.jpg)
ក្រុមយុវជនពេលកំពុងពិនិត្យរូបភាពនៅអគារចាស់ទុកចោលស្ដីពីផលប៉ះពាល់ពីសំរាមប្លាស៊ិកក្នុងតំបន់ចុងឃ្នៀស ។ រូបថត សហការី
សៀមរាបៈ អគារចាស់ទុកចោល១ខ្នងនៅតំបន់ចុងឃ្នៀស បានប្រែរូបភាពថ្មី បន្ទាប់ពីត្រូវបានបោះបង់ចោលអស់ជាច្រើនឆ្នាំ ក្រោយអាជ្ញាធរខេត្តសៀមរាប បានដកហូតត្រឡប់មកវិញពីក្រុមហ៊ុនឯកជនមួយ។ អគារចាស់ប្រែរូបរាងថ្មីនេះ ស្ថិតនៅក្បែរមាត់ទឹក ក្នុងសង្កាត់ចុងឃ្នៀស ក្រុងសៀមរាប ខេត្តសៀមរាប ហើយវាបានប្រែក្លាយជាមជ្ឈមណ្ឌលថ្មីមួយដែលមានឈ្មោះថា មជ្ឈមណ្ឌលបែងចែក និងកែច្នៃសំណល់ប្លាស្ទិករបស់សហគមន៍ចុងឃ្នៀស។
ការកែប្រែរូបរាងអគារមួយនេះ គឺជាផ្នែកមួយនៃគម្រោងគាំទ្រសហគមន៍សង្កាត់ចុងឃ្នៀសឱ្យអនុវត្តកម្មវិធីគ្រប់គ្រងកាកសំណល់ និងប្រមូលយកប្លាស្ទិកពីក្នុងបឹងទន្លេសាប ដែលមានរយៈពេល៣ឆ្នាំ (Waste Management and Harvest Plastic Program) របស់អង្គការមូលនិធិទំពាំងស្នងប្ញស្សី(NGO2)និងអង្គការដៃគូពាក់ព័ន្ធ។
លោក ស៊ា សុផល ប្រធានអង្គការមូលនិធិទំពាំងស្នងប្ញស្សី បាននិយាយប្រាប់ភ្នំពេញប៉ុស្តិ៍ថា ត្រឹមរយៈពេល២ថ្ងៃ គឺនៅថ្ងៃទី២៥ និង២៦ ខែវិច្ឆិកា ក្រុមយុវជនដែលជាសិស្សនិស្សិតក្នុងសហគមន៍ចុងឃ្នៀស បានកែប្រែអគារចាស់១នេះ ឱ្យក្លាយទៅជាមជ្ឈមណ្ឌលថ្មី១ ដ៏គួរឱ្យទាក់ទាញ។
លោកបានបញ្ជាក់ថា៖ «យើងបានប្រើប្រាស់អគារនេះជាថ្មីដោយបានលាបពណ៌សាដើម ហើយឱ្យក្មេងៗចូលរួមគូររូប ដើម្បីប្រែក្លាយពីអគារដែលទុកចោលទៅជាអគារអប់រំ និងផ្តល់ព័ត៌មានទៅកាន់ភ្ញៀវទេសចរនៅក្នុងតំបន់នេះ។ បរិវេណជុំវិញអគារនេះ គឺយើងនឹងរៀបចំជាកន្លែងសម្រាប់ទុកដាក់ និងបែងចែកសំរាមដែលប្រមូលបានពីគ្រប់ទិសទីក្នុងតំបន់ចុងឃ្នៀស»។
និយាយបណ្តើរ បន្តសកម្មភាពសម្អាតបរិវេណអគារបណ្តើរ លោក ស៊ា សុផល បានរៀបរាប់បន្តថា ក្រុមយុវជន បានធ្វើសកម្មភាពគូរគំនូរដោយដៃលើជញ្ជាំងអគារ ដើម្បីបង្ហាញអំពីជីវចម្រុះបឹងទន្លេសាប ការអប់រំបរិស្ថាន និងគូររូបភាពបង្ហាញពីផលប៉ះពាល់នៃសំរាមប្លាស្ទិក។ ក្រៅពីសកម្មភាពទាំងនេះ លោក បានឱ្យដឹងទៀតថា ការដាក់បង្ហាញជាផ្ទាំងផ្សព្វផ្សាយ និងរូបថតជាច្រើនសន្លឹកដែលបង្ហាញពីសកម្មភាពនៃការសម្អាតបរិស្ថាន ក៏ត្រូវបានដាក់បង្ហាញនៅក្នុងអគារមួយនេះផងដែរ។
លោកបានបញ្ជាក់ថា៖ «អគារនេះនៅជាប់មាត់ទឹក ហើយមានផ្ទះបណ្តែតទឹករបស់ប្រជាជននៅជុំវិញ ហើយវាស្ថិតក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់រដ្ឋបាលខេត្តសៀមរាប។ពីមុនអគារនេះ គឺជាអគាររបស់ក្រុមហ៊ុនស៊ូជីង ដែលទទួលគ្រប់គ្រងតំបន់ចុងឃ្នៀស ហើយក្រោយមករដ្ឋដកហូតយកមកគ្រប់គ្រងវិញអ៊ីចឹងអាជ្ញាធរសង្កាត់ចុងឃ្នៀសយើង បានយកមកកែច្នៃ សម្រាប់ប្រើប្រាស់ដោយបានបង្កើតជាមជ្ឈមណ្ឌលតែម្តង»។
លោក ស៊ា សុផល បាននិយាយថា ការដែលអាចកែប្រែអគារមួយនេះដើម្បីជាប្រយោជន៍របស់សហគមន៍ ក៏ព្រោះតែមានការចូលរួមសហការនិងគាំទ្រពីសំណាក់អាជ្ញាធរពាក់ព័ន្ធគ្រប់ជាន់ថ្នាក់និងប្រជាសហគមន៍ដែលមជ្ឈមណ្ឌលនេះនឹងចូលរួមចំណែកជាផ្នែកមួយជួយឱ្យតំបន់បឹងទន្លេសាបស្អាត និងបៃតង។
អ្នកស្រី លឹម បូរ៉ែន ជាគ្រូបង្រៀនម្នាក់នៅអនុវិទ្យាល័យចុងឃ្នៀស និងបានដឹកនាំសិស្សានុសិស្សក្នុងសាលារបស់ខ្លួនចូលរួមគូររូបលើជញ្ជាំងអគារ បាននិយាយថា ការចូលរួមរបស់សិស្សានុសិស្សក្នុងតំបន់នេះ គឺជាផ្នែកមួយជួយឱ្យបរិស្ថានស្អាត ហើយវាក៏បានផ្តល់ឱកាសឱ្យក្មេងៗបានចូលរួមចំណែកបញ្ចេញនូវអ្វីដែលពួកគេចង់បង្ហាញពីបញ្ហាបរិស្ថានផងដែរ។
និយាយដោយបង្ហាញក្តីសប្បាយរីករាយ បន្ទាប់ពីបានឃើញស្នាដៃរបស់សិស្សានុសិស្សដែលបង្ហាញពីភាពលេចធ្លោនៃផ្ទាំងគំនូរលើជញ្ជាំងចាស់ទៅជាជញ្ជាំងដ៏ស្រស់ស្អាត អ្នកស្រី ជឿជាក់ថា ផ្ទាំងគំនូរទាំងនេះ នឹងចូលរួមទាក់ទាញកែវភ្នែកភ្ញៀវទេសចរឱ្យក្រឡេកមើលមកគំនូរទាំងនោះមិនខាន។
អ្នកស្រីបានរៀបរាប់ថា៖ «អារម្មណ៍ដែលមើលឃើញជាក់ស្តែងដំបូងគិតថាពួកគាត់មិនអាចធ្វើបានតែផ្ទុយទៅវិញពួកគាត់អាចបញ្ចេញស្នាដៃមួយដ៏អស្ចារ្យ និងអាចបង្ហាញដល់ភ្ញៀវទេសចរថា ថង់ប្លាស្ទិកពិតជារំខានដល់ការរស់នៅនិងធ្វើឱ្យកន្លែងទេសចរណ៍ទាំងមូលបាត់បង់ភាពស្រស់ស្អាត ហើយធ្វើឱ្យពួកគាត់យល់ដឹងបន្តិចម្តងៗ អំពីបរិស្ថាននិងការប្រើប្រាស់ថង់ប្លាស្ទិក»។
ម៉ៃ មាន ជាយុវជនទទួលបន្ទុកផ្នែកអនាម័យនៅក្នុងតំបន់ចុងឃ្នៀស បានបង្ហាញក្តីសប្បាយរីករាយដែលអាជ្ញាធរបានផ្តល់ទីតាំងនេះសម្រាប់សហគមន៍ក្នុងការបង្កើតជាមជ្ឈមណ្ឌលបែងចែក និងកែច្នៃសំរាមរបស់សហគមន៍ចុងឃ្នៀស។
បន្ទាប់ពីបានកែប្រែអគារនេះហើយ យុវជនម៉ៃ មានបានរៀបរាប់ថា ជំហានដំបូង ក្រុមការងារ នឹងបែងចែកប្រភេទសំរាម ដែលអាចយកមកស្តុកក្នុងមជ្ឈមណ្ឌលនេះ ដើម្បីកែច្នៃ ខណៈ១ផ្នែកនៃអគារនេះ នឹងចូលរួមផ្តល់ជាទីកន្លែងអប់រំសម្រាប់ក្រុមស្ម័គ្រចិត្តសហគមន៍ ដើម្បីបន្តសកម្មភាពផ្សព្វផ្សាយ។
គេបានបញ្ជាក់ថា៖ «សំរាមដែលបានបែងចែកត្រឹមត្រូវហើយយើងយកសំរាមនោះមកកែច្នៃឱ្យមានប្រយោជន៍វិញ។មជ្ឈមណ្ឌលនេះគឺយើងទុក១ផ្នែកសម្រាប់បែងចែកកែច្នៃសំរាម និង១ផ្នែកទុកសម្រាប់ផ្សព្វផ្សាយអប់រំ។ យើងមិនអាចផ្សព្វផ្សាយតែ១ថ្ងៃ២ថ្ងៃបានទេ យើងអប់រំឱ្យពលរដ្ឋផ្លាស់ប្តូរផ្នត់គំនិតបាន។យើងត្រូវមានកន្លែងផ្សព្វផ្សាយសម្រាប់ឱ្យសិស្សានុសិស្សគាត់ចូលមកសិក្សាតាមរយៈការផ្លាស់ប្តូរផ្នត់គំនិតទៅកាន់ក្មេងៗឱ្យមកចូលរួមជាមួយចលនាយើងនេះ»។
ម៉ៃ មាន សង្ឃឹមថា មជ្ឈមណ្ឌលបែងចែក និងកែច្នៃសំណល់ប្លាស្ទិករបស់សហគមន៍ចុងឃ្នៀសនេះនឹងអាចចូលរួមផ្តល់អត្ថប្រយោជន៍ដល់ប្រជាសហគមន៍ទៅថ្ងៃអនាគត និងអាចចូលរួមកែប្រែឥរិយាបថពួកគាត់ ឱ្យមានការយល់ដឹងពីអត្ថប្រយោជន៍នៃការវេចខ្ចប់សំរាមប្លាស្ទិក។
សហគមន៍ចុងឃ្នៀស ជាតំបន់ទេសចរណ៍បែបធម្មជាតិដែលចូលរួមទាក់ទាញភ្ញៀវទេសចរយ៉ាងច្រើនចូលមកទស្សនាតាមរយៈការមើលទេសភាពថ្ងៃលិចដ៏ស្រស់ត្រកាលនៅលើផ្ទៃបឹងទន្លេសាប ខណៈភ្ញៀវទេសចរអាចទស្សនាជីវភាពរស់នៅរបស់ប្រជាពលរដ្ឋនៅលើផ្ទៃបឹងទន្លេសាបដែលគេនិយមហៅជាទូទៅថា ផ្ទះបណ្ដែតទឹក ឬភូមិបណ្ដែតទឹក។ សហគមន៍ចុងឃ្នៀសមានចម្ងាយ២១គីឡូម៉ែត្រពីទីរួមខេត្តសៀមរាប ដែលមានប្រជាពលរដ្ឋរស់នៅប្រមាណជាង ១ ០០០គ្រួសារ ដោយក្នុងនោះពលរដ្ឋរស់នៅតាមផ្ទះបណ្តែតទឹកមានប្រមាណ៧០០គ្រួសារ។
លោក អ៊ុំ សារី ចៅសង្កាត់ចុងឃ្នៀស បានថ្លែងថា ការដឹកនាំប្រជាពលរដ្ឋឱ្យចូលរួមទុកដាក់សំរាម និងប្រមូលសំរាមឱ្យបានត្រឹមត្រូវ គឺជារឿងសំខាន់ ព្រោះវាមានសារៈសំខាន់ខ្លាំងណាស់ ក្នុងសហគមន៍ទេសចរណ៍មួយនេះ។ ក្នុងនាមអាជ្ញាធរមូលដ្ឋាន លោករំពឹងថា មជ្ឈមណ្ឌលថ្មីនេះនឹងចូលរួមចំណែកជាផ្នែកមួយធ្វើឱ្យសហគមន៍មានភាពល្អប្រសើរ។
លោក សារី បានបញ្ជាក់ថា៖ «ពេលនេះ យើងត្រូវធ្វើហើយ យើងត្រូវបែងចែកឧបករណ៍ដល់ពលរដ្ឋយើង ដើម្បីឱ្យពួកគាត់ចេះញែកសំរាម ហើយយើងក៏បង្កើតគណៈកម្មការ ដើម្បីផ្សព្វផ្សាយ និងសម្អាតរាល់ខែ ដើម្បីឱ្យពួកគាត់ចូលរួមប្រមូលសំរាមទាំងអស់គ្នា។ មជ្ឈមណ្ឌលនេះគឺជាផ្នែកមួយរបស់ពួកយើង»។
តាមការសិក្សាកន្លងមក សំរាមប្លាស្ទិកជាច្រើន ត្រូវបានហូរចូលបឹងទន្លេសាបដោយការប្រើប្រាស់របស់សហគមន៍ដែលរស់នៅលើបឹងទន្លេសាបនេះផង និងការហូរនាំយកប្លាស្ទិកដែលប្រជាពលរដ្ឋបោះចោលគ្មានសណ្តាប់ធ្នាប់តាមព្រែក តាមស្ទឹងនានាចាក់ចូលមកក្នុងបឹងទន្លេសាបផង។ ចាប់ពីខែមិថុនា មកដល់ខែតុលា ឆ្នាំ២០២២ អាជ្ញាធរមូលដ្ឋាន និងអង្គការសង្គមស៊ីវិលបានកៀរគរប្រជាសហគមន៍នៅតំបន់ចុងឃ្នៀស ដើម្បីចូលរួមធ្វើអនាម័យសម្អាតបរិស្ថាន និងប្រមូលសំណល់ប្លាស្ទិកពីក្នុងទឹកទន្លេ។
ជាក់ស្តែងនៅក្នុងរដូវវស្សាឆ្នាំនេះសកម្មភាពរបស់អាជ្ញាធរមូលដ្ឋាននិងអង្គការសង្គមស៊ីវិលបានដឹកនាំប្រជាពលរដ្ឋនៅក្នុងសហគមន៍ចុងឃ្នៀសឱ្យចូលរួមធ្វើអនាម័យសម្អាតបរិស្ថាននិងប្រមូលសំណល់ប្លាស្ទិកពីក្នុងតំបន់របស់ខ្លួនសរុបបានជាង១០០តោន៕
