កណ្តាលៈ ចាប់តាំងពីក្រោយឆ្នាំ ១៩៧៩ មកដោយខ្លាចក្មេងៗជំនាន់ក្រោយ មិនចេះអក្សរ លោក គង់ យូ ដែលសព្វថ្ងៃមានវ័យ ៧៤ ឆ្នាំ នៅភូមិក្អមសំណ ឃុំក្អមសំណ ស្រុកលើកដែក បានលះបង់ ទាំងកម្លាំងកាយចិត្តបើកបង្រៀនបំប៉នបន្ថែមក្មេងៗ ក្នុងស្រុកភូមិ នៅក្រោមផ្ទះរយីករយាករបស់លោកដោយមិនយកប្រាក់កម្រៃអស់រយៈពេលជាង ៤០ ឆ្នាំមកហើយ។
លោក គង់ យូ ប្រាប់ ភ្នំពេញ ប៉ុស្តិ៍ ពីគំនិតដែលនាំឱ្យលោកបើកបង្រៀនក្មេងៗនេះថា៖ «ខ្ញុំមានគំនិតខ្លួនឯងតែម្ដង គ្មានអ្នកណាបង្ខំទេ។ ខ្ញុំចាប់ផ្ដើមបង្រៀនតាំងពីឆ្នាំ ១៩៧៩ ដោយសារខ្ញុំគិតថា ជំនាន់ក្មេងៗក្រោយច្បាស់ជាអត់ចេះអក្សរ ព្រោះនៅជំនាន់ ប៉ុល ពត គេមិនអាចរៀន មិនអាចបង្រៀនក្មេងបានដល់ទៅ ៣-៤ ឆ្នាំ អ៊ីចឹងខ្ញុំមានគំនិតចង់ឱ្យក្មេងៗវាចេះ»។
នៅក្រោយឆ្នាំ ១៩៧៩ លោកគង់ យូ មានវ័យ ៣៣-៣៤ ឆ្នាំ ឆ្លៀតពេលទំនេរពីការងារស្រែ-ចម្ការលោកក៏ឆ្លៀតបង្រៀនពេលយប់ដោយការដុតចង្កៀង ហើយហែកក្រដាសបង្រៀន។ លោកថា កាលនោះ គឺមិនបានបើកសៀវភៅពុម្ពបង្រៀនអីទេ គឺលោក បង្រៀនតាមអ្វី ដែលលោកចេះទាំងអក្សរ និងលេខ។
លោក គង់ យូ ដែលរៀនបានត្រឹមថ្នាក់ទី៧ កាលពីសម័យមុនសព្វថ្ងៃលោកក៏បង្រៀនគួរត្រឹមកម្រិតថ្នាក់បឋមប៉ុណ្ណោះចាប់ពីមត្តេយ្យទៅ រហូតដល់ថ្នាក់ទី៥។ សព្វថ្ងៃលោកបានបង្រៀនកូនប្រជាពលរដ្ឋក្រីក្រ ៣ ភូមិ គឺភូមិរាំងជួរ ក្អមសំណលើ និងក្អមសំណក្រោម និងក្មេងក្រីក្រមកពីភូមិមួយចំនួនទៀតឱ្យតែអ្នកណាមានចិត្តចង់រៀន។
លោកបញ្ជាក់ដែរថា៖ «ខ្ញុំបង្រៀនដោយមិនគិតជាប្រាក់កម្រៃអីទេ។ តែក៏មានឪពុកម្ដាយសិស្សមានឱ្យជាតែ ជានំ លុយ ១-២ ម៉ឺនរៀល។ បើគេឱ្យខ្ញុំទទួលតែបើដាក់កំហិតគេជាប្រាក់ខែអីគឺខ្ញុំអត់ទេ ហើយបើគេមិនឱ្យក៏មិនអីដែរ»។
ដោយធ្វើជាអនុប្រធានភូមិក្អមសំណផងនោះ លោកគង់ យូ បង្រៀនបានប្រហែលជា ៣-៤ ម៉ោង ក្នុង ១ ថ្ងៃ ជារៀងរាល់ថ្ងៃអាស្រ័យលើពេលទំនេរ លើកលែងថ្ងៃអាទិត្យនិងថ្ងៃដែលលោកជាប់រវល់ខ្លាំង។ ក្នុង ១ ថ្ងៃលោក បង្រៀន ៣ ពេល ព្រឹក ថ្ងៃ និងល្ងាច។ នៅពេលព្រឹកចន្លោះ ពីម៉ោង ៦-៧ ថ្ងៃចន្លោះម៉ោង ១១ កន្លះ និងថ្នាក់ល្ងាចម៉ោង ៤។
លោកឱ្យដឹងដែរថា៖ «ថ្នាក់ខ្លះមានសិស្សចំនួន ២០-៣០ នាក់ ដូច្នេះខ្ញុំក៏ចែកចេញជាព្រឹកល្ងាច។ សិស្សទាំងនេះ គាត់រៀននៅសាលារដ្ឋធម្មតា។ អ្នកណារៀនព្រឹក ក៏មករៀនជាមួយខ្ញុំ ថ្ងៃ ល្ងាច ហើយអ្នករៀនថ្ងៃក៏រៀនជាមួយខ្ញុំព្រឹកតាមពេលដែលពួកគាត់ទំនេរ»។
លោក ឡែវ ឡឺង មេភូមិក្អមសំណក៏បានអះអាងដែរថា លោក គង់ យូ ដែលជាអនុប្រធានភូមិរបស់លោកពិតជាមានចិត្ត មានចំណាប់អារម្មណ៍ មាននិស្ស័យជាមួយការបង្រៀននឹងណាស់ ដោយគាត់ចេះតែហៅក្មេងៗមកបង្រៀន ក្រោមផ្ទះ ហើយផ្ទះរបស់គាត់មិនមែនធំដុំអីទេ គឺដាច់ដោចពុកផុយអស់ហើយ។
លោកមេភូមិបញ្ជាក់ថា៖ «មុនដំបូងគាត់បង្រៀនកូនក្មួយជិតៗហ្នឹង ដល់បង្រៀនទៅល្អ ក្មេងអាចយល់បាន និងអាចចេះចាំបាន ហើយបង្រៀនដោយឥតគិតលុយ គិតកាក់អីទេ ក៏មានគេចាប់អារម្មណ៍រៀនច្រើន គាត់ក៏ទៅច្នៃកាត់តុ កាត់ក្ដារ និងមានឪពុកម្ដាយសិស្សចូលរួមជួយខ្លះៗផងដែរ»។
លោក គង់ យូ បានថ្លែងទៀតថា លោកមានបំណងចង់ជួយសហគមន៍ តាមរយៈការបង្រៀនឱ្យក្មេងៗមានការចេះដឹង បានក្លាយជាមន្រ្តីរាជការ ដើម្បីជួយដល់សហគមន៍ និងក្នុងភូមិបន្តទៀត ខណៈក្នុងស្រុកភូមិ មានពលរដ្ឋជាច្រើនមិនចេះអក្សរ។
លោកបានឱ្យដឹងថា កន្លងមកក៏មានកូនសិស្សលោកខ្លះ បានធ្វើការជាមន្រ្តីរាជការហើយបាន អរគុណ និងជូនជាអំណោយដល់រូបលោកដែលបានប្រឹងប្រែងបណ្ដុះបណ្តាលដល់ពួកគេ។
លោក គង់ យូ ថា៖ «តែខ្ញុំនឹកឃើញថា គេអរគុណ ឬមិនអរគុណ មិនអីទេ ខ្ញុំធ្វើ ព្រោះចង់ឃើញប្រជាសហគមន៍ខ្ញុំរីកចម្រើន។ រាល់ថ្ងៃខ្ញុំគិតតែប៉ុណ្ណឹង»។
ចំពោះស្ថានភាពបង្រៀននិងរៀននាពេលបច្ចុប្បន្ន លោក គង់ យូ ថា មានផលលំបាកខ្លះដែរ ព្រោះផ្ទះ របស់លោកធ្លុះធ្លាយអស់ហើយ ជួនកាលមានភ្លៀងសាច ខ្យល់ខ្លាំង មិនបានបង្រៀនទេ ហើយក៏សម្បូរមូសព្រោះមិនមានបន្ទប់បិទជិតត្រឹមត្រូវ។
យោង តាម លោក ឡែវ ឡឺង ផ្ទះលោក គង់ យូ គ្មានអ្នកណាគេជួយទេ មានតែបង្រៀននៅក្រោមផ្ទះហ្នឹង ហើយកៅអីតុសម្រាប់ក្មេងអង្គុយរៀនក៏បាក់បែកដែរ ព្រោះកាលធ្វើឈើក៏មិនមែនល្អអីដែរ បើនិយាយថាឪពុកម្ដាយសិស្សជួយគឺមានខ្លះៗ តែបើមានអ្នកចង់ជួយសាងសង់សាលា ឬបន្ទប់តូចមួយសម្រាប់រៀនគឺមិនទាន់មានទេ។
លោកមេភូមិបញ្ជាក់ថា៖ «ក្មេងមកពីភូមិណាឃុំណាក៏ដោយ បើចង់រៀនក៏មករៀនមក ហើយជាគំនិតខ្ញុំ បើសិនមានបងប្អូនសប្បុរសជនណា អាចជួយជាខ្ទម ជាកន្លែងអីតូច សម្រាប់ជាកន្លែងសមរម្យអាចបង្រៀនក្មេងៗបានកុំឱ្យទទឹកពេលមានភ្លៀងខ្ញុំនឹងអរណាស់សម្រាប់ក្មេងៗ»។
ពាក់ព័ន្ធនឹងបញ្ហានេះ លោក ចេង សំអ៊ុល ប្រធានមន្ទីរអប់រំយុវជន និងកីឡាខេត្តកណ្តាល បានថ្លែងថា លោកនឹងឱ្យក្រុមការងារចុះពិនិត្យស្រាវជ្រាវឱ្យបានច្បាស់ ពីស្ថានភាពនៃការបង្រៀនគួរដោយមិនយកប្រាក់របស់លោក គង់ យូ។
លោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖ «ខ្ញុំនឹងឱ្យក្រុការងារចុះពិនិត្យ ថាតើគាត់បង្រៀនគួរបែបណា? ហើយតាមសៀវភៅអ្វី? សិស្សប្រភេទណា? ហើយចាប់តាំងពីឆ្នាំណា? ដើម្បីខ្ញុំឱ្យអប់រំស្រុក ឬលោកនាយកនៅជិតនោះគាត់ចុះទៅពិនិត្យមើលពីស្ថានភាពនៅកន្លែងដែលគាត់បង្រៀន
ផងដែរ»។
លោក តា គង់យូ អាចទំនាក់ទំនងបានតាមរយៈទូរស័ព្ទលេខ ០៩៧ ៨៦៧ ៦៦ ៥៥៕