.jpg)
តំបន់ភ្នំធ្លាប់តែបៃតង ប្រែជាអស់រុក្ខជាតិ និងត្រូវបានបំបែកបន្តិចម្ដងៗ។ រូបថត AFP
ក្រុងនីកូស៊ី៖ មិនយូរប៉ុន្មានទៀត សំឡេងរបស់លោក Jamal នឹងលែងបានបន្លឺឡើងតាមជម្រាលភ្នំដែលលោកតែងតែស្រែកហៅហ្វូងសត្វចិញ្ចឹមរបស់់លោកនៅភាគខាងជើងប្រទេស ស៊ីប រាប់សិបឆ្នាំហើយ។
ដើម្បីផ្គត់ផ្គង់តម្រូវការពីសំណាក់សណ្ឋាគារ ផ្ទះលម្ហែ និងការកសាងផ្លូវលើការប្រើប្រាស់បេតុង ថ្មភ្នំត្រូវបានច្រៀកបំបែកនៅទីឋានសត្វពពែរបស់លោកស៊ីចំណី។
អ្នកគង្វាលពពែ ចូលចិត្តតែងកំណាព្យ វ័យ ៥៥ ឆ្នាំរូបនេះ បានត្អូញថា៖ «ថ្មភ្នំបែកធ្លាក់ដូចគ្រាប់ភ្លៀង»។
ចាប់ពីស៊ីប ដល់នូវែលសេឡង់ លីបង់ និងតំបន់ជុំវិញ ក្រុមអ្នកបរិស្ថាននិយមមានក្ដីបារម្ភអំពីសកម្មភាពរំលាយភ្នំនៅទូទាំងពិភពលោកសម្រាប់តម្រូវការលើសពីបេតុង។ ការបំបែកថ្មភ្នំរមែងត្រូវបំផ្លាញព្រៃឈើ បំពុលបរិស្ថានខ្យល់ និងរំខានដល់សកម្មភាពប្រពៃណីរបស់មនុស្ស។
ស្ថិតនៅក្បែរខ្ទមជាទីដែលលោក Jamal ផលិតឈីសប្រពៃណី រថយន្ដធុនធំតម្រង់ជួរដឹកថ្មភ្នំ បង្ហុយផ្សែងធូលីខ្មួលខ្មាញ់ និងគំរាមកំហែងដល់ការរស់នៅរបស់សត្វថែមទៀត។
លោក Jamal ជាអ្នកគង្វាលពពែ អស់សង្ឃឹមនឹងការវាយបំបែកថ្មភ្នំ។ រូបថត AFP
នៅបរិវេណបំបែកថ្មភ្នំ ព្រៃឈើក៏វិនាសហិចហោចផងដែរ។ មន្ដ្រីប៉ូលិសបានស្នើឲ្យអ្នកគង្វាលពពែចាកចេញពីបរិវេណបំផ្ទុះគ្រាប់យកថ្ម ដែលបំប៉ោងផ្សែងខ្មៅទៅលើ ហើយក្រួសថ្មខ្លះក៏ធ្លាក់រាយប៉ាយឆ្ងាយៗ។
នៅផ្នែកម្ខាងទៀតនៃភ្នំ លោក Jamal បានរងរបួស និងបាត់ពពែដោយសារការបំផ្ទុះគ្រាប់នោះ។
ខ្សាច់ និងក្រួសចន្លោះពី ៤០ ទៅ ៥០ ពាន់លានតោន ក្នុងមួយឆ្នាំ ត្រូវបានយកពីភ្នំ ទន្លេ ឆ្នេរ និងបរិវេណសមុទ្រនៅទូទាំងពិភពលោក ដើម្បីប្រើប្រាស់លើវិស័យសំណង់។ នេះបើយោងតាមតួលេខរបស់ទីភ្នាក់ងារបរិស្ថានអង្គការសហប្រជាជាតិ។
ការប្រើប្រាស់ថ្មបេតុងកើនឡើង ៣ ដង នៅ ២០ ឆ្នាំចុងក្រោយនេះ។
ក្រុមអង្គការបរិស្ថាន អ្នកជំនាញ និងប្រតិបត្ដិករបំផ្ទុះថ្មភ្នំ បានឯកភាពលើចំណុចរួមមួយ គឺប្រើប្រាស់ឲ្យសមហេតុសមផលមានការទទួលខុសត្រូវ។
ប្រធានសហភាពបំបែកថ្ម Cenk Sarper បានឲ្យដឹងថា៖ «ម្ខាងយើងនិយាយពីបរិស្ថាន ម្ខាងទៀតយើងថាចង់បានផ្លូវ ផ្ទះ និងវីឡាមានអាងទឹក តើយើងយកអីធ្វើ?»៕ AFP/HR
