.jpg)
ស្ត្រីអ្នកភូមិកំពុងវេចនំអន្សមនៅផ្ទះអ្នកស្រី ង៉ែត សុភា ក្នុងក្រុងស្ទឹងត្រែង។ រូបថត សហការី
ស្ទឹងត្រែងៈ នៅភូមិព្រែក សង្កាត់ -ក្រុងស្ទឹងត្រែង អ្នកស្រី ង៉ែត សុភា បានច្នៃប្រឌិតនំអន្សមជ្រូកខ្មែរឱ្យទៅជារសជាតិប្លែកថ្មី ដោយបូកផ្សំជាមួយស្លឹកតើយ និងស្នូលពងទាប្រៃ ធ្វើជាមុខរបរប្រចាំថ្ងៃ ទទួលបានការគាំទ្រពីប្រជាជន ពីគ្រប់បណ្ដាខេត្ត ដែលបង្កើតបានជាអត្តសញ្ញាណប្រចាំតំបន់ ទាក់ទាញភ្ញៀវទេសចរ ជាចំណែកនៃការចូលរួមអភិរក្សនំប្រពៃណីខ្មែរ ថែមទាំងបានបង្កើតការងារដល់ក្មេងៗ ស្រ្តីមេម៉ាយ និងចាស់ៗ ចូលនិវត្តន៍មួយចំនួនក្នុងភូមិ។
លោកស្រី ញើច សារឿន ប្រធានស្តីទី មន្ទីរវប្បធម៌ និងវិចិត្រសិល្បៈខេត្តស្ទឹងត្រែង ដែលធ្លាប់បានចុះទៅផ្ទាល់ រួមជាមួយខាងមន្ទីរទេសចរណ៍ បានរៀបរាប់ ពីលក្ខណពិសេស របស់នំអន្សមជ្រូក របស់អ្នកស្រី ង៉ែត សុភា ប្រាប់ភ្នំពេញ ប៉ុស្តិ៍ ថា៖ «នំអន្សមជ្រូកនេះ ខុសគ្នាត្រង់ ពីមុន ដូនតាយើង តែងវេចនំអន្សមជ្រូក មានស្នូលសណ្តែក និងមានសាច់ជ្រូក ហើយវេចតែក្នុងពិធីបុណ្យធំៗ ឬពិធីមង្គលផ្សេងៗ។
ដោយឡែកនំអន្សមអ្នកស្រី ង៉ែត សុភា វេចប្តូរមកដាក់ស្លឹកតើយធ្វើជាពណ៌ ហើយស្នូលវិញគឺពងទាប្រៃ ដែលមានរសជាតិឆ្ងាញ់ពិសា»។
ការធ្វើនំអន្សមនេះគឺមានលក្ខណៈធម្មជាតិ ហើយប្លែកពីខេត្តផ្សេងៗ ដែលមិនមានធ្វើ។ ម្យ៉ាងទៀតគាត់អាចវេចជូនតាមការកុម្ម៉ង់របស់ភ្ញៀវ មិនប្រកាន់រដូវកាលទេ ដូច្នេះទើបមន្ទីរជ្រើសរើសដាក់ជាមុខម្ហូបប្រចាំតំបន់។
លោក អ៊ន ប៉ោសឿន ប្រធានមន្ទីរទេសចរណ៍ខេត្តស្ទឹងត្រែង ក៏បានសម្តែងពីចំណាប់អារម្មណ៍ដែរថា ការលក់នំអន្សមនេះ គឺជាផ្នែកមួយនៃចំណីអាហារ ហើយវាទាក់ទាញមួយដែរ ដោយសារនំអន្សមរបស់អ្នកស្រី ង៉ែត សុភា មានលក្ខណពិសេស ដោយច្នៃលាយជានំ ដែលធ្វើស្នូលច្រើនមុខ ដាក់លក់ជូនអតិថិជន។
លោកយល់ថា ជាការល្អ ដែលបានផ្សារភ្ជាប់ជាមួយមន្ទីរវប្បធម៌ ហើយត្រូវបានដាក់បញ្ចូលជាចំណីអាហារនៅក្នុងតំបន់។
លោក ប៉ោសឿន បានបញ្ជាក់ថា៖ «ក្នុងវិស័យទេសចរណ៍របស់ខ្ញុំ ខ្ញុំតែងជួយផ្សព្វផ្សាយឱ្យទូលំទូលាយ ទាក់ទាញទេសចរ ជាពិសេសអ្វីដែលថ្មីៗប្លែក។ ខ្ញុំបានឃើញអន្សមជាប្រភេទចំណីអាហារ ដែលទេសចរយើងមិនអាចអត់ញ៉ាំបានទេ។ ដូច្នេះ យើងបានលើកកម្ពស់ផ្សព្វផ្សាយ ដោយពេលភ្ញៀវមកលេងខេត្តស្ទឹងត្រែង គឺអាចភ្លក្សនំអន្សមជ្រូករពងទាប្រៃ ស្លឹកតើយផង និងទិញ ឬខ្ចប់ទៅផ្ទះបាន»។
លោក បន្តថា៖ «វាផ្សព្វផ្សាយដល់ទេសចរល្អណាស់ ហើយគាត់ធ្វើចូលជាលក្ខណៈសិប្បកម្មខ្នាតតូច មានអ្នកវេចខ្ចប់ ៧-៨ នាក់។ អ៊ីចឹងគាត់លក់ទៅផ្សារបានទូលំទូលាយដែរ»។
លោកស្រី សារឿន បានលើកឡើងទៀតថា មន្ទីរនៅតែបន្តជួយលើកទឹកចិត្តអ្នកស្រី សុភា តាមរយៈការជួយទិញគាត់ម្តងម្កាល ក្នុងពេលធ្វើពិធីបុណ្យ ដើម្បីជូនមិត្តភក្តិបងប្អូន នៅជិតឆ្ងាយ និងជួយផ្សព្វផ្សាយតៗគ្នា តាមដែលអាចធ្វើទៅបាន។
អ្នកស្រី ង៉ែត សុភា បានឱ្យដឹងដែរថា អ្នកស្រីបង្កើតមុខរបរនេះ តាំងពីឆ្នាំ ២០១៩ អំឡុងពេលកូវីដ ដែលពេលនោះ អ្នកស្រីមិនមានអ្វីធ្វើ ក្រោយពីបញ្ឈប់ពីរបរចាស់ ដែលលក់អាហារហូបចុក ដូចជាបបរ គុយទាវ មីឆានៅផ្សារស្ទឹងត្រែង។
ទោះយ៉ាងណា អ្នកស្រីមិនមានគម្រោងយកការវេចនំអន្សមនេះ ធ្វើជាមុខរបរតែម្ដងនោះទេ ដោយដំបូងឡើយអ្នកស្រីគ្រាន់តែធ្វើញ៉ាំលេងនៅផ្ទះលក្ខណៈគ្រួសារប៉ុណ្ណោះ។
អ្នកស្រី បញ្ជាក់ថា៖ «កាលនោះ ខ្ញុំធ្វើដូចជា ៣០ នំ តែនឹកឃើញថា ញ៉ាំមិនអស់ដដែល កូនខ្ញុំក៏យកទៅបង្ហោះសាកលក់។ ដល់ពេលបង្ហោះមានការកុម្ម៉ង់ដល់ទៅ ៥០-៦០ នំ ខ្ញុំក៏ចាប់ផ្ដើមធ្វើលក់បន្តរហូតមក។ ពី ៥០-៦០ នំ ចូលមក ៨០ នំ ១ ថ្ងៃ បន្ទាប់មក ១០០-១៥០ នំ រហូតឡើងដល់ ៥០០ នំ ពេលបុណ្យទាន។ តែតាមពិតបុណ្យទាន គឺអាចលើសពី ៥០០ នំ តែខ្ញុំបិទការទទួល ដោយសារតែយើងធ្វើអត់ទាន់ ព្រោះបុគ្គលិកយើង មានសមាជិកតែ ៥-៦ នាក់»។
ក្នុងរបរជាអ្នករកស៊ីនេះ អ្នកស្រីបានយកឱកាសជួយទៅដល់ស្រ្តីមេម៉ាយ អ្នកចូលនិវត្តន៍ ដែលអត់មានការងារធ្វើ និងអ្នកចងខ្សែនំអន្សមដែលសុទ្ធតែក្មេងៗ មិនមានឪពុកម្តាយ ត្រូវរកលុយយកទៅរៀនសូត្រ មកធ្វើការឱ្យអ្នកស្រី។
បើទោះជាគំនិតច្នៃប្រឌិត នំអន្សមជ្រូក ស្លឹកតើយ និងស្នូលពងទាប្រៃ កើតចេញពីគំនិតច្នៃប្រឌិត អ្នកស្រី សុទ្ធសាធ តែអ្នកស្រី រំឭកឱ្យដឹងថា អ្នកស្រី ទទួលបានចំណេះដឹង នៃការវេចនំអន្សមផ្សេងៗពីជីដូនជីតា ម្ដាយតមក ហើយអ្នកស្រី ក៏បានបង្រៀនតដល់ក្មេងៗដែលមកធ្វើការឱ្យអ្នកស្រីផងដែរ។
អ្នកស្រី និយាយថា៖ «ក្មេងៗដែលមក គាត់មិនចេះអីទេដំបូង ដូច្នេះ ខ្លះខ្ញុំឱ្យជួយលាងអង្ករ លាងសណ្ដែក ដាំបាយ ហែកស្លឹក និងជូតស្លឹក។ ដំបូង ១ ថ្ងៃបានតែ ១០-២០ នំទេ។ គាត់វេច បត់ កាត់ក្បាលអីមិនស្អាត តែយើងចេះតែប្រដៅតម្រង់គាត់។ ឥឡូវគាត់ស្ទាត់ដូចខ្ញុំ ហើយច្បាស់លាស់ទៀតផង»។
អ្នកស្រី ក៏បានចែករំលែកពីរូបមន្ត និងដំណើរនៃការធ្វើនំអន្សមជ្រូក រសជាតិប្លែកគេរបស់អ្នកស្រី។
គ្រឿងផ្សំជារួមមាន អង្ករដំណើប សណ្ដែកបាយ សាច់ជ្រូក ៣ ជាន់ និងស្នូលពងទាប្រៃ ឯគ្រឿងទូទៅមានស្ករ ប៊ីចេង ម្រេច ខ្ទឹម ទឹកស៊ីអ៊ីវ ប្រឡាក់ជាមួយសាច់ជ្រូក ៣ ជាន់ ដែលជាដុំចង្វាមូលធំៗផ្អាប់ទុក។
សណ្ដែកបាយ អ្នកស្រីយកទៅត្រាំរយៈពេល ៥ ម៉ោង រួចលាងឱ្យបាន ១០ ទឹក ឱ្យប្រាកដថា ស្អាតទើបយកមកដាំបាយ។ ពេលដាំបាយឱ្យដាច់ទឹក ក្នុងសណ្ដែកបាយហ្នឹង គឺមានដាក់អំបិលឡមៗ។ បន្ទាប់មកអង្ករដំណើបក៏យកមកធ្វើដូចគ្នាជាមួយនឹងសណ្ដែកបាយ។ ចំណែកពងទាប្រៃគឺបកយកតែស្នូលក្រហមសុទ្ធ។
បន្ទាប់ពីនោះ ស្លឹកតើយដែលអ្នកស្រីដាំក្រោយផ្ទះ គឺអ្នកស្រីកាប់វា ហើយហាន់ក្រឡុកពូតយកទឹកឱ្យខាប់ លាយជាមួយអង្ករដំណើប ហើយរៀបចំស្លឹកឱ្យស្អាត នឹងចាប់ផ្ដើមដំណើរការវេចទៅ។
អ្នកស្រី សុភា បន្តទៀតថា៖ «យើងស្ងោ រយៈពេល៨ ម៉ោង នោះវាឆ្អិនឡើងល្មួតតែម្ដង ដោយអាចទុកបានរយៈពេល ៥ ថ្ងៃមិនផ្អូមទេ ព្រោះទាំងអង្ករ និងសណ្ដែក យើងលាងស្អាត និងចងបានណែនល្អ។ សំខាន់ទៀតនោះ យើងអត់មានប្រើសារធាតុអីលើសពីហ្នឹងទេ គឺធម្មជាតិសុទ្ធ។ ប៉ុន្តែ ឥឡូវយើងចងខ្សែជ័រ ដោយសារយើងពិបាករកទិញខ្សែក្រចៅ ដែលទាល់តែយូរៗម្ដងបានកុម្ម៉ង់មកពីខេត្តបាត់ដំបង»។
អ្នកស្រី បានឱ្យដឹងដែរថា អ្នកស្រីធ្វើនំមួយទម្ងន់ ៧ ខាំកន្លះ និងលក់តម្លៃ ១ គឺ ១ ម៉ឺនរៀល។ ជាទូទៅ អ្នកស្រី លក់រាយធម្មតា ដោយមានការដឹកជញ្ជូនទៅគ្រប់ ២៥ ខេត្តក្រុង។ ប៉ុន្តែ អ្នកស្រី បញ្ជាក់ថា ទាល់តែមានការកុម្ម៉ង់ ចាប់ពី ៥ឡើងទៅទើបដឹកឱ្យ។ តែបើនៅក្នុងខេត្ត អ្នកស្រីលក់ឱ្យ ១-២ ដឹកឱ្យគេតាមផ្ទះ។
ក្នុងថ្ងៃអនាគត អ្នកស្រី មានគម្រោង ធ្វើនំខ្មែរផ្សេងៗបន្ថែមទៀត។
អ្នកស្រី ថា៖ «ខ្ញុំមានគម្រោងទៅមុខទៀត គឺមានតូបមួយសមរម្យដាក់មុខផ្ទះ និងធ្វើនំអន្សមចេក អន្សមជ្រូក អាកោខ្ទិះ និងនំខ្មែរជាច្រើនប្រភេទទៀត ដាក់ជាតូបលក់នៅមុខផ្ទះ ដើម្បីឱ្យក្មេងជំនាន់ក្រោយបានស្គាល់បានចេះចាំ និងបន្តរក្សាកេរដំណែលនេះតទៅមុខទៀត»។
លោកស្រី សារឿន បន្ថែម ទៀតថា៖ «នេះបានឆ្លុះបញ្ចាំងពីការចូលរួមថែរក្សាការពារ និងចែករំលែកចំណេះដឹងដល់ក្មេងជំនាន់ក្រោយ ឱ្យបានឃើញបានស្គាល់ហើយចេះស្រឡាញ់ ដើម្បីចូលរួមថែរក្សានូវមរតកវប្បធម៌អរូបីនេះឱ្យបានគង់វង្សកុំឱ្យបាត់បង់ ហើយថែមទាំងជួយកាត់បន្ថយភាពក្រីក្ររបស់ប្រជាពលរដ្ឋ និងចំណាកស្រុកផងដែរ»។
ទន្ទឹមនឹងនេះ លោក ប៉ោសឿន បានលើកឡើងអំពីមុខម្ហូបប្រចាំតំបន់ ៥ មុខទៀត ដែលភ្ញៀវទេសចរពេលទៅលេងខេត្តស្ទឹងត្រែង មិនគួររំលង ក្នុងនោះមាន ត្រីស្ងោរ ប៉ាវ៉ា ប៉ាស៊ីអ៊ី ឆារគ្រឿងត្រីក្របី ឡាប កយ និងសេក។
លោក ក៏បានបញ្ជាក់ដែរថា៖ «ក្នុងវិស័យទេសចរណ៍ខ្ញុំ ដើម្បីទាក់ទាញឱ្យភ្ញៀវមកលេងច្រើន យើងមានតែការខិតខំធ្វើអ្វីដែលថ្មីៗ ផលិតផលទេសចរណ៍ឱ្យប្លែកៗ ហើយអ្វីក៏ដោយក៏ជាផ្នែកទាក់ទាញទេសចរណ៍ទាំងអស់ ទោះជាផ្នែកចំណីអាហារ សេវាកម្មក៏ដោយ។ យើងនៅតែបន្តស្រាវជ្រាវ នៅចំណុចណាដែលល្អទុកបង្ហាញជូនទេសចរឱ្យបានដឹងដែរ»។
សម្រាប់អ្នកចង់កុម្ម៉ង់ទិញនំអន្សមជ្រូក អ្នកស្រី ង៉ែត សុភាអាចរកទិញបានតាមផេចហ្វេសប៊ុក www.facebook.com/P-DA-Food-110744330751137 ៕
