លោក មុំ រឿន ក្នុងពេលកំពុងផ្ដល់ចំណីឱ្យសត្វកង្កែបដែលលោកចិញ្ចឹមនៅក្នុងប៊ីដុងកន្លងមក ។ រូបថត សហការី
ភ្នំពេញៈ កសិករភាគច្រើនចិញ្ចឹមសត្វកង្កែបនៅក្នុងស្រះទឹកនៅក្នុងអាង ឬនៅក្នុងតង់កៅស៊ូ ប៉ុន្តែបុរសម្នាក់បែរជាយកប៊ីដុងប្រេងចំណុះ ៣០ លីត្រ មកកែច្នៃសម្រាប់ចិញ្ចឹមកង្កែបនៅក្នុងបរិវេណផ្ទះរបស់គាត់ទៅវិញ។ របរចិញ្ចឹមសត្វកង្កែបនេះគាត់អាចលក់បានប្រាក់ក្នុង១ខែជាង២លានរៀលផងដែរ។
ប្រសិនបើគេមើលទីតាំងពីចម្ងាយគេគ្រាន់តែអាចដឹងត្រឹមតែថាជាផ្ទះថ្មសង់នៅផ្ទាល់ដីប៉ុណ្ណោះ។តែបើគេចូលទៅដល់ក្នុងរបងផ្ទះ គេប្រាកដជាបានឃើញប៊ីដុងជ័រពណ៌សដាក់តម្រៀបគ្នាជាថ្នាក់ៗនៅលើទ្រនើរដែក។ប៊ីដុងទាំងនោះគឺជាអាងចិញ្ចឹមសត្វកង្កែបរបស់លោកមុំ រឿន ដែលស្ថិតនៅភូមិបោះអង្កាញ់ ១ សង្កាត់ព្រែកឯងខណ្ឌច្បារអំពៅ រាជធានីភ្នំពេញ។
លោកមុំរឿនដែលបច្ចុប្បន្នមានអាយុ៦៣ឆ្នាំនិងមានកូន៤នាក់នៅក្នុងបន្ទុក ដោយកូន២នាក់កំពុងសិក្សានៅសាកលវិទ្យាល័យបានឱ្យដឹងថាតាមពិតទៅលោកមិនមានអាជីពជំនាញខាងចិញ្ចឹមសត្វកង្កែបអីទេហើយការចិញ្ចឹមកង្កែបនេះទៀតសោតក៏ជាលក្ខណៈគ្រួសារតែប៉ុណ្ណោះ។ម្យ៉ាងដោយសារតែលោកមានវ័យចាស់ហើយខ្ជិលចេញទៅហាត់ប្រាណ នៅខាងក្រៅផ្ទះក៏ជ្រើសរើសយកការងារដាក់ចំណីឱ្យសត្វកង្កែបស៊ីជំនួសវិញដែលការធ្វើបែបនេះប្រៀបដូចជាការដើរហាត់ប្រាណដែរ។
លោកបានប្រាប់ថាចំពោះការបែកគំនិតមកចិញ្ចឹមសត្វកង្កែបបែបនេះគឺកាលពីសម័យជំងឺកូវីដរាតត្បាតខ្លាំងនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជានោះប្អូនស្រីរបស់លោកបានប្រើអាល់កុលអស់ច្រើនប៊ីដុងហើយដោយមិនដឹងត្រូវយកសម្បកប៊ីដុងនោះទៅណាក៏ទុកចោលតែម្ដង។
ដោយមើលឃើញដូច្នេះទើបលោកគិតថាប្រសិនបើគេយកវាទៅដុតចោលវានឹងក្លាយជាផ្សែងពុលបង្កជាបញ្ហាដល់បរិស្ថានហើយបើគេយកវាទៅកប់ក្នុងដីក៏មិនរលាយដែរ។ក្រោយគិតឃើញដូច្នេះលោកក៏សាកល្បងយកមកច្នៃធ្វើឧបករណ៍សម្រាប់ចិញ្ចឹមកង្កែបតែម្ដង។
លោកបានបន្តថាដោយសារទំហំដីផ្ទះរបស់លោកមានទទឹងតែ៨ម៉ែត្រនិងបណ្តោយ២៨ម៉ែត្រ ដូច្នេះលោកតម្រៀបប៊ីដុងនៅតាមជញ្ជាំងផ្ទះនិងផ្សារដែកធ្វើជាទ្រនើរថ្នាក់ៗសម្រាប់ដាក់អាងប៊ីដុងដើម្បីចិញ្ចឹមកង្កែប។ចំពោះវិធីកែច្នៃអាងប៊ីដុងវិញលោកបានប្រាប់ថា មុនដំបូងលោកចោះប៊ីដុងជារន្ធប៉ុនៗមេជើងមនុស្សចាស់ឬធំជាងនេះនៅផ្នែកម្ខាងដើម្បីឱ្យមានខ្យល់ចេញចូល។ប៊ីដុងនេះមុនដំបូងលោកមានតែ១០ទេតែឥឡូវលោកពង្រីកបានជាង១០០ប៊ីដុងហើយដោយដើរទិញតាមផ្សារនៅក្នុងភូមិបន្ថែម។
លោកបានបញ្ជាក់ថា៖«ការចិញ្ចឹមសត្វកង្កែបហ្នឹងកើតឡើងកាលពីសម័យកូវីដនោះឯង។ប្អូនស្រីខ្ញុំប្រើប្រាស់ទឹកអាល់កុលអស់គាត់ឱ្យប៊ីដុងខ្ញុំ៤-១០ឯណោះហើយខ្ញុំក៏យកមកច្នៃចិញ្ចឹមកង្កែប ។លុះដល់ចិញ្ចឹមទៅវារស់ខ្ញុំក៏ទិញប៊ីដុងចិញ្ចឹមថែមទៀតទៅ»។
បើតាមលោក មុំ រឿនដោយសារថាលោកជាមនុស្សមិនចេះនៅស្ងៀមហើយម្យ៉ាងចង់សិក្សាពីវិធីចិញ្ចឹមសត្វកង្កែបផងនោះលោកក៏ស្រាវជ្រាវមើលពីរបៀបចិញ្ចឹមតាមយូធូបនិងសិក្សាតាមវិធីផ្សេងៗទៀត។បង្កែបដែលលោកកំពុងចិញ្ចឹមបច្ចុប្បន្នេះគឺលោកទិញកូនពីខេត្តសៀមរាបមកលែងឱ្យវារស់នៅក្នុងប៊ីដុងដោយរៀបចំជាប្រព័ន្ធបញ្ចេញបញ្ចូលទឹកទៅតាមគំនិតច្នៃប្រឌិតរបស់លោកបន្ថែម។លុះពេលវាធំគឺលោកបំបែកដាក់បានតែ១០ក្បាលប៉ុណ្ណោះក្នុង១ប៊ីដុងដោយបំបែកកង្កែបញីនិងឈ្មោលឱ្យវានៅផ្សេងៗគ្នាដើម្បី?ុំឱ្យវាយំហើយលោកក៏មានកង់ឡានមួយផ្នែកទៀតសម្រាប់ដាក់កង្កែបធំៗទុកលក់។
លោកបានបន្តទៀតថាកូនកង្កែបគិតពីថ្ងៃភ្ញាស់ដល់ថ្ងៃបំបែកមកចិញ្ចឹមអាចមានរយៈពេល៥៥ថ្ងៃបន្ទាប់មកយកវាមកចិញ្ចឹម២ខែកន្លះទៀតគេអាចចាប់លក់បានហើយ។រីឯចំណីកង្កែបវិញគឺលោកទិញពីផ្សារដែលក្នុង១ថ្ងៃត្រូវផ្តល់ចំណីឱ្យវាស៊ី២ដងគឺពេលព្រឹកនិងពេលល្ងាច។កង្កែបរបស់លោករាប់ពី៤ទៅ៥ក្បាលបាន១គីឡូក្រាមហើយដោយក្នុង១គីឡូក្រាមលោកអាចលក់មានតម្លៃ១៣ ០០០រៀល ហើយក្នុង១ថ្ងៃៗលោកអាចលក់បានក្នុងចន្លោះពី៥ទៅ៦គីឡូក្រាមហើយបើគិតទៅក្នុង១ខែអាចលក់បានប្រាក់ជាង២លានរៀល ដោយមានម៉ួយនៅក្នុងភូមិគេមកទិញដល់ៗផ្ទះតែម្តង។
លោកឱ្យដឹងថា៖«របរចិញ្ចឹមកង្កែបនេះគ្រាន់តែថាយើងចង់ញ៉ាំអីនៅផ្ទះគឺយើងមិនបាច់យកលុយក្នុងហោប៉ៅយើងទៅទិញគឺយើងមានលុយកង្កែបស្រាប់ហើយ។នេះគ្រាន់តែជាការរកចំណូលបន្ថែមពីចំណូលផ្សេងៗ»។
ពាក់ព័ន្ធនឹងរសជាតិវិញលោករឿន បានប្រាប់ថាតាមដែលអ្នកធ្លាប់ហូបកង្កែបរបស់លោកគេនិយាយប្រាប់ថាបើប្រៀបធៀបទៅនឹងកង្កែបចិញ្ចឹមដាក់ក្នុងតង់ ក្នុងអាងគឺកង្កែបដែលលោកចិញ្ចឹមមានរសជាតិឆ្ងាញ់ជាងព្រោះសាច់វាស្វិត។ជាមួយគ្នានេះលោកក៏បានផ្តល់ជាបទពិសោធន៍ដល់អ្នកដែលចង់ចិញ្ចឹមសត្វកង្កែបថាបើទោះជាទីតាំងផ្ទះចង្អៀតក្តីតែបើឧស្សាហ៍កុំទំនេរដៃចិញ្ចឹមកង្កែបដូចលោកក៏បានលុយដែរព្រោះទីផ្សារសម្រាប់លក់គឺនៅជុំវិញខ្លួននេះឯង។
លោក ងិន ឌី នាយខណ្ឌរដ្ឋបាលជលផល រាជធានីភ្នំពេញ បានឱ្យភ្នំពេញប៉ុស្តិ៍ដឹងថា ពាក់ព័ន្ធនឹងបទពិសោធន៍នៃការចិញ្ចឹមសត្វកង្កែបនេះលោកបានឃើញទីតាំង១ឬ២ដែរនៅម្តុំព្រែកឯង។ចំពោះទីតាំងទី១ក្រុមការងាររបស់លោកធ្លាប់បានចុះទៅពិនិត្យមើលដល់ទីតាំងផ្ទាល់ដែលទីតាំងនោះគាត់ចិញ្ចឹមសម្រាប់បង្កាត់លក់កូនបង្កែប។
លោកបានបន្តថាការចិញ្ចឹមកង្កែបជាលក្ខណៈគ្រួសារគឺគាត់អាចកែច្នៃចិញ្ចឹមដាក់ក្នុងប៊ីដុងឬក៏ជាអាងតូចៗចិញ្ចឹមដាក់ក្នុងកង់ឡានជាដើម។ប៉ុន្តែនៅរាជធានីភ្នំពេញភាគច្រើនចិញ្ចឹមតែត្រីប្រាទេ។«ខាងព្រែកព្នៅយើងនេះសម្បូរគេចិញ្ចឹមត្រីប្រា»៕
.jpg)
