.jpg)
លោកគ្រូ យ៉ុង សារ៉ាវុធ បានផ្ចិតផ្ចង់គូររូបក្បាច់នៃរបាំព្រះរាជទ្រព្យ នៅក្នុងពេលម៉ោងបង្រៀនសិស្សអំពីរបាំព្រះរាជទ្រព្យនាពេលថ្មីៗនេះ។ ហ្វេសប៊ុក
សិស្សរៀននៅវិទ្យាល័យចំណេះទូទៅ និងបច្ចេកទេសពួក នៅស្រុកពួក ខេត្តសៀមរាប កំពុងតែផ្តោតអារម្មណ៍លើការគូររូបក្បាច់របាំបុរាណពីលោកគ្រូ។ ហ្វេសប៊ុក
ភ្នំពេញៈ ដោយសាររក្សាចិត្តនៅគិតថា ខ្លួនឯងហាក់ដូចនៅជាសិស្សរៀនកំពុងតែក្រេបជញ្ជក់ចំណេះដឹងនៅវិទ្យាល័យដែរនោះ ទើបជំរុញឲ្យទឹកចិត្តលោកគ្រូ ដែលបង្រៀនមុខវិជ្ជាអក្សរសាស្ត្រខ្មែរម្នាក់មានវ័យ ៣៦ ឆ្នាំ បានប្រើពេលប្រមាណ ៧ ឆ្នាំចុងក្រោយ នៅក្នុងការខិតខំរិះរក និងលះបង់នូវពេលស្រាវជ្រាវ បង្កើតគ្រឿងសម្ភារឧបទេស ដើម្បីយកបង្រៀនសិស្សឲ្យឆាប់ចេះឆាប់ចាំនូវចំណុចតាមមេរៀនយ៉ាងងាយស្រួលតាមសម័យកាលទំនើបនេះ។
ថ្លែងដោយសេចក្តីភ្ញាក់ផ្អើល និងនឹកស្មានមិនដល់ថា គំនិតច្នៃប្រឌិតលើសម្ភារឧបទេសបង្រៀនតាមរយៈការគូររូបជាតួអង្គតាមសាច់រឿងអក្សរសិល្បិ៍ ឬតួអង្គនៃប្រភេទរបាំបុរាណ ក៏ដូចជារូបឧបករណ៍ភ្លេងនានា បានសាយភាយ និងក្លាយជាចំណាប់អារម្មណ៍ អ្នកលេងបណ្តាញសង្គមទាល់តែសោះនោះ លោកគ្រូ យ៉ុង សារ៉ាវុធ ប្រាប់ថា៖ «ខ្ញុំមិននឹកស្មានថា ការបង្កើតជាសម្ភារឧបទេសបង្រៀនដែលបានប្រើជាគំនូរតាមក្តារខៀនក្តី និងគួរលើផ្ទាំងក្រដាសធំៗនោះ បានក្លាយជាចំណាប់អារម្មណ៍បែបនេះសោះ!»។
គ្រូមុខវិជ្ជាអក្សរសាស្ត្រខ្មែរ នៅវិទ្យាល័យចំណេះទូទៅ និងបច្ចេកទេសពួក ស្ថិតនៅក្នុងស្រុកពួក ខេត្តសៀមរាប ដែលបានចេញបង្រៀនតាំងពីឆ្នាំ ២០០៧ មកនោះបន្តថា៖ «ដំបូងគិតថា ចង់ផ្លាស់ប្តូរវិធីសាស្ត្រចាស់ខ្លះ ដើម្បីបង្រៀនសិស្សតាមមុខវិជ្ជានេះ ហើយក៏នឹកគិតច្នៃជាគំនូរជួយបន្ថែមជារូបដែលមានក្នុងសៀវភៅមុខវិជ្ជាបង្រៀនតែម្តងទៅ។ តាមពិតទៅខ្ញុំបានប្រើឧបករណ៍ជាគ្រឿងសម្ភារឧបទេសច្រើនជាងនេះទៅទៀតតាមលទ្ធភាពរបស់ខ្លួនអាចធ្វើបាន ក្រៅពីគំនូរទាំងនេះ។ ទាំងនោះរួមមានដូចជា Speakers ប្រើសម្រាប់ចាក់សំឡេងសម្តែងរឿងល្ខោនបុរាណតាមសាច់រឿងក្នុងមុខវិជ្ជាអក្សរសិល្ប៍មានរឿងតេជោយ៉តជាដើម។ ពេលម៉ោងរៀនកំណាព្យ ខ្ញុំក៏ដើរតួជាអ្នកស្មូត្រឲ្យសិស្សស្តាប់ផ្ទាល់ផងដែរ»។
លោកគ្រូបង្រៀនដែលមានស្រុកកំណើតនៅភូមិស្វាយមាស ឃុំវិហារសួគ៌ ស្រុកខ្សាច់កណ្តាល ខេត្តកណ្តាល និងអតីតជាសិស្សពូកែខាងផ្នែកអក្សរសាស្ត្រខ្មែរទូទាំងប្រទេស ចំណាត់ថ្នាក់លេខ ៥ នៅឆ្នាំ ២០០០ ហើយបញ្ចប់ការសិក្សាមុខជំនាញអក្សរសាស្ត្រខ្មែរពីសាកលវិទ្យាល័យភូមិន្ទភ្នំពេញជំនាន់ទី ២១ រូបនេះ ក៏បង្ហើបប្រាប់ពីព័ត៌មានត្រឡប់ពីសិស្ស លោកគ្រូអ្នកគ្រូរួមអាជីព និងនាយកវិទ្យាល័យពីការច្នៃសម្ភារឧបទេសជួយពន្លឿនការបង្រៀនទាន់តាមសម័យកាលទំនើបនេះថា៖ «សប្បាយរីករាយខ្លាំងពេលមានការគាំទ្រពីលោកនាយក ក៏ដូចជាលោកគ្រូអ្នកគ្រូរួមសាលាលើកទឹកចិត្តលើការកែច្នៃនេះ ជាពិសេសទៅទៀតនោះនៅពេលឮការសរសើរ ទោះបីដោយផ្ទាល់ក្តី និងមិនផ្ទាល់ក្តីពី សំណាក់សិស្សតែម្តងចំពោះការខិតខំរបស់ខ្ញុំមួយនេះ ដោយពួកគេថា រៀនឆាប់ចេះ ឆាប់ចាំ ហើយក៏មានទឹកចិត្តបន្តការកែច្នៃបែបនេះបន្តទៀតដើម្បីជួយបង្រៀនសិស្សឲ្យបានឆាប់ចេះឆាប់យល់ពីមេរៀន។ ខ្ញុំក៏សំណូមពរដល់លោកគ្រូអ្នកគ្រូ ដែលបង្រៀនមុខវិជ្ជាអក្សរសាស្ត្រខ្មែរនេះ សាកល្បងវិធីបង្រៀននេះទៅតាមលទ្ធភាពដែលខ្លួនអាចធ្វើបានផងដែរ»៕
