.jpg)
អាជីវករលក់បន្លែ ត្រី សាច់ នៅផ្សារអូរឫស្សី ក្នុងខណ្ឌ ៧ មករា កាលពីខែមិថុនា ឆ្នាំ ២០២២។ ហេង ជីវ័ន
ភ្នំពេញ: របាយការណ៍ចេញផ្សាយដោយធនាគារពិភពលោកនៅថ្ងៃទី ២៨ ខែវិច្ឆិកា បានបង្ហាញថា អត្រាភាពក្រីក្រនៅកម្ពុជា បានធ្លាក់ចុះសឹងតែពាក់កណ្តាលក្នុងចន្លោះឆ្នាំ ២០០៩ និងឆ្នាំ ២០១៩ ប៉ុន្តែដោយការរាតត្បាតជំងឺកូវីដ ១៩ បានធ្វើឱ្យអត្រាភាពក្រីក្រនេះបានកើនឡើងវិញ ក្នុងពេលថ្មីៗនេះ។
របាយការណ៍វាយតម្លៃភាពក្រីក្រក្រោមចំណងជើង “ស្តារសេដ្ឋកិច្ចកម្ពុជាឱ្យកាន់តែមានភាពបរិយាប័ន្ន និងភាពធន់ជាងមុន” (Toward A More Inclusive and Resilient Cambodia) របស់ធនាគារពិភពលោកបានឱ្យដឹងថា នៅក្នុងរយៈពេល ១០ ឆ្នាំ គិតមកដល់ឆ្នាំ ២០១៩/២០២០ អត្រាភាពក្រីក្ររបស់កម្ពុជាបានធ្លាក់ចុះពីកម្រិត ៣៣,៨% មកនៅត្រឹម ១៧,៨% ដោយជួយឱ្យប្រជាជនកម្ពុជាជិត ២ លាននាក់បានរួចផុតពីភាពក្រីក្រ។ ប៉ុន្តែ ចាប់តាំងពីឆ្នាំ ២០២០ មកអត្រានេះបានកើនឡើង ២,៨ ភាគរយដែលមានន័យថា ប្រជាជនប្រហែល ៤៦០ ០០០ នាក់ បានធ្លាក់ទៅស្ថិតនៅក្រោមកម្រិតប្រាក់ចំណូលនៃភាពក្រីក្រវិញ។
ចន្លោះឆ្នាំ ២០០៩ ដល់ឆ្នាំ ២០១៩ ជាទសវត្សរ៍ដែលប្រទេសកម្ពុជាទទួលបានកំណើនសេដ្ឋកិច្ចឥតឈប់ឈរនិងការកើនឡើងនៃប្រាក់ចំណូលយ៉ាងទូលំទូលាយ។ ការពង្រីកសេដ្ឋកិច្ចយ៉ាងឆាប់រហ័សរួមផ្សំជាមួយនឹងការផ្លាស់ប្តូររចនាសម្ព័ន្ធបាននាំឱ្យមានការកើនឡើងប្រាក់ឈ្នួលនិងកម្រិតជីវភាពរស់នៅកាន់តែប្រសើរ។
របាយការណ៍បានរកឃើញថា ការកើនឡើងប្រាក់ចំណូលមិនមែនកសិកម្ម ជាឧទាហរណ៍នៅក្នុងវិស័យទេសចរណ៍ កាត់ដេរ និងសំណង់មានចំណែកធំក្នុងការកាត់បន្ថយភាពក្រីក្រ។ កំណើនដែលនាំមុខដោយពាណិជ្ជកម្មនិងការវិនិយោគបានជួយទ្រទ្រង់ដល់ការផ្លាស់ប្តូរជារចនាសម្ព័ន្ធឆ្ពោះទៅរកវិស័យមានផលិតភាពកាន់តែខ្ពស់ជួយបង្កើតបានការងារដែលមានប្រាក់ខែកាន់តែប្រសើរនៅក្នុងផ្នែកផលិតកម្មនិងផ្នែកសេវាកម្ម។ កម្មករមានលទ្ធភាពផ្លាស់ចេញពីវិស័យកសិកម្មដែលមានប្រាក់កម្រៃទាបទៅធ្វើការនៅតាមវិស័យដែលមានប្រាក់កម្រៃខ្ពស់ជាងនិងបង្កើនប្រាក់ចំណូលរបស់ពួកគេ។
ទន្ទឹមគ្នានេះដែរលក្ខខណ្ឌជីវភាពនិងលទ្ធភាពទទួលបានសេវាមូលដ្ឋាន មានដូចជាអគ្គិសនី ការផ្គត់ផ្គង់ទឹកស្អាត អនាម័យសុខភាពនិងការអប់រំជាដើមមានភាពប្រសើរឡើងសម្រាប់ ១ ភាគធំនៅក្នុងចំណោមប្រជាជនទូទៅ។ការកែលម្អនៃស្ថានភាពនេះបានធ្វើឱ្យគម្លាតរវាងស្តង់ដាជីវភាពរបស់គ្រួសារនៅទីជនបទ និងនៅទីប្រជុំជន រួមតូចជាងមុន។
លោកស្រី ម៉ារីយ៉ាម សាលីម ប្រធានគ្រប់គ្រងការិយាល័យធនាគារពិភពលោកប្រចាំនៅកម្ពុជាថ្លែងថា៖ «កិច្ចខិតខំជំរុញឱ្យមានការផ្លាស់ប្តូរជារចនាសម្ព័ន្ធបានជួយកាត់បន្ថយភាពក្រីក្រក្នុងរយៈពេលកន្លងមក។ ប៉ុន្តែ ទន្ទឹមនឹងជោគជ័យគួរឱ្យកត់សម្គាល់នេះ គ្រួសារជាច្រើនស្ថិតនៅក្នុងស្ថានភាពងាយរងគ្រោះនៅឡើយ ដោយសារពួកគេមិនសូវមានប្រាក់សន្សំ ឬគ្មានសំណាញ់ការពារផ្នែកសង្គម។ ត្រង់នេះមានន័យថា ជំងឺកូវីដ ១៩ បានរុញថយក្រោយវិញនូវវឌ្ឍនភាពរបស់កម្ពុជាក្នុងការប្រយុទ្ធនឹងភាពក្រីក្រ ដោយធ្វើឱ្យប្រជាជនជាច្រើនបាត់បង់ការងារនិងប្រាក់កម្រៃ»។
របាយការណ៍នេះលើកអនុសាសន៍ថា កម្ពុជាគួរពិចារណាលើអន្តរាគមន៍ផ្នែកគោលនយោបាយមួយចំនួនដើម្បីគាំទ្រដល់ការស្តារសេដ្ឋកិច្ចឡើងវិញប្រកបដោយបរិយាប័ន្ន និងធន់ជាងមុន ពីការប៉ះទង្គិចរបស់ជំងឺរាតត្បាតនិងវិបត្តិសេដ្ឋកិច្ចដែលមានមកជាមួយវា។អន្តរាគមន៍ទាំងនោះអាចរួមមានការផ្ទេរសាច់ប្រាក់តាមគោលដៅកំណត់វិធានការពង្រឹងកិច្ចគាំពារសង្គម និងការវិនិយោគលើវិស័យសុខាភិបាលនិងការអប់រំ ជាដើម។
លោក គី សេរីវឌ្ឍន៍ អ្នកជំនាញសេដ្ឋកិច្ចនៃរាជបណ្ឌិត្យសភាកម្ពុជាថ្លែងទទួលស្គាល់ថា កំណើននៃភាពក្រីក្ររបស់កម្ពុជា ពិតជាមានការកើនឡើងដោយសារតែវិបត្តិកូវីដ បានធ្វើឱ្យប្រជាពលរដ្ឋមួយចំនួននៅក្នុងប្រទេសនេះ បាត់បង់ចំណូល និងការងារ។ ទោះជារាជរដ្ឋាភិបាលខិតខំស្តារប្រព័ន្ធសេដ្ឋកិច្ចយ៉ាងណាក៏ដោយ ក៏ភាពក្រីក្រនេះនៅតែបន្តកើតមាន ប៉ុន្តែគ្រាន់តែមានការថមថយ បើធៀបទៅនឹងឆ្នាំ ២០២០ និងឆ្នាំ ២០២១។ ដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហានេះ រាជរដ្ឋាភិបាលក៏បានបញ្ចេញសាច់ប្រាក់ជូនដល់ប្រជាពលរដ្ឋក្រីក្រដែលទទួលផលប៉ះពាល់ពីជំងឺកូវីដ ១៩ ផងដែរ៕
