ភ្នំពេញៈ «ធនធាន​ជលផល​ធម្មជាតិ​កម្ពុជា​ មាន​ការ​ថយ​ចុះ​ខ្លាំង ដែល​មិន​អាច​ផ្គត់ផ្គង់​តម្រូវការ​ប្រើប្រាស់​ប្រចាំថ្ងៃ​របស់​ប្រជាជន​បាន​គ្រប់​គ្រាន់​ឡើយ»។ នេះ​គឺ​ជា​ការ​លើក​ឡើង​របស់​គម្រោង​អច្ឆរិយទ​ន្លេមេ​គង្គ (Wonders of the Mekong) កាលពីថ្ងៃ​ទី​ ១១ ខែ​កញ្ញា ឆ្នាំ ​២០២២។

បើ​តាម​គម្រោង អច្ឆរិយ​ទន្លេ​មេគង្គ ការ​ប្រែប្រួល​អាកាស​ធាតុ ការ​ផ្លាស់​ប្តូរ​របប​ទឹក​ជន់ ការ​ប្រើ​ប្រាស់​ឧបករណ៍​នេសាទ​ខុស​ច្បាប់ ការ​កាប់ ឬ​ដុត​បំផ្លាញ​ព្រៃ​លិច​ទឹក​ ដែល​ជា​ជម្រក​មច្ឆជាតិ ការ​បំផ្លាញ​ប្រព័ន្ធ​អេកូឡូស៊ី​ធម្មជាតិ ការ​ចាក់​ដី​លុប​សមុទ្រ បឹង​បួសុទ្ធ​តែ​ជា​កត្តា​ដែល​ធ្វើ​ឱ្យ​ប៉ះពាល់​យ៉ាង​ធ្ងន់ធ្ងរ​ ដល់​ធនធាន​ជលផល​ធម្មជាតិ​។

ប្រភព​ដដែល​រំឭក​ថា នៅ​ប្រទេស​កម្ពុជា មាន​បឹង​ទន្លេសាប​ដ៏​ធំ​ល្វឹង​ល្វើយ ទន្លេ​មេគង្គ ស្ទឹង បឹងបួដែល​កន្លង​មក ប្រភព​ទាំង​អស់​នេះ ​បាន​ផ្គត់ផ្គង់​ត្រី​រាប់​សែន​តោន​ សម្រាប់​ការ​ប្រើប្រាស់​ក្នុង​ស្រុក និង​នាំ​ចេញ រហូត​ដល់​ប្រជាជន​មួយ​ចំនួន​មិន​ដែល​នឹង​គិត​ចង់​បរិភោគ​ត្រី​ចិញ្ចឹម​ឡើយ​។ ប៉ុន្តែ​មក​ដល់​បច្ចុប្បន្ន ការ​ស្រាវ​ជ្រាវ​រក​ឃើញ​ថា ធនធាន​ធម្មជាតិ​ទាំង​នោះ មួយ​ចំនួន​ធំបាន​បាត់​បង់​អស់​ហើយ ហើយ​មួយ​ចំនួន​ទៀត​ កំពុង​រង​គ្រោះ​ជិត​ផុត​ពូជ នៅ​សល់​បរិមាណ​តិចតួច​ប៉ុណ្ណោះ​សម្រាប់​ផ្គត់ផ្គង់​ដល់​ប្រជាជន​ខ្មែរ​សព្វថ្ងៃ។

វារីវប្បកម្ម ដែល​ប្រជាជន​មួយ​ចំនួន​មិន​ដែល​សូម្បី​តែ​គិត​ដល់​នោះ វា​បាន​ចូល​រួម​ចំណែក​យ៉ាង​សំខាន់​ក្នុង​ការ​កាត់​បន្ថយ​សម្ពាធ​ទៅ​លើ​ធនធាន​ធម្មជាតិ បង្កើន​ប្រាក់​ចំណូល បង្កើន​ផល​ស្តុក​ធម្មជាតិ ធានា​សន្តិសុខ​ស្បៀង និង​អាហារូបត្ថម្ភ​ជូន​ប្រជាជន​កម្ពុជា ក៏​ដូច​ជា​ប្រជា​ជន​លើ​ពិភពលោក។

បទពិសោធ​ទាំង​នេះ បាន​ជំរុញ​ឱ្យ​គម្រោង​អច្ឆរិយទន្លេមេគង្គ​ប្រឹងប្រែង​កាន់​តែ​ខ្លាំងមិន​ថា​ ក្នុង​ការងារ​អភិរក្ស និងការងារ​អភិវឌ្ឍន៍​វារីវប្បកម្ម​នោះ​ទេ ព្រោះ​ការងារ​ទាំង ២ ​នេះ​ វា​មាន​ទំនាក់​ទំនង​ទៅ​វិញ​ទៅ​មក។ តាំង​ពី​ឆ្នាំ​ ២០១៧ មក​ដល់​បច្ចុប្បន្ន គម្រោង Wonders of the Mekong បាន​ប្រមូល​កូនត្រី​ធម្មជាតិ​ពី​ទន្លេ​មេគង្គ មក​ចិញ្ចឹម​បំប៉ន​ក្នុង​ស្រះ ដោយ​មាន​ការ​ផ្តល់​ចំណី ត្រួត​ពិនិត្យ​គុណភាពទឹ​ក និង​តាម​ដាន​ការ​លូតលាស់​យ៉ាង​យក​ចិត្ត​ទុក​ដាក់​។

ត្រី​ទាំង​នោះ​ទៀត​សោត ត្រូវ​បែង​ចែក​តាម​ប្រភេទ តាម​ឆ្នាំ និង​តាម​ស្រះ​បំប៉ន​ដាច់​ដោយ​ឡែក ដើម្បី​ងាយ​ស្រួល​ដឹង​ពី​សាវតា​របស់​ត្រី។ មិន​ត្រឹម​តែ​ប្រមូល​កូន​ត្រី​ពី​ធម្មជាតិ​នោះ​ទេ គម្រោង​បាន​ទទួល​ត្រី​រាជ និង​ត្រី​គល់រាំង​ពី​ប្រជា​នេសាទ និង​វារីវប្បករ​ជា​បន្ត​បន្ទាប់​សម្រាប់​ធ្វើការ​ថែ​បំប៉ន មុន​ពេល​លែង​ចូល​ទៅ​ក្នុង​ទន្លេស្ទឹង បឹង​បួ​ធម្មជាតិ​វិញ​។

ជាមួយគ្នា​នេះ​ផងដែរ​ក៏​មាន​ការ​បង្កាត់​ភ្ញាស់​ត្រី​មេពូជ​ប្រមូល​បាន​ពី​ធម្មជាតិ ដើម្បី​បាន​កូនត្រី​ដែល​មាន​សុខភាព​ល្អ សម្រាប់​លែង​ចូល​ក្នុង​ធម្មជាតិ​វិញ និង​ផ្គត់ផ្គង់​ដល់​វារីវប្បករ​សម្រាប់​ការ​ចិញ្ចឹម។ បើ​តាម​គម្រោង​អច្ឆរិយទន្លេមេគង្គ ត្រី​មេពូជ​ធម្មជាតិ​ដែល​ប្រមូល​បាន ត្រូវ​បាន​ឧបត្ថម្ភ​ដល់​មជ្ឈមណ្ឌល និង​វិទ្យាស្ថាន​សម្រាប់​រក្សា​ទុក​ប្រើប្រាស់​ទៅ​ថ្ងៃ​ខាង​មុខ​ទៀត​។

ដោយ​ឡែកប្រភេទ​ត្រី​មួយ​ចំនួន​ដែល​បំប៉ន​ក្នុង​ស្រះ បាន​យក​ទៅ​លែង​ក្នុង​ព្រឹត្តិការណ៍​ផ្សេង​ៗ ដូច​ជាទិវា​មច្ឆាបំផ្លាស់ទី​ពិភព​លោក​ជាដើម ក្នុង​គោល​បំណង​ផ្សព្វផ្សាយ​ពី​ការងារ​អភិរក្ស​ឱ្យ​ប្រជាជន​ទូទៅ​បាន​យល់​ដឹង។ នេះ​បើ​តាម​គម្រោង​អច្ឆរិយ​ទន្លេ​មេគង្គ។

ទោះយ៉ាង​ណា លោក ភុំ វិមល នាយ​ខណ្ឌ​រដ្ឋបាល​ជល​ផល​ខេត្តពោធិ៍​សាត់ ជាខេត្ត ១ ​ក្នុង​ចំណោម​ខេត្ត​ចំនួន ​៦ ​ដែល​នៅជាប់​បឹង​ទន្លេសាបបាន​ថ្លែង​ថា វិស័យ​ជល​ផល​នាពេល​បច្ចុប្បន្ន​នេះ មាន​ភាព​ល្អ​ប្រសើរ បើ​និយាយ​ពីត្រី​វិញ គឺ​សម្បូរ​គ្រប់​ប្រភេទ​មាន​ទាំង ត្រី​ឆ្លាំង ត្រីកែស និង​ត្រី​រៀល ជាដើម។ ដូច្នេះ កម្ពុជា មិន​មាន​ក្តី​បារម្ភ​ចំពោះ​ការ​ធ្លាក់​ចុះនៃ​វិស័យ​ធន​ធាន​ធម្មជាតិ​នោះ​ទេ ​។

លោក​បន្តថា បើ​សិន​ជាកម្ពុជា​នៅ​តែការ​ពារ​បាន​ដូច​បច្ចុប្ប​ន្ន​នេះ វិស័យ​ជល​ផល​របស់​កម្ពុជា មិន​មាន​ការ​ថយ​ចុះនោះ​ទេ។ កម្ពុជា​បាន​យក​ចិត្ត​ទុក​ដាក់​អភិរក្ស បង្ក្រាប​បទ​ល្មើល​ជល​ផលគ្រប់​ប្រភេទ និងអភិវឌ្ឍ​ឡើង​វិញ រួមជា​មួយ​សហគ​មន៍​ក៏ត្រូវ​បាន​ពង្រឹង ។

លោក​ថ្លែង​ថា៖ «បើនៅ​ធ្វើដូច​បច្ចុប្បន្ន​នេះ វាអត់​ទៅ​ណាទេ ប៉ុន្តែ វាក៏ពាក់​ព័ន្ធ​នឹង​របប​ទឹកផង​ដែរ បើសិន​ជា​របប​ទឹក​តូច​ពេក អាហ្នឹង​ក៏លំបាក​ដែរ បើ​របប​ទឹក​យើង​ច្រើន យើង​ក៏សម្បូរ​ដែរ​»៕

រាយការ​ណ៍​បន្ថែម​ដោយ​នៅ ស៊ី វុត្ថា

វីដេអូ៖