.jpg)
កុមារ គឺជាវ័យ ដែលកំពុងត្រូវការការសិក្សារៀនសូត្រ និងទទួលបាននូវអាហារូបត្ថម្ភគ្រប់គ្រាន់។ រូប យូនីសេហ្វ
កាលពី ៧៥ ឆ្នាំមុនយូនីសេហ្វត្រូវបានបង្កើតឡើង បន្ទាប់ពីសង្គ្រាម លោកលើក ទី ២ និងសម្រាប់ឆ្លើយតបនឹងវិបត្តិដែលសង្គ្រាមលោកនេះបង្កទ្បើងដល់កុមារនៅទូទាំងសកលលោក។ អាណត្តិរបស់យើងគឺដើម្បីជួយដល់កុមារដែលជីវិត និងអនាគតរបស់ពួកគេ កំពុងប្រឈមនឹងហានិភ័យ និងក្រោយមកដើម្បីធានា ឱ្យ មានការលើកកម្ពស់ការបំពេញ និងការការពារសិទ្ធិទាំងអស់របស់កុមារគ្រប់រូប។
ចាប់តាំងពីពេលនោះមក យើងសម្រេចបាននូវវឌ្ឍនភាពជាច្រើន ហើយបច្ចុប្បន្ន នេះការយល់ដឹងពីសិទ្ធិរបស់កុមារកាន់តែទូលំទូលាយជាងពេលណាៗទាំងអស់នៅតាមតំបន់ភាគច្រើនក្នុងពិភពលោក។ ទោះជាយ៉ាងនេះក្ដីការអបអរសាទរខួបនៅឆ្នាំនេះ ធ្វើឡើងស្របពេលដែលជំងឺកូវីដ-១៩កំពុងធ្វើឱ្យវឌ្ឍនភាពស្ទើរតែទាំងអស់ដែលសម្រេចបានកន្លងមកសម្រាប់កុមារនៅទូទាំងសកលលោកដើរថយក្រោយទៅវិញ ដូចដែលបង្ហាញនៅក្នុងរបាយការណ៍សកលថ្មីដែលយូនីសេហ្វប្រកាសផ្សព្វផ្សាយនៅថ្ងៃនេះ ក្រោមចំណងជើងថា “បង្ការការបាត់បង់ទសវត្សរ៍មួយ (Preventing A Lost Decade)”។
របាយការណ៍នេះបង្ហាញពីរបកគំហើញគួរឱ្យព្រួយបារម្ភដ៏សែនជ្រាលជ្រៅ និងបង្ហាញពីការគំរាមកំហែងមកលើសិទ្ធិកុមារក្នុងកម្រិតដែលគេពុំធ្លាប់ឃើញពីមុនមក។ មានកុមារ ១០០ លាននាក់បន្ថែមទៀត ត្រូវបានគេប៉ាន់ប្រមាណថា កំពុងរស់នៅក្នុងភាពក្រីក្រពហុសមាសភាគ។ សិស្សជាង ១,៥ ពាន់លាននាក់ខកខានមិនបានរៀននៅពេលមានជំងឺរាតត្បាតខ្លាំង។
ក្មេងជំទង់ ១៣% កំពុងមានបញ្ហាសុខភាពផ្លូវចិត្តនៅទូទាំងសកលលោក។ កុមារ ៥០ លាននាក់ មានបញ្ហាស្គមស្គាំងដែលជាទម្រង់មួយនៃបញ្ហាខ្វះអាហារូបត្ថម្ភដែលគ្រោះថ្នាក់ដល់ជីវិត ហើយចំនួននេះ អាចកើនទ្បើងចំនួន ៩ លាននាក់បន្ថែមទៀត ដោយសារវិបត្តិនៃជំងឺរាតត្បាតបច្ចុប្បន្ន។
រាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា បានសង្គ្រោះជីវិតមនុស្សជាច្រើននាក់ ដោយសារចំណាត់ការទាន់ពេលវេលាក្នុងការបង្ការ និងចាក់វ៉ាក់សាំងកូវីដ ១៩។ ទោះជាយ៉ាងនេះក្ដី វិធានការនេះពុំអាចការពារកុមារបានទាំងស្រុងពីផលប៉ះពាល់សង្គមសេដ្ឋកិច្ចដែលបង្កឡើងដោយជំងឺរាតត្បាតជាសកលនេះ រួមមានដូចជាការរំខានដល់ការអប់រំ ការធ្លាក់ចុះនូវស្ថានភាពអាហារូបត្ថម្ភ ការកើនឡើងនូវភាពក្រីក្រ និងការស្រុតចុះនៃសុខភាពផ្លូវចិត្តជាដើម។ ប្រសិនបើគ្មានសកម្មភាពឆ្លើយតបទេ អនាគតរបស់កុមារជាច្រើននាក់នឹងស្ថិតក្នុងភាពអាប់អួជាអចិន្រៃ្តយ៍មិនខាន ហើយវាក៏ជាមហន្តរាយប៉ះពាល់ដល់ការអភិវឌ្ឍនាពេលអនាគតរបស់ប្រទេសផងដែរ។
ទោះជាយ៉ាងនេះក្ដី ស្ថានភាពនាពេលអនាគតគឺអាចស្តារទ្បើងវិញបាន។ គេអាចបញ្ចៀសផលវិបាករយៈពេលវែងធ្ងន់ធ្ងរបំផុតនៃជំងឺរាតត្បាតនេះប្រសិនបើកុមារត្រូវបានចាត់ទុកថាជាអាទិភាពចម្បងក្នុងកម្មវិធីស្តារប្រទេសឡើងវិញ។ កត្តានេះទាមទារនូវការប្ដេជ្ញាចិត្តយ៉ាងមោះមុតការវិនិយោគ និងការពង្រឹងកិច្ចសហការឱ្យកាន់តែស៊ីជម្រៅបន្ថែមទៀតរវាងគ្រប់តួអង្គពាក់ព័ន្ធទាំងអស់នៅកម្រិតផ្សេងៗគ្នាដូចជារាជរដ្ឋាភិបាល ទីភ្នាក់ងារសហប្រជាជាតិ វិស័យឯកជន សង្គមស៊ីវិល និងសហគមន៍ខ្លួនឯងជាដើម។ វាគឺជាបញ្ហាប្រឈមដ៏ធំធេង ប៉ុន្តែអាចដោះស្រាយបាន។
យើងអាចផ្អែកលើបទពិសោធក្នុងរយៈពេល ២ ឆ្នាំចុងក្រោយនៃកិច្ចសហការរួមគ្នារបស់យើង ដើម្បីឆ្លើយតបចំពោះវិបត្តិនេះ។ ចាប់តាំងពីពេលដែលជំងឺកូវីដបានកើតមានដំបូងក្នុងប្រទេសកម្ពុជា យូនីសេហ្វ រួមនឹងដៃគូដទៃទៀតបានធ្វើការយ៉ាងជិតស្និទ្ធជាមួយក្រសួងសំខាន់ៗ ដើម្បីទប់ស្កាត់ការឆ្លងរាលដាលនៃមេរោគនេះដូចជាតាមរយៈការផ្សព្វផ្សាយសារអប់រំអំពីវិធានការសុវត្ថិភាពពីជំងឺកូវីដ ១៩ ដល់ប្រជាពលរដ្ឋកម្ពុជាចំនួន ១០ លាននាក់ និងផ្តល់សម្ភារលាងដៃ និងអនាម័យដល់សិស្សានុសិស្សជាងកន្លះលាននាក់។
យើងបានសហការជាមួយដៃគូដទៃទៀតរៀបចំនូវកញ្ចប់សម្ភារសិក្សាតាមផ្ទះ ដែលផ្តល់លទ្ធភាពឱ្យសិស្សអាចបន្តរៀនសូត្រតាមផ្ទះ និងនៅក្នុងថ្នាក់រៀន ហើយបានចែកចាយទៅដល់សិស្សានុសិស្សថ្នាក់ទី ១ និងទី ២ ទាំងអស់នៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា។ ស្របពេលជាមួយគ្នាផងដែរ យើងក៏បានធ្វើការរួមគ្នាដើម្បីឈានទៅបើកសាលាឡើងវិញប្រកបដោយសុវត្ថិភាព។ យើងបានបន្តគាំទ្រទារកឱ្យនៅតែបន្តទទួលបានថ្នាំបង្ការជាប្រចាំ ស្របពេលដែលយើងកំពុងធ្វើយុទ្ធនាការចាក់វ៉ាក់សាំងកូវីដជូនពលរដ្ឋផងដែរ។
យើងបានចូលរួមលើកកមុ្ពស់សេវាគាំពារសង្គម ដើម្បីឱ្យកុមារមកពីគ្រួសារក្រីក្របានទទួលការគាំទ្រចាំបាច់បំផុតសម្រាប់ជីវិតរស់នៅពួកគេ។ កម្មវិធីផ្តល់សាច់ប្រាក់ក្នុងអំទ្បុងពេលជំងឺរាតត្បាតកូវីដ ១៩ បានជួយគាំទ្រដល់ពលរដ្ឋកម្ពុជាចំនួន ៣ លាននាក់ឱ្យទទួលបាននូវសន្តិសុខស្បៀង និងសេវាកម្មមូលដ្ឋានដទៃទៀត។ ឥឡូវនេះការស្ដារឡើងវិញ កំពុងបន្តធ្វើហើយយើងត្រូវធានាថាកិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងរបស់យើងនឹងឆ្ពោះទៅរកអនាគតប្រសើរជាងមុនសម្រាប់កុមារ។ យើងត្រូវវិនិយោគលើកិច្ចការពារសង្គម ដែលគាំទ្រដល់ភាពធន់របស់ស្ត្រី និងកុមារដែលងាយរងគ្រោះបំផុត ដោយផ្តល់នូវការផ្ទេរសាច់ប្រាក់ភ្ជាប់ជាមួយនឹងសេវាសង្គម និងដោយលើកកម្ពស់ការបញ្ចូលពួកគេទៅក្នុងសកម្មភាពស្តារសេដ្ឋកិច្ចទ្បើងវិញរបស់ប្រទេស។ យើងត្រូវបង្កើនការវិនិយោគលើថវិកាក្នុងវិស័យសង្គមពង្រីកភ្នាក់ងារផ្តល់សេវាសង្គម និងលើកកម្ពស់គុណភាពសេវាដើម្បីការពារកុមារ និងគាំទ្រកុមារឱ្យមានការទទួលខុសត្រូវសម្រាប់បង្ការហានិភ័យដែលពួកគេជួបប្រទះនៅលើបណ្តាញអ៊ីនធឺណិត និងក្នុងជីវភាពប្រចាំថ្ងៃ។ យើងត្រូវបញ្ចប់ជំងឺរាតត្បាតដោយបន្តផ្តល់វ៉ាក់សាំងជូនពលរដ្ឋ និងរួមគ្នាបង្កើនកិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងរបស់យើងទ្វេដង ដើម្បីបញ្ឈប់ការចម្លងនៃមេរោគនេះ។
នៅពេលធនធានដែលផ្តោតលើការឆ្លើយតបនឹងជំងឺរាតត្បាតត្រូវបានអនុញ្ញាតឱ្យប្រើប្រាស់ យើងអាចធ្វើការជាមួយនឹងការតាំងចិត្តជាថ្មី ដើម្បីធ្វើឱ្យការធា្លក់ចុះគួរឱ្យបារម្ភនៃស្ថានភាពសុខភាពកុមារ និងអាហារូបត្ថម្ភ ត្រឡប់ទៅរកភាពប្រសើរទ្បើងវិញ។ យើងត្រូវកសាងប្រព័ន្ធអប់រំប្រសើរជាងមុន ដោយធានាថា កុមារអាចវិលត្រឡប់ទៅរៀនវិញបាន ទទួលបានការគាំទ្រយ៉ាងមានប្រសិទ្ធភាព ដើម្បីឱ្យរៀនទាន់កម្មវិធីសិក្សា និងនៅតែបន្តរៀនសូត្រនៅសាលា។
យើងក៏ត្រូវធ្វើការរួមគ្នា ដើម្បីឱ្យមានភាពធន់ខ្លាំងជាងមុនទប់ទល់នឹងវិបត្តិផ្សេងៗទៀតនាពេលអនាគត រួមទាំងវិធីសាស្ត្រថ្មីៗក្នុងការឆ្លើយតបនឹងបញ្ហាសកលនានាដូចជាបម្រែបម្រួលអាកាសធាតុ។
រាល់សកម្មភាពឆ្លើយតបទាំងអស់នេះ ត្រូវតែកសាងអនាគតមួយដ៏ប្រសើរជាងមុនសម្រាប់កុមារ ពលរដ្ឋវ័យក្មេង និងប្រការសំខាន់បំផុតគឺត្រូវកសាងជាមួយនឹងការចូលរួមរបស់ពួកគេផ្ទាល់។ ការប្ដេជ្ញាចិត្តដើម្បីកសាងអនាគតមួយដែលផ្ដោតការយកចិត្តទុកដាក់លើកុមារ គឺជាការប្ដេជ្ញាចិត្តដើម្បីកសាងពិភពលោកកាន់តែប្រសើរសម្រាប់ទាំងអស់គ្នា ហើយយើងទាំងអស់គ្នាត្រូវតែបំពេញភារកិច្ចរៀងៗខ្លួនរបស់យើង។ កុមារបានឆ្លងកាត់ការលំបាកជាច្រើនក្នុងអំឡុងពេលនៃជំងឺរាតត្បាតជំងឺកូវីដ ១៩ ដូចជាបាត់បង់វ័យកុមារភាពជាច្រើនឆ្នាំរបស់ពួកគេដែលមិនអាចជំនួសមកវិញបាន។
ពេលនេះវាអាស្រ័យលើយើងទាំងអស់គ្នាដែលត្រូវធ្វើសកម្មភាពយើងអាចធ្វើបាន ដើម្បីប៉ះប៉ូវសងពួកគេ និងប្រែក្លាយរយៈពេល ៧៥ ឆ្នាំខាងមុខឱ្យក្លាយជាពេលវេលាមួយពោរពេញដោយវឌ្ឍនភាព និងក្ដីសង្ឃឹមសម្រាប់កុមារគ្រប់រូប៕
លោកស្រី ហ្វ័រូហ្គ ហ្វយូហ្សិថ តំណាងយូនីសេហ្វប្រចាំកម្ពុជា
