ភ្នំពេញ៖ មជ្ឈមណ្ឌលឯកសារកម្ពុជា (DCCAM) សហការជាមួយទីភ្នាក់ងារសហរដ្ឋអាមេរិកសម្រាប់ការអភិវឌ្ឍន៍អន្តរជាតិ (USAID) បានចេញផ្សាយបច្ចុប្បន្នភាពស្តីពីកិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងដែលកំពុងបន្តរបស់ខ្លួនក្នុងការជួយដល់ជនរងគ្រោះពីអំពើប្រល័យពូជសាសន៍ខ្មែរក្រហម តាមរយៈគម្រោងស្រាវជ្រាវ និងអប់រំអំពីអំពើប្រល័យពូជសាសន៍កម្ពុជា។
កម្មវិធីបន្ថែមដែលមានចំណងជើងថា «ការលើកកម្ពស់សិទ្ធិ និងការកែលម្អលក្ខខណ្ឌនៃអ្នករស់រានមានជីវិតពីរបបប្រល័យពូជសាសន៍ខ្មែរក្រហម» បន្តធ្វើឱ្យមានវឌ្ឍនភាពគួរឱ្យកត់សម្គាល់ក្នុងការផ្តល់លទ្ធភាពទទួលបានសេវាសុខភាព និងគាំពារសង្គមសំខាន់ៗ។
លោក ឆាំង យុ នាយកមជ្ឈមណ្ឌលឯកសារកម្ពុជា សង្កត់ធ្ងន់លើសារៈសំខាន់នៃគំនិតផ្តួចផ្តើមទាំងនេះថា៖ «បេសកកម្មរបស់យើងគឺធានាឱ្យអ្នករស់រានមានជីវិតពីរបបប្រល័យពូជសាសន៍ខ្មែរក្រហម ទទួលបានសេវាសុខភាព និងការថែទាំសង្គមដែលពួកគេត្រូវការ ដើម្បីរស់នៅដោយសេចក្តីថ្លៃថ្នូរ និងសុខុមាលភាព»។
លោកបន្ដថា៖ «បណ្តាញអ្នកស្ម័គ្រចិត្តជាច្រើន ភាពជាដៃគូជាមួយគ្លីនិក និងការប្រមូលទិន្នន័យដ៏ទូលំទូលាយ គឺជាផ្នែកសំខាន់នៃការប្តេជ្ញាចិត្តរបស់យើងក្នុងការគាំទ្របុគ្គលទាំងនេះ»។
ចំនួនអ្នករស់រានមានជីវិត និងការប្រមូលទិន្នន័យ
ផែនទីប្រជាសាស្ត្រឆ្នាំ២០១៧ បានបង្ហាញថា មានអ្នករស់រានមានជីវិតពីអំពើប្រល័យពូជសាសន៍ខ្មែរក្រហម ៥.១៤៣.៣៨៦ នាក់ ដែលតំណាងឱ្យ ៣៣,១៦ភាគរយ នៃចំនួនប្រជាជនសរុបរបស់ប្រទេសកម្ពុជា នៅទូទាំង ១៩៦ស្រុក។
ភាគច្រើននៃអ្នករស់រានមានជីវិតទាំងនេះរស់នៅក្នុងតំបន់ជនបទ ដោយបង្ហាញពីតម្រូវការសម្រាប់សេវាកម្មថែទាំសុខភាព និងគាំពារសង្គម។
ខេត្តដែលមានចំនួនអ្នករស់រានមានជីវិតច្រើនជាងគេរួមមាន កំពង់ចាម និងព្រៃវែង ខណៈខេត្តដូចជា ខេត្តមណ្ឌលគិរី និងរតនគិរី មានចំនួនតិចបំផុត។ ការយល់ដឹងអំពីប្រជាសាស្ត្រនេះមានសារៈសំខាន់ណាស់សម្រាប់ការធ្វើផែនការ និងការអនុវត្តកិច្ចអន្តរាគមន៍ប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាព។
កម្មវិធីនេះក៏បានបោះជំហានយ៉ាងសំខាន់ក្នុងការថែរក្សាប្រវត្តិសាស្ត្រ និងបទពិសោធន៍របស់អ្នករស់រានមានជីវិត។
លោក ឆាំង យុ បាននិយាយថា៖ «គំនិតផ្តួចផ្តើម CamboCorps បានប្រមូលទិន្នន័យរឿងរ៉ាវគួរឱ្យកត់សម្គាល់ចំនួន ៦១៦២៥ ពីអ្នករស់រានមានជីវិត ដែលត្រូវបានចងក្រងជាឯកសារជាទម្រង់ឌីជីថល និងជាលាយលក្ខណ៍អក្សរ»។
ផែនទីបង្ហាញថា ចំនួនទិន្នន័យរឿងដែលប្រមូលបានច្រើនជាងគេគឺមកពីខេត្តបាត់ដំបង និងកំពង់ចាម ចំណែកទិន្នន័យទាបបំផុតគឺមកពីខេត្តមណ្ឌលគិរី និងរតនគិរី។
ទិន្នន័យរឿងទាំងនេះមានតម្លៃមិនអាចកាត់ថ្លៃបានសម្រាប់ការយល់ដឹងពីផលប៉ះពាល់រយៈពេលវែងនៃអំពើប្រល័យពូជសាសន៍ និងធានាថា សំឡេងរបស់អ្នករស់រានមានជីវិតត្រូវបានគេឮ និងចងចាំ។
ការពិនិត្យសុខភាព និងការអប់រំសុខុមាលភាពសាធារណៈ
ធាតុសំខាន់មួយទៀតនៃកម្មវិធីគឺការពិនិត្យសុខភាព និងការអប់រំសុខុមាលភាពសាធារណៈ។ ចាប់តាំងពីការចាប់ផ្តើមកម្មវិធី អ្នករស់រានមានជីវិតសរុបចំនួន ៨៤១៩នាក់បានទទួលអត្ថប្រយោជន៍ពីសេវាកម្មទាំងនេះ។
ជាក់ស្តែង អ្នកនៅរស់រានមានជីវិតចំនួន ៥៤៤៣ នាក់បានចូលរួមក្នុងការពិនិត្យសុខភាព ខណៈដែល ២៩៧៦នាក់បានចូលរួមវេទិកាអប់រំសុខុមាលភាពសាធារណៈ។
ផែនទី បានបង្ហាញថា៖ «កម្មវិធីនេះបានសហការជាមួយគ្លីនិកចំនួន ៦៨ និងគាំទ្រពីបណ្ដាញគ្លីនិកឯកជនចំនួន ២២៧២ នៅទូទាំងប្រទេស ដែលជួយសម្រួលដល់ជំនួយផ្នែកវេជ្ជសាស្ត្រយ៉ាងទូលំទូលាយដល់អ្នកដែលត្រូវការ»។
ខេត្តមួយចំនួន ដូចជាកំពង់ចាម និងសៀមរាបមានអត្រាចូលរួមច្រើនជាងគេ ចំណែកមណ្ឌលគិរី និងរតនគិរី មានកម្រិតចូលរួមទាបជាង។
ជំងឺទាំង ១០ ដែលប៉ះពាល់ដល់អ្នករស់រានមានជីវិត
ការវិភាគសុខភាពដ៏ទូលំទូលាយបង្ហាញថា ជំងឺខ្ពស់បំផុតទាំង ១០ ដែលប៉ះពាល់ដល់អ្នករស់រានមានជីវិតពីរបបខ្មែរក្រហម រួមមានជំងឺលើសឈាម បញ្ហាក្រពះពោះវៀន និងជំងឺគ្រុនចាញ់ នេះបើយោងតាមសៀវភៅ «ព័ត៌មានអំពីការថែទាំសុខភាពដល់អ្នករស់រានមានជីវិតពីខ្មែរក្រហម» ដែលបានបោះពុម្ពក្នុងឆ្នាំ ២០២៣។
ស្ថានភាពទូទៅផ្សេងទៀត រួមមាន ជំងឺផ្លូវចិត្ត ជំងឺបេះដូង ជំងឺរលាកសន្លាក់ ជំងឺទឹកនោមផ្អែម ជំងឺហឺតរ៉ាំរ៉ៃ ជំងឺរបេង និងជំងឺឆ្កួតជ្រូក។
ទិន្នន័យនេះគូសបញ្ជាក់អំពីតម្រូវការសំខាន់សម្រាប់អន្តរាគមន៍ផ្នែកវេជ្ជសាស្ត្រគោលដៅ និងកម្មវិធីអប់រំសុខភាពដែលកំពុងដំណើរការ ដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហាប្រឈមសុខភាពទាំងនេះ។
គំនិតផ្តួចផ្តើម CamboCorps
គំនិតផ្តួចផ្តើម CamboCorps បានប្រមូលផ្តុំអ្នកស្ម័គ្រចិត្តចំនួន ៤១៥៦ នាក់នៅទូទាំងប្រទេសកម្ពុជា។
យោងតាមផែនទីដែលបង្ហាញដោយលោក ឆាំង យុ បានឱ្យដឹងថា៖ «ក្នុងចំណោមអ្នកស្ម័គ្រចិត្តចំនួន ៣៤៦៤នាក់ត្រូវបានជ្រើសរើសសម្រាប់សេវាកម្មចន្លោះឆ្នាំ ២០២០ និង ២០២៤»។
CamboCorps គឺជាកម្មវិធីផ្តោតលើយុវជននៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា ដែលបង្កើតឡើងក្នុងគោលបំណងចូលរួមជាមួយយុវជនក្នុងសេវាកម្មសហគមន៍ ការអភិវឌ្ឍន៍ភាពជាអ្នកដឹកនាំ និងការបណ្តុះបណ្តាលជំនាញ។
វាមានគោលបំណងផ្តល់អំណាចដល់យុវជនដោយផ្តល់ឱកាសសម្រាប់ពួកគេក្នុងការរួមចំណែកដល់សហគមន៍របស់ពួកគេ អភិវឌ្ឍគុណភាពភាពជាអ្នកដឹកនាំ និងទទួលបានជំនាញជាក់ស្តែងដែលអាចជួយពួកគេក្នុងអាជីពនាពេលអនាគត។
កម្មវិធីនេះពាក់ព័ន្ធនឹងសកម្មភាពផ្សេងៗ ដូចជា ការស្ម័គ្រចិត្ត សិក្ខាសាលា និងវគ្គបណ្តុះបណ្តាលដែលផ្តោតលើការលូតលាស់ផ្ទាល់ខ្លួន និងវិជ្ជាជីវៈ ការអភិវឌ្ឍន៍សហគមន៍ និងផលប៉ះពាល់សង្គម។
គួរកត់សម្គាល់ថា ខេត្តកំពង់ចាម និងបាត់ដំបង បង្ហាញពីការប្រមូលផ្តុំអ្នកស្ម័គ្រចិត្តខ្ពស់បំផុត ខណៈមណ្ឌលគិរី និងកំពង់ធំ មានកម្រិតទាបបំផុត។
អ្នកស្ម័គ្រចិត្តទាំងនេះផ្តល់ការគាំទ្រយ៉ាងសំខាន់ដល់អ្នករស់រានមានជីវិត ដោយធានាថា ពួកគេទទួលបានការពិនិត្យសុខភាពចាំបាច់ និងការអប់រំសុខុមាលភាពសាធារណៈ៕