បន្ទាយមានជ័យៈ ក្រុមឈ្មួញនាំធ្យូងទៅលក់នៅថៃតាមច្រកបឹងត្រកួនក្នុងស្រុកថ្មពួក ខេត្តបន្ទាយមានជ័យ បានត្អូញត្អែរពីការចំណាយលើសេវាផ្សេងៗច្រើនធ្វើឲ្យបាត់បង់ប្រាក់ចំណេញហើយអ្នកខ្លះបញ្ឈប់ការរកស៊ីរបរនេះ ខណៈមានបម្រាមនិងរឹតបន្តឹងពីមន្ត្រីជំនាញរដ្ឋបាលព្រៃឈើ។
អ្នកប្រមូលទិញធ្យូងពីពលរដ្ឋដែលដឹកតាមគោយន្តម្នាក់ សុំមិនបញ្ចេញឈ្មោះបានប្រាប់ភ្នំពេញប៉ុស្តិ៍ថា កន្លងមកគាត់បានចំណាយលុយពី ៥០ ទៅ ៦០ ម៉ឺនរៀលលើមន្ត្រីនៅច្រកបឹងត្រកួនដើម្បីសម្រួលការនាំធ្យូងទៅលក់នៅដីថៃ។ ប៉ុន្តែពេលទូទាត់ថ្លៃចំណាយទៅគឺស្ទើររកប្រាក់ចំណេញមិនបាន។
ឈ្មួញកណ្ដាលរូបនេះ បញ្ជាក់ថា៖ «យើងខំចំណាយលុយឲ្យគេដើម្បីរត់ការដោយក្នុង ១ រថយន្ត ១៨ តោនទៅ ២០ តោនបង់អស់ពី ៥០ ម៉ឺនរៀលទៅ ៦០ ម៉ឺនរៀល ប៉ុន្តែពួកគេមិនបានហាមអ្នកដឹកធ្យូងតាមគោយន្តឲ្យបញ្ឈប់ការដឹកទៅលក់នៅថៃនោះទេ ហេតុដូច្នេះហើយខ្ញុំក៏សម្រេចបញ្ឈប់ការរកស៊ីលើមុខរបរនេះ ព្រោះវាគ្មានផលចំណេញទាល់តែសោះ។ ម្យ៉ាងទៀតឥឡូវនេះ គេមានការរឹតបន្តឹងខ្លាំង មិនឲ្យមានការនាំចេញនោះទេ»។
ស្រដៀងគ្នានេះដែរ អ្នកស្រី ឃុត ស៊ីនួន ជាឈ្មួញកណ្ដាលល្បីម្នាក់នៅស្រុកថ្មពួកបានប្រាប់ភ្នំពេញប៉ុស្តិ៍ថា ការនាំចេញធ្យូងទៅថៃពិតជាចំណាយច្រើនលើមន្ត្រីតាមច្រកបឹងត្រកួនមែន។ ប៉ុន្តែ ១ សប្ដាហ៍មកនេះ អាជ្ញាធរពាក់ព័ន្ធបញ្ឈប់ការនាំធ្យូងទៅថៃដោយថាខុសច្បាប់។
អ្នកស្រី ស៊ីនួន បានថ្លែងថា៖ «ចំពោះខ្ញុំមិនបញ្ហាទេ បើអាជ្ញាធរបិទការនាំចេញ ខ្ញុំអាចលក់ក្នុងស្រុកបាន ប៉ុន្តែអាជីវករ ១ ចំនួននឹងខាតដោយសារពួកគាត់ទិញស្តុកទុកហើយអ្នកខ្លះមិនទាន់បានឲ្យលុយទៅអ្នកលក់អស់ទេ ដោយរង់ចាំនាំចេញទៅលក់ក្នុងទីផ្សារថៃសិន។ ម្យ៉ាងអ្នកខ្លះគ្មានអតិថិជនក្នុងស្រុកសម្រាប់បែងចែកធ្យូងឲ្យទេ»។
ជុំវិញករណីនេះ លោក វ៉ាន់ ដារ៉ាន់ ប្រធានទីស្នាក់ការច្រកបឹងត្រកួន បានប្រាប់ភ្នំពេញប៉ុស្តិ៍ថា កន្លងមក ពិតជាមានការនាំចេញធ្យូងទៅលក់នៅថៃតាមច្រកតំបន់បឹងត្រកួនមែនគឺមាន ២ ទៅ ៣ លើកក្នុង ១ ខែ ប៉ុន្តែក្នុង ១ សប្ដាហ៍កន្លងមកនេះបានបិទទាំងស្រុង។
យ៉ាងណាក្ដី លោក ដារ៉ាន់ បានបដិសេធចំពោះការលើកឡើងដែលថាការបិទនេះដោយសារក្រុមឈ្មួញកណ្ដាលតវ៉ាឲ្យបញ្ឈប់ការអនុញ្ញាតដល់អ្នកដឹកធ្យូងតាមគោយន្តទៅលក់ផ្ទាល់ក្នុងទីផ្សារថៃដោយសារពួកគេបានបង់លុយច្រើនដល់មន្ត្រីពាក់ព័ន្ធ។
លោកថា៖ «ការពិតការនាំចេញធ្យូងទៅលក់នៅទីផ្សារថៃតាមច្រកបឹងត្រកួនយើងនេះធ្លាប់មានមែន គឺអ្នកភូមិដឹកតាមគោយន្តក្នុងខែ ១ ៗមានពី ២ ទៅ ៣ លើកដែរ ប៉ុន្តែបច្ចុប្បន្នគឺគ្មានទេ ព្រោះមានការរឹតបន្តឹងពីមន្ត្រីជំនាញខណ្ឌរដ្ឋបាលព្រៃឈើខេត្ត។ ចំពោះការអះអាងពីក្រុមឈ្មួញកណ្ដាលបង់ថ្លៃរត់ការពី ៥០ ទៅ ៦០ ម៉ឺនរៀលក្នុង ១ រថយន្តនោះគឺខ្ញុំមិនបានដឹងទេ ហើយមន្ត្រីច្រករបស់យើងក៏មិនបានតម្រូវឲ្យមានការបង់ថ្លៃអ្វីដែរ ព្រោះវាជាអំពើខុសច្បាប់»។
ប៉ុន្តែបើតាមអ្នកស្រី ស៊ីនួន អ្នកប្រមូលលុយរត់ការតាមច្រកបឹងត្រកួនគឺមន្ត្រីកងរាជអាវុធហត្ថម្នាក់នៅស្នាក់ការសន្តិសុខ ៨៨៨ ឈ្មោះ ជេត សោម។
ទាក់ទងករណីនេះ លោក ជេត សោម បានប្រាប់ភ្នំពេញប៉ុស្តិ៍ថា កាលពីមុនគាត់បានទទួលលុយពីឈ្មួញកណ្ដាលដើម្បីរត់ការបើកផ្លូវនាំធ្យូងចូលទៅថៃមែន ដោយលុយទាំងនោះត្រូវបែងចែកឲ្យយោធាថៃនៅជាប់ព្រំដែនខ្លះ បើពុំនោះទេពួកគេនឹងមិនអនុញ្ញាតឡើយ ។
លោកថា៖ «វាមិនមែនកើតឡើងរាល់ថ្ងៃទេគឺពី ១ ទៅ ២ ខែ ទើបមាននាំចេញធ្យូងតាមរថយន្តធំៗទៅថៃ ហើយម្ដងៗមានត្រឹមតែ ២ ទៅ ៣ រថយន្តប៉ុណ្ណោះ អ៊ីចឹងទេ លុយដែលយើងទទួលបានគឺគ្រាន់តែជួយដល់ជីវភាពរបស់មន្ត្រីយើងដែលឈរជើងក្នុងតំបន់នោះប៉ុណ្ណោះ។ ឥឡូវ យើងបានបិទទាំងស្រុងហើយព្រោះមានបញ្ជាតឹងរ៉ឹងពីថ្នាក់លើ»។
យ៉ាងណាក្ដី ធ្យូងដែលក្រុមឈ្មួញកណ្ដាលទិញស្តុកទុកនាំចេញនោះមិនមែនផលិតក្នុងស្រុកថ្មពួកឬក្នុងខេត្តបន្ទាយមានជ័យទេគឺនាំមកពីខេត្តឧត្តរមានជ័យ។នេះបើតាមអ្នកស្រីស៊ីនួន។
អ្នកស្រី ហ៊ីង លុយ អាយុ ៣៣ ឆ្នាំ រស់នៅស្រុកបន្ទាយអម្ពិល ខេត្តឧត្តរមានជ័យបានថ្លែងថា ក្រៅពីមុខរបរធ្វើស្រែគ្រួសារអ្នកស្រី បានដុតធ្យូងទុកលក់ផ្គត់ផ្គង់ក្នុងជីវភាពគ្រួសារ។
អ្នកស្រីថា៖ «ធ្យូងដែលពួកយើងផលិតបានគឺនាំទៅលក់នៅខេត្តមួយចំនួនដូចជា ខេត្តសៀមរាប បាត់ដំបង និងបន្ទាយមានជ័យ ហើយពេលខ្លះនាំយកទៅលក់នៅថៃ»។
អ្នកស្រីបានបន្ថែមថា ក្នុង ១ ខែគ្រួសារអ្នកស្រីអាចផលិតធ្យូងបានពី ១ ០០០ ទៅ ១ ២០០ គីឡូដែលអាចរកប្រាក់បានពី ៥០ ទៅ ៦០ ម៉ឺនរៀលក្នុង ១ ខែ ប៉ុន្តែពេលនេះការលក់ធ្យូងក្នុងស្រុកជួបការពិបាក ឯតាមច្រកព្រំដែនថៃក៏ត្រូវបានបិទមិនឲ្យនាំធ្យូងចេញទៀត។
ជុំវិញករណីអាជីវកម្មឡធ្យូងនេះ លោក ច័ន្ទ ប៉ុណ្ណិកា អនុប្រធានរដ្ឋបាលព្រៃឈើនៃក្រសួងកសិកម្មរុក្ខាប្រមាញ់ និងនេសាទបានប្រាប់ភ្នំពេញប៉ុស្តិ៍ថា ការធ្វើអាជីវកម្មឡធ្យូង ដោយកាប់ឈើពីចម្ការវិលជុំឬព្រៃដាំនោះវាមិនប៉ះពាល់ដល់ធនធានព្រៃឈើជាតិទេ។ ប៉ុន្តែបើក្រុមសិប្បករឡធ្យូងនាំគ្នាកាប់ព្រៃធម្មជាតិវិញនោះ វានឹងប៉ះពាល់ធ្ងន់ធ្ងរដល់ធនធានព្រៃឈើជាតិ និងធ្វើឲ្យបាត់បង់នូវទីជម្រកសត្វព្រៃផងដែរ៕
(កែសម្រួល ព្រុំ ភ័ក្ត្រ)