស់ពួកគេនឹងចូលរួមនៅក្នុងការប្រើប្រាស់សេវាទាំងនោះជាប្រចាំ សម្រាប់ការបង្ការបញ្ហាខ្វះអាហារូបត្ថម្ភ។
ដើម្បីឆ្លើយតបនឹងវិបត្តិសកលនេះ យូនីសេហ្វ សូមស្នើដល់រដ្ឋាភិបាលដៃគូអភិវឌ្ឍន៍ និងអង្គការសង្គមស៊ីវិលនានានៅជុំវិញពិភពលោកត្រូវចាត់អាទិភាពលើការផ្ដល់មូលនិធិបន្ទាន់ សម្រាប់អន្តរាគមន៍ផ្តល់អាហារព្យាបាល និងការព្យាបាល សម្រាប់កុមារមានបញ្ហាស្គមស្គាំង និងធានាឱ្យមាននូវមូលនិធិសម្រាប់តម្រូវការរយៈពេលវែងនៃកុមារដែលងាយរងគ្រោះបំផុត៕
