.jpg)
ក្រុងម៉ាស្កាត: ឆ្កែឆ្មារាប់រយក្បាលប្រជែងឲ្យរញ៉ីដណ្ដើមចំណាប់អារម្មណ៍ ម៉ារីយ៉ាម អាល់ បាលូស៊ី ខណៈអ្នកស្រីមកប្រឡែងលេងជាមួយពួកវានៅលើគ្រែដេកក្នុងទីក្រុងម៉ាស្កាត នៃប្រទេសអូម៉ង់។
ទោះមានការរអ៊ូរទាំពីអ្នកជិតខាង និងការចំណាយខ្ពស់យ៉ាងណាក៏ដោយ ក៏ស្ដ្រីរូបនេះនៅតែចិញ្ចឹមបីបាច់សត្វឆ្មា ៤៨០ ក្បាល និងឆ្កែ ១២ ក្បាល ដោយចាត់ទុកសត្វចិញ្ចឹតទាំងនេះជាគ្រឿងលើកទឹកចិត្ដ និងជាគូកនដ៏ល្អជាងមនុស្សទៅទៀត។
អ្នកស្រី ម៉ារីយ៉ាម បាននិយាយពេលឆ្មានាំគ្នាហក់លោតឡើងចុះលើភ្លៅថា៖ «ខ្ញុំយល់ឃើញថា សត្វទាំងនេះ ជាពិសេស ឆ្មា និងឆ្កែ គួរទុកចិត្ដជាងមនុស្ស»។
ជាកូនកំព្រាទាំងពីកុមារភាព អ្នកស្រីបានចិញ្ចឹមសត្វទាំងនេះជាងមួយទសវត្សរ៍ ដោយបានហៅពួកវាថា ជាសម្លាញ់រោមល្មើយ ដែលសត្វជាច្រើនត្រូវបានសង្គ្រោះពីជីវិតអនាថាតាមចិញ្ចើមផ្លូវ។
បណ្ដាញផ្សព្វផ្សាយក្នុងស្រុកបានរាយការណ៍ថា អូម៉ង់ សម្បូរទៅដោយសត្វអនាថា និងត្រូវបានម្ចាស់បោះបង់ចោលនារយៈពេលប៉ុន្មានឆ្នាំចុងក្រោយ ទោះជាមានការដាក់ទោសលើការបវរបោះសត្វដោយត្រូវពិន័យប្រាក់ ២៥ដុល្លារយ៉ាងណាក៏ដោយ។
ក្រុមសកម្មជនសិទ្ធិសត្វបានបង្កើតកម្មវិធី «ទាក់ ក្រៀវ និងព្រលែង» ដើម្បីកាត់បន្ថយចំនួនសត្វអនាថា។ អ្នកស្រី ម៉ារីយ៉ាម បានចំណាយប្រាក់ ៧៨០០ដុល្លារក្នុងមួយខែដើម្បីថែទាំសត្វទាំងនោះ ដែលសត្វ ១៧ ក្បាល ខ្វាក់ភ្នែក មានភារកិច្ចផ្ដល់ចំណី និងងូតទឹកសម្អាតពួកវា ព្រមទាំងនាំពួកវាទៅជួបពេទ្យថែមទៀត។
ផ្ទះរបស់អ្នកស្រីពេលនេះពោរពេញទៅដោយទ្រុងសត្វ ដោយអ្នកស្រី ម៉ារីយ៉ាម បានអនុញ្ញាតឲ្យពួកវាធ្វើការហាត់ប្រាណ និងរត់លេងដោយសេរី។
អ្នកស្រី ម៉ារីយ៉ាម វ័យ ៥១ ឆ្នាំ ជានិវត្ដជនមន្ដ្រីរាជការ បាននិយាយទាំងពាក់ម៉ាសពណ៌ផ្កាឈូកថា៖ «វាចាប់ផ្ដើមតាំងពីឆ្នាំ ២០០៨ ពេលកូនប្រុសរបស់ខ្ញុំបាននាំយកឆ្មារោមវែងតូចមួយ។ មិនខុសពីអ្នកម្ដាយទូទៅ ខ្ញុំបដិសេធថែទាំសត្វនេះ ដោយសារខ្ញុំអត់ចូលចិត្ដសត្វ ហើយកូនប្រុសមិនសូវខ្វល់ខ្វាយពីការសម្អាតអនាម័យ»។
ប៉ុន្ដែ ២ ឆ្នាំក្រោយមក អ្នកស្រី ម៉ារីយ៉ាម បានចិញ្ចឹមឆ្មាមួយក្បាលទៀត ហើយទស្សនៈចំពោះសត្វចិញ្ចឹមក៏ចាប់ផ្ដើមផ្លាស់ប្ដូរ។
អ្នកស្រីបានបន្ដថា៖ «ខ្ញុំកាន់តែជាប់ចិត្ដស្រឡាញ់ពួកវា។ ខ្ញុំបីបាច់ពួកវាសត្វគ្រប់ រួមទាំងការផ្ដល់ចំណី ងូតទឹក និងចំណាយពេលវេលាជាមួយពួកវា»។
ពាក្យសម្ដីពីមាត់មួយទៅមាត់មួយទៀតអំពីសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់អ្នកស្រីចំពោះសត្វ បានធ្វើឲ្យជនបទេសដែលចាកចេញពីប្រទេសនាំគ្នាយកសត្វចិញ្ចឹមរបស់ខ្លួនមកផ្ញើអ្នកស្រី ខណៈអង្គការជម្រកសត្វបានជួយឧត្ថម្ភដល់អ្នកស្រី។
ក្រោយពីទិញផ្ទះក្នុងឆ្នាំ ២០១៤ បន្ទាប់មានការតវ៉ាពីការប្រមែប្រមូលសត្វកាន់តែច្រើន អ្នកស្រីអាចទទួលយកសត្វបានច្រើនបន្ថែមទៀត។ អ្នកស្រី ម៉ារីយ៉ាម ចង់ចិញ្ចឹមសត្វតាមអ្នកជិតខាងម្នាក់ ដែលធ្លាប់ផ្ដល់ចំណីសត្វអនាថាដោយប្រើកាកសំណល់ផ្ទះបាយ។
អ្នកស្រីនិយាយថា ការចិញ្ចឹមសត្វឆ្កែ និងឆ្មាជាច្រើនរយក្បាលបានជួយឲ្យអ្នកស្រីរំសាយស្ដ្រេស ព្រមទាំងបង្កើនចំនួនអ្នកគាំទ្រនៅលើបណ្ដាញសង្គមអ៊ីនស្ដាក្រាម។
អ្នកស្រីបានប្រាប់ AFP ថា៖ «ខ្ញុំស្ថិតក្នុងភាពងងឹត ហើយពួកវាគឺជាសន្ទូចស្ទូចខ្ញុំចេញមកកាន់ទីភ្លឺ»៕ AFP/HR
