.jpg)
សមត្ថកិច្ចបង្ក្រាបបទល្មើសនេសាទលើបឹងទន្លេសាប។ រូបថត ជលផលកំពង់ធំ
ភ្នំពេញៈ ប្រជាសហគមន៍នេសាទ និងសមត្ថកិច្ចរដ្ឋបាលជលផលបានព្យាករថា ទិន្នផលត្រីទឹកសាបនៅឆ្នាំនេះអាចនឹងមានការកើនឡើងច្រើនជាងឆ្នាំមុន បើទោះបីជាបទល្មើសនេសាទត្រូវបានគេរាយការណ៍ថា កំពុងកើតមានឡើងនៅក្នុងតំបន់ព្រៃលិចទឹកជុំវិញបឹងទន្លេសាបក៏ដោយ។
លោក ឡុង សូឆែត ប្រធានសម្ព័ន្ធប្រជានេសាទកម្ពុជាបានប្រាប់ភ្នំពេញប៉ុស្តិ៍ពីម្សិលមិញថា បរិមាណទឹកក្នុងផ្ទៃបឹងទន្លេសាបនៅពេលនេះនៅមានជម្រៅជ្រៅ និងលាតសន្ធឹកធំទូលាយដែលព្រៃលិចទឹកក្នុងតំបន់មួយចំនួនជុំវិញបឹងនេះនៅមិនទាន់ងើបផុតពីផ្ទៃទឹកនៅឡើយដែលបង្កលក្ខណៈងាយស្រួលដល់ការរស់នៅ និងការធំធាត់របស់មច្ឆជាតិ និង ប្រព័ន្ធជីវៈចម្រុះ។
ជាមួយគ្នានេះមន្ត្រីជំនាញរដ្ឋបាលជលផល និង អាជ្ញាធរពាក់ព័ន្ធបានចុះបង្ក្រាបបទល្មើសជលផលបានលទ្ធផលល្អប្រសើរគួរឲ្យកត់សម្គាល់ជាងឆ្នាំមុនៗ។ លោកបញ្ជាក់ថា៖ «កត្តាចម្បងទាំង ២ ខាងលើនេះធ្វើឲ្យយើងមានក្ដីរំពឹងយ៉ាងមុតមាំថា ទិន្នផលត្រីទឹកសាបរបស់យើងនៅក្នុងឆ្នាំនេះនឹងមានការកើនឡើងជាងឆ្នាំមុនៗ»។
ចំណែកលោក ស្រ៊ុន លឹមសុង អគ្គនាយករងរដ្ឋបាលជលផលក៏បានប្រាប់ភ្នំពេញ-ប៉ុស្តិ៍ដែរថាចាប់ពីថ្ងៃទី ១៥ ដល់ថ្ងៃទី ១៩ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១៨ នេះទៅប្រភេទត្រីធំៗដូចជាត្រីរាជ ត្រីគល់រាំង ត្រីក្បក ត្រីត្រសក់ ត្រីព្រលូង និង ត្រីគ្រុំ អាចនឹងត្រូវច្រើនជាងត្រីតូចៗ ប៉ុន្តែត្រីធំៗទាំងនេះភាគច្រើនជាត្រីមេពូជ និង ជាប្រភេទត្រីកម្រដែលតាមច្បាប់ជលផលមិនអនុញ្ញាតឲ្យចាប់នោះទេ។
លោក លឹមសុង បញ្ជាក់ថា៖ «តាមការកត់ចំណាំតៗគ្នាមកឲ្យតែទឹកធំគឺសម្បូរត្រី។ ម្យ៉ាងទៀតការបង្ក្រាបបទល្មើសនៅក្នុងឆ្នាំនេះត្រូវបានមន្ត្រីជំនាញយើងធ្វើឡើងជាប្រចាំ និងទទួលបានលទ្ធផលល្អប្រសើរ ដូច្នេះយើងរំពឹងថា ត្រីប្រហុកឆ្នាំនេះនឹងមានបរិមាណផលច្រើនជាងឆ្នាំមុនៗ។ រដូវត្រីប្រហុកនឹងចាប់ផ្ដើមនៅពាក់កណ្ដាលខែធ្នូ ឆ្នាំ ២០១៨ និង លើកទី ២ នៅពាក់កណ្ដាលខែមករា ឆ្នាំ ២០១៩»។
យ៉ាងណាក្ដីលោក សូឆែត បានសម្ដែងក្ដីបារម្ភផងដែរ បន្ទាប់ពីទទួលបានសេចក្ដីរាយការណ៍ពីក្រុមបណ្ដាញសហគមន៍នេសាទនៃសម្ព័ន្ធប្រជានេសាទកម្ពុជាដែលបានចុះល្បាតក្នុងតំបន់ព្រៃលិចទឹកជុំវិញបឹងទន្លេសាប ហើយបានប្រទះឃើញមានបទល្មើសនេសាទកើតឡើង ដោយក្រុមអ្នកនេសាទទុច្ចរិតបានប្រើប្រាស់នូវឧបករណ៍ខុសច្បាប់ ដូចជាឆ្នក់បំពាក់ដោយអំពូលអគ្គិសនី បរណរ៉ាវក្នុងតំបន់ព្រៃលិចទឹកជុំវិញបឹងទន្លេសាប។
បើតាមលោក សូឆែត តំបន់ដែលកើតមានបទល្មើសមាននៅកំពង់ថ្គោល កំពង់លួង និង រាំងទិល ស្ថិតក្នុងស្រុកក្រគរ ខេត្តពោធិ៍សាត់ចំណុចព្រៃចាស់ កោះជីវាំង ស្ថិតក្នុងស្រុកឯកភ្នំ ខេត្តបាត់ដំបងនៅពាមបាងស្ថិតក្នុងស្រុកស្ទោង ខេត្តកំពង់ធំ និងចំណុចស្ទឹងជ្រៅស្ថិតក្នុងស្រុកជីក្រែង ខេត្តសៀមរាប។
លោក ហ៊ុត ហាន ប្រធានសហគមន៍នេសាទខេត្តបាត់ដំបងដែលចុះល្បាតផ្ទាល់នៅតំបន់ព្រៃចាស់ និង កោះជីវាំងនិយាយបន្ទរថា ក្រៅពីការលួចប្រើប្រាស់ឧបករណ៍ឆ្នក់បំពាក់អំពូលអគ្គិសនី និងបរណរ៉ាវ ក្រុមជនប្រព្រឹត្តបទល្មើសនេសាទនៅមានលួចប្រើប្រាស់ឧបករណ៍អូសយ៉ាំងកាវដែលឧបករណ៍នេះមានការបំផ្លិចបំផ្លាញធ្ងន់ធ្ងរដល់ធនធានមច្ឆជាតិ និងប្រព័ន្ធជីវៈចម្រុះក្នុងបឹងទន្លេសាប។
លោក ហាន ថ្លែងថា៖ «ហ្វូងត្រីតូចៗត្រូវបានគេលួចចាប់ដោយប្រើឧបករណ៍ខុសច្បាប់ទាំងនេះដែលតាមការប៉ាន់ប្រមាណរបស់យើងក្នុងមួយយប់ៗក្រុមជនល្មើសអាចលួចចាប់យកហ្វូងត្រីតូចៗពី ៣០ តោនទៅ ៤០ តោនហើយករណីនេះធ្វើឲ្យយើងមានក្ដីព្រួយកង្វល់យ៉ាងខ្លាំង ព្រោះវាអាចនឹងធ្វើឲ្យធនធានជលផលរបស់យើងថយចុះ។ ប៉ុន្តែករណីនេះប្រជាសហគមន៍យើងបានរួមសហការជាមួយសមត្ថកិច្ចរដ្ឋបាលជលផល និងអាជ្ញាធរពាក់ព័ន្ធចុះបង្ក្រាប និងទប់ស្កាត់បានជាបន្តបន្ទាប់ផងដែរ»។
លោក ប៉ែន វណ្ណារិទ្ធ នាយខណ្ឌរដ្ឋបាលជលផលខេត្តកំពង់ធំទទួលស្គាល់ថា ករណីលួចនេសាទដោយប្រើឧបករណ៍ឆ្នក់បំពាក់អំពូលអគ្គិសនី ពិតជាកើតមាននៅក្នុងតំបន់ពាមបាង និងតំបន់មួយចំនួនទៀតក្នុងផ្ទៃបឹងទន្លេសាប ប៉ុន្តែករណីនេះទាំងមន្ត្រីជំនាញ និងអាជ្ញាធរពាក់ព័ន្ធរួមទាំងប្រជានេសាទបានសហការគ្នាចុះបង្ក្រាប និងទប់ស្កាត់បានជាបន្តបន្ទាប់។
លោកបន្តថា៖ «ជាក់ស្ដែងកាលពីយប់ថ្ងៃចន្ទ [១២-១១-២០១៨] នេះសមត្ថកិច្ចជំនាញយើងបានសហការជាមួយកម្លាំងប្រដាប់អាវុធក្នុងមូលដ្ឋាន ចុះបង្ក្រាបបាន ៤ ករណីរឹបអូសឧបករណ៍រួមមាន អាគុយ ៤ គ្រឿង អំពូលភ្លើងប្រវែង ១,២ ម៉ែត្រ ៤ ដើម សំណាញ់សាច់ឆ្នក់ ៤ វង់ និងដោះលែងកូនត្រីជាង ២០០ គីឡូក្រាម»។
លោកបន្ថែមថា៖ «អ្នកប្រព្រឹត្តបទល្មើសតែងតែឆ្លៀតឱកាសនៅពេលយប់ ខណៈយើងខ្វះកម្លាំង និងមធ្យោបាយក្នុងការចុះល្បាត»។
ជុំវិញករណីនេះលោក ហ៊ុត ហាន បានថ្លែងដោយរិះគន់ថាសមត្ថកិច្ចដឹងច្បាស់ពីល្បិចកលរបស់ក្រុមអ្នកនេសាទទុច្ចរិត ប៉ុន្តែនៅតែបណ្ដោយឲ្យក្រុមនេសាទទុច្ចរឹតមានឱកាសប្រព្រឹត្តបទល្មើសបំផ្លាញដល់ធនធានជលផល ដែលធ្វើឲ្យប៉ះពាល់ជាវិជ្ជមានដល់កំណើនផលត្រីនៅកម្ពុជា។
លោកថ្លែងថា៖ «ការចុះបង្ក្រាបបទល្មើសវាមិនងាយស្រួលដូចការនិយាយនោះទេ ប៉ុន្តែហេតុអ្វីបានជាសមត្ថកិច្ចមិនព្រមចុះទប់ស្កាត់មុនពេលបទល្មើសកើតឡើង? ឧទាហរណ៍ ករណីដាក់សម្រាស់ចាប់ត្រីតាមដងស្ទឹង និងតំបន់ផ្សេងទៀតក្នុងបឹងទន្លេសាប គេយកសម្រាស់ទៅដាក់គរមាត់ស្ទឹង ឬ ដឹកទាំងទូកៗបើកទៅតំបន់ព្រៃលិចទឹកក្នុងផ្ទៃបឹងទន្លេសាប ប៉ុន្តែសមត្ថកិច្ចមិនព្រមចុះហាមឃាត់នោះទេ ទុកដល់សម្រាស់ដាក់បង្កប់ទៅក្នុងទឹក និងប្រើសំណាញ់ស្បៃមុងហ៊ុមព័ទ្ធរហូតដល់ ៣០០០ ទៅ ៤០០០ ម៉ែត្រ ទើបនាំគ្នាចុះទៅបង្ក្រាប។ ការធ្វើបែបនេះ ខ្ញុំយល់ថាវាជាការខ្ជះខ្ជាយទាំងពេលវេលា កម្លាំង និងថវិកាជាតិ»៕
