.jpg)
ស្ត្រីម្នាក់ និងស្វាមី កំពុងហាលត្រីនៅក្នុងទូសម្ងួត។ រូបថត សហការី
ជារៀងរាល់ថ្ងៃគ្រួសារកម្ពុជានិយមទទួលទានត្រីដែលនេសាទបានពីទន្លេមេគង្គ ឬស្ទឹងបឹងបួរផ្សេងទៀត។ ប្រជាពលរដ្ឋកម្ពុជាចូលចិត្តទទួលទានត្រីទីឡាព្យ៉ាត្រីស្ពង់ ត្រីរ៉ស ត្រីកាប និងត្រីអណ្តែងជាដើម។ មុខម្ហូបអាម៉ុកត្រីចម្ហុយជាមួយខ្ទិះដូងខ្ចប់ស្លឹកចេក ជាមុខអាហារ ដែលពេញនិយមសម្រាប់កម្មវិធីទទួលអាហារផ្សេងៗនៅកម្ពុជា។
មិនថា សម្រាប់មុខម្ហូបមួយណានោះទេ ត្រីដែលគេយកមកចម្អិន ភាគច្រើនជាប្រភេទត្រីងៀត ឬត្រីឆ្អើរ ដែលត្រូវបានគេសម្ងួតដើម្បីរក្សាទុកប្រើប្រាស់។ ជាក់ស្តែងអ្នកកែច្នៃផលនេសាទនិងអ្នកលក់ត្រី ហាលសម្ងួតត្រីដើម្បីទុកលក់ខណៈដែលប្រជាពលរដ្ឋនៅតាមគេហដ្ឋាន ហាលសម្ងួតត្រីទុកទទួលទានពេលក្រោយ។ជាធម្មតាពួកគេហាលសម្ងួតត្រីក្រោមកម្តៅថ្ងៃ ឬឆ្អើរដោយដុតអុសឬធ្យូង។ ជនជាតិខ្មែរគ្រប់រូប ដឹងយ៉ាងច្បាស់អំពីការឆ្អើរ ឬហាលសម្ងួតត្រីបែបប្រពៃណីនេះ និងរួមទាំងក្លិនរបស់វាផងដែរ។
នេះជាវិធីសម្ងួតត្រី ដែលបានបន្សល់ទុកពីដូនតាខ្មែរជាយូរលង់ណាស់មកហើយស្តាប់ទៅហាក់ដូចជាពុំសូវសមប្រកប ហើយពិបាកនឹងផ្លាស់ប្តូរណាស់។ ប៉ុន្តែហេតុអ្វីបានជាយើងចាំបាច់យកចិត្តទុកដាក់ចំពោះការផ្លាស់ប្តូររឿងនេះ? ចំណុចនៅត្រង់ថា វិធីសាស្ត្រហាលសម្ងួតត្រីតាមបែបប្រពៃណីនេះគឺពុំសូវមានប្រសិទ្ធភាពអនាម័យនិងនិរន្តរភាពទេ។
ការហាលសម្ងួតត្រីក្រោមកម្តៅថ្ងៃមានលក្ខណៈបើកចំហធ្វើឱ្យត្រីងៀតអាចឆ្លងមេរោគស្ងួតមិនស្មើសាច់ល្អនិងខូចរសជាតិជាដើម។ ត្រីងៀតដែលហាលសម្ងួតបែបនេះក៏អាចប្រឡាក់ជាប់ធូលីប្រឈមនឹងសត្វល្អិតឬលាមកសត្វបក្សីផ្សេងៗផងដែរ។ បន្ថែមពីនេះទៅទៀតការប្រើអុសធ្យូង ឬឥន្ធនៈហ្វូស៊ីលដុតកម្តៅឆ្អើរសម្ងួតត្រី បញ្ចេញផ្សែងដែលអាចប៉ះពាល់ដល់សុខភាពផ្លូវដង្ហើមរបស់មនុស្សហើយវាក៏ចូលរួមធ្វើឱ្យមានការប្រែប្រួលអាកាសធាតុ និងការបាត់បង់ទីជម្រកសត្វបន្ថែមទៀតផងដែរ។
ឈរលើមូលដ្ឋាននេះអ្នកកែច្នៃផលនេសាទកាន់តែច្រើនឡើងបានផ្លាស់ប្តូរមកប្រើប្រាស់វិធីសាស្ត្រទំនើបក្នុងការហាលសម្ងួតត្រី ដោយប្រើប្រាស់បច្ចេកវិទ្យាសូឡាដែលមានឈ្មោះថា «ទូសម្ងួតពន្លឺព្រះអាទិត្យ»។
ទូសម្ងួតពន្លឺព្រះអាទិត្យនេះ មានរូបរាងដូចផ្ទះកញ្ចក់ សង់ឡើងនៅលើកម្រាលបេតុង ដោយប្រើគ្រោងដែកស្រាលៗប្រក់ដោយវត្ថុធាតុប៉ូលីកាបូណាតដែលអាចឱ្យពន្លឺព្រះអាទិត្យឆ្លងកាត់បាន។ នៅក្នុងទូសម្ងួតនេះគេដាក់ត្រីហាលលើធ្នើរដែលអាចរៀបចំលៃតម្រូវទៅតាមទីតាំងបាន។ កម្តៅ និងពន្លឺព្រះអាទិត្យអាចឆ្លងកាត់ចេញចូលទៅក្នុងទូសម្ងួតនេះបានយ៉ាងងាយស្រួល ដើម្បីហាលសម្ងួតត្រីបានយ៉ាងល្អ ហើយវាជួយការពារត្រីងៀតពីធូលីនិងសត្វល្អិតផ្សេងៗ។ ចំណែកកង្ហារបឺតខ្យល់ដើរដោយថាមពលពន្លឺព្រះអាទិត្យក្នុងទូសម្ងួតជួយរក្សាសីតុណ្ហាភាពខាងក្នុងទូសម្ងួតនេះបានយ៉ាងល្អបំផុត។
ការហាលសម្ងួតត្រីក្នុងទូសម្ងួតពន្លឺព្រះអាទិត្យនេះ មានសុវត្ថិភាពខ្ពស់ និងឆាប់ស្ងួតជាងការហាលសម្ងួតតាមបែបប្រពៃណី ហើយធ្វើឱ្យត្រីងៀតនៅមានរសជាតិកាន់តែឆ្ងាញ់ពិសាផងដែរ។
ការផ្លាស់ប្តូរមកប្រើប្រាស់ទូសម្ងួតពន្លឺព្រះអាទិត្យគឺជាការផ្លាស់ប្តូរតូចមួយក្នុងរបៀបហាលសម្ងួតត្រីដែលត្រូវបានប្រើប្រាស់ដ៏ទូលំទូលាយហើយកិច្ចការនេះត្រូវបានជំរុញនិងគាំទ្រដោយរដ្ឋបាលជលផលកម្ពុជា (FiA) ក្រោមជំនួយបច្ចេកទេសពីអង្គការសហប្រជាជាតិដើម្បីអភិវឌ្ឍន៍ឧស្សាហកម្ម (UNIDO) និងការគាំទ្រថវិកាពីសហភាពអឺរ៉ុប (EU)។ មកទល់ពេលនេះមានសហគ្រាសកែច្នៃផលផលិតផលជលផលចំនួន ១០ បានទទួលយកនិងប្រើប្រាស់បច្ចេកវិទ្យានេះក្រោមជំនួយបច្ចេកទេសនិងការគាំទ្រជាសម្ភារបរិក្ខារពីស្ថាប័នខាងលើ។ សា្ថប័នខាងលើនេះដែរ ក៏នឹងបន្តគាំទ្រទៅដល់សហគ្រាសកែច្នៃផល ផលិតផលជលផលផ្សេងទៀតផងដែរ។
ភាពខុសប្លែកពីគ្នា គឺមានទំហំធំយ៉ាងគួរឱ្យកត់សម្គាល់ ដោយការហាលសម្ងួតត្រីតាមប្រពៃណីពឹងផ្អែកយ៉ាងខ្លាំងលើលក្ខខណ្ឌអាកាសតុហើយត្រូវការពេលពី ៣ ទៅ ៧ ថ្ងៃ ខណៈដែលទូសម្ងួតពន្លឺព្រះអាទិត្យត្រូវការពេលប្រមាណតែពី ៨ ទៅ ១២ ម៉ោងតែប៉ុណ្ណោះនិងអាចនៅតែដំណើរការបានទោះជាមានភ្លៀង ឬមិនមានពន្លឺថ្ងៃគ្រប់គ្រាន់ក្តី។ ទូសម្ងួតពន្លឺព្រះអាទិត្យពុំមានបញ្ចេញនូវសារធាតុបំពុលដូចការដុតអុស ឬធ្យូងដែលបង្កឱ្យមានជំងឺក្អក ឬរលាកបំពង់កនោះទេ។ ខ្យល់បរិសុទ្ធនិងសុខភាពល្អសម្រាប់អ្នកបរិភោគ គឺជាផលជះរយៈពេលវែងនៃវិធីសាស្ត្រទំនើបនេះ។
នវានុវត្តន៍ថ្មីប្រកបដោយប្រជាប្រិយភាពនេះពិតជានឹងរួមចំណែកតម្រង់ទិសបង្កើនផលិតភាពនិងអភិវឌ្ឍជលផលក្រោយប្រមូលផលរបស់កម្ពុជាប្រកបដោយចីរភាពជាក់ជាមិនខាន។ជាមួយផលិតផលដែលមានគុណភាពនិងសុវត្ថិភាពអនុវិស័យជលផលក្រោយប្រមូលផលរបស់កម្ពុជាពិតជាមានលទ្ធភាពខ្ពស់ក្នុងការប្រកួតប្រជែងជាមួយនឹង ផលិតផលនាំចូល និងនាំចេញទៅកាន់ទីផ្សារនៅក្នុងតំបន់អាស៊ីអឺរ៉ុប និងទីផ្សារមួយចំនួនទៀតបានយ៉ាងល្អប្រសើរផងដែរ។ ការផ្លាស់ប្តូរនេះទោះបីជាមានទំហំតូចតែប្រាកដណាស់នឹងមានការរួមចំណែកដល់សេដ្ឋកិច្ចកម្ពុជាតាមរយៈការបង្កើតការងារនិងឱកាសវិនិយោគបន្ថែមទៀត។ ការវិនិយោគកាន់តែច្រើនលើបច្ចេកវិទ្យាសាមញ្ញនេះនឹងផ្តល់ផលត្រលប់កាន់តែច្រើន។
ពោលគឺមិនមែនត្រឹមតែអត្ថប្រយោជន៍សេដ្ឋកិច្ចមួយមុខនោះទេ។ ដោយការប្រើប្រាស់បច្ចេកវិទ្យាដ៏សាមញ្ញនេះពលរដ្ឋកម្ពុជា នឹងទទួលបានផលិតផលជលផលដែលមានសុវត្ថិភាពនិងរសជាតិឆ្ងាញ់។ លទ្ធផលដ៏មោទនៈនេះគឺជាអ្វីដែលយើងមិនអាចនឹងមិនអបអរសាទរបាននោះទេ៕
លោក សេតធី ស៊ីថារ៉ាម៉ា ថមបាធូ ប្រធានទីប្រឹក្សាបច្ចេកទេសរបស់ UNIDO សម្រាប់គម្រោង CAPFISH-Capture (គាំទ្រហិរញ្ញប្បទានដោយសហភាពអឺរ៉ុប)
លោក អឹម សំរួល ជំនាញការថ្នាក់ជាតិផ្នែកទំនាក់ទំនង និងផ្សព្វផ្សាយរបស់ UNIDO សម្រាប់គម្រោង CAPFISH-Capture (គាំទ្រហិរញ្ញប្បទានដោយសហភាពអឺរ៉ុប)
(ទស្សនៈដែលបានលើកឡើងក្នុងអត្ថបទនេះ ជាការយល់ឃើញផ្ទាល់ខ្លួនតែប៉ុណ្ណោះ)
