ស្ទឹងត្រែងៈ ការប្រែប្រួលអាកាសធាតុបានបង្កឱ្យមានគ្រោះមហន្តរាយធម្មជាតិ ធ្វើឱ្យប៉ះពាល់ជាអវិជ្ជមានដល់សេដ្ឋកិច្ច សង្គម និងបរិស្ថាន ហើយអ្នកដែលរងគ្រោះក្នុងវិបត្តិនេះធ្ងន់ធ្ងរជាងគេនោះ គឺស្ត្រី និងកុមារ រួមទាំងមនុស្សចាស់ជរា ដែលពួកគេភាគច្រើនរស់នៅក្នុងប្រទេសក្រីក្រ។ នេះជាការលើកឡើងរបស់សិក្ខាកាម ក្នុងវគ្គបណ្ដុះបណ្ដាលស្ដីពី«ការប្រែប្រួលអាកាសធាតុ និងការប្រើប្រាស់ឧបករណ៍វាយតម្លៃកាត់បន្ថយភាពងាយរងគ្រោះតាមបែបបរិយាប័ន្ន» ដែលកំពុងប្រព្រឹត្តធ្វើឡើងនៅក្នុងខេត្តស្ទឹងត្រែង។
អ្នកស្រី ណា អូសា សមាជិកក្រុមប្រឹក្សាឃុំកោះស្នែង នៃស្រុកបូរីអូរស្វាយសែនជ័យ ខេត្តស្ទឹងត្រែង ដែលបានចូលរួមនៅក្នុងវគ្គបណ្ដុះបណ្ដាលនេះ បានប្រាប់ភ្នំពេញប៉ុស្តិ៍ថា វគ្គបណ្ដុះបណ្ដាលនេះ មានសារៈសំខាន់ណាស់សម្រាប់ អាជ្ញាធរមូលដ្ឋានក្នុងការរៀបចំផែនការសកម្មភាព ដើម្បីទប់ស្កាត់និងឆ្លើយតបជាបន្ទាន់នូវហានិភ័យគ្រោះមហន្តរាយ ដែលបង្កឡើងពីការប្រែប្រួលនៃអាកាសធាតុ មកលើប្រជាពលរដ្ឋក្នុងសហគមន៍មូលដ្ឋាននីមួយៗ។
ឆ្លងតាមការពន្យល់ពីវាគ្មិនសំខាន់ៗ ដែលមកពីស្ថាប័នជំនាញថ្នាក់ជាតិនិងខេត្ត ក្នុងរយៈពេល ២ ថ្ងៃជាប់គ្នាមកនេះ អ្នកស្រី អូសា បានយល់ឃើញថា ការកាប់រាន ដុត និងឈូសឆាយដីគម្របព្រៃឈើដោយខុសច្បាប់ និងការបំភាយឧស្ម័នផ្ទះកញ្ចក់ចេញពីរោងចក្រ សហគ្រាសគ្រប់ប្រភេទច្រើនហួសប្រមាណ ចូលទៅក្នុងបរិយាកាស បានបង្កឱ្យមានការប្រែប្រួលអាកាសធាតុ ដែលជាលទ្ធផលបង្កើតឱ្យ មាននូវគ្រោះមហន្តរាយធម្មជាតិធ្ងន់ធ្ងរ ដូចជាខ្យល់ព្យុះ រន្ទះបាញ់ រលកកម្តៅ គ្រោះរាំងស្ងួត និង គ្រោះទឹកជំនន់។
អ្នកស្រីបានបញ្ជាក់ថា៖ «នៅពេលមានគ្រោះមហន្តរាយកើតឡើង ស្ត្រី និងកុមារ ព្រមទាំងជនចាស់ជរា គឺទទួលបញ្ហាប្រឈមធ្ងន់ធ្ងរជាងគេ ដែលទាមទារឱ្យមានការយកចិត្តទុកដាក់ជាចម្បង ពីគ្រប់ភាគីពាក់ព័ន្ធ អំពីសុវត្ថិភាព និង សុខុមាលភាពចំពោះពួកគាត់»។
បើតាមអ្នកស្រី អូសា វគ្គបណ្ដុះបណ្ដាលនេះ មានរយៈពេល ៥ ថ្ងៃ ដោយចាប់ផ្ដើមពីថ្ងៃទី ២១ ដល់ ២៥ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០២២។ សិក្ខាកាមដែលចូលរួមក្នុងវគ្គបណ្ដុះបណ្ដាលនេះ គឺជាមន្ត្រីថ្នាក់មូលដ្ឋានឃុំ ស្រុក ដែលមកពីខេត្តគោលដៅចំនួន៣ រួមមានខេត្តក្រចេះ ស្ទឹងត្រែង និង ខេត្តរតនគិរី និងមានការសម្របសម្រួលផ្នែកបច្ចេកទេស សម្ភារ និងថវិកាពីអង្គការ Oxfam។
អ្នកស្រីបានបន្តថា មេរៀនសម្រាប់ថ្ងៃទី២ នៃវគ្គបណ្ដុះបណ្ដាលនេះ គឺផ្ដោតសំខាន់ទៅលើការប្រមូលទិន្នន័យអំពីហានិភ័យនៃប្រភេទគ្រោះមហន្តរាយ និងការរៀបចំផែនទីកំណត់ទីតាំងជាក់លាក់នៃតំបន់ភូមិសាស្ត្រដែលមានការជួបប្រឈមធ្ងន់ធ្ងរនៃគ្រោះមហន្តរាយ សម្រាប់ការរៀបចំផែនការយុទ្ធសាស្ត្រក្នុងការទប់ស្កាត់ និងកាត់បន្ថយហានិភ័យនៃគ្រោះមហន្តរាយ និងការឆ្លើយតបបន្ទាន់ដើម្បីជួយដល់ជនរងគ្រោះ។
អ្នកស្រីបានបញ្ជាក់ថា៖ «តាមរយៈមេរៀននៅថ្ងៃនេះ មូលដ្ឋានឃុំកោះស្នារបស់ខ្ញុំ គឺមានបញ្ហាប្រឈមធំនឹងគ្រោះទឹកជំនន់ និងខ្យល់ព្យុះ ដោយសារស្ថិតនៅក្នុងតំបន់ផ្ទៃរងទឹកភ្លៀងនៃអាងទន្លេមេគង្គ»។
ស្រដៀងគ្នានេះសិក្ខាកាមម្នាក់ទៀត គឺ លោក ជុំ សាវ៉ន មេឃុំសំបូរ ខេត្តក្រចេះ បានប្រាប់ ភ្នំពេញ ប៉ុស្តិ៍ថា ជារៀងរាល់ឆ្នាំ នៅក្នុងមូលដ្ឋានឃុំរបស់គាត់ តែងប្រឈមនឹងគ្រោះទឹកជំនន់ ដែលបង្កការខូចខាតផលដំណាំរបស់ប្រជាកសិករជាច្រើនហិកតា។
លោកថ្លែងថា៖ «ទោះជាមានទំនើបកម្ម កសិកម្មល្អប្រសើរជាងមុនក៏ដោយ ក៏កសិករនៅក្នុងមូលដ្ឋានឃុំសំបូររបស់យើងខ្ញុំ នាពេលបច្ចុប្បន្ន នៅតែជួបប្រឈមការខូចខាតផលដំណាំ និងផលិតផលសត្វ គួរឱ្យកត់សម្គាល់ផងដែរ ដោយសារតែការប្រែប្រួលនៃអាកាសធាតុ បានបង្កឱ្យមានគ្រោះទឹកជំនន់ គ្រោះរាំងស្ងួត សត្វល្អិតចង្រៃស៊ីដំណាំ និង ជំងឺឆ្លងដល់សត្វ»។
លោកបានបន្តថា តាមរយៈបទបង្ហាញរបស់វាគ្មិន ប្រទេសអ្នកមាននៅក្នុងពិភពលោក ចាំបាច់ត្រូវតែផ្ដល់សំណងដល់ប្រទេសក្រីក្រ និង ប្រទេសកំពុងអភិវឌ្ឍន៍ ដើម្បីរៀបចំផែនការស្ដារនិងកាត់បន្ថយនូវគ្រោះហានិភ័យនានា ដែលបណ្ដាលមកពីការ ប្រែប្រួលអាកាសធាតុ៕