.jpg)
អ្នកភូមិក្នុងសង្កាត់ព្រៃស ដែលផ្ទះពួកគាត់ត្រូវទឹកជំនន់ជន់លិច មកសង់តង់ស្នាក់នៅបណ្តោះអាសន្នតាមចិញ្ចើមផ្លូវកាលពីចុងឆ្នាំមុន។ ហេង ជីវ័ន
ភ្នំពេញៈ គណៈកម្មាធិការជាតិគ្រប់គ្រងគ្រោះមហន្តរាយ (គជគម) កំពុងរៀបចំផែនការបណ្តុះបណ្តាលគ្រូបង្គោល ប្រមាណជាង ១០០ នាក់ ក្នុងការផ្សព្វផ្សាយ ពីគោលការណ៍ណែនាំការបញ្ជ្រាបយេនឌ័រក្នុងការគ្រប់គ្រងគ្រោះមហន្តរាយ ប្រកបដោយបរិយាប័ន្ន ទៅដល់មន្ត្រីលេខាធិការដ្ឋានគ្រប់គ្រងគ្រោះមហន្តរាយ តាមក្រសួងស្ថាប័នជាតិ។ នេះបើតាម លោក សុទ្ធ គឹមកុលមុន្នី អ្នកនាំពាក្យគណៈកម្មាធិការជាតិគ្រប់គ្រងគ្រោះមហន្តរាយ។
លោក សុទ្ធ គឹមកុលមុន្នី ប្រាប់ ភ្នំពេញ ប៉ុស្តិ៍ នៅថ្ងៃទី ១០ ខែកក្កដាថា ការបណ្តុះបណ្តាលគ្រូបង្គោលនេះ គឺបណ្តុះបណ្តាលដល់ មន្ត្រីលេខាធិការដ្ឋាន គ្រប់គ្រងគ្រោះមហន្តរាយនៅក្រសួង ស្ថាប័នជាតិ ដោយក្នុង១ក្រសួង ឬស្ថានប័នអាចមានចំនួនពី ២ទៅ៣ នាក់ ដែលសរុបចំនួនអាចមានប្រមាណជាង១០០នាក់។ បច្ចុប្បន្ន គជគម កំពុង កៀរគរថវិកាទាំងថវិកាជាតិ និងថវិកាអង្គការដៃគូសម្រាប់ធ្វើការបណ្តុះបណ្តាល គ្រូបង្គោលទាំងនោះ ដើម្បីពួកគេមានលទ្ធភាពទៅធ្វើការផ្សព្វផ្សាយបន្តដល់មន្ទីរ។
លោកថ្លែងថា៖ «យើងនឹងធ្វើការបណ្តុះបណ្តាលគ្រូបង្គោលដល់មន្ត្រីលេខាធិការដ្ឋានគ្រប់គ្រងគ្រោះមហន្តរាយក្រសួង ស្ថាប័ន ទាំងអស់ ដើម្បីឱ្យគាត់មានលទ្ធភាពយកទៅផ្សព្វផ្សាយដល់មន្ទីរនៅតាមខេត្តទៀត ហើយយើងក៏នឹងផ្សព្វផ្សាយទៅថ្នាក់ក្រោមជាតិ បន្ថែមទៀត ពិសេសទៅដល់មន្ទីរនៅជុំវិញខេត្ត» ។
លោកឱ្យដឹងទៀតថា គោលការណ៍ណែនាំការបញ្ជ្រាបយេនឌ័រក្នុងការគ្រប់គ្រងគ្រោះមហន្តរាយ ប្រកបដោយបរិយាប័ន្ននេះ ផ្តោតសំខាន់ទៅលើវដ្តនៃការគ្រប់គ្រងគ្រោះមហន្តរាយ ដែលបានកំណត់ក្នុងគោលការណ៍ណែនាំសម្រាប់អ្នកពាក់ព័ន្ធធ្វើការងារគ្រប់គ្រងគ្រោះមហន្តរាយយកទៅធ្វើជាជំនួយស្មារតី ពិនិត្យពិចារណាក្នុងការដាក់បញ្ចូលទស្សនៈយេនឌ័រ ប្រកបដោយបរិយាប័ន្ន ទៅក្នុងគោលនយោបាយផែនការ និងកម្មវិធីគ្រប់គ្រងគ្រោះមហន្តរាយ។ អ្នកទទួលផលគឺផ្តោតសំខាន់ទៅលើ ស្ត្រី ចាស់ជរា ស្ត្រីមានផ្ទៃពោះ កុមារ ជនពិការ និងអ្នកពាក់ព័ន្ធផ្សេងទៀត រួមមាន ជនជាតិភាគតិច អ្នកផ្ទុកមេរោគអេដស៍/ជំងឺអេដស៍ និងក្រុម LBGTI ក្នុងពេលមានគ្រោះមហន្តរាយ។
តាមគោលការណ៍ណែនាំ ការបញ្ជ្រាបយេនឌ័រក្នុងការគ្រប់គ្រងគ្រោះមហន្តរាយ ប្រកបដោយបរិយាប័ន្ន ចែងថា វដ្តនៃការគ្រប់គ្រងគ្រោះមហន្តរាយមាន ៣ ដំណាក់កាល ទី១ ដំណាក់កាលមុនពេលគ្រោះមហន្តរាយ គឺត្រៀមបង្ការ ការកាត់បន្ថយគ្រោះថ្នាក់ និងការត្រៀមរៀបចំ។ ទី២ ដំណាក់កាលក្នុងពេលមានគ្រោះមហន្តរាយ គឺការឆ្លើយតបសង្គ្រោះបន្ទាន់ និងទី៣ គឺដំណាក់កាលក្រោយពេលគ្រោះមហន្តរាយ គឺស្តារឡើងវិញ។
អ្នកស្រី ចាន់ លីណា ប្រធានសមាគមគាំពារស្ត្រីងាយរងគ្រោះបានឱ្យដឹងនៅថ្ងៃទី ១០ ខែកក្កដាថា អ្នកស្រីគាំទ្រចំពោះគណៈកម្មាធិការជាតិគ្រប់គ្រងគ្រោះមហន្តរាយដែលបានត្រៀមរៀបចំបណ្តុះបណ្តាលគ្រូបង្គោល និងធ្វើការផ្សព្វផ្សាយគោលការណ៍នេះឱ្យបានកាន់តែទូលំទូលាយ។ នេះក៏ជាជាវិធីល្អមួយ ដែលនឹងអាចជួយស្ត្រីឱ្យចេះមានវិធីសាស្ត្រដោះស្រាយ និងជួយគ្នាបានទៅវិញទៅមក នៅពេលមានបញ្ហាគ្រោះមហន្តរាយកើតឡើង។
អ្នកស្រីថ្លែងថា៖ «ពេលមានគ្រោះមហន្តរាយ យើងត្រូវចេះជួយនៅក្នុងក្រុមគ្រួសារ យើងមើលថា តើនៅក្នុងក្រុមគ្រួសាររបស់យើងហ្នឹងអ្នកណាដែលអត់ចេះហែលទឹក ដើរមិនរួចអ៊ីចឹងទៅ បើមានគ្រោះទឹកជំនន់យើងត្រូវសង្គ្រោះអ្នកហ្នឹងមុនសិនហើយបានយើងត្រឡប់មកជួយក្រុមគ្រួសារផ្សេងទៀត»។
អ្នកស្រីបញ្ជាក់ថា គ្រោះមហន្តរាយមិនមែនមានតែទឹកជំនន់នោះទេ គឺមានទាំងគ្រោះរាំងស្ងួត និងគ្រោះអគ្គិភ័យជាដើមទៀត ហេតុនេះ នៅពេលឃើញមានគ្រោះមហន្តរាយទាំងនោះ ស្ត្រីត្រូវឆ្លាតវៃក្នុងការចេះមានវិធីជួយសង្គ្រោះទាំងខ្លួនឯង និងអ្នកពាក់ព័ន្ធ ជាពិសេសត្រូវចេះប្រយ័ត្នចំពោះការបាត់បង់ឯកសារគោលសំខាន់ៗដូចជា សៀវភៅគ្រួសារ អត្តសញ្ញាណប័ណ្ណផ្សេងៗ ព្រោះឯកសារទាំងនេះសំខាន់សម្រាប់ការរស់នៅក្នុងសង្គម៕
