តាកែវៈ ក្នុងវ័យទើបតែ ១៥ ឆ្នាំ និងជាកូនប្រុសពៅក្នុងចំណោមបងប្អូនប្រុសស្រី ៥ នាក់ ក្នុងគ្រួសារកសិករក្រីក្រមួយដែលរស់នៅភូមិសម៉ក្រោម ឃុំខ្វាវ ស្រុកទ្រាំង ខេត្តតាកែវ យុវជន ជីប សំណាងត្រូវបង្ខំចិត្តឈប់រៀនត្រឹមថ្នាក់ទី៥ ហើយបានទៅស៊ីឈ្នួលធ្វើជាកម្មករបាញ់ថ្នាំឈើនៅក្នុងរោងជាងឈើមួយកន្លែងនៅក្នុងភូមិរបស់គេ។
ក៏ប៉ុន្តែយុវជនរូបនេះបែរជាត្រូវជួបនឹងគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍ដ៏គួរឱ្យសង្វេគទៅវិញ ក្នុងពេលរូបគេកំពុងជិះរ៉ឺម៉កជាមួយឪពុកខ្លួន និងមិត្តរួមការងារ ៥ នាក់ទៀតទៅកន្លែងរោងឈើ ដោយសារអ្នកបើករ៉ឺម៉ក់ដែលជាមិត្តភក្តិរបស់ខ្លួនបានបើកទៅបុកនឹងរទេះលក់កូនដើមផ្កា បណ្ដលឱ្យយុវជនសំណាងបានរងរបួសបាក់ជើងទាំងសងខាង។
និយាយក្នុងសម្តីខ្សាវៗមួយៗទាំងកំពុងដេកលើគ្រែក្នុងទឹកមុខស្រងូតស្រងាត់នៅខាងក្រោមផ្ទះទាំងមុខរបួសនៅឈឺចុកចាប់ ខណៈជើងខាងស្តាំត្រូវបានកាត់ផ្តាច់ត្រឹមក្រោមក្បាលជង្គង់ រួចដាក់គងនៅលើខ្នើយ ហើយជើងម្ខាងទៀត ត្រូវបានគ្រូពេទ្យដាក់ដែកអបដែលសូម្បីតែកម្រើកប្រែខ្លួនក៏សឹងមិនបានផងនោះ យុវជនសំណាងបានរៀបរាប់ថា ឪពុកម្តាយរបស់គេជាកសិករក្រីក្រ ដូច្នេះទើបរូបគេបានសម្រេចចិត្តឈប់រៀនត្រឹមថ្នាក់ទី៥ ហើយបានទៅស៊ីឈ្នួលធ្វើជាកម្មករបាញ់ថ្នាំលាបឈើឱ្យគេជាមួយឪពុក ដោយរំពឹងថា ប្រាក់ឈ្នួលបន្តិចបន្តួចដែលបានពីការងារនេះនឹងអាចជួយសម្រាលបន្ទុកនៅក្នុងគ្រួសារបានមួយផ្នែក។ ក៏ប៉ុន្តែជាអកុសល រូបគេបែរជាត្រូវជួបគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍កាលពីខែឧសភា ឆ្នាំ ២០២២ នេះ ដែលធ្វើឱ្យក្តីរំពឹងថានឹងបានជួយឪពុកម្តាយនោះត្រូវលាយបាត់អស់ទៅវិញ។
សំណាងបានរំឭកពីហេតុការណ៍នោះ ខណៈកំពុងដេកនៅលើគ្រែថា៖ «នៅថ្ងៃនោះខ្ញុំជិះលើរទេះដឹកឈើជាមួយឪពុកខ្ញុំហើយខ្ញុំជិះនៅខាងមុខអែបអ្នកបើកម៉ូតូ។ ពេលបុកខ្ញុំសន្លប់បាត់ទៅហើយ។ពេលខ្ញុំដឹងខ្លួនខ្ញុំស្លុតអស់ស្មារតីក្នុងខ្លួន ព្រោះតែខ្ញុំត្រូវបាត់បង់ជើងម្ខាងហើយជើងម្ខាងទៀតក៏មិនទាន់ដឹងថាយ៉ាងម៉េចដែរ។ខ្ញុំត្រូវក្លាយជាជនពិការទាំងវ័យក្មេងដោយសារគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍នេះ»។
អ្នកស្រី ម៉ុក ភាន់ ក្នុងវ័យ ៤៧ ឆ្នាំ ត្រូវជាម្តាយរបស់យុវជនសំណាងបានថ្លែងទាំងទឹកមុខក្រៀមក្រំ និងសោកស្តាយថា គ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍នេះប្តីរបស់គាត់ ក៏ត្រូវរបួសធ្ងន់ដែរ ប៉ុន្តែគ្រាន់តែរបួសក្រំក្នុង ហើយក៏កំពុងសម្រាកព្យាបាលនៅផ្ទះដែរ។តែអ្វីដែលធ្វើឱ្យអ្នកស្រីត្រូវប្រឈមមុខកាន់តែខ្លាំងក្នុងគ្រួសារនោះគឺការជំពាក់បំណុលនៅគ្រឹះស្ថានមេក្រូហិរញ្ញវត្ថុដល់ទៅ ២ ស្ថាប័នដែលសរុប ៥ ៥០០ ដុល្លារ។
ដូច្នេះអ្នកស្រីគ្មានអ្នករកប្រាក់សម្រាប់ដោះបំណុលគេទេ។ ចំណែកថ្លៃព្យាបាលកូនប្រុស និងប្តី គឺអ្នកស្រីបានចំណាយប្រាក់អស់ ២ ពាន់ដុល្លារហើយ តែក៏ថៅកែរោងឈើជួយថ្លៃព្យាបាលបាន ២ លានរៀលដែរ។
អ្នកស្រីត្អួញត្អែរថា៖ «ខ្ញុំអាងកូន និងប្តី ជាអ្នករកប្រាក់ដើម្បីដោះបំណុលគេ តែឥឡូវនេះទុក្ខជាន់លើទុក្ខងាកទៅកូន និងប្តី កំពុងដេកឈឺ ងាកទៅបំណុលគេអត់មានប្រាក់សង។ ប្រសិនបើគ្រោះថ្នាក់អ្វីផ្សេងខ្ញុំមិនសោកស្តាយខ្លាំងទេ តែនេះគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍ខ្ញុំតូចចិត្តបំផុតណាស់»។
អ្នកស្រីបន្តថា៖ «កូនប្រុសខ្ញុំត្រូវពិការជើងទាំងវ័យក្មេង និងអស់អនាគត ហើយក៏មិនទាន់ដឹងច្បាស់ថា ជើងម្ខាងទៀតដែលគ្រូពេទ្យមិនបានកាត់នោះនឹងមានសភាពនៅល្អដូចដើមឬយ៉ាងណាទេ ព្រោះត្រូវដាក់ដែកអបឆ្អឹងផងនោះ»។
ដោយមានស្នាមរបួសផ្លូវចិត្តបែបនេះ អ្នកស្រី ម៉ុក ភាន់ បានលើកឡើងថា បញ្ហាគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍នេះអ្នកស្រីមានការខ្លាចរអាខ្លាំងណាស់ ព្រោះអ្នកប្រើប្រាស់យានយន្តឬអ្នកបើកបរយានយន្តមិនបានគោរពច្បាប់ចរាចរណ៍ទេ។អ្នកប្រើប្រាស់ផ្លូវថ្នល់ភាគច្រើន តែងតែបើកបរបំពានសិទ្ធិលើអ្នកម្ខាងទៀតដោយមិនគិតពីសុវត្ថិភាពដល់អ្នកដែលធ្វើដំណើរលើដងផ្លូវជាមួយទេ គេគិតតែបើកវ៉ាជែងធ្វើយ៉ាងណាឱ្យតែខ្លួនបានទៅមុន ដែលជាការបំពានលើការធ្វើចរាចរណ៍ ហើយមានខ្លះរហូតដល់ស្លាប់ខ្លួនទៀតផងក៏មាន។
បើតាមអ្នកស្រី សំណូមពរទៅដល់អ្នកធ្វើដំណើរទាំងអស់គួរតែពិចារណានៅពេលខ្លួនកំពុងបើកបរឬពេលកំពុងបញ្ជាយានយន្ត ដោយត្រូវចេះគិតពីបញ្ហាគ្រោះថ្នាក់ បើមិនគិតដល់ខ្លួងឯងទេក៏គួរគិតដល់អ្នកដទៃផង។ បើយើងជួបគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍ហើយ គឺត្រូវតែខាតបង់ ទាំងពេលវេលា ទាំងថវិកានិងអាយុជីវិត ហើយថែមទាំងធ្វើឱ្យសាច់ញាតិបងប្អូនឪពុកម្តាយត្រូវរងទុក្ខអស់ ១ ជីវិតទៀត។
ពាក់ព័ន្ធរឿងរ៉ាវគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍នេះលោក គឹម បញ្ញា នាយកអង្គការមូលនិធិបង្ការរបួសអាស៊ីប្រចាំប្រទេសកម្ពុជាបានថ្លែងប្រាប់ ភ្នំពេញ ប៉ុស្តិ៍ នៅថ្ងៃទី ១៦ មិថុនា ឆ្នាំ ២០២២ ថា បញ្ហាគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍នេះ ឃើញមានរូបភាពសាហាវៗ គួរឱ្យបារម្ភ ហើយបើតាមលោកសង្កេត បញ្ហានេះ គឺបណ្តាលមកពីកត្តាធំៗចំនួន ៤។ ទី១- មកពីកត្តាមនុស្ស ទី២- កត្តាផ្លូវថ្នល់ ទី៣- កត្តាយានយន្ត និងទី៤- កត្តាផ្សេងៗទៀត។ លោកបានចោទសួរថា ហេតុអ្វីបានជាគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍នៅតែកើតមានច្រើនក្នុងពេលបច្ចុប្បន្ន? រីឯរូបភាពនៃគ្រោះថ្នាក់ក៏កាន់តែសាហាវថែមទៀត។
លោកបន្តថា នៅកម្ពុជាចំនួនយានយន្តចុះបញ្ជីក្នុង ១ ឆ្នាំៗ គឺមានច្រើនណាស់ដែលប្រហែល ៥ សែនគ្រឿង ក្នុងនោះច្រើនជាងគេ គឺម៉ូតូ។ បើតាមច្បាប់ចរាចរណ៍ផ្លូវគោក គឺមិនបានចែងថាម៉ូតូដែលមានទំហំស៊ីឡាំង ១២៥ សេសេចុះមកក្រោមតម្រូវឱ្យមានបណ្ណបើកបរទេ។ ដូច្នេះអ្នកខ្លះចង់ជិះម៉ូតូគាត់គ្រាន់តែរៀនពីបងប្អូនសាច់ញាតិមិត្តភក្តិក៏អាចបើកបរម៉ូតូបានហើយ។ប៉ុន្តែសាមីខ្លួនគាត់មិនបានយល់ដឹងថាតើត្រូវដោះស្រាយបញ្ហាបែបណាទេ នៅពេលកំពុងបើកបរដែលប្រការនេះគឺងាយជួបនឹងបញ្ហាគ្រោះថ្នាក់ចរាចណ៍យ៉ាងខ្លាំងណាស់។
លោកបន្តទៀតថា ក្រៅពីមានកំណើនយានយន្ត គឺលំហូរចរាចរណ៍ក៏កាន់តែមានចំនួនច្រើនដែរដូចជា មកពីភ្ញៀវទេសចរ មកពីពលរដ្ឋធ្វើដំណើរកម្សាន្តច្រើន ហើយផ្លូវក៏ធ្វើកាន់តែល្អទៀតក៏ធ្វើឱ្យអ្នកបើកបរមានលទ្ធភាពបញ្ជាយានយន្តបានកាន់តែលឿន។ទាំងនេះក៏ជាការរួមចំណែកធ្វើឱ្យគ្រោះថ្នាក់នៅតែមានតួលេខខ្ពស់ដែរ ។ល។
លោកបញ្ជាក់ថា តាមតួលេខក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានឆ្នាំចុងក្រោយនេះឃើញថា ការប្រើប្រាស់ល្បឿនមានការថយចុះពីជាង៤០ភាគរយមកជាង៣០ភាគរយ បន្ទាប់ពីមានការដាក់ឧបករណ៍ចាប់ល្បើនតាមផ្លូវខ្លះ ខណៈតួលេខក្រសួងសុខាភិបាលបង្ហាញថា គ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍ពីការស្រវឹងមាន ៦ ទៅ ៧ ភាគរយឬក៏ទាបជាងនេះ ដោយអ្នកបើកបរមិនគោរពសិទ្ធិអាទិភាពគ្នា។ដូចជាផ្លូវលំបើកចូលមកផ្លូវធំ ហើយនៅពេលរថយន្តបើកតាមល្បឿនរបស់គេមកក៏ប៉ះ បង្កជាគ្រោះថ្នាក់ធ្ងន់ធ្ងរ ព្រោះតែមិនគោរពសិទ្ធិអាទិភាព ឬមិនប្រកាន់ស្តាំនេះឯង។
មួយវិញទៀត គ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍ដែលលោកមើលឃើញ គឺបានផ្លាស់ប្តូរមកកើតច្រើននៅពេលយប់វិញ ដែលទាក់ទងនឹងវិធានការរបស់សមត្ថកិច្ច។ពេលយប់យើងមិនមានការអនុវត្តច្រើនដូចពេលថ្ងៃទេ។អ៊ីចឹងអ្នកបើកបរបើកល្បឿនលឿនតាមចិត្ត ដែលធ្វើឱ្យគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍កើតមានច្រើន ហើយរូបភាពសាហាវៗទៀត។
លោកថ្លែងថា៖ «អ៊ីចឹងហើយបានជាសង្គមស៊ីវិលយើងជំរុញទឹកចិត្តឱ្យតាមស្ថាប័នដាក់ការអនុវត្តច្បាប់ជាអាទិភាព។ ប្រទេសណាក៏ដោយដែលមានការអនុវត្តច្បាប់ជាអាទិភាព មានការរឹតបន្តឹងឱ្យបានជាប់លាប់ ឱ្យបានម៉ឹងម៉ាត់ ហើយមានតម្លាភាពគឺប្រទេសនោះនឹងរកឃើញអ្នកស្លាប់ និងរងរបួសថយចុះជាក់ស្តែងដូចនៅកម្ពុជាយើងតែម្តង»។
បើតាមលោក បញ្ញា ពាក់ព័ន្ធការផ្សព្វផ្សាយអប់រំស្តីពីច្បាប់ចរាចរណ៍វិញ គឺបានបញ្ជ្រាបតាំងពីថ្នាក់ទី១ ដល់ថ្នាក់ទី៤ ខណៈនៅតាមសហគមន៍ មានកម្មវិធីផ្សព្វផ្សាយ តាមទូរទស្សន៍ តាមវិទ្យុនិងមានកម្មវិធីផ្សាយបន្តផ្ទាល់រៀងរាល់ថ្ងៃព្រហស្បតិ៍។ លោកគិតថា មានតែកម្ពុជាទេ ដែលមានកម្មវិធីបែបនេះនៅក្នុងភូមិភាគអាស៊ីអាគ្នេយ៍នេះ។ ប៉ុន្តែប្រជាពលរដ្ឋកម្ពុជាមួយចំនួនមិនសូវចូលចិត្តចង់ចេះ ចង់ដឹងទេ ទាល់តែគាត់មានបញ្ហាទើបគាត់រៀនយល់រៀនដឹងអំពីច្បាប់។
លោកបញ្ជាក់ថា៖ «បច្ចុប្បន្ននេះខាងអង្គការខ្ញុំកំពុងធ្វើការផ្សព្វផ្សាយយ៉ាងសកម្មនៅតាមរោងចក្រសហគ្រាសជាមួយនឹងកម្មកររាប់សែននាក់។ ក្រៅពីនេះជាមួយសិស្សនិស្សិតនៅតាមសាកលវិទ្យាល័យ និងគ្រឹះស្ថានសិក្សា។ជាទស្សនៈរបស់ខ្ញុំ យើងទាមទារឱ្យមានការផ្សព្វផ្សាយនេះយូរអង្វែង»។
លោកឧបនាយករដ្ឋមន្ត្រី ស ខេង រដ្ឋមន្ត្រី ក្រសួងមហាផ្ទៃនិងជាប្រធានគណៈកម្មាធិការជាតិសុវត្ថិភាពចរាចរណ៍ផ្លូវគោកធ្លាប់បានសរសេរលើគេហទំព័រហ្វេសប៊ុកផ្លូវការរបស់លោកកាលពីចុងខែមីនា ឆ្នាំ ២០២២ ថា គ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍នៅតែជាបញ្ហាប្រឈមយូរអង្វែង។ រាល់ថ្ងៃចំនួនអ្នកស្លាប់ជាមធ្យមនៅតែមានចំនួន ៥ នាក់ និងរបួស ១០ នាក់ និងកំពុងកើនឡើងជាថ្មីទៀតនៅត្រីមាសទី១ ឆ្នាំ ២០២២ នេះ ខណៈគ្រោះថ្នាក់សង្គមផ្សេងទៀតដូចជា គ្រាប់មីន ជំងឺអេដស៍ ឬជំងឺកូវីដ ១៩ កំពុងថយចុះយ៉ាងខ្លាំង។
លោកថ្លែងថា៖ «សូមអំពាវនាវជាថ្មីដល់អ្នកប្រើប្រាស់ផ្លូវទាំងអស់មេត្តាបន្តចូលរួមគោរពច្បាប់ស្តីពីចរាចរណ៍ ផ្លូវគោក និងប្រកាន់នូវសីលធម៌យោគយល់ អាធ្យាស្រ័យ ក្នុងការបើកបរ»៕