ភ្នំពេញៈនៅថ្ងៃទី ២១ កញ្ញា គឺជាថ្ងៃចុងក្រោយ ដែលក្រុមប្រឹក្សាជាតិប្រាក់ឈ្នួលអប្បបរមា សម្រេចយកតួលេខចុងក្រោយ ដើម្បីដាក់សំណើទៅកាន់រដ្ឋាភិបាល មុននឹងប្រកាសជាផ្លូវការសម្រាប់អនុវត្តឆ្នាំក្នុង ២០២៣ បើទោះជាគ្មានសំឡេងរួមគ្នា ក្នុងតួលេខណាមួយក៏ដោយ។
កម្មករនិយោជិតមួយចំនួន ទទួចឱ្យរាជរដ្ឋាភិបាលទប់ស្កាត់ការឡើងថ្លៃទំនិញ លើទីផ្សារបើទោះជាការចរចា ប្រាក់ឈ្នួលនេះមិនទាន់ដាច់ស្រេច ខណៈសហជីព មើលឃើញថា តួលេខកំណត់ដោយរដ្ឋាភិបាល អាចនឹងមានប្រៀបក្នុងការបោះឆ្នោត។
អ្នកស្រី ប្រុញ ចន្ទី កម្មកររោងចក្រនៅក្នុងខណ្ឌមានជ័យ បាននិយាយប្រាប់ ភ្នំពេញ ប៉ុស្តិ៍ នៅថ្ងៃទី ២០ កញ្ញាថា វាជារឿងដែលប្រសើរបើសិនជាប្រាក់ឈ្នួលសម្រាប់ឆ្នាំថ្មី អាចដំឡើងបានច្រើនជាងមុន។
ប៉ុន្តែអ្នកស្រី ក៏បារម្ភដែរថា ទន្ទឹមនឹងការដំឡើងប្រាក់ឈ្នួល គឺទំនិញនៅលើទីផ្សារ ក៏ដូចជាផ្ទះជួល ក៏ឡើងថ្លៃដូចរាល់ឆ្នាំ ដែលអ្នកស្រីយល់ថា ទាំងនោះ គឺមិនមានអ្វីល្អប្រសើរដល់ពួកគាត់ដែលជាកម្មករនោះទេ។
អ្នកស្រីបានបញ្ចាក់ថា៖ «វាបានឡើងក៏ល្អ ណាមួយស្អីៗក៏ឡើងថ្លៃដែរ។ អ៊ីចឹងទាល់តែប្រាក់ខែកម្មករ យើងឡើងដែរ បានយើងចាយគ្រប់។ ឥឡូវឮព័ត៌មានល្ហៀងៗថា ផ្ទះជួលអីហ្នឹង ទារឡើងថ្លៃដែរហើយថា ១ ឆ្នាំ ឡើងពី ៥ ទៅ ១០ ដុល្លារ។ វាពិបាកដែរ ម្ហូបត្រីសាច់អីឡើងរហូត»។
ចំណែកអ្នកស្រី អូន វណ្ណា កម្មករផ្នែកដេរសម្លៀកបំពាក់ អស់រយៈពេលជាង ១០ ឆ្នាំ នៅរោងចក្រ Simil Cambo Co.,LtD បាននិយាយថា ស្របពេលដែលរោងចក្រត្រូវដំឡើងប្រាក់ខែឱ្យកម្មករ របស់របរប្រើប្រាស់ និងទំនិញផ្សេងៗនៅលើទីផ្សារទាំងអស់ ត្រូវឡើងថ្លៃជាមួយគ្នាដែរ។
អ្នកស្រីសង្ឃឹមថា ប្រាក់ឈ្នួលនៅឆ្នាំ ២០២៣ នឹងធ្វើឱ្យជីវភាពគ្រួសារអ្នកស្រីរស់នៅបានសមរម្យ បើសិនជាទំនិញគ្រប់បែបយ៉ាង មិនដំឡើងថ្លៃទៅជាមួយនឹងប្រាក់ឈ្មួល។
អ្នកស្រីលើកឡើងថា៖« បើប្រៀបធៀបកាលពីមុន ដូចឡើងបាន ២ ដុល្លារអ៊ីចឹង ទំនិញគ្រប់បែបយ៉ាងទាំងអស់ត្រូវឡើងច្រើន ហើយទាំងដឹងថា រោងចក្រអត់ទាន់ឡើងប៉ុន្មានផង សូម្បីតែផ្ទះជួល ក៏ឡើងមុន៥ដុល្លារបាត់ហើយ»។
ជាមួយគ្នានេះ លោក ឌី ភក្ដី ជាកម្មករផ្នែកវេចខ្ចប់រយៈពេល៧ឆ្នាំ នៅរោងចក្រ Simil Cambo Co.,LtD បាននិយាយដែរថា ការប្រជុំប្រាក់ឈ្នួលនេះ គឺស្ថិតទៅលើការសម្រេចរបស់រដ្ឋាភិបាលថា អាចដំឡើងឱ្យកម្មករបាន ដូចការទាមទារកន្លងមក។
លោកស្នើឱ្យរដ្ឋាភិបាល ពេលដំឡើងប្រាក់ឈ្នួលឱ្យកម្មករ សុំឱ្យអាជីវករកុំដំឡើងទំនិញតាមប្រាក់ឈ្នួល ពីព្រោះនៅពេលទំនិញឡើងថ្លៃដែរ ប្រៀបដូចប្រាក់ខែដំឡើងមក វាមិនបានជួយអ្វីដល់កម្មករឡើយ។
លោកលើកឡើងថា៖ «ខ្ញុំគិតថា ប្រសិនជាដំឡើងប្រាក់ឈ្នួលកាន់តែថ្លៃ អីវ៉ាន់ក៏កាន់តែឡើងថ្លៃតាមហ្នឹង ដូច្នេះការឡើងប្រាក់ឈ្នួល វាដូចជាគ្មានន័យអីដដែលហ្នឹង។ ប៉ុន្តែបើសិនជាប្រាក់ខែឡើង ហើយអាជីវករអត់ឡើងតាម លក់ក្នុងតម្លៃធម្មតាដដែល នោះវាជារឿងល្អ អ៊ីចឹងបានធូរស្បើយមួយកម្រិត»។
អ្នកស្រី រស់ សីហា កម្មករ ១ រូបដែរនោះ បានលើកឡើងស្រដៀងគ្នាថា ជាទូទៅកម្មករតែងតែចង់ បានប្រាក់ឈ្នួលឱ្យបានសមស្របជាមួយនឹងតម្រូវការទីផ្សារបច្ចុប្បន្ន។
អ្នកស្រី បញ្ជាក់ថា៖ «មិនថាខ្ញុំ ឬកម្មករផ្សេងទៀតទេ តែងតែចង់បានប្រាក់ខែគោលច្រើន ពីព្រោះអីវ៉ាន់ឡើងថ្លៃទាំងអស់ហ្នឹង ហើយប្រសិនជាប្រាក់ខែឡើងថ្លៃ យើងថែមម៉ោង ថែមអីទៀតទៅ គឺវាបានច្រើនដែរ»។
កាលពីថ្ងៃទី ១៣ កញ្ញា ក្រុមប្រឹក្សាជាតិប្រាក់ឈ្នួលអប្បបរមា ដែលមានសមាជិកតំណាងឱ្យភាគីទាំង ៣ ចំនួន ៥១ រូប បានបញ្ចប់កិច្ចចរចាត្រីភាគីរបស់ខ្លួនជាលើកទី៤ ដោយទទួលបានតួលេខចំនួន ៥ ខុសៗគ្នា។
តំណាងភាគីនិយោជកដាក់តួលេខ ១៩៧ ដុល្លារ និងតំណាងភាគីរដ្ឋាភិបាលចំនួន ១៩៨ ដុល្លារ។ ចំណែកតំណាងភាគីកម្មករនិយោជិតមានតួលេខចំនួន៣ ផ្សេងៗគ្នា គឺតួលេខ ២០៦ ដុល្លារមានសំឡេងគាំទ្រចំនួន ៨ សំឡេង និងតួលេខ ២១០ ដុល្លារ មានសំឡេងគាំទ្រ ៣ សំឡេង ព្រមទាំងតួលេខ ២១៣ ដុល្លារមានសំឡេងគាំទ្រ ៦ សំឡេង។
លោក ហេង សួរ អ្នកនាំពាក្យក្រសួងការងារ និងបណ្តុះបណ្តាលវិជ្ជាជីវៈ បានប្រាប់ ភ្នំពេញ ប៉ុស្តិ៍ នៅថ្ងៃទី ២០ កញ្ញាថា ការសម្រេចចុងក្រោយ ដើម្បីកំណត់ប្រាក់ឈ្នួលអប្បបរមាផ្នែកវាយនភណ្ឌ កាត់ដេរ ផលិតស្បែកជើង និងផលិតផលិតផលធ្វើដំណើរ និងកាបូបសម្រាប់ឆ្នាំ ២០២៣ នឹងត្រូវប្រកាសមុនពិធីបុណ្យភ្ជុំបិណ្ឌ។
លោកបញ្ជាក់ថា៖ «រង់ចាំការវិវត្ត និងសេចក្តីប្រកាសព័ត៌មានរបស់ក្រសួងការងារ ក្រោយចប់ការចរចានៅថ្ងៃទី ២១ កញ្ញា»។
លោក ប៉ាវ ស៊ីណា ប្រធានសម្ព័ន្ធសហជីពចលនាកម្មករកម្ពុជា បានប្រាប់ ភ្នំពេញ ប៉ុស្តិ៍ នៅថ្ងៃទី ២០ កញ្ញាថា ក្នុងពេលកន្លងទៅ សហជីព មានតួលេខខ្វែងគំនិតគ្នាដល់ទៅ៣ តួលេខ ដែលអាចនឹងធ្វើឱ្យតួលេខក្នុងឆ្នាំនេះ សម្រាប់យកទៅធ្វើការបោះឆ្នោត នឹងមានលើសពី៣ តួលេខ។
បើទោះជាបែបនេះក្តី លោក ប៉ាវ ស៊ីណា នៅតែប្រកាន់គោលជំហរក្នុងការគាំទ្រតួលេខ២១៣ ដុល្លារជាមួយសហជីពដទៃទៀត បើទោះជាមានការសម្រេចយ៉ាងណា ក្នុងការបោះឆ្នោតក៏ដោយ ដោយលោកនៅតែមានក្តីសង្ឃឹម នៅមុននឹងការជួបចរចាជាលើកចុងក្រោយមកដល់។
លោកបានបញ្ជាក់ថា៖ «រង់ចាំមើលការសម្រេចយ៉ាងណារបស់ក្រសួង។ ខ្ញុំ មិនហ៊ានសន្និដ្ឋានទេ ព្រោះវាជាការសម្រេចចុងក្រោយរបស់ក្រសួងការងារ។ ថ្ងៃទី ២១ នេះ គឺជាថ្ងៃប្រជុំចុងក្រោយហើយ បើទោះជាលទ្ធផលមិនត្រូវគ្នាយ៉ាងណា ក៏ត្រូវតែមានការប្រកាសពីការកំណត់ប្រាក់ឈ្នួលថ្មីដែរ»។
លោក អាត់ ធន់ ប្រធានសហភាពការងារកម្ពុជាលើកឡើងដែរថា ការជួបពិភាក្សាគ្នាជាលើកចុងក្រោយនេះ គឺនឹងមានការសម្របសម្រួលគ្នា ដើម្បីស្វែងរកតួលេខរួមមួយ ហើយបើក្នុងករណីមិនមានចំណុចរួម តាមគោលការណ៍នឹងឈានដល់ដំណាក់កាលបោះឆ្នោត ដើម្បីទទួលបានតួលេខ ១ ដាក់ជូនទៅរដ្ឋាភិបាល។
លោក អាត់ ធន់ បានធ្វើការសន្និដ្ឋានថា ប្រាក់ឈ្នួលកម្មករនៅឆ្នាំ ២០២៣ គឺអាចស្ថិតក្នុងរង្វង់ ២០០ ដុល្លារតិចតួច បើសិនជាមានការបន្ថែមពីលោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន ដូចរាល់ឆ្នាំ ព្រោះបើមានការបោះឆ្នោត ច្បាស់ណាស់តួលេខរបស់ក្រសួង អាចនឹងមានការគាំទ្រច្រើនជាងគេ។
លោកថា៖ «ខ្ញុំមើលថា ការចរចាក្នុងដំណាក់កាលក្រុមប្រឹក្សាជាតិ គឺ [ត្រឹម] ១៩៨-២០០ ដុល្លារ ហើយរដ្ឋាភិបាលអាចថែមប្រហែល ២-៣ ដុល្លារតែប៉ុណ្ណឹង»។
យ៉ាងណាបើទោះជាលទ្ធផលដែលសហជីពបានកំណត់ មិនទទួលបានសំឡេងគាំទ្រច្រើនក្នុងពេលខាងមុខ ក៏លោក អាត់ ធន់ យល់ថា ការចង់បានរបស់សហជីពលើតួលេខកន្លងមក គឺជាការចង់បានរបស់កម្មករដែលចង់បានប្រាក់ឈ្នួលច្រើនជាងការកំណត់របស់រដ្ឋាភិបាល។
កាលពីឆ្នាំ ២០២១ ក្រោយក្រុមប្រឹក្សាជាតិប្រាក់ឈ្នួលអប្បបរមាសម្រេចស្នើតួលេខ ១៩២ ដុល្លារ យកមកអនុវត្តក្នុងឆ្នាំ ២០២២ លោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន ប្រកាសបន្ថែមទឹកប្រាក់ ២ ដុល្លារទៀត ពីលើការស្នើនេះ នាំឱ្យប្រាក់ឈ្នួលសម្រាប់អនុវត្តក្នុងឆ្នាំ ២០២២ ឡើងដល់ ១៩៤ ដុល្លារ ក្នុង ១ ខែ។
លោក កាំង ម៉ូនីកា អគ្គលេខាធិការរង នៃសមាគមរោងចក្រកាត់ដេរនៅកម្ពុជា (GMAC) បានប្រាប់ ភ្នំពេញ ប៉ុស្តិ៍ នៅថ្ងៃទី ២០ កញ្ញាថា ការដំឡើងប្រាក់ឈ្នួលគោលបន្ថែមនឹងកាន់តែពិបាក សម្រាប់កម្ពុជា ក្នុងការប្រកួតប្រជែង ជាពិសេសនិយោជក ត្រូវចំណាយច្រើនលើភាគទានរបបសោធនរបស់បេឡាជាតិសន្តិសុខសង្គមថែមទៀត។
លោក ម៉ូនីកា បន្ថែមថា តាមកម្រិតប្រាក់ឈ្នួលសម្រាប់តំបន់ទាំង ៤ របស់ប្រទេសវៀតណាម គឺតំបន់ខ្ពស់ជាងគេគឺ ត្រឹម ២០២ ដុល្លារ។ នេះយោងអត្រាប្តូរប្រាក់កាលពី ៣-៤ ខែមុន ខណៈតាមអត្រាបច្ចុប្បន្ន ស្មើរនឹង ២០០ ដុល្លារ ហើយបើគិតជាមធ្យមភាគ សម្រាប់តំបន់ទាំង ៤ របស់ប្រទេសនេះ គឺប្រហែល ១៧០ ដុល្លារប៉ុណ្ណោះ។
ដូច្នេះ លោកយល់ថា៖ «កម្រិតប្រាក់ឈ្នួលអប្បបរមាបច្ចុប្បន្ន របស់យើងមិនទាបទេ បើប្រៀបធៀបនឹងសូចនាករសេដ្ឋកិច្ចគន្លឹះមួយចំនួន ១ ខ្ពស់ជាងប្រាក់ឈ្នួលជាមធ្យមរបស់ពលរដ្ឋកម្ពុជាចំនួន ៤៥% បើយើងប្រើចំណូលសរុបក្នុងមនុស្សម្នាក់(2021 GDP per capita)ជាតំណាង និងខ្ពស់ជាងការចំណាយសម្រាប់ការរស់នៅ/បន្ទាត់ភាពក្រីក្រ ចំនួន ១២ ភាគរយ សម្រាប់មនុស្ស ២ នាក់ ដែលរស់នៅក្នុងតំបន់ទីក្រុង និងខ្ពស់ជាង ២៨ ភាគរយ ក្នុងតំបន់ជនបទ»។
លោកបន្តថា៖ «បច្ចុប្បន្ន ប្រាក់ឈ្នួលសរុបដែលកម្មករទទួលបានជាមធ្យមគឺប្រហែល ២៧០ ដុល្លារ ក្នុង ១ ខែ។ កម្មករប្រហែលពាក់កណ្តាល គឺធ្វើការនិងរស់នៅតាមបណ្តាខេត្ត ដែលបន្ទុកចំណាយមានកម្រិតទាបជាងអ្នកនៅជិតទីក្រុង»។
ចំណែកលោក គី សិរិវឌ្ឍ អ្នកវិភាគផ្នែកសេដ្ឋកិច្ចនៅរាជបណ្ឌិត្យសភាកម្ពុជា បានលើកឡើងពីការសិក្សាផ្នែកសេដ្ឋកិច្ច របស់លោកប្រាប់ ភ្នំពេញ ប៉ុស្តិ៍ថា ការចាយវាយរបស់កម្មករនៅក្នុងរាជធានីភ្នំពេញម្នាក់ គឺចំណាយប្រមាណ១៣២ ដុល្លារ ក្នុង ១ ខែ។
លោកបន្តថា តាមការស្ទង់មតិពីកម្មករ គឺឃើញថា ក្នុង ១ ខែ កម្មករម្នាក់អាចទទួលប្រាក់ខែ ដល់ ២៣២ ដុល្លារ បើសិនជាពួកគេធ្វើការថែមម៉ោង និងទទួលបានប្រាក់លើកទឹកចិត្ត និងប្រាក់បំណាច់នានា៕