.jpg)
សមត្ថកិច្ចចុះបង្រ្កាបបទល្មើសព្រៃឈើនាពេលកន្លង។
ភ្នំពេញៈ កាលពីប៉ុន្មានឆ្នាំមុនព្រៃឈើនៅមហាតំបន់ទន្លេមេគង្គបានបាត់បង់គម្របព្រៃធម្មជាតិ ១ ភាគ ៣ ហើយនឹងបន្តបាត់បង់ ១ ភាគ ៣ បន្ថែមទៀតនៅត្រឹមឆ្នាំ ២០៣០ ប្រសិនបើគ្មានការចាត់វិធានការភ្លាមៗរួមទាំងការការពារ និងការស្ដារឡើងវិញនូវព្រៃឈើធម្មជាតិ និងការលើកកម្ពស់ការគ្រប់គ្រងព្រៃឈើប្រកបដោយនិរន្តរភាពនោះទេ។ នេះបើយោងតាមរបាយការណ៍របស់មូលនិធិអភិរក្សសត្វព្រៃពិភពលោក WWF ដែលបានចេញផ្សាយនៅថ្ងៃទី ១៩ ខែកក្កដា ឆ្នាំ ២០១៨ នៅទីក្រុងបាងកក ប្រទេសថៃ។
របាយការណ៍ថ្មីមានឈ្មោះថាដង្ហើមព្រៃឈើ [Pulse of the- Forest] បានបង្ហាញពីការគំរាមកំហែង និងសក្តានុពលសម្រាប់ព្រៃនៅមហាតំបន់ទន្លេមេគង្គដែលមានកម្ពុជា ឡាវ ភូមា ថៃ និង វៀតណាម។
តំបន់នេះ គឺជាផ្នែកមួយក្នុងចំណោម ១១ ផ្នែកនៃការបំផ្លាញព្រៃឈើទូទាំងពិភពលោក និងជាតំបន់ដែលត្រូវបានគេព្យាករថានឹងទទួលខុសត្រូវចំពោះការបាត់បង់ព្រៃឈើរហូតដល់ ៨០ ភាគរយនៅក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានទសវត្សរ៍ខាងមុខនេះ។ ប្រទេសទាំង ៥ នេះអាចមានចំនួនប្រហែល ១៧ ភាគរយ ឬ ៣០ លានហិកតានៃការបំផ្លាញព្រៃឈើទូទាំងពិភពលោកត្រឹមឆ្នាំ ២០៣០ បើគ្មានការចាត់វិធានការឲ្យបានតឹងរ៉ឹងទេនោះ។
ដោយមានព្រៃតិចជាង ៣០ ភាគរយនៅសល់ក្នុងតំបន់ព្រៃមេគង្គនេះ របាយការណ៍ថ្មីរបស់អង្គការ WWF បានបង្ហាញពីការខិតខំរបស់ប្រជាជន និងសហគមន៍ដែលព្យាយាមបញ្ឈប់ការបំផ្លិចបំផ្លាញនេះ។
លោក Thibault Ledecq អ្នកសម្របសម្រួលផ្នែកព្រៃឈើប្រចាំតំបន់មេគង្គ ត្រូវបានគេដកស្រង់សម្ដីដាក់បញ្ចូលទៅក្នុងសេចក្ដីប្រកាសនោះថា៖ «ព្រៃមេគង្គគឺជាក្បាលម៉ាស៊ីនដ៏មានសក្ដានុពលក្នុងការជំរុញដល់ផ្នែកសេដ្ឋកិច្ច និងប្រព័ន្ធអេកូនៅអាស៊ី ប៉ុន្តែពួកគេត្រូវបានបាត់បង់នៅក្នុងអត្រាគួរឱ្យព្រួយបារម្ភហើយយើងត្រូវផ្លាស់ប្តូរវិធីសាស្ត្រក្នុងការគ្រប់គ្រងវា»។
លោកបន្តថា៖ «ប្រជាជន និងគម្រោងដែលបានរៀបរាប់លម្អិតនៅក្នុងរបាយការណ៍នេះ បង្ហាញថាមានក្តីសង្ឃឹម ហើយវាអាចទៅរួចក្នុងការរកប្រាក់ចំណូលបានល្អ ខណៈការពារព្រៃឈើ និងសត្វព្រៃ និងអត្ថប្រយោជន៍នៃប្រព័ន្ធអេកូឡូស៊ីមានផាសុកភាពល្អ»។
លោក សៅ សុភាព អ្នកនាំពាក្យក្រសួងបរិស្ថានមិនអាចទាក់ទងសុំការបំភ្លឺបានទេកាលពីម្សិលមិញ។ ទោះយ៉ាងណាអ្នកនាំពាក្យរដ្ឋបាលព្រៃឈើលោក កែវ អូម៉ាលីស្ស បានអះអាងថាបើទោះជារបាយការណ៍នេះបានបង្ហាញពីការខិតខំប្រឹងប្រែងរបស់ប្រជាពលរដ្ឋ និងសហគមន៍ដែលព្យាយាមបញ្ឈប់ការបំផ្លិចបំផ្លាញព្រៃឈើ ប៉ុន្តែការព្យាករលើព្រៃឈើនៅមហាតំបន់មេគង្គនឹងបាត់បង់ចំនួន ១ ភាគ ៣ បន្ថែមទៀតនៅត្រឹមឆ្នាំ ២០៣០ មិនបានឆ្លុះបញ្ចាំងពីកិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងរបស់ប្រជាជន និងពីរដ្ឋាភិបាលនៅក្នុងតំបន់មហាទន្លេមេគង្គនោះទេ។
ដោយលោកថ្លែងថា៖ «បច្ចុប្បន្នរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជារបស់យើងបានកាន់ដីព្រៃឈើជាង ៧ លានហិកតាដាក់បញ្ចូលជាដែនជម្រកព្រៃការពារ និងអភិរក្ស ហើយក៏បានបញ្ឈប់ការផ្តល់ដីសម្បទានដល់អ្នកវិនិយោគទុន និងបានខិតខំដាំដើមឈើស្ដារសម្បទានព្រៃឈើឡើងវិញ និងបានបើកយុទ្ធនាការបង្ក្រាបគ្រប់ទម្រង់នៃការបំផ្លិចបំផ្លាញព្រៃឈើខុសច្បាប់។ ដូច្នេះយើងមិនអាចទទួលយកបានទេ ចំពោះការព្យាករដែលថានឹងមានការបាត់បង់ព្រៃឈើនៅមហាតំបន់ទន្លេមេគង្គ ១ ភាគ ៣ បន្ថែមទៀតនៅត្រឹមឆ្នាំ ២០៣០»។
របាយការណ៍ថ្មីរបស់អង្គការ WWF នេះក៏បានឱ្យដឹងផងដែរថា កាលពី ២០ ឆ្នាំមុនគេបានរកឃើញ រុក្ខជាតិ ប្រភេទថ្មី និង រុក្ខជាតិដែលមានសរសៃឈាម ជាង ២៥០០ ប្រភេទនៅក្នុងព្រៃនៃមហាតំបន់ទន្លេមេគង្គ។
ប៉ុន្តែការរេចរឹលពីការពង្រីកវិស័យកសិកម្មដំណាំ កៅស៊ូ ការកាប់ឈើខុសច្បាប់ និងការកាប់ឈើ ស្ថាបនាផ្លូវថ្នល់ ទំនប់ និងហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធដទៃទៀតកំពុងធ្វើឱ្យមានផលប៉ះពាល់យ៉ាងខ្លាំងដល់ព្រៃឈើ។
ជាលទ្ធផលគឺនាំឲ្យមានការបាត់បង់ប្រាក់ចំណូលប៉ះពាល់ដល់សុខុមាលភាព ការរអិលបាក់ដី ឬ បាក់ច្រាំងដែលសម្លាប់មនុស្សរាប់រយនាក់ និងផលប៉ះពាល់អាកាសធាតុពីការប្រែប្រួលអាកាសធាតុ។ លើសពីនេះទៅទៀតនោះវិស័យកសិកម្មក៏ពឹងផ្អែកទាំងស្រុងលើព្រៃឈើសម្រាប់ដំណាំ និងដំណាំផ្សេងៗរួមជាមួយការផ្គត់ផ្គង់ទឹកស្អាត។
លោក Thibault Ledecq អ្នកសម្របសម្រួលផ្នែកព្រៃឈើប្រចាំតំបន់មេគង្គបានថ្លែងនៅក្នុងសេចក្ដីប្រកាសព័ត៌មានថា៖ «យើងមិនគួររង់ចាំអ្នកដទៃធ្វើសកម្មភាពនោះទេ។ អនាគតនៃព្រៃឈើនៅមហាតំបន់ទន្លេមេគង្គគឺស្ថិតនៅក្នុងដៃរបស់យើងទាំងអស់»៕
