សារមន្ទីរ​ជាតិ​កម្ពុជា នៅ​ថ្ងៃទី ២៨ ខែមករា​នេះ បានឱ្យដឹងថា លទ្ធផល​នៃ​ការតភ្ជាប់​ព្រ​ហស្ត​ចំនួន ២ ដែល​ត្រូវបាន​រកឃើញ​ជា​បន្តបន្ទាប់​នោះ បាន​បង្ហាញថា គឺជា​ព្រះហស្ត​របស់​​ព្រះបាទ​ជយ​វរ្ម័ន​ទី៧ ពិតមែន បន្ទាប់ពី​ធ្វើការ​បង្គំ​ឡើងវិញ​អស់​រយៈពេល​ជាច្រើន​ឆ្នាំ​។

​សារមន្ទីរ​ជាតិ​កម្ពុជា​/National Museum of Cambodia បានឱ្យដឹងថា បំណែក​រូប​ព្រះបាទ​ជយ​វរ្ម័នទី​៧ រកឃើញ​ដោយ​លោក Henri Marchal នា​ឆ្នាំ​១៩២៤ ហើយ​បាន​យកមក​រក្សាទុក​នៅ​អភិរក្ស​ដ្ឋា​ន​អង្គរ​នៅ​ឆ្នាំ​១៩៣១​។ ក្រោយមក​លោក Georges Groslier បាន​ដឹក​យកមក​រក្សាទុក​នៅ​សារមន្ទីរ​ជាតិ និង​ផ្គុំ​ឡើងវិញ​នៅ​ចុងឆ្នាំ​១៩៣៤​។ លុះដល់​ឆ្នាំ​១៩៩៨ ក្រុមការងារ​អភិរក្ស និង​ជួសជុល​នៃ​សារមន្ទីរ​ជាតិ​សង្កេតឃើញថា ការ​ផ្គុំ​ភ្ជាប់​ឡើងវិញ​នោះ​មិន​ត្រឹមត្រូវ​ទេ ទើប​សម្រេច​រុះរើ និង​អភិរក្ស​ជួសជុល​ឡើងវិញ​តាម​បទដ្ឋាន​បច្ចេកទេស រហូត​បញ្ចប់​ក្នុង​ឆ្នាំ​១៩៩៩​។​

​ប្រភព​ដដែល​បន្តថា ជា​កំណត់សម្គាល់ បំណែក​ព្រះហស្ត​ស្តាំ​នៃ​រូប​ព្រះបាទ​ជយ​វរ្ម័នទី​៧ រកឃើញ​នៅក្នុង​ឆ្នាំ​១៩៩០ ដោយឡែក​បំណែក​កំណាត់​ដើមដៃ​ឆ្វេង​រកឃើញ​ក្នុង​ឆ្នាំ​១៩២៤ ប៉ុន្តែ​បំណែក​ទាំងពីរ​នេះ អ្នកស្រាវជ្រាវ​ខ្មែរ​លោក​បណ្ឌិត មី​សែ​ល ត្រា​ណេ បានផ្តល់​សម្មតិកម្ម​ដំបូង​ថា​បំណែក​ទាំងពីរ​នេះ​ជា​បំណែក​ព្រះហស្ដ​របស់​ព្រះបាទ​ជយ​វរ្ម័នទី​៧ ប៉ុន្តែ​លោក​គ្មាន​ឱកាស​ក្នុង​ការយកមក​សាកល្បង​ត​ភ្ជាប់​ជា​មួយរូប​ព្រះអង្គ​នៅ​សារមន្ទីរ​ជាតិ​ឡើយ​។​

​សារមន្ទីរ​ជាតិ​កម្ពុជា បន្តថា​៖«​សម្មតិ​កម្មនេះ បានបញ្ជាក់​ច្បា​ស់នា​ឆ្នាំ​២០១៩ ពី​ក្រុម​ស្រាវជ្រាវ​បារាំង​បាន​ប្រើប្រាស់​បច្ចេកវិទ្យា 3D ស្កេ​ន​សាកល្បង​ត​ភ្ជាប់​។ ការតភ្ជាប់​ដោយ​បច្ចេកវិទ្យា​នេះ បង្ហាញថា​បំណែ​កដៃ​ទាំងពីរ​ពិតជា​របស់​ព្រះបាទ​ជយ​វរ្ម័នទី​៧​ពិតប្រាកដ​មែន ព្រោះ​ស្នាម​តំណ​ដែល​បែកបាក់​នោះ​ត្រួតស៊ីគ្នា​ល្អ​ស្ទើរ​១០០%»​។​

​បន្ទាប់ពី​មានការ​ផ្សព្វផ្សាយ​លទ្ធផល​នៃ​ការសាកល្បង​ត​ភ្ជាប់​ដោយ​បច្ចេកវិទ្យា 3D រួចមក ថ្នាក់ដឹកនាំ​សារមន្ទីរ​ជាតិ បានសម្រេច​ស្នើសុំ​យក​បំណែក​ព្រះហស្ដ​ទាំងពីរ​នេះ​មក​រក្សាទុក​នៅ​សារមន្ទីរ​ក្នុង​ឆ្នាំ​២០២១ ដើម្បី​សាកល្បង​ត​ភ្ជាប់​ជាមួយនឹង​រូប​របស់​ព្រះអង្គ​ផ្ទាល់​។​

​លុះដល់​ខែមករា ឆ្នាំ​២០២៣ ក្រុមការងារ​រោង​ជាង​និង​អភិរក្ស​ថ្ម និង​សាលា​បារាំង​ចុង​បូព៌ា (EFEO) បាន​សាកល្បង​យក​ព្រះហស្ដ​ទាំងពីរ​នេះ​មក​ត​ភ្ជាប់ ដើម្បី​បញ្ជាក់​ពី​សម្មតិកម្ម​នាពេល​កន្លងមក និង​ធ្វើការ​អង្កេត​វាយតម្លៃ ពិភាក្សា​ដើម្បី​រក​បច្ចេកទេស​ក្នុង​ការតភ្ជាប់​ព្រះហស្ដ​ទាំងពីរ​នាពេល​អនាគត​។

​សារមន្ទីរ​ជាតិ បញ្ជាក់​យ៉ាង​ដូច្នេះ​ថា​៖«​គោលបំណង​នៃ​ការអភិរក្ស និង​ជួសជុល​នេះ ដើម្បី​ប្រយោជន៍​លើកតម្កើង​កិត្យានុភាព និង​រំឭក​គុ​ណូ​ប​ការ​ពុំ​អាច​កាត់ថ្លៃ​បាន​របស់​ព្រះមហាវីរក្សត្រ​នា​សម័យអង្គរ ដែល​បាន​បូជា​កម្លាំងកាយ​ចិត្ត​សម្រាប់​ការពារ​កម្ពុជា​នៃ​យើង​»៕